- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.870
- 498
Ben de cok irdeliyorum bu durumu. İnsan böyle durumlarda dualara sıgınır ama yok, ben yapamıyorum. Genel bir küskünlük var. Ben çabaladım ama olmadı, demek ki başarısızım güçsüzüm yaftası sürekli aklımda. Henüz cok taze oldugu için böyle illa ki. Haklısınız bir terapi daha iyi hissettirecektirAçılacak bir kapı her zaman vardır. Bende bir cesaret mesleğimi değiştirdim, yeniden okudum. Bu süreçte kpss falan hazırlandım tercih yaptım bekliyorum. Çok zorlandım. Yaşım oldu 26. Son zamanlarda herşey sarpa sardı. Çok sevdiğim sevgilimle mesafe yüzünden koptuk. Birçok arkadaşımın rezil yüzlerini gördüm. Kime iyilik yaptıysam arkamdan vurdu. Ama yine de tüm bu olanlar beni inancımdan uzaklaştırmadı aksine daha çok dualara sığındım. Ancak bu şekilde rahatlayabiliyorum. Beni dinleyen, duyan birinin olduğunu bilmek kaygılarımı azaltıyor. Bu süreçte psikolojik destek almanı tavsiye ederim. Bana çok iyi geldi. En azından ağlama krizlerim yok, sinirlenmiyorum, çok fazla kurcalamıyorum. En önemlisi kaygılarım azaldı, beynim benimle konuşmuyor. Tüm bunları umursamadığın da zaten güç kendiliğinden gelecek.
Evet belki de gururlu ve fevri davrandım. Pişman olmaktan korkuyorum.yapan yaptıgıyla eden ettigiyle kalıyor.
kapı mapı da yok.
anca filmlerde.
O genel küskünlük bende de fazlaca var ama yapacak birşey de yok ki. Neye kırılalım kadere mi?kendimize mi? kime? Geçmişe kızmak ne getirir bu saatten sonra. Herşeye sahip olan insanlar nasıl oluyor o kısımı bende bilmiyorum. Kendimde güç bulamıyorum fikri normal böyle dönemde. Geçecek, herşey yoluna girer belki birgün.Ben de cok irdeliyorum bu durumu. İnsan böyle durumlarda dualara sıgınır ama yok, ben yapamıyorum. Genel bir küskünlük var. Ben çabaladım ama olmadı, demek ki başarısızım güçsüzüm yaftası sürekli aklımda. Henüz cok taze oldugu için böyle illa ki. Haklısınız bir terapi daha iyi hissettirecektir
Evet belki de gururlu ve fevri davrandım. Pişman olmaktan korkuyorum.
Filmlerdeki gibi olsa gerçekten
Ben de aşırı karamsarım zaten. Umut bile edemiyorum. Ne ara bu kadar enerjisiz kaldım bilmiyorum...yok yok hani herkese var size yok cunku böyle davranmamalıydınız demiyorum.
ben artık böyle dusunuyorum, genel bakış açımı yazdım.
Şimdi neler yapıyorsunuz?Ben de aşırı karamsarım zaten. Umut bile edemiyorum. Ne ara bu kadar enerjisiz kaldım bilmiyorum...
Demi hep bi negatiflik ben de öyleyim. Bar sahipleriyle takılan bi tanıdığım 2 gün içinde o toksiklerden kurtulup 5 ay sonra nişanlandı. Yeter ki irade olsun, allah istesinAcilir diye dusunursen acilir. Milleti bosver pozitif dusun.
Hayal kirikligi degilsin milletin yapamayacagini yapacak kadar cesur birisin.
2yil diye de kafanda kurma, yarin markette biri ciksa karsina ocakta evlensen:) hayatin neler getirecegini bilemezsin sen sadece sinir koyma
23 yaşındayım bana önerileriniz nelerdir fikirlerinizi duymak bilmek isterimArkadaslar merhaba herkese,
Bir önceki konumdan son bir ayda az cok neler yaşadığımı hatırlayanlar vardır.
Hayatımı kökten değiştirecek bir hamle yaptım. Uğruna 11 senemi verdigim eğitim + uzmanlık hayatıma nokta koydum. Durduk yere sebep neydi derseniz, tıkanmışlık, bir yere varamama derim.
Burada okudugum konuların arasında belki de şımarıklık yaptığın diyenler olur, aslında haklısınız. Ama işte ateş düştüğü yeri yakıyor. Her gün ayaklarımı sürüyerek nefret ettigim bşr yere gitmektense, anlık bir köprüleri yakmakla nokta koydum.
Kara haber tez duyulurmuş bunu da test ettim. Belki de 5 senedir beni arayıp sormadıgım insanlar her nereden duydularsa arayıp teselli vermeye çalışmazlar mı deli oluyorum. Bugün bu yüzden sırf 4 kişi aradı. Ezberlemiş gibi aynı cümleler, ay canııımm üzülme sakın,hayırlısı olsun, bir kapı kapanır digeri açılır ... vb.
Düşünüyorum, hayatım neden böyle bir hal aldı? Mezun olup direkt iş hayatına girip, uygun birini bulmak neden bu kadar zordu da tutup kariyeri seçtim? Hadi seçtim diyelim, onu bile beceremedim. Su an aynada kendşme bakıyorum, kocaman bir hayal kırıklığıyım. Uğruna savaş verdigim kariyerim de yok artık elimde. Millete bakıyorum, evlenmekle kalmayıp çoluk çocuğa karışan akranlarım var.
Ben daha toparlandım, iş hayatımı düzene soktum, birini buldum diyene kadar zaten en az 2 sene geçecek. O da en iyi ihtimalle. Güçsüzlük, başarısızlık sanki içime işledi. Neden böyle oldu, belki de daha güzel günlere zemin hazırlayacak bu kararım. Ama gerçekten korkuyorum da. Gerçekten bir kapı kapanınca digeri açılır mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?