Merhaba arkadaslar benim bir derdim var, sizden fikir almak istiyorum.
Ben yurtdisinda dogmus buyumus ve okuyup calisan biriyim. Su anki meslegimden de cok memnunum.
Eşim Turkiyede dogup buyuyup orda ögretmen oldu.
Evlenirken Turkiyede yasamayi kabul ettim, ama meslegime denklik saglayamadigimiz icin calismadim.
Bu sene eşimle oturup konustuk, yurtdisinda yasamayi deneyelim dedik. Ben gelir gelmez tekrar meslegime döndum ve cok mutluyum, ama gel gelelim ki esim istedigi işi bir turlu bulamadi. Akli orda biraktigi okulunda, ben cok rahat meslegimi biraktim diyor, kendini buraya ait hissedemiyor.
Dönelim diyor, ben ise dönup yeniden işimi, ailemi arkadaslarimi birakmak istemiyorum.
Orda da denedim ama mutlu degildim diyorum. Yeniden sil bastan ayni seyleri yasamak istemiyorum diyorum.
Ailesi de baski yapiyor dönmesi icin, o taraftan da destek alacagim kimse yok.
Dönersen tek basina donersin, ben burda kalmak istiyorum diyorum. Cocuk yok bu arada. Esim benim sonradan pesinden gidecegime emin gibi konusup beni manipule etmeye calisiyor.
Size sorum su: Siz olsaniz dönermiydiniz, gene herseyi birakip orda esinizle yasarmiydiniz bir gelecek görmeyip. Yoksa esiniz yalniz gitsin, ben burda kendi hayatimi yasarim ve ayrilirim mi derdiniz?
Ikilemdeyim, ve cok stressli bir dönemdeyim.
Yazi hatalarim olduysa kusura bakmayin.
Yorumlarinizi bekliyorum
kolay isler degil. O yüzden yurtdisinda dogup büyüyenler 10 kere düsünmeli. Iki tarafa da zor oluyor sonra. Sunu ama eklemek isterim: Türkiyeden gelen ögretmenler de bazi okullarda mesela türkce ögretmen olarak calisabiliyorlar. Onu bir arastirabilir esiniz. Hem kendi meslegi olmus olur
