- 13 Nisan 2017
- 70
- 87
- 3
İkinizi okudukça kendimi görüyorum...
İkinizi okudukça kendimi görüyorum...Çok haklısınız. İşte sizle aynı yolda gidiyormuşuz. Ben artık daha fazla dayanamadım.
Yurtdısında yanlız mısınız? O daha zordur eminim, çünkü insan böyle zamanda ailesini istiyor.
Hayal kırıklıklarını sormayın hiç, aklıma geldikçe yüreğim sızlıyor. Ama verdigim kararın hala arkasındayım. İleride toparlayınca iyi ki yaptım diyecegimden eminim ben de...
İkinizi okudukça kendimi görüyorum...Çok haklısınız. İşte sizle aynı yolda gidiyormuşuz. Ben artık daha fazla dayanamadım.
Yurtdısında yanlız mısınız? O daha zordur eminim, çünkü insan böyle zamanda ailesini istiyor.
Hayal kırıklıklarını sormayın hiç, aklıma geldikçe yüreğim sızlıyor. Ama verdigim kararın hala arkasındayım. İleride toparlayınca iyi ki yaptım diyecegimden eminim ben de...
Evet. Zaten bu kararı vermem kolay olmadı, üstüne bir de yaramı deşiyorlar. Canım iyi misin x 1000 ! Artık dayanamadım ağzının payını verdim artık. İyiyim diyince de inanmıyorlar ki, bir daha bir daha soruyorlar :)Türkiyede okumak, kariyer yapma üzgünüm ama maddi bir derdi olmayan zevkine okumak isteyenlerin eğlencesi zaten. Ne ilerlersiniz ne faydasını görürsünüz. Bence çok iyi yapmışsınız.
Ben de üniversitemi 3. senemde bıraktığımda aynı şeyleri bana da dediler.
vah vah tüh tüh ay çok kötü...
oysa ben mutluydum hayatımda böyle mutlu olmamıştım.
daha iyi okul kazandım daha iyi yerlere geldim.
çok istifa ettim çok bıraktım sonra daha iyileri daha güzelleri çıktı karşıma..
bir kapı kapanır diğeri açılır gerçekten doğru.
size tavsiyem 'ayy canım çok üzüldüm, kahroldum, üzülme cınım vs.' diyenlere
'yooo valla ne üzülcem harika bir karar aldım o kadar mutluyum ki yerimde duramıyorum nefes alıyorum' falan diyin neşeli neşeli. İnanılmaz dumur oluyorlar :)
evlendiğimde iş bulamamıstım canım. işe basladıgımda hay kafama tikireyim keske akademisyen olsaydım dedim ve hatta keske ögretmen olsaydım dedim.Arkadaslar merhaba herkese,
Bir önceki konumdan son bir ayda az cok neler yaşadığımı hatırlayanlar vardır.
Hayatımı kökten değiştirecek bir hamle yaptım. Uğruna 11 senemi verdigim eğitim + uzmanlık hayatıma nokta koydum. Durduk yere sebep neydi derseniz, tıkanmışlık, bir yere varamama derim.
Burada okudugum konuların arasında belki de şımarıklık yaptığın diyenler olur, aslında haklısınız. Ama işte ateş düştüğü yeri yakıyor. Her gün ayaklarımı sürüyerek nefret ettigim bşr yere gitmektense, anlık bir köprüleri yakmakla nokta koydum.
Kara haber tez duyulurmuş bunu da test ettim. Belki de 5 senedir beni arayıp sormadıgım insanlar her nereden duydularsa arayıp teselli vermeye çalışmazlar mı deli oluyorum. Bugün bu yüzden sırf 4 kişi aradı. Ezberlemiş gibi aynı cümleler, ay canııımm üzülme sakın,hayırlısı olsun, bir kapı kapanır digeri açılır ... vb.
Düşünüyorum, hayatım neden böyle bir hal aldı? Mezun olup direkt iş hayatına girip, uygun birini bulmak neden bu kadar zordu da tutup kariyeri seçtim? Hadi seçtim diyelim, onu bile beceremedim. Su an aynada kendşme bakıyorum, kocaman bir hayal kırıklığıyım. Uğruna savaş verdigim kariyerim de yok artık elimde. Millete bakıyorum, evlenmekle kalmayıp çoluk çocuğa karışan akranlarım var.
Ben daha toparlandım, iş hayatımı düzene soktum, birini buldum diyene kadar zaten en az 2 sene geçecek. O da en iyi ihtimalle. Güçsüzlük, başarısızlık sanki içime işledi. Neden böyle oldu, belki de daha güzel günlere zemin hazırlayacak bu kararım. Ama gerçekten korkuyorum da. Gerçekten bir kapı kapanınca digeri açılır mı?
Ne kadar güzel yeniden başlamak için çok enerjik olmak. Ama inanın bana çok zor geliyor artık... madem böyle olacaktı, zaten 6 sene önce de olabilirdi.
İnsanlar iyi niyet görünümü altında cidden çok kötü olabiliyorlarmış öğrendim
Neydi isiniz?Neden sevmediniz diye soracam ama cevap vermeyebilirsiniz.Ben de sevmiyorum.Ben de kestiremiyordum. Sürekli mutsuz, yaptığım işin eleştirildigi, hiç değerimin olmasıgı bir yere gidip gidip duruyordum.
Su an kariyerime noktayı koydum. Dolayısıyla işsizim de.
Bundan 2 ay önce neyse ki işim gücüm var buna da şükür derdim. Ama sunu farkettim artık dua bile edemiyorum
Ay ne geldi başına?Amanin. Anlat.Biraz kendimi gördüm :) hayatta attıgım en cesur adım bu oldu.
Zaten 3 haftadır izin kullandım, kendi kendimle vakit geçirdim. Hatta iyiydim de, ama işte bugün duyulup da arayan soran başlayınca sinirim bozuldu.
Ben de istedigimle yapamadım. Zaten su an evli o.
İstemedigimle zaten olamazdı, bile bile lades diyip denemeye kalkıştım, koşa koşa ızaklaştım sonra
Yurtdısı iyi bir alternatif. Ama en son yurtdısı deneyimimde başıma gelenler pişmiş tavugun basına gelmemiştir. Onu da yapmicam uzun süre
Benim için çok geç yeni bir meslek.açılmaz mı? açılır elbet. ben de yakın zamanda uğruna 10 senemi verdiğim mesleğimi köşeye atıp, sıfırdan başka bir mesleği öğrenmeye başlamak istiyorum.
daha öğrencem de çalışcam daaa...
olsuun, düşüncesi bile mutlu ediyor.
ben de işimden memnun değilim, saçma sapan saygısız insanlarla uğraşmaktan sıkıldım.
bu insanlar da acıyacak şey deşmeye bayılırlar, konuşan konuşuyor zaten. muhatap alıp görüşmeyin gitsin.
sorumlu olduğunuz insanlar varsa bilemem tabii.Benim için çok geç yeni bir meslek.
Çalışmazsam ablam eve koymaz.Ciddiyim.Ucretsiz izin almami dahi istemez..Annemin maaşı var yoksa.Ayni evdeki ablam ve yetiskin çocuklarına da biraz yardim ediyorum. Ablam eve sürekli tadilat da istiyor.Yardim ve tadilat onemli.sorumlu olduğunuz insanlar varsa bilemem tabii.
bende böyle bir durum yok, maddiyat da çok şükür yerinde.
Türkiye gibi bir yer için bazen büyük bir lüks kaçabiliyor bu tür şeyler, farkındayım.
ama illa değiştirebileceğiniz bir şeyler vardır istemediklerinizden.
Çalışmazsam ablam eve koymaz.Ciddiyim.Ucretsiz izin almami dahi istemez..Annemin maaşı var yoksa.Ayni evdeki ablam ve yetiskin çocuklarına da biraz yardim ediyorum. Ablam eve sürekli tadilat da istiyor.Yardim ve tadilat onemli.
Biriktiriyorim zorla işte.Laf vurup duruyor daha çok vermiyorum her istediğini yapmıyorum diye.Cocuklari kocaman oldu onlarda iş yok hep benden bekliyor daha.siz de bekarsınız yani... ablanız tadilat istiyor da siz kendi geleceğiniz için para biriktirebiliyor musunuz?
anladım. bayağı bıkmışsınız sanırım.Biriktiriyorim zorla işte.Laf vurup duruyor daha çok vermiyorum her istediğini yapmıyorum diye.Cocuklari kocaman oldu onlarda iş yok hep benden bekliyor daha.
Yok ya burda iyiyim.Ayri eve çıksam kira verecen.Hic değilse yemek temizlik arada kaynıyor.Bir de ben yalnızlıktan çok sıkılırım.Arkadas ararim busefer.Ay hele o ihtimal çok feci..Annemi ozlerim.Boyle kavga dövüş gidiyor.Gerci artık kavga olmuyor da psikolojik savaş var.Kavgadan da biktim.Cinnet de getirdim kaç defa.Cildirttim kızı diyor mu.Daha beter belden aşağı vuruyor.. Uzun zamandır sessiziz.Bir tadilat isteğinde zitlasiriz yine.En zorlayicisa da o yaaaa.Bir de baska ablamla ortakiz bu evde.Onun durumu iyi degil simdi.Ben de tek kendim yaptirip durmak istemiyorum.Kolay mi kazaniyorum zorla calisiyorum zaten; hayatımdan çalara...Kartimi veriyordum sonradan gördüm hep alışveriş yapmışanladım. bayağı bıkmışsınız sanırım.
bu gidişle aranızda büyük bir kavga olmaz umarım.
ama bir cinnet her şeyi halleder demişler, o da yalan değil.
sizin yeni meslekten ziyade yeni bir eve ihtiyacınız var gibi geldi.
bir ev arkadaşı bulup ayrı eve çıkma imkanınız olur mu? eminim düşünmüşsünüzdür de, aile mi karşı çıkar?
Ben de kestiremiyordum. Sürekli mutsuz, yaptığım işin eleştirildigi, hiç değerimin olmasıgı bir yere gidip gidip duruyordum.
Su an kariyerime noktayı koydum. Dolayısıyla işsizim de.
Bundan 2 ay önce neyse ki işim gücüm var buna da şükür derdim. Ama sunu farkettim artık dua bile edemiyorum
Okumanın yası yok evet. 40 yasında oldugumda belki içimde ukte olacak. Ama bugünün şartları bırakmamı gerektirdi. Yoksa fiziksel ve mental olarak cok yıpranıyordum.evlendiğimde iş bulamamıstım canım. işe basladıgımda hay kafama tikireyim keske akademisyen olsaydım dedim ve hatta keske ögretmen olsaydım dedim.
simdi 40 yasında alademisyen olmak için ugrasn arkadaslar biliyorum .
veya akademisyenliği bırakıp cok güzel iş yapanlar .
iyi yapmıssın yüreğini dinlemissin .sabrer ve cabala
Evet 6 yıl önce cıvıl cıvıl ama iş deneyimi olmayan biriydim. Şimdi de hayat enerjisi sönmüş ama 6 yıllık tecrübeli biriyim.asla öyle düşünmeyin. şu anki birikiminizle 6 yıl öncesi arasında dağlar kadar fark var değil mi?
birikim derken kastettiğim para falan değil, kendi karakteriniz ve yaşadıklarınız.
bir sürü hatalardan ders aldınız mesela, bence en büyük kazanım bu.
değişimin şimdi olması gerekiyormuş ki zamanı anca gelmiş. sakın ardınıza bakmayın!
Tatil imlanım var ama hakettigimi düşünmüyorum. Ne kadar süre işsiz kalacagım, birikimim ne kadar yetecek bilmiyorum. Kendime göre borçlarım vardı zira. Ailem destek hep bana, ama 30 yasına gelip de ergen gibi baba bana para ver diyrmem, gururum el vermez.Dua edemedığın nokta da rabbım guzellestırır ınsallah.
Umutsuzlugu hayal kırıklıgını kendıne bakınca koca bır hıc ne demektır hepsını bılırım.
Sonuc olarak gecıyo. Yenı hayallerın umutların oluyo. Ama aklın hep yarım bıraktıgın karıyerın de kalabılır. Bu senı cok daha fazla yıpratabılır pısmanlıklar keske yapabılseydımler neden beceremedımler.
Kendının ıcın hayallerın olsun bır tatıl ımkanın olursa bır tatıle gıt.
Ne kadar iyi anlatmışsınız. Neyse ki ben kendimi temizliğe verdim biraz.Bende benzer bir dertteyim Antalya'da oturuyordum işim,çevrem çok iyiydi aylık kazancim oldukça yüksekti evlendim.3.ayimizda eşim memleketine yerlesmek istedi,evlendikten sonra buyuksehirde yaşamaktan biraz korktuğunu dusundum,ailesi yakınında olup destek çıksın istedi sanırım.yerlestik burası küçük bir yer iş yok,çevre yok,dışarda yapacak birşey yok nerdeyse 1yildir burdayiz esim bile zor iş buldu ve ben iş bulamadım calismamaya alışık değilim evde durmak beni cildirtiyor küçük şehire alışmak zor.kendimi çok yetersiz değersiz ve 60 65yasinda hissediyorum.genc dinamik eğlenceli enerjik biriyken şimdi öğlen uyanıp 3lu koltukta akşam ediyorum bazen perdeleri bile acmadigim oluyor şimdi yazınca farkettim ne hale geldim ama napacagimi bende bilmiyorum yani kendime guvenimide kaybettigimi düşünüyorum.cok bunaldim cokk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?