- 20 Ocak 2010
- 47.604
- 178.741
- 1.123
- 44
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #21
Bide bunların üstüne cahillik eklendi sağolun ne yazıyosunuz bacılarım ya atalet ne olaki
Bizimkisi ipi bir yere bağlamadan bungee jumping yapmaktı biraz da. Hiç tecrübe olmadan, azıcık araştırma ile daldık işe. Millet aylarca araştırma fiziblite yapıyor. Haliyle hüsran oldu. Senin olay ne bilmiyorum ama durumlar da çok vahim ekonomi berbat. Riske atma paranı derim.
Bide bunların üstüne cahillik eklendi sağolun ne yazıyosunuz bacılarım ya atalet ne olakiKosgeb desteği alacağım. O yüzden çok korkmuyorum. Bi de bu aralar kafe pastane işleri pek tutmuyor zaten. O kadar cok lar ki. Kenarda param var iş kurayim diyen kafe ya da pastane açıyor. Çok riskli oldu o alan.
Benim aklimdaki bambaşka bir şey. Ağustos ayından beri fizibilite yapıyorum. 60 sayfa rapor yazdım kosgebe. Olacak gibi ama yine de insan korkuyor adım atarken işte.
Bide bunların üstüne cahillik eklendi sağolun ne yazıyosunuz bacılarım ya atalet ne olaki
benzer durumdayım açıkçası 1.5 senedir evdeyim yeni mezun oldum iş yok rahata alıştım mı alıştm ama çalışmak istiyorum o ayrı. tek artı yanı bekarımAslında konu başlığı " bir türlü bitmeyen atalet halim ve sürekli alıp uygulamaya koymadığım kararlar" olacak. Evet 2015 Ocak ayından beri evdeyim. Yine 2015 Mayıs- Kasım arası kısa bir işletme deneyimim oldu, kendi kafemizi açtık ama tutunamadık kapattık. Hem o altı ay hem de o zararın getirdiği hayalkırıklığı çok kötüydü. 2002' den beri aradaki iş aradığım dönemleri saymazsak on bir senedir çalışıyordum ve neredeyse iki seneye yakın evdeyim. Dükkanı çalışmadan saymıyorum, aslına bakarsanız dükkanı komple unutmak istiyorum. Neyse...
Kasım' da dükkan kapandıktan sonra yavaştan iş aramaya başladım ama bir şey çıkmadı ve Şubat ayında da taşınma kararı aldık. Avrupa yakasından Anadolu' ya geçeceğimiz için işi de burada aramak istedim ve Nisan' dan beri de bulamadım. Bazısıyla telefonda anlaşamadık onların beklentileri farklıydı, bir kaç görüşmeye gittim ama olumlu dönüş olmadı. Hatta sonunculardan birisi resmen yaşlısın dedi yüzüme :) Çok Y kuşağı bir ekibi varmış anlaşabilirmiymişim :)
Ve ben bu 1,5 senede inanılmaz tembelleştim. Aslında önce uzun seneler çalışmanın ardından evde olmak harika geldi. Deli gibi gezdim, evin tadını çıkarttım kedi sahiplendim kendimi evcillere adadım. Sonra dükkan macerası (ya da faciası) oldu işte ben o dönemde bittim. Tam bir senedir resmenköşe minderi gibiyim. Hakkımı yemeyim taşınma aşamasında eşim çok yoğun çalıştığı için tüm evi tek başıma koliledim, taşınmayı organize ettim falan ama o kadar.
Sürekli yürüyüşe başlama kararı alıp uygulamıyorum. Diyete de aynı şekilde. Evimle ilgileniyorum temizliğim yemeğim tam ama o kadar. Dedim ya köşe yastığı gibiyim. Çok çabuk yoruluyorum bu son aylarda oldu önceden böyle değildim. Kansız değilim ama beslenmeden olabilir dengesiz besleniyorum. Daha doğrusu sağlıklı şeyler pişrip yiyip üstüne şöbiyet alıyorum mesela :)
Ve açıkçası iş aradığım bu dönemde bu atalet hali beni çok korkutuyor. Ya bir işe başladığımda adapte olamazsam ya dört kedili evle çalışma hayatını yürütemezsem ?
Aslında benim ihtiyacım olanın biraz motive olduğunun farkındayım. Dükkanın kapanması hayallerin çöpe gitmesi kolay değil. Üstüne iş arama süreci de yıpratıyor. Eşim henüz maaş almadı mesela şirkette para yokmuş. Sağlı sollu yumruk yediğim bir dönemdeyim ve açıkçası vermem gereken 10-15 kilo tek dert değilmiş gibi geliyor. Hem istiyorum hem beni işe almayan kendi kaybeder diyorum. Bir öyle bir böyleyim anlayacağınız. Ve mutsuzum. Ne yapıcağımı bilmiyorum. Bana yardım edebilecek olan , fikri olan var mı acaba ?
Bide bunların üstüne cahillik eklendi sağolun ne yazıyosunuz bacılarım ya atalet ne olaki
Bide bunların üstüne cahillik eklendi sağolun ne yazıyosunuz bacılarım ya atalet ne olaki
tam senin durumun, yapılacak herşeyi bilip yapmama, 3 lü kanepenin ve eşofmanın cazibesine kendini kaptırma
Dur seni az biraz iyi hissettireyim canım, Senin 10 15 kilo var vermen gereken benim 40 50 kilosürekli ama surekli beynimi yiyer diyet spor yapma olayı var ve o konuyla ilgili her moku bildigim halde icraate geçemiyorum
Bide bende herşeyin tam olması gerekli ki yapacağım şeye başlıyayım bir detay eksik olursa kesinlikle yapmıyorum ve senelerdir böyle sürüp gidiyorbenden sana akıl yok durumun daha iyi.
İçmem gereken ilaçlari bile içmiyorum kafama eserse temizlik ve yemek yapıyorum yok yok senin durumun süper
Bibişko burcun ne kız ? O her şey tam olmazsa başlamam hali bende de var ve sinir oluyorum. En ufak bir sapmada tüm dengem bozuluyor illa her şey mükemmel olacak.
Aha o ben ama benim koltuk L birkeretam senin durumun, yapılacak herşeyi bilip yapmama, 3 lü kanepenin ve eşofmanın cazibesine kendini kaptırma
Dehşet içindeyimAtalet momenti var canım eylemsizlik ilkesi. Bak neler biliyorum hala evdeyim düşün
Tipik bir koç umBibişko burcun ne kız ? O her şey tam olmazsa başlamam hali bende de var ve sinir oluyorum. En ufak bir sapmada tüm dengem bozuluyor illa her şey mükemmel olacak.
Aha o ben ama benim koltuk L birkere
Tipik bir koç um
sen nasıl türksün canım, kervan yolda düzülürşaka bi yana da bu öğrencilikten gelen bişey sanki, okulda çalışkan bi öğrencimiydin
Aha o ben ama benim koltuk L birkere
Dehşet içindeyim
Tipik bir koç um
Paralel evrendeki yansımam seni neden pek çok sevdiğimide anlamış bulunmaktayımBenim koltuk da L bibi. Artık paralel evrende aynı hayatı yaşadığımızı düşünmeye başladım. L koltuk, beş yaş küçük koca, verilemeyen kilolar
Sende de o yoksa birsey yapıcaksan bütün detaylar tam olmali ve yaptığım planlar bozulursa dünyam kararıyorhadi ya burçdaşmışız :)
Aslında konu başlığı " bir türlü bitmeyen atalet halim ve sürekli alıp uygulamaya koymadığım kararlar" olacak. Evet 2015 Ocak ayından beri evdeyim. Yine 2015 Mayıs- Kasım arası kısa bir işletme deneyimim oldu, kendi kafemizi açtık ama tutunamadık kapattık. Hem o altı ay hem de o zararın getirdiği hayalkırıklığı çok kötüydü. 2002' den beri aradaki iş aradığım dönemleri saymazsak on bir senedir çalışıyordum ve neredeyse iki seneye yakın evdeyim. Dükkanı çalışmadan saymıyorum, aslına bakarsanız dükkanı komple unutmak istiyorum. Neyse...
Kasım' da dükkan kapandıktan sonra yavaştan iş aramaya başladım ama bir şey çıkmadı ve Şubat ayında da taşınma kararı aldık. Avrupa yakasından Anadolu' ya geçeceğimiz için işi de burada aramak istedim ve Nisan' dan beri de bulamadım. Bazısıyla telefonda anlaşamadık onların beklentileri farklıydı, bir kaç görüşmeye gittim ama olumlu dönüş olmadı. Hatta sonunculardan birisi resmen yaşlısın dedi yüzüme :) Çok Y kuşağı bir ekibi varmış anlaşabilirmiymişim :)
Ve ben bu 1,5 senede inanılmaz tembelleştim. Aslında önce uzun seneler çalışmanın ardından evde olmak harika geldi. Deli gibi gezdim, evin tadını çıkarttım kedi sahiplendim kendimi evcillere adadım. Sonra dükkan macerası (ya da faciası) oldu işte ben o dönemde bittim. Tam bir senedir resmenköşe minderi gibiyim. Hakkımı yemeyim taşınma aşamasında eşim çok yoğun çalıştığı için tüm evi tek başıma koliledim, taşınmayı organize ettim falan ama o kadar.
Sürekli yürüyüşe başlama kararı alıp uygulamıyorum. Diyete de aynı şekilde. Evimle ilgileniyorum temizliğim yemeğim tam ama o kadar. Dedim ya köşe yastığı gibiyim. Çok çabuk yoruluyorum bu son aylarda oldu önceden böyle değildim. Kansız değilim ama beslenmeden olabilir dengesiz besleniyorum. Daha doğrusu sağlıklı şeyler pişrip yiyip üstüne şöbiyet alıyorum mesela :)
Ve açıkçası iş aradığım bu dönemde bu atalet hali beni çok korkutuyor. Ya bir işe başladığımda adapte olamazsam ya dört kedili evle çalışma hayatını yürütemezsem ?
Aslında benim ihtiyacım olanın biraz motive olduğunun farkındayım. Dükkanın kapanması hayallerin çöpe gitmesi kolay değil. Üstüne iş arama süreci de yıpratıyor. Eşim henüz maaş almadı mesela şirkette para yokmuş. Sağlı sollu yumruk yediğim bir dönemdeyim ve açıkçası vermem gereken 10-15 kilo tek dert değilmiş gibi geliyor. Hem istiyorum hem beni işe almayan kendi kaybeder diyorum. Bir öyle bir böyleyim anlayacağınız. Ve mutsuzum. Ne yapıcağımı bilmiyorum. Bana yardım edebilecek olan , fikri olan var mı acaba ?
bütün işlerinizi programlamakla başlayın öncelikle. ama yazılı olmalı, kağıda dökmelisiniz madde madde. yazdıkça aslında yapmanız gereken ne çok şey olduğunu göreceksiniz. sonra bunları genel/acil/çok acil olarak sınıflandırın. her biri için bir dead-line/son tarih koyun. sonra o listeye iki gün hiç bakmayın. iki gün sonra öncelikleri doğru mu sıralamışsınız yoksa buhranlı ruh halinizden dolayı hatalar yapmış mısınız bakıp son halini verin listeye. haftaya pazartesi başlarım, yarın yaparım gibi ifadeler "asla" kullanmadan listenin son hali ile hemen eyleme geçin. yaptıkça tik atın veya üstünü çizin. görsel olarak o listenin azaldığını görün yani mutlaka. bu listeye edinmek istediğiniz hobilerden tutunda, mutfak dolaplarını düzenlemek gibi maddelere kadar yazın.
evde eşyaların yerini, dolapta kıyafetlerin yerini, mutfak dolabında da tabak çanağın yerini değiştirin. rutin insanı tembelleştirir. rutini bozduğunuzda tekrar zihniniz "alarm" durumuna geçer ve kendiliğinizden hareketlenirsiniz. kendinize format atmak gibi düşünün.
birde gerçekleşme imkanı olmayan, gerçekçi olmayan ama zihninizi sürekli gereksiz yere yoran ve meşgul eden dosyaları zihninizde tek tek inceleyip kapatın ve bir rafa kaldırın. nasıl ki telefon ve bilgisayarımızda ki gereksiz açık duran sekmeler/dosyalar enerjiden yiyor, aynı şeyi zihnimizde yapıyor.
ayrıca geçmişte yaşanan olumsuz deneyimlerin en güzel tarafı geçmişte kalması. cafe olayını bir deneyim/kazanç olarak koyun cebinize. emin olun ilerde o olumsuz deneyimden bile ne çok şey öğrendiğinizi göreceksiniz.
son olarak; kefir tüketin, kış mevsiminde iki ayda bir d vitamini desteği alın, öğün atlamayın, sağlıklı beslenin. bunlar seratonin üretimine destek olduğu için fiziksel olarakta depresif ruh halinden çıkmanıza destek olur.
doktor falan değilim, sadece kişisel deneyimlerim, naçizane paylaşmak istedim :). haydi bakalım, hareket zamanı :).
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?