slm kızlar günlerdir fırsat bulup doğum hikayemi yazamadım ancak bu gün oğlumu uyutup yaza bildimm neyse konuya gireyimm
evlendiğimiz de ilk 4 ay çoçuk sahibi olmak istemedim sonra istedik ama 1 yıl olmadı ve dr gittik bir yıl boyunca tedavi gördük son ay yani ocak ayında pklu olduğumu öğrendim yine umudumu kaybetmedim ve çatlatma iğnesi vuruldum 20 gün sonra test yaptım evde silik bi çizgi çıktı eşime haber vermeden komşumla kan vermeye gittik 3 saat sonra tel ile haber verdiler ama inanamadım çok mutluydum
birtane bebek elbisesi aldım
birde bebeğimin adına mektup yazdım paket yaptım eşime vermek için ama kısmet olmadı eltim o ğün bebeğinin kalbi durduğu için kürtaş olmuştu annemde o gün amaliyat olucaktı kimseye söylemedim
hamile olduğumu babamla telde konuşurken eşim işten gelmiş ve sehpanın üzerindeki paketi görüp açmış ve hamile olduğumu öğrenmiş bi odaya girdimki mektubu okuyor göz yaşları içinde bana sarıldı ikimizde ağladık
bir yandan seviçliydik
bir yandanda içimiz bir buruktu. sonra aileler öğrendi herkez çok mutlu idi ve bebeğimin kalp atışları kesesi cinsiyeti derken son aya geldik ve dr konturolümüz vardı dr gittik çatı muaynesi oldum açıklık olmadığını ve bebeğin dönmüş olduğunun ama hala kanala girmediği söylendi daha bir kaç gün olmaz denildi ve eşimle eve dönüyoruz canım hiç belli olmuyormuş ertesi güne doğuma gelenler varmış dedim eşime ama eşim dr söylediği gibi olur boşver bunları düşünme hadi eve gidelim dedi eve geldik o ğün nolmal geçti ertesi günü eşim okula gitt evde kv ile ben kaldım bizde kv her sabah yürüşe çıkarız kv geldi hadi kızım yürüşe çıkalım dedi anne benim miğdem bozuk bu gün çıkmıycam dedim o arkadaşı ile çıktı bende uyudum sabah 8:30 sancım oldu ama her zamanki kasılmalar yalancı sancılar zannetim uyudum yarım saat sonra tekrar uyandım sancı ile bu şekide 2:30 saat sancı çekerek uyudum nasıl diyceksiniz ama
anlamadım dr doğum olmaz dediği için rahattım her zamanki sancılar zannetim ama sıklaştı ve şiddeti artı saat 11.30 eşimi aradım düzenli olarak sancımın geldiğini sürekli wc çıktığımı okuldan çıkar çıkmaz eve gelmesini söyledim sonra kv ve kp geldi öğlen yemeği yiyelim dedi ben canımın istemediğini söyledimm ve kv sancım olduğunu söyledim sonra yemek yiyorlar gel sende yi diyor kp ben hayır dedikce ısrar ediyor neyse sofraya oturdum bir iki lokma yedim ve kalktım kv sofrayı topladı doğuma kadar bir iş yaptırmadı sağ olsun sonra eşim geldi hazırlandık kv eşim ve ben yola çıktık hastaneye gidiyorum annem arıyor içine doğmuş gibi teli açmadım kesin bir şey yok teleşlandırmıyım anneciğimi dedim sancılar daha sıklaştı artık ağlıyorum kv elimi tutmuş hem dua ediyor hemde ağlıyor ama ben hiç bağirmadım eşim aynadan bakıyor ama pek inanmıyor gülüyor dr olmaz dedi doğum deyildir diyorr sonra hastaneye ulaştık beni tekerlekli sandelye aldılar dr yanına ğötürdüler dr altan muayne etti ve çok şanslısın bir gün boyunca sancı çekip sadece 3 santimlik acıklığı olanlar var dedi senin 8 santim olmuş doğum başlamış doğuma gidiyorsun dedi oğlunu kucağina alacaksın hiç korkma dedi güzel günler seni bekliyor dedi teselli verdi. ve doğuma ğötürdüler serum bağladılar yatağa uzandım kv yanıma geldi ağlıyor ben sancıdan duramıyorum kv dayanamadı beni öyle görünce hemşirelere kızdı ebe geldi sanırım keseyi patlatı çünkü bi sıcaklık hissetim sancın geldikçe ıkın dedi sonra tekrar konturol etti hadi çatala doğuma dedi ama ben sancıdan ölüyorum yürüyemedim zarzor çatala gittik ıkın diyip bağirıyorlar bana bende onlara bağırıyorum yeter ölücem bırakın beni diye bir hemşire karnıma basıcaktı ebe bırak ıkınsın dedi eşim ve kv beni bekliyorlar ama kv çok ağlamış dua etmiş oğlum doğdu ama ben bittimm ebe dişileri attı ve o arada annem tekrar aramış eşim açmış haber vermiş ablamlar yengemler gelmişler bile hastaneye bi çıktımki ailem orda bekliyor beni oğlumu giydirip eşimin kucağina vermişler eşim napıcağini bilememiş hamileyken kesinlikle alamam korkarım dedi ve hiç heycanlı deyildi baba olcak ama hiç öyle görünmüyor bebeği kucağina alınca içi çız etmiş o zaman anlamış babalik nasıl birşey şimdi kucağindan indirmiyor
sonra beni odaya aldılar bebeğimi kucağima aldım bütün acılarımı unuttum allahım çok güzel bir duyguymuş allahıma şükürler olsun işallah herkez bu duyguyu tadar
6 saat sonra hastaneden çıktık evimize oğluşumla geldim çok mutluyduk düzemin oturdu çok şükür annelik hiç bir şeye benzemiyor bambaşka bir duygu gerçektenn oğlumu 1 ekimde beklerken oğlum 26 eylülde 16:30 3400kg 50 santim dünyaya geldii
kv sağolsun çok iyi baktı bana ve oğluma ailem çok iyi davradı her zaman yanımdalardı oğlum bügün tam 53 günlük oldu çok mutluyuz zaman ne çabuk geçiyor oğlumla zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorumm allahım isteyen ve dileyen herkeze hayırlısı ile nasip etsin işallahh
bu da benim tatlı oğluşum teyzelerii
Eki Görüntüle 1305466