Çok gerildim şu an. 32 haftalik hamileyim. Hergün is yerine 1 buçuk saatte gidip yine 1 buçuk saatte dönebiliyorum. Kar kış vs yollarda kocaman karnimla bebekle düşmemek için kendimi paraliyorum. Neden ? Eşimle çektiğimiz kredi var onun için.
Geçenlerde bebeğime bişey almak istedim. İlk bebeğim. Çok heyecanlıyım. Ev tipi anakucagi alayım dedim. Cevapları " ne gerek var ? ", " eskiden o mu vardı ? Boşa masraf." Vs şeklinde. Neyse dedim. Sustum. Ta ki bugüne kadar. Kredi kartı hesap özetinde ne göreyim. Eşim olacak çok zeki arkadaş
Her ay abisinin 300 350 civarı seyreden telefon faturalarini ödemiş. Ödüyor. Esimle bizde hersey ortak.
Zoruma gitti.
Haksız miyim ben bebeğime ana Kucağı alamazken o ..
Düşündükçe sinirleniyorum ya.
Açıklaması da çok komik.
Yarın öbür gün bana bişey olursa abim sana ve bebeğe sahip çıkar. Mis mis.
Dedim kimsenin bize sahip çıkmasına gerek yok. Ben ayagimin üstünde saglam.dururum.
Siz olsanız ne tepki verirsiniz .
Durumumuz bu kadar iyiyse ben calismayayim. Zaten bebek 5 aylık iken ise dönmem gerekecek donmeyeyim.
PS :ben ailemden kimseye yardım etmiyorum