bir şeyi takıntılı şekilde çok istemeyeceksin.
birkaç kez söylersin, dilersin ama sonra üstünde çok da durmazsın.
o yoksunluğu unutturacak başka işlerle meşgul olursun.
hayatı ıskalamazsın böylece.
bazı şeylerin ne olursa olsun, ne kadar çabalanırsa çabalansın asla gerçekleşmeyeceğini de kabul etmek lazım.
bu insanı uyandırır,kendine getirir.
istemek güzel ama şimdiyi kaçırmadan yaşamaya devam etmek gerek.
yoksa kendimizi paralamış oluruz.
mesela bir akrabamın en çok istediği şey çocuk sahibi olmaktı.
tedaviler, doktorlar,
tüp bebek, alternatif birçok çözüm yolu arandı tarandı, dualar edildi ama yok.
20 yılı geçti. çocuk olmuyor. artık yaşları da ilerledi. ama kabullendiler artık.
çünkü bazen elden hiçbir şey gelmiyor.