- 15 Aralık 2019
- 113
- 63
- 23
- 44
- Konu Sahibi fulyaakaylar
-
- #101
Anne olduğum için herşeyimden ödün verdim çocuklarım için...siz anne misiniz?
anneler çocuklarını korumak zorundandır. millet ne der diye düşünmek ,onları memnun etmek zorunda değildir
siz çocuklarınızın annesi misiniz ? yoksa elalemin annesi misiniz? önce buna karar verin
Evet gitmiyor haklısınız...Arada sirada birseylere ayak uydurmak kotu degil cocuklar icin bence.. ilerisi icinde bir alistirma belkide.. sonucta hayatimizda hersey istedigimiz
Gibi gitmiyor dimi?
tamam bu kadar.çocuklar böyle mutlu ve rahatsa milletin 2 dk lık dedikodusundan korkmayın.Anne olduğum için herşeyimden ödün verdim çocuklarım için...
Teşekkürler.Hem yaşadığınız bu durumlara tuhaf olduğunu kabul ederek burda fikir almak adına konu açmışsınız hem de farklı fikirlere "çocuklar için mecburen böyle" diye cvp vermişsiniz...Mecburenlik bi tarafı yok ama ben söyleyeyim sizin asıl sorununuz eşinizin eski eşi ve eşinizin ağırlığını koyamaması..Bütün bunlar eşiniz tarafından büyük oranda organize edilmiş ve ex eşinin hayatlarınızda rolü büyük...Eşinizin çocuğu sizle iyi vakit geçiyor ama annesine gidince başa sarıyorsunuz... Ex eş, çocugun sizin yeni aileye adapte olmasını istemiyor...2 yetişkin evlendiyse çocuklar bu yeni duruma adapte olacak, pedagog a gidebilirdiniz mesela ve eşiniz bu durumdan bu kadar niye memnun ki? Olgunluk , evlenip hala bekar evinde yalnıZ kalmak mı? Siz nikah kıymışsınız ama evliliğinizi kimse tanımamış , kabul etmemiş....Bu şekilde herkes birbirini yok sayarak at gözlüğü takarak yaşarsa yıllarca bu duruma katlanacaksanız nikahın mantığı da yok
Teşekkür ederim ...Öncelikle sizin dışınızda insanların durumu tuhaf karşılamaları, eski eşlerin sorun çıkarmaları gibi bahane ve nedenleri kaldırıp kapı dışarı atın. Bu sizin evliliğiniz ve başkalarını memnun etmeniz gerekmiyor
Bu durumu istiyorsanız, memnunsanız bizim de tarzımız bu, hatta birbirimizi özlüyoruz ve bize iyi geliyor diyorsanız herkesle aynı fabrika ürünüymüşçesine aynı hayatı yaşamak zorunda değilsiniz
Ama bundan memnun değilseniz ki, yazdıklarınızda yaşadıklarınızı gariosediğiniz gibi bir gerçek var, bu durumda önceliğiniz evliliğiniz olacak şekilde düzenleyin.
Öncelik evliliğiniz olsun çünkü bu durum çocuklarınızın tercihine bırakılacak bir konu değil. Çünkü evlilik bir çocuk oyunu değil Siz evleri birleştirin ve çocuklar açısından oluşan sorunları oluştukça çözün.
Gerekiyorsa daha büyük bir eve çıkın, çocuklar için (toplamda kaç adet olduklarını pek anlayamadım ama) büyük bir sevinç ve neşe ile ayrı ayrı odalar hazırlayın çocuklarla birlikte. Kapılarına isimlerini ve en çok sevdiği figürleri asın mesela
Ve herkes bir araya geldiğinde bir günü tümden gezme, eğlenme, yeme içme, oyun, şamata günü yapın. Zaten yapıyoruz demeyin aynı evde bir araya gelince mutlaka yapın ki. Bir arada olmak deyince gülmek gelsin akıllarına. İlle de yanlız kalmak istediklerinde zaten kendi özel alanlarına çekilecekleri odaları olacak
Evleri birleştirmek için çocukların ya da eski eşin düşünce ve tavırlarından ilham almayın. Mevcut durumunuza uyum sağlaması gereken onlar olunca emin olun fazlaca direnmeyecekler
tamam bu kadar.çocuklar böyle mutlu ve rahatsa milletin 2 dk lık dedikodusundan korkmayın.
laf atan mı oldu , çocuklarım için herkesi silerim diyin. ben annesiyim tabiki evladım önemli olacak diyin.
Nafakayı verecek bitecek o zaman. Zaten Mahkeme aykırı bir nafaka bağlamaz. Sizin çocuğunuz adına sevindim piyon olmayacak.Bitmek bilmeyen nafaka mahkemeleri var..Hala da sürüyor biri bitiyor biri başlıyor..Benim öyle bir sorunum hiç olmadı.Boşandık ve bitti...İlk eşim benimle uğraştı ilk zamanlar tabi ki klasik dediğiniz gibi ama sonrasında bitti...Şuanda sorunsuz devam eden beraber hareket ettiğimiz (çocukların okul vb durumları) bir iletişimimiz var...
Nafakayı fazlasıyla veriyor (aylık 7.000) .Ortak olan mal davaları vb devam ediyor..Mahkemenin verdiğinin fazlasını istiyor ve bunun için yetmiyor diye çocuğu kullanıyor..Nafakayı verecek bitecek o zaman. Zaten Mahkeme aykırı bir nafaka bağlamaz. Sizin çocuğunuz adına sevindim piyon olmayacak.
Ben anlamamış olabilirim belki ama merak ettim şuan..Normalde siz çocuklarınızla mı yaşıyorsunuz?? Yani babalarında olduğu zaman birlikte zaman geçiriyoruz eşimle demişsiniz.. Haftasonları mı çocuklar babalarına gidiyor??? Bunu merak ettim.. Bu durumda eşinizle sadece Haftasonları birlikte olabiliyorsunuz??Merhabalar arkadaşlar,2.5 yıl süren arkadaşlığımız sonrasında ikinci evliliğimi yaptım..Benimde eşiminde çocukları var ilk evliliğimizden..Evlenmeden 1 yıl önce çocukları tanıştırdık..Gayet iyi kaynaştılar..Fakat her iki tarafta birlikte yaşama fikrine sıcak bakmadılar hiç bir zaman...Yani çocuklar buna hazır değildi.Bizde bu aşamada nikahı kıyalım ama çocuklarımızla beraber olduğumuz zamanlarda herkes kendi evinde çocuklarınla olsun diye kararı verdik nikahımızı yaptık...Çok garip gelecek ama çocuklar bundan mutlu oldular...Biz eşimle yeni bir ev aldık dayadık döşedik...Eşimin bekar iken kullandığı ev ise duruyor...Bu evde haftada 2 gün çocuğu ile beraber oluyor.Benim çocuklarımda benimle baş başa zaman geçirmek adına bu kararımıza saygı duyup hatta desteklediler bizi.Yani benim çocuklarımda babasında olduğu zamanlar beraber zaman geçiriyoruz..Arada hep beraber dışarıda program yapıyoruz çocuklarla..Bundan ötesi yok.Fazlasını arıyormuyum hayır aramıyorum ama bu düzende bir garip gelmiyor değil bana..Bu şekilde bir düzende çevremde hiç görmediğim için yadırgıyorum.İlerleyen zamanlarda çocuklar büyüdüğünde elbette evler birleşecek onlar uçup gidecek ama bu düzeni sağlamamız yılar sürecek sanırım.Bu da hem extra bir masraf hemde düzen içinde düzen getiriyor...Doğrumu yaptım yanlış mı bilmiyorum ve bazen bunun zorluğunu çok yaşıyorum...Ne yapacağımı da bilmiyorum...
Çocuğunuza söz verdiğiniz için onun düzenini bozmak istemiyorsunuz ama bu karardan pişman da olmuşsunuz gibi. Hafta içi kendinizi yalnız hissediyorsunuz muhtemelen. Erkek çocuğu sonuçta daha bireysel yaşıyordur ve siz de eşinize ihtiyaç hissediyorsunuz. Bu gayet normal. Yavaş yavaş çocuğunuz da evdeyken eşiniz size yemege gelsin. Sonra kalmaya başlasın. Güzel vakit geçirirseniz çocuğunuz bunu garipsemez. Ve sizi mutlu gördüğü için rahatsız olmaz. Bunu biraz geniş vakte yayın ama. Mesela 3unuz gezmeye gidin geç gelince sizde kalsın eşiniz. Sonrasinda birlikte yasamaya başlarsınız esiniz hafta sonları evine gider. Isterse esinizin çocuğu da katılır istemezse katılmaz. Çocuğunuzun erkek olması çok büyük avantaj ve eşinizin çocuğunun devamli onda olmamasi da. Bunlari degerlendirin. Bir de kimsenin ne düşüneceğini takmayın lütfen insanlar iyi şeyde de konuşuyor kötüde de. Siz kendinizi ve çocuklarınızı düşünün sadece. Kimse başına gelmeden anlayamaz. Konuştukları başına gelince en alasını yaparlar. Siz eşinize ihtiyaç duyuyorsunuz belli ki. Buna odaklanin, çözüme daha kolay ulaşırsınızMerhabalar arkadaşlar,2.5 yıl süren arkadaşlığımız sonrasında ikinci evliliğimi yaptım..Benimde eşiminde çocukları var ilk evliliğimizden..Evlenmeden 1 yıl önce çocukları tanıştırdık..Gayet iyi kaynaştılar..Fakat her iki tarafta birlikte yaşama fikrine sıcak bakmadılar hiç bir zaman...Yani çocuklar buna hazır değildi.Bizde bu aşamada nikahı kıyalım ama çocuklarımızla beraber olduğumuz zamanlarda herkes kendi evinde çocuklarınla olsun diye kararı verdik nikahımızı yaptık...Çok garip gelecek ama çocuklar bundan mutlu oldular...Biz eşimle yeni bir ev aldık dayadık döşedik...Eşimin bekar iken kullandığı ev ise duruyor...Bu evde haftada 2 gün çocuğu ile beraber oluyor.Benim çocuklarımda benimle baş başa zaman geçirmek adına bu kararımıza saygı duyup hatta desteklediler bizi.Yani benim çocuklarımda babasında olduğu zamanlar beraber zaman geçiriyoruz..Arada hep beraber dışarıda program yapıyoruz çocuklarla..Bundan ötesi yok.Fazlasını arıyormuyum hayır aramıyorum ama bu düzende bir garip gelmiyor değil bana..Bu şekilde bir düzende çevremde hiç görmediğim için yadırgıyorum.İlerleyen zamanlarda çocuklar büyüdüğünde elbette evler birleşecek onlar uçup gidecek ama bu düzeni sağlamamız yılar sürecek sanırım.Bu da hem extra bir masraf hemde düzen içinde düzen getiriyor...Doğrumu yaptım yanlış mı bilmiyorum ve bazen bunun zorluğunu çok yaşıyorum...Ne yapacağımı da bilmiyorum...
Diğer konunuzda iki kızım var demişsiniz. Burada da oğlum 13 yaşında demişsiniz. İki oğlunuz mu var iki kızınız mı ? Yanlış mı yazdınız anlamadım. Zaten konunuzda kafam iyice karıştı. Allah yardımcınız olsun ne diyeyim.Benim oğlum 13 yaşında tam ergenlik çağında..2.5 sene beraber olunca tabi ki bilmeme şansı yoktu.Sanırım kendimi sorumlu hissettim bu aşamada.Yani biz beraber kalıyoruz ama eşimle gibi bir psikoloji anlatamıyorum şuanda çok farklı bir duygu...Bu yüzden nikahı isteyen ben oldum eşimde üzülmemem için destekledi tamam dedi..Dediğiniz doğru yasal sevgili mi olduk nedir anlamadım...
Daha önceki evliliklerinizde boşanmış mıydınız derkenÇocuklar kaç yaşında? Daha önceki evlilikleriniz de boşanmış miydiniz?
Eşleri vefat etmiş olailirDaha önceki evliliklerinizde boşanmış mıydınız derken
Evet bunu defalarca yaptık..Neler neler...Kahvaltılar,bowling,denize gitmek,sinema,piknik..Çokta iyi zaman geçirdiler dediğiniz gibi kanka modundalar..Ama ta ki çocuk annesine dönene kadar :))Orda film bitiyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?