- 10 Ekim 2014
- 32.919
- 148.431
- 798
Bekarım, anne ve babamla yaşıyorum. Her an ne yaptıklarını, nerde olduklarını bileyim istiyorum. Kimseye muhtaç olmasınlar ben hep yetişeyim istiyorum, en büyük korkum herhangi bir isteklerinin eksik kalması veya benden ayrı olmaları. Sık sık olmasa da arada aklıma gelir hep bu tedirginlik. Evli olsaydım nasıl olurdu onu bilmiyorum ama
Evli olsa da olmasa da herkes ailesinin dibinde ömür gecirmemeli ve hayatini ailesine adamamali diye dusunuyorum yaşlaninca yalniz kalmaktan korkan biri olarak.
Yani sirf ailenin yaninda duracagim diye yapmak isteyip yapamamak, gitmek isteyip gidememek iyi birsey değil.
Benim bahsettigim olay ileri yaşlilik aslinda hani o kadar yaşarsam 70-80-90 yaşlari.
Yoksa el ayak tutuyorken peşimde biri gezsin istemem. Ben de tek cocugum ve ailemden farkli sehirdeyim hatta farkli ülkerde de yaşadik yine yaşayabiliriz. Bagimli ilişki saglikli gelmiyor herkes hayatini yaşasin ama yaşliligin ileri donemleri icin biraz ilgi gerekebiliyor.