Bir günde aydınlanma...

Benim göz ardı ettiğim birşey daha işte. Ne güzel yakalamışsın. Öyle olmuş gerçekten, sevip saymamış...
Şu an sadece incinmiş olmanıza sizi dinleyen bir insan olarak üzüldüm.
Canınız sağolsun, anlamamış olun. Üzerinizde öyle büyük sorumluluklar var ki görememiş olabilirsiniz ama bakın buraya konu açtığınıza göre birşeyleri sorguluyorsunuz.
Hemen evliliğinizi bitirin diyemiyorum çünkü siz de arada kalmışsınız hissedebiliyorum, o yüzden sorumluluğu ona bırakacak şekilde bir karar alın bence çünkü bu zamana kadar yeterli sorumluluk almamış. Düzen bu şekilde devam ederse bitirmek istediğinizi dile getirebilirsiniz, tabii buna ruhen her ihtimalde hazırsanız
 
Hastayken size bakmıyorsa sevmiyordur bu kadar net

Haydi sevip sevmemeyi de geçtim evde hasta bir insan varsa bir nane limon yaparsın önüne bir kap çorba koyarsın sev ya da sevme insanlık gereği. Eşiniz insan değil hanımefendi. Hasta halinizle yorulmayın diye sizi işten alması sonra da en kötü bir çay yapması bir dışardan yemek söylemesi gerekirdi. Yok yani adamın zerre umru değilsiniz. Düzen bozulmasın diye bir arada yaşayan 2 insansınız daha doğrusu eşiniz ayının teki.

Ayrı yaşayın. Size garanti veriyorum max 1 aya talipleriniz kapıya gelir. Aklı başında, eğitimli, sorumluluk sahibi düzgün bir kadınsınız. Bu ayı değerinizi bilememiş bilenler mutlaka çıkar cherry demişti dersiniz.
 
Birisi gelir derken hani senle boşanırsam baskasıyla evlenirim manasında demek istemiştim. Bence bir tatile mi çıksanız hastalığınız da buna etken olmuş. Kendinizden ödün vermeyin hastaysanız dinlenin kendinizi naza çekin şunu yap ben hastayım bunu yap deyin mesela. Yanlış mı yapıyor uyarın düzeltsin. Ama bence bir dinlenin kafanızı topladıgınızda yol planınız netleşmiş olur.

İlk mesajımda yazmıştım, ilgilenirseniz bu patlamadan önce eşim nasıldı gözümde yazarım diye. Kızını ve beni el üstünde tutar maddi anlmda, seyahatlere gideriz, merhametlidir, seçimlerime hep saygı duyar, aileme çok saygılıdır mesela hala ilk tanıştığı günkü gibi ayağa kalkar odaya girdiklerinde.

Ama bir yandanda rahattır. Çok şımartılmış (annesi hala şımartır), evde baba hep çalışan ve ailesini maddi olarak taşıyan kişi olduğu için eşimde sadece o rolü üstleniyor otomatikman. Bende müşterek yaşam istiyorum ki biliyor hal veriyordu. Ben işten çıksam mutlu olur, çünkü çalışmak onun görevi gibi.
 
Ben gerçekten gideceğim gibi. Aptal bir kadın değilimdir ama bu zamana kadar böyle basit bir konuyu nasıl çözemeyip kendimi bu kadar yıprattırmışım anlamıyorum :KK43: Şimdi düşünüyorum, 3 kere yemek yapmış 8 yılda, ve hepsinde bir arkadaşı varmış ve ben müsait değilmişim...


Rutin akışta söylüyorum sık sık, mesela ben işe sabahın köründe kalkıp gidiyorum, tek gözünü açıp “çocuğun kahvaltısını nasıl yapıcaz?” diyor. Yani meali; kahvaltıyı hazırlayıp bırak. Genelde kızıp reddediyorum ama kızımın beslenmesi söz konusu olduğu için hızşıca hazırlayıp çıkıyorum.

Burada yabancı arkadaşlarımızla muhabbet ederken şak ile mesela eşimin çamaşır makinesi kullanmayı bilmediğini, sıcak yemek yapamadığını falan söylyprum ki o kültürlerde bu utanılacak birşey. Herkes yadırgayınca konuyu aramızda konuşuyoruz, napalıö bende böyleyim deyip kapatıyor :s
3 kerede olsa demekki yapabiliyor. Yumurta kiramiyo degil. Evliligin ilk yillari kiyamiyoruz esimize sonrada kadina yapisiyo bence bu gorevler. Ilerleyen zmndada nasilsa birakamaz bosayamaz gibi goruluyor. Heleki cocuk varsa.. calissanda calismasanda.. bi kadin heleki anneysen hasta olmak buyuk luks
 
Hastayken size bakmıyorsa sevmiyordur bu kadar net

Haydi sevip sevmemeyi de geçtim evde hasta bir insan varsa bir nane limon yaparsın önüne bir kap çorba koyarsın sev ya da sevme insanlık gereği. Eşiniz insan değil hanımefendi. Hasta halinizle yorulmayın diye sizi işten alması sonra da en kötü bir çay yapması bir dışardan yemek söylemesi gerekirdi. Yok yani adamın zerre umru değilsiniz. Düzen bozulmasın diye bir arada yaşayan 2 insansınız daha doğrusu eşiniz ayının teki.

Ayrı yaşayın. Size garanti veriyorum max 1 aya talipleriniz kapıya gelir. Aklı başında, eğitimli, sorumluluk sahibi düzgün bir kadınsınız. Bu ayı değerinizi bilememiş bilenler mutlaka çıkar cherry demişti dersiniz.
Kendimi tokatlanmış hissediyorum şuan :) Ağınıza sağlık, iyi geldi böyle dan dan herşeyi en sade haliyle duymak.
 
İlk mesajımda yazmıştım, ilgilenirseniz bu patlamadan önce eşim nasıldı gözümde yazarım diye. Kızını ve beni el üstünde tutar maddi anlmda, seyahatlere gideriz, merhametlidir, seçimlerime hep saygı duyar, aileme çok saygılıdır mesela hala ilk tanıştığı günkü gibi ayağa kalkar odaya girdiklerinde.

Ama bir yandanda rahattır. Çok şımartılmış (annesi hala şımartır), evde baba hep çalışan ve ailesini maddi olarak taşıyan kişi olduğu için eşimde sadece o rolü üstleniyor otomatikman. Bende müşterek yaşam istiyorum ki biliyor hal veriyordu. Ben işten çıksam mutlu olur, çünkü çalışmak onun görevi gibi.
Bu evlilik bence devam edebilir gibi görünüyor .Dinlenin ilk önce sonra kararlar almaya çalışın. Anlatın çok yorulduğunuzu ve ben bundan sonra ancak şunları şunları yapabilirim şeklinde konuşun.
 
Şu an sadece incinmiş olmanıza sizi dinleyen bir insan olarak üzüldüm.
Canınız sağolsun, anlamamış olun. Üzerinizde öyle büyük sorumluluklar var ki görememiş olabilirsiniz ama bakın buraya konu açtığınıza göre birşeyleri sorguluyorsunuz.
Hemen evliliğinizi bitirin diyemiyorum çünkü siz de arada kalmışsınız hissedebiliyorum, o yüzden sorumluluğu ona bırakacak şekilde bir karar alın bence çünkü bu zamana kadar yeterli sorumluluk almamış. Düzen bu şekilde devam ederse bitirmek istediğinizi dile getirebilirsiniz, tabii buna ruhen her ihtimalde hazırsanız
Ben şimdiye kadar çarkı döndürmekle çok meşgulmüşüm, gerçekten rutin günlerde sabah kalkıp akşama kadar koşturur, koltuk yüzü görmeden yatağa girdiğim olurdu. Az kafamı kaldırıp bakmamışım, ben böyle koştururken eşim işin hangi ucundan tutuyor diye. Eğer yarın kalkıpta yumuşarsam, bunu kabullenmiş olucam. Geri adım atmak iatemiyorum. Ben sinirle söylemedim onları, gerçekten kalbimden geçti hepsi tek tek.
 
pis herif
hem bir işe yaramıyorsun hem kadın dayanamıyorum gidiyorum dediğinde, gitme etme düzeltelim diyeceğine gidersen git diyosun. küfürler küfürler
hasta olduğunda bakmayan adamı koy kapının önüne ya
neden böyle diyeceğine nasıl geçineceksin demiş bir de densiz.
1 çorba getirecek ondan bile aciz. sende merhamet yok çok para kazansan ne olur?
8senede 3 kere yemek yapmak nedir ya?
bu erkekler karılarını hizmetçileri sanıyor?
neymiş bilmiyormuş sanki biz doğmadan aşçılık stajı yaptık!
10 almaz 1 alırsın geçinirsin . yüklerini atar bir balon gibi hafifler ve yükselirsin.
 
Kendimi tokatlanmış hissediyorum şuan :) Ağınıza sağlık, iyi geldi böyle dan dan herşeyi en sade haliyle duymak.


Canim aiz de hatalisiniz cunku simdiye kadar ciddi anlamda hic konustunuz mu? Mesala insanlar neden evlilik terapisine gidiyor herkes bosansin o zaman.
Yeni bir insan tanıyıp ona zaman ayirip ona alismak kolay mi yorucu ddegil mi?

Esinizle konusup bu durumun sizi tukettigini tatli dille anlatin önce. Sonra birseyler bekleyin sonra yapmazsa hayatiniza bakin herkes şansı hak eder.
 
Insan oyle oluyor icinde volkan patliyor deliye donuyor. Siniri gevincecede sen ondan once gidiyorsun eve.
Ben bunu yasadim adamda simdi guven var gidemez diyor. Haa benimde cesaretim yok alismisim.
Ama senin bir meslegin var kizinla dahada mutlu bir hayat kurabilirsin

İnan iş güç meslek güç vermiyor, kırılmanın derecesi önemli sanırım. Birde sıcağı sıcağına eyleme geçmek. Biz burada yazışıp iletişim kurabilecek kadar bile kabiliyetliysek, iş olmasada yaratırız.
 
Merhabalar,

8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.

Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...

Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!

Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.

Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...

Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?

Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.
Benim eski eşim de aynı seninki gibiydi, seninki gene iyi en azından çalışıyormuş.
Evlendigimizde o 40, ben 23 yaşındaydım. O 1.90 boyunda iri yapılı bir adam; bense 1.55 boyunda 48 kilo küçücük kız.o Yediği yemeğin bulasiklarini olduğu gibi masada bırakır, içtiği suyun bardagini bile kaldırmaz, ben arkasından toplarım.o evde yan gelir yatar bilgisayar bakar, çoraplarını eşyalarını yerlere atar evi dağıtır, çamaşır yıkama,temizlik vs olayına hiç girmiyorum bile :)
Bense Evin temizliği bulaşığı, finansal işleri harcamalar ödemeler hep bende.
Sonra Benim de bir gün ayağım burkulmustu, çok ağrım vardı üzerine basamiyordum.Icerde uzanırken kendisine seslenmistim su getirmesi için. Benimki ne mi yapıyordu? Hiçbir şey duymış gibi koltukta bilgisayarin başında pinekliyordu. Oralı olmadı. Rahatsızlığım boyunca benimle hiç ilgilenmedi, bana hiç yardım etmedi.Bir de o dönem saçlarım çok dökülüyordu. Bende de bunlar sonrası bir aydınlanma oldu:) bir boşanma davası her şeyi çözer. Hadi biraz dağınık olur, biraz beceremez ev işlerini falan anlarım. Ama bunlar bizim Sırtımızda kambur.
 
Ben şimdiye kadar çarkı döndürmekle çok meşgulmüşüm, gerçekten rutin günlerde sabah kalkıp akşama kadar koşturur, koltuk yüzü görmeden yatağa girdiğim olurdu. Az kafamı kaldırıp bakmamışım, ben böyle koştururken eşim işin hangi ucundan tutuyor diye. Eğer yarın kalkıpta yumuşarsam, bunu kabullenmiş olucam. Geri adım atmak iatemiyorum. Ben sinirle söylemedim onları, gerçekten kalbimden geçti hepsi tek tek.
Samimiyetinize inanıyorum ama karakter olarak nasılsınız sizi tanımadığım için yanlış bir tavsiyede bulunmak istemedim. Yai yarın aileniz ''aman bu da sebep mi'' diye tepki gösterip manipüle ederse dik durabilir misiniz?
Ya da eşiniz derse, ben seni seviyorum onu o an söyledim şu durumu çözelim her şey çözülür mü yoksa sorun daha mı derin? Mesela daha başka problemleriniz var gibi hissediyorum
 
Iste biz buna iyi gun dostu diyoruz. Sen cocugun oldugu icin herseyin daha duzenli olmasini istiyorsun.yemek temizlik gibi.. Oda bu duzenden fazlasiyla nasipleniyor.bence hayatini kolaylastirmaya calis.hastaysan ise gitme ev pisse yardimci al yemek yoksa disaridan siparis et.bunlar icin gerekirse maasinin tamami gitsin egerki o dusunmuyorsa sen hic dusunme.sen bunlari yapinca sanki senin gorevinmis gibi uzerine yapisiyor.nasil olsa birileri bunu yapiyor o neden canini üzsün ki. Peki arkadasim seninkide can degilmi. Inanki sen kendini dusunmezsen baskasi hic ama hic dusunmez. Herseye yetecegim derken daha da yorulursun hem psikolojik hem fizyolojik.
 
Canim aiz de hatalisiniz cunku simdiye kadar ciddi anlamda hic konustunuz mu? Mesala insanlar neden evlilik terapisine gidiyor herkes bosansin o zaman.
Yeni bir insan tanıyıp ona zaman ayirip ona alismak kolay mi yorucu ddegil mi?

Esinizle konusup bu durumun sizi tukettigini tatli dille anlatin önce. Sonra birseyler bekleyin sonra yapmazsa hayatiniza bakin herkes şansı hak eder.
Bu sorunun cevabını bilmiyorum, yani aslında ben rahatsızlığımı çok defa ifade ettim ama eşim heralde sesim az çıktığı için dikkate mi almadı acaba... Biz sanırım hiç krşılıklı oturup ilişkimizle ilgili ciddi ciddi konuşmadık. Sohbetler hep çocuk, gelecek planları, geyik muhabbetler üstüneydi. Eşimle zaten negatif bir konu konuşmaya kalkarsanız kalkıp gider. Ciddi ciddi gider yani, veya en iyi ihtimalle he hu diyerek size çok önemsi birşeyle zamanını çalıyormuşsunuz gibi hissettirir.
 
Hastayken size bakmıyorsa sevmiyordur bu kadar net

Haydi sevip sevmemeyi de geçtim evde hasta bir insan varsa bir nane limon yaparsın önüne bir kap çorba koyarsın sev ya da sevme insanlık gereği. Eşiniz insan değil hanımefendi. Hasta halinizle yorulmayın diye sizi işten alması sonra da en kötü bir çay yapması bir dışardan yemek söylemesi gerekirdi. Yok yani adamın zerre umru değilsiniz. Düzen bozulmasın diye bir arada yaşayan 2 insansınız daha doğrusu eşiniz ayının teki.

Ayrı yaşayın. Size garanti veriyorum max 1 aya talipleriniz kapıya gelir. Aklı başında, eğitimli, sorumluluk sahibi düzgün bir kadınsınız. Bu ayı değerinizi bilememiş bilenler mutlaka çıkar cherry demişti dersiniz.

Erkek dusmani seni:PPPP:KK53:
 
İnan iş güç meslek güç vermiyor, kırılmanın derecesi önemli sanırım. Birde sıcağı sıcağına eyleme geçmek. Biz burada yazışıp iletişim kurabilecek kadar bile kabiliyetliysek, iş olmasada yaratırız.


Bize deger vermeyen insanlara biz niye ugrasalim ? O hastayken ben naziyla ugrasirim onun. Bebek gibi tuvalate goturup isigini yaktigim zamanlar oldu. Omuu pehhh. Umrunda sanki bu bizim gorevimiz sanki yapmak zorundayiz.

Keske benim sorunum sadece daginiklik olsa.
Ilgisiz bir adam. Daginikliga cozum varda. Ilgisizlige bulamadim ben cozum
 
İlk mesajımda yazmıştım, ilgilenirseniz bu patlamadan önce eşim nasıldı gözümde yazarım diye. Kızını ve beni el üstünde tutar maddi anlmda, seyahatlere gideriz, merhametlidir, seçimlerime hep saygı duyar, aileme çok saygılıdır mesela hala ilk tanıştığı günkü gibi ayağa kalkar odaya girdiklerinde.

Ama bir yandanda rahattır. Çok şımartılmış (annesi hala şımartır), evde baba hep çalışan ve ailesini maddi olarak taşıyan kişi olduğu için eşimde sadece o rolü üstleniyor otomatikman. Bende müşterek yaşam istiyorum ki biliyor hal veriyordu. Ben işten çıksam mutlu olur, çünkü çalışmak onun görevi gibi.

Şu mesajınızı okuyana dek ne öküz adam demiştim.
Ama bu mesajı okuduktan sonra biraz fazla acımasız olduğunuzu ve hastalığınız gereği fazla sinirlendiğinizi düşündüm.
Bir tek eksik tarafı ev işlerine hiç karışmaması.
Yani biraz fazla mı şey bekliyoruz acaba diye düşündüm ?
Hani bir adam için 5 kıstas varsa 4ü birden eksik olur o zaman boşanın derim.
Ama diğer eşlik vasıflarında iyi bir adam yani resmen.
Maddi olarak el üstünde tutuyor, ailenize saygıda kusur etmiyor, merhametli, gezdiriyor, seçimlerinize pek karışmıyor.
Ya isterseniz bana kızın, buradakiler de kızsın . Ama şımarıklık eden tek kişi eşiniz değil gibi duruyor.

Yani inanın 27 yaşındayım, o kadar çok bir sürü eksikliği olan erkek kaynıyor ki etraf.
En başta aileye saygı duyan yok.
Eşlerini eve tıkıyorlar, hep kendi dedikleri olsun istiyorlar, para konusunda ya sigaralarına para harcıyorlar ya vs vs.
Bilmiyorum bu benim düşüncem. Amacım sizi kırmak, kızdırmak değil.
Ama boşanma lafını hak eden bir eş gibi de durmuyor.
 
Samimiyetinize inanıyorum ama karakter olarak nasılsınız sizi tanımadığım için yanlış bir tavsiyede bulunmak istemedim. Yai yarın aileniz ''aman bu da sebep mi'' diye tepki gösterip manipüle ederse dik durabilir misiniz?
Ya da eşiniz derse, ben seni seviyorum onu o an söyledim şu durumu çözelim her şey çözülür mü yoksa sorun daha mı derin? Mesela daha başka problemleriniz var gibi hissediyorum

8 yıl. Problemler olmaz mı? Hep halının altına süpürülmüş şeyler. Birde biz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz, burada zamanla sanki bir takım olduk. Sessiz sedasız iş bölümü yapılmış ama ben hep arka plnda kalmışım. Şuan çok mutsuzum, eve geldim uyudum uyandım dedimya, ağzımdan neler çıktı, duygu patlaması yaşadım resmen. Ama mesela şimdi o anki hissettiklerimi, kırgınluğımı toparlayıp size anltırken zorlanıyorum. Ailem umarım beni anlr ve bana şımarıklık yapıyor muamelesi yapmazlar. Bir türk ailesine; kocam yemek yapmıyordu boşandım derseniz tatmin olurlar mı? gelsin sonra komplo teorileri...
 
Şu mesajınızı okuyana dek ne öküz adam demiştim.
Ama bu mesajı okuduktan sonra biraz fazla acımasız olduğunuzu ve hastalığınız gereği fazla sinirlendiğinizi düşündüm.
Bir tek eksik tarafı ev işlerine hiç karışmaması.
Yani biraz fazla mı şey bekliyoruz acaba diye düşündüm ?
Hani bir adam için 5 kıstas varsa 4ü birden eksik olur o zaman boşanın derim.
Ama diğer eşlik vasıflarında iyi bir adam yani resmen.
Maddi olarak el üstünde tutuyor, ailenize saygıda kusur etmiyor, merhametli, gezdiriyor, seçimlerinize pek karışmıyor.
Ya isterseniz bana kızın, buradakiler de kızsın . Ama şımarıklık eden tek kişi eşiniz değil gibi duruyor.

Yani inanın 27 yaşındayım, o kadar çok bir sürü eksikliği olan erkek kaynıyor ki etraf.
En başta aileye saygı duyan yok.
Eşlerini eve tıkıyorlar, hep kendi dedikleri olsun istiyorlar, para konusunda ya sigaralarına para harcıyorlar ya vs vs.
Bilmiyorum bu benim düşüncem. Amacım sizi kırmak, kızdırmak değil.
Ama boşanma lafını hak eden bir eş gibi de durmuyor.

Öyle mi diyorsunuz? Eşimin maddi durumu iyi, peki ya olmasaydı? O zamanda bence elinin emeğini esirgediği gibi maddi katkıyı da esirgeyecekti belki... Yani gerçekten bilmiyorum, şımarık mıyım acaba... Bu akşam yaşadığım şey çok gerçekti, birikmiş artık taşmıştım. Bir anne çocucuğunun önünde ağlayığ isyan ediyorsa ben gerçekten canı yanmıştır diye düşünürüm.

Lütfen yanlış anlamayın, bende şimdi ilk patlmayı atlattım, sessizce oturup kendime uzaktan bakıp değerlendirme yapmaya çalışıyorum. Belki de sen haklısın ama ben kendime yakıştıramıyorum bunu.
 
Merhabalar,

8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.

Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...

Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!

Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.

Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...

Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?

Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.
Seviyor musunuz:110:
 
Back
X