Eşimle konuştum.. varsayalım ki ablam bana başka birini bulmuş beni onunla tanıştıracak naparsin dedim.. saçmalama o nasıl soru dedi. Ben de neden sinirlendin benimki sadece bir varsayım, seninki bir de gerçek ben şimdi napayım diye sordum.. şaşırdı nereden duyduğumu sordu söylemedim sen önce orada onlarla neden oturduğunu, bana bunu neden anlatmadığını söyle dedim.. anlattıklarına göre ablasıyla kafeye gitmişler, birden bire diğer kız çıkmış gelmiş 5 dakika oturmuşlar sonra eşim kalkmış. Özür diledi, zaten 5 dakika oturdum sana anlatsam kafana takacaktın ondan anlatmadım dedi.
Peki neden tepki göstermedin kadın resmen bizi ayırıp seni onunla birleştirmek istiyor dedim.. o da böyle bişey asla olamaz ciddiye dahi almadım ondan dedi. Ben de sen al alma, ben gayet ciddiye aldım, şimdiye kadar hep saygılı olmak istedim ama buraya kadar dedim. Ayrıca bu sefer susmayacağımı, ablasına da düşündüklerimi söyleyeceğimi dedim. Önce sakin ol falan dedi ama o öyle dedikçe ben daha da delirdim.. ne sakin olması ? Tüm gece gözüme uyku girmedi, ruh gibiydim tüm gün dedim, bağırdım sonra sinirden ağlamaya başladım.. resmen içime attıklarım bir anda patladı.. ablanda hic insaf yok mu ? Bana yaptığı kendinden elbet bir gün çıkar dedim.. sonra baktım o beni sakinleştirmeye çalıştıkça daha da sinirleniyorum gittim misafir odasına kilitledim kendimi.. saatlerce oturdum tek başıma, sakinleşince çıktım.. ablan sen ben konuşacağız bunun hesabını soracağım dedim. O da tamam dedi... umarım ciddidir çünkü eğer sırf sinirim geçsin diye dediyse ve bu konuşma olmazsa cidden kayınbabama gidip bir bir anlatacağım her şeyi. Madem beni takan yok, ben de kimsenin boş veremeyeceği birine giderim.
Kusura bakmayın yine uzattım, hepiniz çok yardımcı oldunuz. Çok teşekkür ederim hanımlar,iyi ki varsınız!