İki çocuğumun arası tam 4 yaş. Ben baştan beri hep 4 ya da 5 yaş olsun istemiştim. Ama ilk çocuğumuzun da fikri önemliydi bizim için. Sizin çocuğunuz da küçük değil ona açıklayarak sorabilirsiniz. 4 yaşına kadar "asla istemiyorum başka bebek olmasın oyuncaklarımı seni babamı kimseyle paylaşmam" diyen çocuk (birbuçuk yaşından beri akıcı konuşabiliyor) 3buçuk yaşında "anne artık benim de bi kardeşim olsun hatta bir tane yetmez 3 5 tane olsun" demeye başladı. Şuan 5 yaşında ve bebeğim 1 yaşında olmasına rağmen bazen beraber oyun oynuyorlar. İnanın maddiyat bir şekilde çözülür. Tek çocuk hiç çocuk demişler çok doğru. Bu dünyada herkesin mutlaka en az bir kardeşi olmalı. Tabiki dengeyi sağlamak için ve ilk çocuğunuzun mahsun olmaması için çok çaba sarfetmek gerekiyor.Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Bu durum değişebiliyor.Kardeşler arasını çok mükemmel gördüğüm sayılı kişi vardır.Büyüdüklerinde evlenince illa sorunlar çıkıyor çok şahit oldum.Ben tek çocugum bir kardeşim olsa fena olmazdı ama imkan açısından benim için daha iyi oldu.Küçükken bende kardeş isterdim ailem istemezdi bana o zaman her istediğin olmaz derlerdi bende istemiyorum o zaman derdim :) Eşimin bir ablası var çokta yaş farkı yok aralarında hal hatır sorarlar arada birbirlerine veya iki hafta bir ayda bir görüşürler fakat dertleşme gibi bir şeyleri olmaz.Oturup muhabbet bile etmezler.Kişiden kişiye göre değişiyor benceMerhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Endişelerinizi anlıyorum ama ben olaya maddi değilde manevi gözüyle bakmıştım, böyle bir yere nasıl çocuk getirecem kız olursa kötülüklerden nasıl koruyacam, çalışıyorum geçimimi sağlamak için çalışmalıyımda çocuğumun yanında olamayacam, eğitim nereyeie gidiyor ekonomi nereye gidiyor iyi bir hayat sunabilecekmiyim diye düşünüyordum, yeni evlenmiştim borç harç bitireyim de yaparım ya diye düşünmüştüm ama şimdi anlıyorum ki çocuk yapmak bazen o kadar kolay olmuyormuşMerhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Öncelikle enine boyuna mantıklı bir şekilde irdelemişsiniz tebrik ederim.Evet hayırlı mı hayırsız evlat mı öyle olacağı da kesin değil.,Benim de bir tane abim var ve onun varlığı bile mutluluk veriyor ki kız kardeşim olsun da isterdim ya da ablam, kafam karışık işte,kardeşi olmazsa haksızlık mı yaparım kızıma , yoksa maddi imkanları ikiye bölüneceği için daha büyük bir haksızlık mı olur ..
Çok haklısınız her kolej de iyi değil her devlet okulu da kötü değil. Aslında iş öğretmende bitiyor okuldan ziyade, özellikle ilkokul öğretmeninin çok önemli olduğunu düşünüyorum..Temeli iyi olursa , biz de anne baba olarak ilgili olursak ki oluruz, kolej şart değil...Kardeş başkadır yakın arkadaş başkadır diye de düşünüyorum,ama kardeş var kardeş var tabii...Bir cocugun egitimi gelecegi elbette cok onemlidir ama bir kardes gelince de kalitesinin inanilmaz dusecegine inanmiyorum. Cok iyi bir devlet okuluna gider + kurslarla eksigini tamamlar gibi. Ki kardesten daha onemli olamaz hicbir egitim bence.
Kardeslerim var ve iyi ki de varlar diyorum. Iyi gunumde kotu gunumde hep yanimdalar hep de olsunlar insallah. Benim de 1 cocugum var daha cok kucuk Allah nasip ederse insallah kardesi olsun cok isterim.
Sadece sevmekle bitmiyor iş ama dünyaya bir canlı getiriyorsun, saldım çayıra mevlam kayıra bir anne baba değiliz bu yüzden matematiğini de psikolojik yönlerini de düşünüyoruz, gelen paketi iade edemeyiz oyuncak değil ki ..Neyini bu kadar düşünüyorsunuz ki evlat sevmek istiyorsanız yapın hayatta hep matematik yaparak yaşayamayız duygusal yönümüzde var
Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Tabi ki ama sonuçta belli ki isteğiniz var.. Nerdeyse kızınızdan izin alacaksınız çocuk yapmak için.Sadece sevmekle bitmiyor iş ama dünyaya bir canlı getiriyorsun, saldım çayıra mevlam kayıra bir anne baba değiliz bu yüzden matematiğini de psikolojik yönlerini de düşünüyoruz, gelen paketi iade edemeyiz oyuncak değil ki ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?