Biz kadınlar neden hala bilinçli davranmıyoruz?

smuwiLa .!.:

İşte o bilinçte belirli bir yaştan sonra oluyor nemesiscim, benim de 7 yıl oldu, o yaşlardaki düşüncelerimle şimdikiler arasında sıra sıra dağlar var, hala aceleci kızlarımızı görünce beynimden vuruluyorum, ne düşündüler de evlenme kararını verebildiler? Benden 2-3 yaş küçük mahalle de bir kız vardı komşumuz, sokağımızda oturan diğer komşunun oğlu aşık olmuş mu ne? Annesi gelip kızın annesine açılıyor, kız da seviyorum diyor.

Bak yapma, daha yaşın küçük ne evliliği dedik, bizi yanlış anladı, siz beni kıskanıyorsunuz dedi.
Peki sen bilirsin dedik, kayın valide gözetiminde, korunmak için spiral taktırmaya kayın validesinin izin vermediği bir kız, kocası desen süreki hor görüyor, o saf çocuk hiçte öyle saf değilmiş meğer, çocuğuna mama yaparken kayın validesinin talimatlarına uymadığından bavulunu toplayıp annesine göndermişler 2 ay annesinde kaldı.

Saçını boyatmak ister adam izin vermez, güç bela izin alır adam bu seferde yüzüne bakmaz, neymiş? midesi bulanıyormuş!
Markete gider, 25 kuruş eksik nerde? der, güpe gündüz güneşlikle oturuyor evde, saçı açık ya evin içinde kocası bağırıyormuş hemen, bildiğin eziyet çekiyor..
Ama mantık ne? Çocuğum babasız büyümesin, kocamı kendime bağlayacağım, bu kadının görevi çünkü..
Boşanınca çok mu daha iyisini bulacaksın? Ayıp, dul dul nereye sığınacaksın??

Karşıdan karşıya bakışmayla aşk yaşayıp kısa sürede evlenmenin sonuçları işte..

Genişletmek için tıkla...

canım biz 17 yaşında başladık ilişkiye 20 yaşında falan işin evliliğe gittiği anlaşıldı, o yaştan itibaren ben hep ölçtüm tarttım 26 yaşımdada evlendim, 15 yaşındada aklı beş karış havada bi kız değildim uğruna ölürüm dediğim kişi bana dedi ki hem seni hem x'i seviyorum,haa dedim öyle mi ben o zaman senin seçeneklerini azaltıyım,döndüm gittim, ne biliyim bu birazda yapı meselesi bazı insanlar melankoliye meyilli

neden mi?

çünkü herkesin yaşantısı farklı ,görmüş-geçirmişliği, yaşı doğrultusunda olgunluğu ,hayat tecrübesi farklı..

etrafında benzer şeyleri görse de bile bile lades yapması aynı girdabın ve bakış açısından çıkamamanın/ ya da çıkmaya cesaretinin olmamasından kaynaklı bence.

Görücü usulü evlenmiştim ama sevmiştim.Hayatımdaki ilk kişiydi(platonik birşey hariç).Yaşım 28di.
Nişanlanırken aklıma gelen çoğu şeyi konuşmuştum.Annemin babamın hastalığı sırasında ilgilenmem gerektiğini de..
Ablamlarda gördüğüm çoğu şeyi ben yapmamak istedim.Ozamanlar tecrübesizlikten bazı şeyleri konuşmayı esgeçmişim.Sıkıntılı zamanlarda ne yapılacaığı,kriz anlarında nasıl davranacağımız,nasıl iletişimde bulunacağımız,dayanamayacağımız neler olabilir gibi..
Ya yaşamadan da olabilecek sorunları tahmin edemiyorsun bazen her evliliğin sorunları farklı.Eniştemler gibi maço bir erkek olmamasına dikkat ettim.Ama onlar kadar sadakatli çıkmadı..
Meğer onlardan daha da katı bir düşüncesi varmış,bunun kendisi bile farkında değilmiş..Ben nerden bilebilirdim..kadın- erkek- ilişki düşüncesi evlendiğinde şekillendi..Evlenirken bana pek bir beklenti söylememişti,''ütopik bir evlilik anlayışım yok'' demişti..Keşke olsaydı..

Yada konuşsam da bu kişi okadar içe kapalı,tecrübesiz bir insan ki (hayatındaki ilk kadın bendim,dini inanınışı gereği.Yaşı 29 du evlenirken,);''he he deyip sonra canı istemeyen,bunu da sinsi sinsi içinden düşünen'' tiplerden...Tecrübesizsen hiç değilse sinsi olmayacak,açık olacaksın ki,sorunlar çözülsün..Bizim evliliğimiz bitecek bir evlilik değildi,onun sinsiliğinin ,sorunları konuşmamasının kurbanı oldum(tamam ben kendime ait sorunları konuşuyordum çözülmese de,ama o konuşmuyordu)...

Ben içi dışı bir insanım.O ise sinsiymiş meğer,ben efendiliğinden sanıyordum...2 yıl boyunca bana hiç bir uyarı yapmadan,kurtarmaya çalışmadan terkederden içindeki bütün zehirleri döktü..Tanıyamamışım meğer,böyle sinsi olduğunu anlayamamışım..O kadar da dikkat etmiş ,çok düşünmüştüm evlenirken..

Nasıl boşandığımı anlamadım ve büyük bir hayal kırıklığı ve depresyon yaşadım.5 yıl oldu.O evlenmiş ben hala onun bunun elinde rezil halde..Hiç değilse artık mutluluğu yakalasaydım ya..Beni ellere verdiğinde ,güzel bir ele gitseydim ya..Ben bitirmedim,bitecek bir evlilik değildi, onun yerine ben mutlu olsaydım ya..

Affetmiyorum onu ,güvendiğim ,benden bir parça görüğüm insanın, beni arkadan vurduğu için..
Onun da benim de hatalarım vardı ama büyük hatalar değildi,düzeltilecek şeylerdi..
Alışma döneminin sancılarıydı..
O beni kendisinden bir parça görmemiş meğer,farkedememişim..

tulipa .!.:

Görücü usulü evlenmiştim ama sevmiştim.Hayatımdaki ilk kişiydi(platonik birşey hariç).Yaşım 28di.
Nişanlanırken aklıma gelen çoğu şeyi konuşmuştum.Annemin babamın hastalığı sırasında ilgilenmem gerektiğini de..
Ablamlarda gördüğüm çoğu şeyi ben yapmamak istedim.Ozamanlar tecrübesizlikten bazı şeyleri konuşmayı esgeçmişim.Sıkıntılı zamanlarda ne yapılacaığı,kriz anlarında nasıl davranacağımız,nasıl iletişimde bulunacağımız,dayanamayacağımız neler olabilir gibi..
Ya yaşamadan da olabilecek sorunları tahmin edemiyorsun bazen her evliliğin sorunları farklı.Eniştemler gibi maço bir erkek olmamasına dikkat ettim.Ama onlar kadar sadakatli çıkmadı..
Meğer onlardan daha da katı bir düşüncesi varmış,bunun kendisi bile farkında değilmiş..Ben nerden bilebilirdim..kadın- erkek- ilişki düşüncesi evlendiğinde şekillendi..Evlenirken bana pek bir beklenti söylememişti,''ütopik bir evlilik anlayışım yok'' demişti..Keşke olsaydı..

Yada konuşsam da bu kişi okadar içe kapalı,tecrübesiz bir insan ki (hayatındaki ilk kadın bendim,dini inanınışı gereği.Yaşı 29 du evlenirken,);''he he deyip sonra canı istemeyen,bunu da sinsi sinsi içinden düşünen'' tiplerden...Tecrübesizsen hiç değilse sinsi olmayacak,açık olacaksın ki,sorunlar çözülsün..Bizim evliliğimiz bitecek bir evlilik değildi,onun sinsiliğinin ,sorunları konuşmamasının kurbanı oldum(tamam ben kendime ait sorunları konuşuyordum çözülmese de,ama o konuşmuyordu)...

Ben içi dışı bir insanım.O ise sinsiymiş meğer,ben efendiliğinden sanıyordum...2 yıl boyunca bana hiç bir uyarı yapmadan,kurtarmaya çalışmadan terkederden içindeki bütün zehirleri döktü..Tanıyamamışım meğer,böyle sinsi olduğunu anlayamamışım..O kadar da dikkat etmiş ,çok düşünmüştüm evlenirken..

Nasıl boşandığımı anlamadım ve büyük bir hayal kırıklığı ve depresyon yaşadım.5 yıl oldu.O evlenmiş ben hala onun bunun elinde rezil halde..Hiç değilse artık mutluluğu yakalasaydım ya..Beni ellere verdiğinde ,güzel bir ele gitseydim ya..Ben bitirmedim,bitecek bir evlilik değildi, onun yerine ben mutlu olsaydım ya..

Affetmiyorum onu ,güvendiğim ,benden bir parça görüğüm insanın, beni arkadan vurduğu için..
Onun da benim de hatalarım vardı ama büyük hatalar değildi,düzeltilecek şeylerdi..
Alışma döneminin sancılarıydı..
O beni kendisinden bir parça görmemiş meğer,farkedememişim..

Genişletmek için tıkla...

Zaten ben evliliğin bir şans oyunu olduğuna inanıyorum. Çevremde hep aynı tepkiler, "evlenmeden önce böyle değildi".

Arkadaşım başka birini sevdiği halde ailesi zorla başkasına vermiş. Üzerinden 15 yıl geçmiş ve çocukları da olmamış. Adam da dışarıdan kaba saba bişey. Nasıl gidiyor diye sordum bir gün. "Valla o sevdiğimle evlenseydim bu kadar mutlu olamazdım. İş yapmam yapmıyorsun demez, beni gezdirir, bir dediğimi iki etmez, gözümün içine bakar. Çocuğum olmuyor bir gün çocuk lafını etmedi. Daha ne diyim bu adama? Aşığım artık ona."

Başka bir arkadaşım da yıllarca deli gibi severek evlendi ama değer yok, insanlık yok. Halbuki sevgilisi ne kadar ince bir erkekti. Çevresindeki arkadaşları arkadaşımın sevgilisini örnek gösterirdi bak Xin sevgilisi ne kadar romantik diye.

Yani bu işler planlı programlı olamayabiliyor. Bazen kendim bile değiştiğimi düşünüyorum.

tulipa, eski sevgili konusu kapanmıs ordan cevap yazamadıgım ıcın buraya yazdım.


sen bır erkek ıcın aglıyorsun ustelık ben sana kac kez soyledım bu adam sevmıyor dıye. bırak bunu, hayatına bak dedım son donemlerde. ılıskının yenıden baslaması ıcın sana destek verdım ama sonrakı davranısları ıle senı sevmedıgını de anladım nekadar cahıl bır ınsan oldugunu da. senın gıbı bırıne benı sevdıgıne ınanmıyorum dıyen bır adamdan bır halt olmazdı. son mesajlarımı hatırla. hastalık,ıs,esımle olan sorunlar derken hayatımın en yogun gunlerını yasıyorum. ruhen de bedenen de okadar yorgunum kı bu yıl, sık sık hasta oluyorum normal dıger hastalıklarımın dısında. oyuzden bu adama gıcık olup, daha fazla konusmamak ıcın sana son donemlerde kısa ve net seyler soyledım. 5 cm uzun bacak, sarı sac derdınde olan bır erkekten ne sevgılı olur ne koca olur. senı elde tutmak ıstedı cunku onu sevıyordun ılgı gosterıyordun senden ayrılsa ve yenıden donmek ıstese sen onu halen sevıyordun bunu bılıyordu kç...ı kalktı yanı bu adamın. tayın ısıne cok sevındım kendıne yenı bır sehırde yenı bır baslangıc yap.

son olarak, evlendın bosandın ama evlılıgı halen cok matrah bırsey sanıyorsun şu cumlene bak. Arkadaşlarım elimden tutsa,ama yoklar ki ortalıklarda.Hepsi eşinin sıcak kucağında,bu kız ne yaptı ;diye soran,ilgilenen ,yön veren yok..Onlar da haklı ben de..

senınle son zamanda ılgılenemedım nıye mı kılo veremıyorum cunku ınsulın dırencım cıktı, sureklı ugrasıyorum saglıgıma kavusmak ıcın. yıllık ızınsız hafta 6 gun calısıyorum her sabah 6da kalkıyorum 7de evıme gırıyorum. ogle yemegımı bıle 15dk yıyerek sureklı masa basında ıs yapmaya calısıyorum urettıgımız urunlerı satmaya calısıyorum hazır lop bır ısım yok yanı. esım, kalem yazmıyor dıye onu fırlatıyor, catalın ucu kırıldı dıye mutfakta fırlatıyor, annemle cok buıyuk kavga ettık bırbırımıze herseyı soyledık ben haklı olsam da annem cok kotu ve zor bır anne olsa da, yazıklar olsun lafını soyledı bana. benım gıbı fedakar bır evlat bunu haketetmedı. bu yıl herkesın ust uste cocugu oluyor hedıyeler ıle zıyaretler yapmaktan, herkesın uc bes cocugunu gorup benım bır tane bıle yok demekten, 30yasa gırmekten hersey korkuyorum ve cok uzuluyorum.

nıye anlattım bunları. herkesı toz pempe hayatlarda sanıyorsun evlılıgı bır halt sanan kadınlara gıcık oluyorummmmmmm. kocamın sıcacık koynunda oldugum ıcın senınle gorusmem azalmadı, okadar buyuk dertlerım var kı kendıme bıle yetemıyorum sana da yetemedım halıyle son zamanlarda.

Pomogranate'ciğim.Evli bayanları anlıyorum.Her şeyin güllük gülistan olmadığını da biliyorum.Ama evliykenki sorunlarım şimdiden azdı,oyüzden şuanki durumumu sevmiyorum..Ben zehir bir evlilik geçirmedim...Evli arkadaşlar olarak sadece seni kastedmiyorum.Kendi çevremdeki arkadaşlarım için söyledim daha çok.İnsanlar dertleri sevmediği için dertli kişileri pek sevmiyorlar..Ben öyle değilim..Ben olsam daha iyi ilgilenirdim.Onlar evlendikten sonra daha çok içlerine kapandılar.Kadınlar böyle evlenince arkadaşlarını boşluyorlar,halbuki kendi dertleri olsa ben de dinlerim,hem kendi derdimi unuturum..Arkadaşlarımın böyle olması beni üzüyor..Bir arkadaşım vardı pek görüşmezdik,annesi çok kötü hasta oldu,çok severdi annesini..sürekli bana açıldı,hep yanında oldum(Ama o aynı şeyi yapmazdı,yine de yardımcı oldum)..Diğer arkadaşları benim kadar yanında olmamış.Benim de babamın hastalık dönemlerinde ben çok yorulmuş ve üzüntülü zamanlar geçirmiştim(hemde boşanma zamanı),onu anlıyordum.Ve ben zor durumdaki bir insanı(heleki arkadaşımsa) yanlız bırakmama taraftarıyım..Tekrar tekrar aynı şeyleri söylediğinde ben hep ''geçecek bugünler'' ''anlıyorum ,zor,ben de yaşadım''şöyle şöyle deyip ben de aynı şeyleri söyledim.Çünkü aynı şeylet dahi olsa insan o telkinleri duymak istiyor ,çünkü o kadar kötü ki oan kendine telkin edemiyor,aynı şeyleri bilse dahi..Sadece destek arıyor insan..Bir insan sıcaklığı arıyor yanında..
Ben evlenmeden önce de ,evliliğimde de,boşandığımda da bütün arkadaşlarım evlenmişti..Bir bayanın bir bayanla ancak bukadar ilgilendiğini düşünerek ,evleneceğim kişiye,yada hayatıma girecek erkeğe anlam yüklemiştim..Ve gerçekten bayan arkadaşlarımdan çok, beni üzse de yine bir erkek mutlu etmişti,daha çok hayatıma dahil olarak..Belki bu bende derinlerden gelen bir korunma eksikliği duygusu,yanlış ama durum böyle,insan bilinçaltına etki edemiyor pek..Kocasının sıcak kucağı derken bunu kastetmiştim..Tamam yine de yanlış laftı,normalde böyle düşünmem ama çok ihtiyacım olduğu anlarda bile onlar olmayınca canım acıdığında böyle söyleyebiliyorum..Sonuna da ekledim''onlar da haklı,ben de...Yine de kend sorunlarındna söz etmen iyi olmuş..Ben de başkalarının sorunlarını dinleyeyim ki kendi derdimi unutayım..Arkadaşlarımda bu da yok..Demekki mutlular...Anlatsınlar,deşelesem var ya,''sadece iş güç''diyorlar.Bu nasıl samimiyet,nasıl arkadaşlık(!)...

Sonuç olarak sanırım ben ayrı bir dünyayım,kendim gibi bir arkadaş bulamamışım..

Burda çileden çıktığım evlenemediği değil,sevdiğimle evlenemediğim..Yoksa işyerindeki benle hala evlenmek isteyen insanla evlenirdim.Ama onu düşünmüyorum artık..karışık şeyler bunlar.Sapla saman karışıyor..

İşyerinde yazıyorum,düşünmeden hızlı yazdığım yerler olabilir..

Şunu eklemeyi unutmuşum.Diyelimki derdimi anlatıyorum.Sıkılıyorlar.Öneri dahi vermiyorlar.Oysa ben o an birşeyler duymak istiyorum..Durumu değerlendirmelerini bekliyorum..Anlattığım halde tek cümle duymadığım arkadaşlarım oldu,onlara da oha artık diyorum,bukadar ilgisizlik de olmaz,bugün banaysa yarın ona..Ha durmadan anlattın sıktın diyeceksin ,yok acziyetimi daha çok kendi başıma yaşadım,fikir almak için ,manevi destek için,beni arada arasınlar,ne oldu diye sorsunlar diye aradıklarım oldu,pek sıkmışlığım yok.Onlar da doğru dürüst ilgilenmişlikleri yok.Bir derdimi anlatsam ''öbür gün arayıp ne oldun ''diyen yok..Ben bunu hiç normal bulmuyorum.Bukadar duyarsızlık da olmaz..
Hadi şunu anlarım;bazen onlarla bir aktivite planlarım uyamazlar.Eş çocuk,meşguliyet..Buyönde evlileri beraber zaman geçirme yönünden anlarım.Ama tlf da bari az vakit ayır mubarek.Sevap olur
Yaşı ilerlemiş bekar akrabalarım var mesela,onlarla aktivite planlarım gel(e)mezler,çok fazla meşguliyetleri var,kendilerini adadıkları birşey var,dertleri de,yalnızlıkları da pek yok..
Kala kala yine bir erkeğe kalıyor gibi oluyorsun..Onlar senle seve seve senle ilgileniyorlar ya(!)

Kendi başıma güçlü olduğum anlar da var ama bazen destek aradığı zamanlar da oluyor..Özlelikle kriz anlarında..İnsan tek başına bir mahlukat olamıyor asla..Fıtratı bu değil..keşke olsaydı..



KK bile daha iyi onlardan.En azından kafa yoruyorlar tanımadıkları kişilere..
Pomogranateyi az buyüzden sıkıştırdım birkaçkez:)Kendi arkadaşlarımdan daha çok ilgilendi bir ara,kendi işleri arasına beni de sıkıştırdı sağolsun..

Depresyonu yensem sorunun çoğu ortadan kalkacak..

tulipa .!.:

Pomogranate'ciğim.Evli bayanları anlıyorum.Her şeyin güllük gülistan olmadığını da biliyorum.Ama evliykenki sorunlarım şimdiden azdı,oyüzden şuanki durumumu sevmiyorum..Ben zehir bir evlilik geçirmedim...Evli arkadaşlar olarak sadece seni kastedmiyorum.Kendi çevremdeki arkadaşlarım için söyledim daha çok.İnsanlar dertleri sevmediği için dertli kişileri pek sevmiyorlar..Ben öyle değilim..Ben olsam daha iyi ilgilenirdim.Onlar evlendikten sonra daha çok içlerine kapandılar.Kadınlar böyle evlenince arkadaşlarını boşluyorlar,halbuki kendi dertleri olsa ben de dinlerim,hem kendi derdimi unuturum..Arkadaşlarımın böyle olması beni üzüyor..Bir arkadaşım vardı pek görüşmezdik,annesi çok kötü hasta oldu,çok severdi annesini..sürekli bana açıldı,hep yanında oldum(Ama o aynı şeyi yapmazdı,yine de yardımcı oldum)..Diğer arkadaşları benim kadar yanında olmamış.Benim de babamın hastalık dönemlerinde ben çok yorulmuş ve üzüntülü zamanlar geçirmiştim(hemde boşanma zamanı),onu anlıyordum.Ve ben zor durumdaki bir insanı(heleki arkadaşımsa) yanlız bırakmama taraftarıyım..Tekrar tekrar aynı şeyleri söylediğinde ben hep ''geçecek bugünler'' ''anlıyorum ,zor,ben de yaşadım''şöyle şöyle deyip ben de aynı şeyleri söyledim.Çünkü aynı şeylet dahi olsa insan o telkinleri duymak istiyor ,çünkü o kadar kötü ki oan kendine telkin edemiyor,aynı şeyleri bilse dahi..Sadece destek arıyor insan..Bir insan sıcaklığı arıyor yanında..
Ben evlenmeden önce de ,evliliğimde de,boşandığımda da bütün arkadaşlarım evlenmişti..Bir bayanın bir bayanla ancak bukadar ilgilendiğini düşünerek ,evleneceğim kişiye,yada hayatıma girecek erkeğe anlam yüklemiştim..Ve gerçekten bayan arkadaşlarımdan çok, beni üzse de yine bir erkek mutlu etmişti,daha çok hayatıma dahil olarak..Belki bu bende derinlerden gelen bir korunma eksikliği duygusu,yanlış ama durum böyle,insan bilinçaltına etki edemiyor pek..Kocasının sıcak kucağı derken bunu kastetmiştim..Tamam yine de yanlış laftı,normalde böyle düşünmem ama çok ihtiyacım olduğu anlarda bile onlar olmayınca canım acıdığında böyle söyleyebiliyorum..Sonuna da ekledim''onlar da haklı,ben de...Yine de kend sorunlarındna söz etmen iyi olmuş..Ben de başkalarının sorunlarını dinleyeyim ki kendi derdimi unutayım..Arkadaşlarımda bu da yok..Demekki mutlular...Anlatsınlar,deşelesem var ya,''sadece iş güç''diyorlar.Bu nasıl samimiyet,nasıl arkadaşlık(!)...

Sonuç olarak sanırım ben ayrı bir dünyayım,kendim gibi bir arkadaş bulamamışım..

Burda çileden çıktığım evlenemediği değil,sevdiğimle evlenemediğim..Yoksa işyerindeki benle hala evlenmek isteyen insanla evlenirdim.Ama onu düşünmüyorum artık..karışık şeyler bunlar.Sapla saman karışıyor..

İşyerinde yazıyorum,düşünmeden hızlı yazdığım yerler olabilir..

Genişletmek için tıkla...

tulipa, tamam haklısın sıtemınde. ama maalesef dunya cok acımasız. ınsanın aılesı bıle yanında olmuyor arkadas ne ki. şunu dusun enazından senınle arkadasız ama benım hangı sıkıntımı bılıyorsun neyı anlattım sana. sadece hep senı dınledım yorumlar yaptım fıkırler verdım. ben sana anlatmayı ıstemedım cunku cogu kısının anlayacagını dusunmuyorum ve paylasmıyorum. anlatmama sebeplerımden bırı de dunyadakı en buyuk dertlı ınsan olarak o sen kendını gorurken, senden daha buyuk sorunlarımın oldugunu sana ıspat edemezdım. arkadaslarının yaptıgı kesınlıkle dogru degıl. onlar sadece arkadas ama dost olmadıkları bır gercek. dost da zaten kolay bulunmuyor ben lıseden, unıversıteden can cıger oldugum dostum dedıgın ınsanlar ıle yıllardır dogru durust gorusmuyorum bıle cunku araya gıren zaman ve mesafe , farklı yasam tarzları bırbırımızı anlamamazı da zaman ayırmamızı da engelledı bunu gordum anlatmadıkca anlatmadıkca bu benım ıcın eskı bır arkadas artık dıyorsun kendı kendıne. cunku kotu gunlerımden habersız ama onları suclayamam ben aradım mı yazdım mı hayır. belkı bogmamak ıcın anlatmadım belkı ıcıme kapandım belkı zamanım yoktu. kırgınmıyım kırgınım cunku gonul onların sormasını beklıyor dostum ya ıste onlar benı sorsun merak etsın dıyorsun ama aslında bencıllık bu. evet benım hayatım ya da sorunlarım onlarınkınden zor ama onların da bır hayatı, sorunları ve kısıtlı zamanları var zaman ayıramamıs dusunememıs olabılırler. ama ben ne yaptım mesela gecenlerde bır suru sıtem ettım mesela arkadasıma. haklı olsam bıle hakkım yok suclamaya.

dertlerım onları sıkıyordur belkı demıssın oyuzden uzak duruyorlardır demıssın. benden sana bır ornek. esım yanımda dıyorum, ya da patronum karsımda ısteyım dıyorum sunu bır anlatayım da dıyorsun. yanı o an ıcın sadece kendı sorununu anlatmak ve tavsıye almak kısmına odaklanıyorsun.karsıdakını dusunmuyorsun. senı dınleyecek durumda mı ortam olarak gercekten emın bıle degılsın ya da hatta dınleyecek durumda mı bılmıyorsun. sen benı aradıgında senınle konusurken tam ıgne olmaya gıttıgım anlar oldu asırı hastaydım, esımle 10dk once tartısmıstım gozyasımı sılıp senınle konustum. patronum agzına gelen lafı saymıstı moralım bozuktu. cok yorgundum kımse ıle konusmak ıstemıyor sadece uyumak ıstıyordum. vs vs anlatabıldım mı. karsındakının durumunu dusunmeden hemen sorununu anlatmaya odaklanıyorsun yeter kı benı dınlesınler tavsıye versınler dıyorsun. bence bu yuzden de sıkılmıs olabılır etrafındakı arkadasların. dost sabırlı olandır herzaman kucak acandır bu ayrı bırsey ama senın arkadaslarının dost olmadıgı bellı. hakıkaten koca delısı olup kendını herkese kapatan tıplermıs demekkı onlar. ama sen de onları bogmus olabılır mısın acaba bır dusun degerlendır derım. ayrıca su da var. karakter ve huy olarak, bır halt etmeyen sevgıne bıle hakaret eden senı uzen yoran bır adam ıle ılgılı sureklı bırseyler anlatman elbette sıkmıs olabılır ınsanları. anam hasta, kocam benı aldattı dovdu desen, ne bılıyım ya da baska seyler. ben artık bu tur erkekler ıle ılgılı bırseyler dınleyemıyorum ınan. sadece sana ozgu degıl bu. bır baska arkadasım var esını anlatıyor ve adamı resmen bogasım gelıyor ve arkadasımın polyannacılıgı de ayrıca bır delı edıyor benı. ben cok romantık cok duygulu bır asık oldum daıma.asksa en dıbını yasadım ama ınsanın kendıne hıc deger vermeyen gormek ıcın bıle caba harcamayan bır es ya da sevgılıye, benı sevıyor olsun bılıyorum dıyerek baglı kalmasına da sans vermesıne de sınır oluyorum.

sevdıgım ınsan ıle evlenemedım uzuluyorum dıyorsun. kac kadın sevdıgı ınsan ıle evlı dusundun mu bunu hıc ? kac kadının evlendıgı ınsan hala sevdıgı o adam ? kac kısı evlılıgı sevgı ıle yurutuyor ? kac kısı sevdıgı ınsana nasıp olamadı ve herhangı bır sebeple ayrıldı ? dunyada tek senmıssın gıbı dusunmen benı huzursuz edıyor ıste. sadece sen degıl bu tavrı kım gosterse katlanamıyorum. adam, senı ıstese evlenır zaten. adım atmıyorsa, salla gıtsın ya. ıllakı o dıye ınat etmenın ne anlamı var kı !!! ask mı !!! ınsan bır kez asık olmaz hayatta. yenıden asık olabılırsın, ya da senı gercekten seven bır adam olur ve onun karakterı-sevgısı onu sevmemı saglar. bır ınsan uzerınde cok ınat etmemek lazım ben bunu bılıyorum.

Yok ben ilk kez senle bu ilişkiyi beraber takip ettim kısa bir süre. Sen benle ilgilendin diye.Kimseyi sıkacak kadar anlatmadım.Sadece birkez yüzeysel anlattım.Ne oldu''deyip geri dönmedikleri için kırgınım onlara.,Ben salak mıyım benle ilgilenmeyen bir arkadaşıma sürekli kendimi anlatayım..Sen ilgilenince altın bulmuş gibi derdimi yine sana açtım birkaç kez .O da birkaç kez sürekli değil..Bir insan kriz durumlarında zaten çok kötüdür,nefes alamaz ,boğulur,acil destek ve öneri bekler bazen..Bu konuda empati yapmıyorsun..Başka birgün de sen kötüsündür.. Bana tlf açarsın ben seni dinlerim..Sen tlf açsan acil öneri beklesen ben de senin desteğe muhtaç bir anda olduğunu bilsem,sıkmış olduğunu düşünmez acil desteğimi sağlardım...Derdi olan ,nefes alamayan,acil destek ve öneri arayan herkes sıkıcıdır biraz,dertli kişiyle uğraşmak böyledir,bilirim..
O çalkantılı dönem bitti zaten...O nefes alamadığım dönem bitti..Bitişe yakın bitişle beraber toplasan birkaç hafta eder..O da normal ..

Belki sen kendini toparlayabiliyorsundur;belki sen herzaman güçlüsün sorunlar karşısında..Ama ben; belki yaşadıklarımın yıkıcı etkisinden;belki zamanında destek görmemişliğim yüzünden; belki depresyondan; sendelediğim,tek başına toparlamakta güçlük çektiğim zamanlar oluyor..Bir başkasına ihtiyaç duymak gerçekten de rezil birşey senin de anlattığın gibi.
Her sıkıntını bilmiyorum ama senin bir sıkıntını biliyorum,inşallah güzel bir sonuca ulaşırsınız..Şöyle yap diyebileceğim birşey olsa emin ol ,elimden geleni yapardım''dinle beni''desen dinlerdim..Hala da dinlerim.Benim krizim bitti.Dinleme sırası bende..

Ben boşanma aşamasını bile kendi kendime ,zehirimi içime akıtarak atlattım.O zaman kk da yoktu..Zor zamanımda yanımda omayan arkadaş iyi zamanımda yanımda olmayı çok da haketmiyor..

...İlşkiler konusunda tecrübesizliğimi bildiğimden ; o 3 aylık 3. kez deneme ilişkimde birkaç kez senin fikirlerini de almak istedim..

Onla tekrar görüştüğüme pişman değilim.Sancılı da olsa olmayacağını anladım..Yoksa içimde uhde kalacaktı.Yarım kalan birşey gibi hissediyordum,o zaman kadar beni hep sevdiğini sandğım için sevgisizliğini beynim kabul edemiyordu.Şimdi 3 ayın son 2 ayı boyunca bunu gözlerimle gördüm,bilerek katlandım.Beynim bunu kabullensin diye..İyiki istanbul'a tekrar gittim,onu son kez gördüm,son kez denedim..O beni sevmese de ben onu sevdim..Sevgimi inkar etmiyorum..Onu canımdan bir parça gibi sevdim..İlk eşimi sevdiğim gibi sevdim..O zamanla benim kendi için uygun bir eş olamayacağımı anladı.Beni yeterince çekici bulmadığını anladı.Daha evlenmeden önce bunları düşündü,çok da kararsız kaldı,yeri geldi bana kıyamadı,kendine kızdı neden aklımda hala ''başka bir hayal var''diye,.....O aşamalar benim için zordu....Gidene kolay,kalana zor..Kendini benden sakınarak iyilik etti belki de..Gönül buna katlanamasa da..Aklıma gelen..Şimdi o olmadan da mutlu olsam bari..Onun hayatımda olmamasının meyvelerini yesem bari..Madem bana iyilik etti..

Beni aşağıya çeken,yıpratan şey; belki de onunla güzel bir gelecek kuramayacak oluşumuz değildir sadece..,Bir ilşkinin sorunlarını yaşarken, önceki ilişkimi yaşıyormuş gbi acı çekmem...Bunun tarafından terkedilirken, eski eşlim tarafından terkedilişimi hatırlamam...Bu çok kötü bir duygu..Sanırım ben terkedilme konusnda daimi bir acıya garkoldum..o yüzden sevdiğim kişiden ayrıllış zamanı bunu derin yaşıyorumdur..Terkedildiği zaman insan;terkediş şeklinin de etkisiyle kendini sokağa atılmış kedi gibi hissediyor.(Boşandığımdan beri bu duygu var,kulak asmamaya çalışıyorum)...Birçok zorluğa katlanabilecek olan ben,sevdiğim biri tarafından terkedilme konusu olunca, benim kırılma noktam..Neyse geçecek bunlar da..

tulipa .!.:

Yok ben ilk kez senle bu ilişkiyi beraber takip ettim kısa bir süre. Sen benle ilgilendin diye.Kimseyi sıkacak kadar anlatmadım.Sadece birkez yüzeysel anlattım.Ne oldu''deyip geri dönmedikleri için kırgınım onlara.,Ben salak mıyım benle ilgilenmeyen bir arkadaşıma sürekli kendimi anlatayım..Sen ilgilenince altın bulmuş gibi derdimi yine sana açtım birkaç kez .O da birkaç kez sürekli değil..Bir insan kriz durumlarında zaten çok kötüdür,nefes alamaz ,boğulur,acil destek ve öneri bekler bazen..Bu konuda empati yapmıyorsun..Başka birgün de sen kötüsündür.. Bana tlf açarsın ben seni dinlerim..Sen tlf açsan acil öneri beklesen ben de senin desteğe muhtaç bir anda olduğunu bilsem,sıkmış olduğunu düşünmez acil desteğimi sağlardım...Derdi olan ,nefes alamayan,acil destek ve öneri arayan herkes sıkıcıdır biraz,dertli kişiyle uğraşmak böyledir,bilirim..
O çalkantılı dönem bitti zaten...O nefes alamadığım dönem bitti..Bitişe yakın bitişle beraber toplasan birkaç hafta eder..O da normal ..

Belki sen kendini toparlayabiliyorsundur;belki sen herzaman güçlüsün sorunlar karşısında..Ama ben; belki yaşadıklarımın yıkıcı etkisinden;belki zamanında destek görmemişliğim yüzünden; belki depresyondan; sendelediğim,tek başına toparlamakta güçlük çektiğim zamanlar oluyor..Bir başkasına ihtiyaç duymak gerçekten de rezil birşey senin de anlattığın gibi.
Her sıkıntını bilmiyorum ama senin bir sıkıntını biliyorum,inşallah güzel bir sonuca ulaşırsınız..Şöyle yap diyebileceğim birşey olsa emin ol ,elimden geleni yapardım''dinle beni''desen dinlerdim..Hala da dinlerim.Benim krizim bitti.Dinleme sırası bende..

Ben boşanma aşamasını bile kendi kendime ,zehirimi içime akıtarak atlattım.O zaman kk da yoktu..Zor zamanımda yanımda omayan arkadaş iyi zamanımda yanımda olmayı çok da haketmiyor..

Genişletmek için tıkla...

anlattıklarından anladıgım su kı artık daha guclusun. onsuz olmayı da kabullenmıssın oyuzden ınan bu yazdıklarından mutlu oldum. anladıgım dıger bırsey de arkadasım dedıgın ınsanlar sadece ıyı gun arkadasıymıs. ama olsun ıyı arkadaslar dost dedıgın ınsanları da bulman mumkun. ben dostlarım yok derken, bu forumdan dosttan ote ınsanlar ıle tanıstım. canyoldası oldular resmen yazdan berı. ınsaallah senın de oyle dostların olacaktır.

tulipa .!.:

...İlşkiler konusunda tecrübesizliğimi bildiğimden ; o 3 aylık 3. kez deneme ilişkimde birkaç kez senin fikirlerini de almak istedim..

Onla tekrar görüştüğüme pişman değilim.Sancılı da olsa olmayacağını anladım..Yoksa içimde uhde kalacaktı.Yarım kalan birşey gibi hissediyordum,o zaman kadar beni hep sevdiğini sandğım için sevgisizliğini beynim kabul edemiyordu.Şimdi 3 ayın son 2 ayı boyunca bunu gözlerimle gördüm,bilerek katlandım.Beynim bunu kabullensin diye..İyiki istanbul'a tekrar gittim,onu son kez gördüm,son kez denedim..O beni sevmese de ben onu sevdim..Sevgimi inkar etmiyorum..Onu canımdan bir parça gibi sevdim..İlk eşimi sevdiğim gibi sevdim..O zamanla benim kendi için uygun bir eş olamayacağımı anladı.Beni yeterince çekici bulmadığını anladı.Daha evlenmeden önce bunları düşündü,çok da kararsız kaldı,yeri geldi bana kıyamadı,kendine kızdı neden aklımda hala ''başka bir hayal var''diye,.....O aşamalar benim için zordu....Gidene kolay,kalana zor..Kendini benden sakınarak iyilik etti belki de..Gönül buna katlanamasa da..Aklıma gelen..Şimdi o olmadan da mutlu olsam bari..Onun hayatımda olmamasının meyvelerini yesem bari..Madem bana iyilik etti..

Beni aşağıya çeken,yıpratan şey; belki de onunla güzel bir gelecek kuramayacak oluşumuz değildir sadece..,Bir ilşkinin sorunlarını yaşarken, önceki ilişkimi yaşıyormuş gbi acı çekmem...Bunun tarafından terkedilirken, eski eşlim tarafından terkedilişimi hatırlamam...Bu çok kötü bir duygu..Sanırım ben terkedilme konusnda daimi bir acıya garkoldum..o yüzden sevdiğim kişiden ayrıllış zamanı bunu derin yaşıyorumdur..Terkedildiği zaman insan;terkediş şeklinin de etkisiyle kendini sokağa atılmış kedi gibi hissediyor.(Boşandığımdan beri bu duygu var,kulak asmamaya çalışıyorum)...Birçok zorluğa katlanabilecek olan ben,sevdiğim biri tarafından terkedilme konusu olunca, benim kırılma noktam..Neyse geçecek bunlar da..

Genişletmek için tıkla...

onunla tekrar gorustugune ben de pısman degılım senı destekledım cunku hıcbırseyden emın degıldın ayrıca onu cok ozlemıstın enazından bırkez gorecektın ozlemın gececektı. ona bakınca duyguların halen aynı mı onu gorecektın. aynı sekılde o da kendını degerlendırecektı oyuzden gorusme cok mantıklıydı ıyı kı de oldu ozaman da dedım bıtecek mı yenıden mı baslayacak ne olursa olsun gorusmen lazım dedım hıc olmadı ıcınde uhde kalmaz dedın onu gorseydım keske demezsın dedım eger ılıskın baslamazsa bıle dedım.

gercekten sevgı guclu olsaydı senı her halınde begenırdı en guzelı sen dıye dusunurdu ben herzaman sısman bırı oldum ama esım dahıl bırkac kısının de benı bu halımle cok cok begendıgını de cok sevdıgını de bılıyorum yasadım bunu. esımden once de esımleyken de kendımı cırkın hıssetmedım cunku karsımdakıler ıcın tek kısı tek guzel oldum. gercek sevgı budur. oyuzden bak ben seılıyorsam sen de sevılırsın herkes sevılebılır. zaman tulıpa. ve unutma herkesın sınavları var kımısı gonulden dert ceker kımısı hastalık kımısı maddı. senın de sınavların gonulden demekkı. bunu cok ıyı anlayabılecek bır dın anlayısın oldugunu bılıyorum. oyuzden kendıne yenı bır baslangıc yaparak ıcıne umudu doldurarak ve herkese ınat ayakta kalarak hayatına devam et.

Evet.. Ona son kez özlemimi giderdim.Buna çok memnunum.Onu bir de aramızdaki masumiyet ölmüşken gördüm..Buyüzden onla geçirdiğim istanbul anısı bana önceki gibi can acıtıcı gelmiyor....İstanbul fotoğrafları eskisi kadar canımı acıtmıyor..
En azından beni tekrar düşündüğünü ve değer verdiğini gördüm.Eminim ki bundan sonra da düşünecek..Onun ilk göz ağrısıydım ve ona iyi baktım.''Kalbimde yer ettin''demişti son konuşmalarımızda..Bu bile yeter..Eski eşim kadar kızgın değilim ona..

Bundan sonra ise..Umduğum gibi birisi çıkacağını sanmıyorum..Heyecan duymadığım biriyle zaten olmaz.Heyecan duymadığım kişiyle görüşesim ,yanında durasım gelmiyor..Yanında mutlu olmuyorum..Davranışlarına tahammülüm azalıyor..Ki zaten mutlaka onların da hataları oluyor..Buyüzden heyecan duymadığım kişiyle hiç başlamayacağım..Biraz heyecan ,biraz beğenilmek,sevilmek,biraz uyum ,biraz iyilik aradığım...Ben çok sevmesem de olur..Zaten dersimi aldım..

Bunla nasıl olduysa karşılaşmıştım ve istediğim gibi biriydi,yanında mutluydum ve huy olarak eski eşimin tersi bir insandı,açık sözlü olması gibi,konuşkan,hareketli,kafadar olması gibi..34 yaşında olduğu halde esmer ,zayıf,genç bir ergen görüntüsündeydi:)Ben de onun gibi yaşımı göstermezdim.Yanyana yakışırdık..Ama o bunu görmedi,tam bir ergenlik yaptı..
Canımı yaksa da onun gibi birini tanımak yine de güzeldi..O da bana bunu söylemişti.Ama ben ona ''keşke hiç karşılaşmasaydık''demiştim..Gerçek fikrimi hiç ona söylemedim..
Başta herşey güzel olacak hissi uyanmıştı bende..Ama bu da yetmiyor..İkisini birden bulmak çok zor..
Bir daha bir erkeğin gazıyla bu işe girişmeyeceğim..
Zaten böyle meleterek olacaksa olmaz olsun..Ne kıymetlilermiş..
Yine de dua etmek lazım.Gerçi 5 yıldır dua ediyorum(z)..O değil de 10 yıl sonra menepoza gireceğm,çocuktan da olacağım..
Yapacak birşey yok..
Önüme sunulanları paşa paşa kabul etmekten başka çarem yok..

Kendimi bundan sonra ibadete vereceğim inşallah.Dünyadan görmedik bari ahireti kaçırmayayım..

Başımıza ne geliyorsa duygusal yaradılışımızdan geliyor Allah böyle yaratmış ne yapalım

Çünkü bazı kadınlar var erkekleri öyle bir yüceltiyolarki işte ne bileyim erkekler yapar çünkü onlar böyledir şöyledir daha üstün gösterir. kadın haklarını savunanlara uzaylı gözüyle bakarlar feministlere laf ederler.. yada ne bileyim hep erkekler yapar bişey olmaz kadınlar yapınca kötü olur aslında bu bize yetiştirildiğimzden beri söylenen şeyler bu yüzden de kadınlar hep nedense ezilen tarafta olmak zorundadır hep iyinin kötüsünü hakeder. işte bu düşünce yapısında olan insanlar oldukca daha cok böyle olucak.