Herkese merhaba. Benim 7 yıllık bi ilişkim var. Görünüşte herşey mükemmel çok iyi, ilgili ve bana çok değer veren bir erkek arkadaşım var. Tek sorun var ki o da aylardır benim beynimi kurcalıyor. Erkek arkadaşım bi türlü çalışmak istemiyor.
Ben ilerde iş bulabileceğim bi bölümde okuyorum erkek arkadaşımsa benim ders çalışmaya zorlamam sonucunda zar zor 2 yıllık bi bölüm kazandı. Onu okudu ama bitiremedi çünkü ders kaydı yapmak aklına gelmedi. Zaten dediğim gibi benim zorumla okudu.
Sonrasında güzel bi işe başladı. Hem okuduğu bölümle alakalıydı hem de çok rahattı bi kaç ay çalıştı sonra çalıştığı kurumun personel servisi rahat değil diye işten ayrıldı. Sonrasında kaç işe girdiyse de bi istikrar sağlamadı. Bir ayı bile tamamlamadan bıraktı. Bu anlattıklarım 6-7 ay içerisinde oldu.
Ailem daha önceden ailesini tanıdığı için ilişkimize hiç bir zaman sıcak bakmadılar bana sürekli biz görüşmeni istemiyoruz, ondan sana hayır gelmez tarzı şeyler söylüyorlar. Ben de sırf ailemin karşısına güçlü çıkabilsin diye bu sefer de onu kps sınavına çalışması için zorluyorum. Ama beyefendide tık yok. Ne ders çalışıyor ne de bi kurumda. Kızıyorum, bu şekilde ailemin istemediğini söylüyorum bi kaç gün toparlıyor kendini sonra yine bırakıyor. İyilikle söylüyorum hiç bi işe yaramıyor.
Ailemden hiç kimse razı değil onunla görüşmeme ve şimdi de benimle ciddi anlamda görüşmek tanışmak isteyen birisi var. Kendisi gayet iyi bir konumda bu yüzden bütün ailem onu istiyor.
Erkek arkadaşımı seviyorum. Ama ona güvenip de ailemi karşıma alamıyorum. Sizce aşk mı mantık mı? Siz olsanız ne yapardınız? Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler
Ben ilerde iş bulabileceğim bi bölümde okuyorum erkek arkadaşımsa benim ders çalışmaya zorlamam sonucunda zar zor 2 yıllık bi bölüm kazandı. Onu okudu ama bitiremedi çünkü ders kaydı yapmak aklına gelmedi. Zaten dediğim gibi benim zorumla okudu.
Sonrasında güzel bi işe başladı. Hem okuduğu bölümle alakalıydı hem de çok rahattı bi kaç ay çalıştı sonra çalıştığı kurumun personel servisi rahat değil diye işten ayrıldı. Sonrasında kaç işe girdiyse de bi istikrar sağlamadı. Bir ayı bile tamamlamadan bıraktı. Bu anlattıklarım 6-7 ay içerisinde oldu.
Ailem daha önceden ailesini tanıdığı için ilişkimize hiç bir zaman sıcak bakmadılar bana sürekli biz görüşmeni istemiyoruz, ondan sana hayır gelmez tarzı şeyler söylüyorlar. Ben de sırf ailemin karşısına güçlü çıkabilsin diye bu sefer de onu kps sınavına çalışması için zorluyorum. Ama beyefendide tık yok. Ne ders çalışıyor ne de bi kurumda. Kızıyorum, bu şekilde ailemin istemediğini söylüyorum bi kaç gün toparlıyor kendini sonra yine bırakıyor. İyilikle söylüyorum hiç bi işe yaramıyor.
Ailemden hiç kimse razı değil onunla görüşmeme ve şimdi de benimle ciddi anlamda görüşmek tanışmak isteyen birisi var. Kendisi gayet iyi bir konumda bu yüzden bütün ailem onu istiyor.
Erkek arkadaşımı seviyorum. Ama ona güvenip de ailemi karşıma alamıyorum. Sizce aşk mı mantık mı? Siz olsanız ne yapardınız? Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler
