- 17 Şubat 2014
- 6.349
- 11.571
- 298
- Konu Sahibi matmazelAnjel
-
- #41
Hamile karısını bırakan adama pek güvenmem ben, temkinli yaklaşırım.
Merhabalar, ben eşimden boşandim 26 yaşımdayim, 2 yaşında bir çocuk annesiyim. Boşanalı henüz uzun bir süre geçmedi, şimdi taniştigim biri var, hoşlandim bana iyi geldi ilgisi kendisi de boşanmış oğlumla aynı yaslarda kızı olan biri. Bu tarz bir ilişki yürür mü? Daha çok erken bunlari düşünmek için ama olur da ciddiyete giderse aynı evin içinde yaşanilabilir mi? Oğlum bu durumdan etkilenir mi? Oğlum için bekar bir anne olmam mı daha rahat büyümesini sağlar...
Bi an keşke ilk evliligimden çocugum olmasaydi diyeceksiniz sandim. Kanim çekildi sonra kendime geldim. Bebek olmadan oğlunuza böyle davranmaya basladiysa keske daha önce biraksaydiniz 2.yi.Oğlum 4.5 yaşındayken evlendim ve eşimin de iki yaş büyük kızı var anne de. Ortak bir bebeğimiz oldu plansız tabii küçük sürpriz yumurtamküçük oğlum da 9 aylık. ama ben küçük oğlumun dogumuna isyan olmasin diye keşke diyemiyorum sadece. Ama pişmanım gerçekten. Evlenmeden kucağından indirdirmedigi çocuğu şimdi eve sığdıramiyor. Yok benim kızım olsa böyle yapmaz yok o böyle yapacak ben izin vermem. Sen yetiştirmemissin. Oğluma karşı vicdan azabimi anlatamam . Bilseydim böyle olacağını asla evlenmedim. Acele etmeyin bence. Ama herkes aynı olacak diye birşey yok tabii
Adapte olur. Hatta küçükken kabullenmesi daha kolay olur. Ergenlikte ve ergenlikten sonra daha zor olur. Kabullenemez hayatınızda başkasının olmasını. Aslında çok da geç değil. Hayatta her şey olabilir. Yaşları yakınsa anlaşırlar da. Sizin açınızdan bi sorun yoksa ortada bir sorun da olmaz. Önemli olan sizin kararınız. Erkenden daha iyi.Aslinda merak ettiğim şey bu durumdayken oğlum büyüyene kadar gönül işlerinden uzak mı durmalıyım bu mu oğlum için daha sağlıklı olur? Ben yeniden bir aile kurabilirsem günün birinde oğlum buna adapte olabilir mi... O yüzden boşanmış annelerin fikirlerini almak istedim. Önümü goremiyorum çünkü.
İkisi için de keşke demem onlar benim iyikilerim. İlk geceden hamile kaldım nasıl bir deneyimsizlik diyeceğim ama rabbim yazdıysa oluyor ne kadar korunsan da..Bi an keşke ilk evliligimden çocugum olmasaydi diyeceksiniz sandim. Kanim çekildi sonra kendime geldim. Bebek olmadan oğlunuza böyle davranmaya basladiysa keske daha önce biraksaydiniz 2.yi.
Ben kolay kolay kimsenin hamileyken ayrılacağını düşünmüyorum. Dikkatli olun. Araştırın. Şiddet vs olabilir hamileyken ayrıldığına göre. Çocuklar küçükken kabullenmeleri daha kolay olabilir bulundukları şartları ama öncesinde acele etmeden yavaş yavaş ve dikkatli bir şekilde karşı tarafı tanımanızı öneririm....
30 yaşında, eşi hamileyken ayrılmışlar ama onlarinki de tam bir ayrılık değil, hala kızıyla sürekli görüşüyor. Görücü usulü bir evlilik olmuş sevememiş tanıma fırsatları bile pek olmamış, 3-4 aylık kısa bir evlilik. Ama dediğim gibi sürekli görüşülüyor hala.
...
30 yaşında, eşi hamileyken ayrılmışlar ama onlarinki de tam bir ayrılık değil, hala kızıyla sürekli görüşüyor. Görücü usulü bir evlilik olmuş sevememiş tanıma fırsatları bile pek olmamış, 3-4 aylık kısa bir evlilik. Ama dediğim gibi sürekli görüşülüyor hala.
Klasik çocuk olsun aranız düzelir mantığıyla yapılan bir çocuk olabilir
...
30 yaşında, eşi hamileyken ayrılmışlar ama onlarinki de tam bir ayrılık değil, hala kızıyla sürekli görüşüyor. Görücü usulü bir evlilik olmuş sevememiş tanıma fırsatları bile pek olmamış, 3-4 aylık kısa bir evlilik. Ama dediğim gibi sürekli görüşülüyor hala.
cok üzüldüm büyük oglunuz için eminim esinizdeki değişimi, dislanmayi hissediyordur. bir anne olarak büyük evladinizi lutfen kucuk evladinizz babasiyla buyusun diye ezdirmeyin. cok buyuk haksizlik olur buyugeOğlum 4.5 yaşındayken evlendim ve eşimin de iki yaş büyük kızı var anne de. Ortak bir bebeğimiz oldu plansız tabii küçük sürpriz yumurtamküçük oğlum da 9 aylık. ama ben küçük oğlumun dogumuna isyan olmasin diye keşke diyemiyorum sadece. Ama pişmanım gerçekten. Evlenmeden kucağından indirdirmedigi çocuğu şimdi eve sığdıramiyor. Yok benim kızım olsa böyle yapmaz yok o böyle yapacak ben izin vermem. Sen yetiştirmemissin. Oğluma karşı vicdan azabimi anlatamam . Bilseydim böyle olacağını asla evlenmedim. Acele etmeyin bence. Ama herkes aynı olacak diye birşey yok tabii
Neyine ofkelendiniz?Minicik bebeğin yabancı bir adamla büyümek zorunda kalma ihtimali beni öfkelendirdi. Evet, asla dememek lazım belki ama kendini tutamıyor insan.
Neyine ofkelendiniz?
Biz cocugumuzu sevmiyor muyuz? Siz kendi cocugunuzu bizlerin sevdiginden daha mi cok seviyorsunuz?
Nasil bu kadar emin konusup kendinizde ofkelenme hakki buluyorsunuz?
Bu dunyada cok cok iyi adamlar var hatta o kadar iyiler ki biyolojik babanin yapmadigi babaligi yapiyorlar baskalarinin cocuklarina
O kadar cok sevip kolluyorlar ki cocuklar öz babasi yerine koyup seviyor bu adamlari
Ve siz buna ofkeleniyorsunuz oyle mi? Bravo gercekten
katılıyorum size hiç bir kadın yuvasını kolay kolay yıkmazBen kolay kolay kimsenin hamileyken ayrılacağını düşünmüyorum. Dikkatli olun. Araştırın. Şiddet vs olabilir hamileyken ayrıldığına göre. Çocuklar küçükken kabullenmeleri daha kolay olabilir bulundukları şartları ama öncesinde acele etmeden yavaş yavaş ve dikkatli bir şekilde karşı tarafı tanımanızı öneririm.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?