Biz yaratık degiliz!!


Kesinlikle. Yer verilmeli ve zaten ihtiyac duyanlar icin "reserve" edilmiş yerler mevcut.
Sorun aslinda yer vermek filan değil... hakiki sorun bazi insanların dışlanması ve gercekdende "yaratik" muamelesi görmesi.

Benim nişanlım ağır sedef hastasi... gecen sene trde iki hafta icinde yaşadığı pisikolojik şiddeti burda 36 sene icinde görmedi. Bin şükür türkçe bilmiyor ama anliyor yani milletin ondan kaçtığında sorunun ne olduğunu...

Dediğiniz gibi... belki 50 veya 100 sene sonra birşeyler değişir
 
Yaratık olan burda ki kadın. Allah kimi neyle imtihan edecek neyle ödüllendirecek bilemeyiz.

Anneliğin en şereflisi sizinkisi...
 
Kimse kimseye acıyarak bakmamalı. Evet zaman zaman düşündüğüm, kafamı kurcalayan bir konu. Acımak.. Acıyarak bakmak.. Size acınsın ister miydiniz? Kimse istemezdi. O zaman niçin başkalarına acıyoruz? Arkadaşlar "acımak", farkında olmadan kendini büyük görmektir.
Konu sahibinin konusuna gelince, nasıl bakıyoruz dışarıdan bilmiyorum. Mümkün olduğunca bakmamaya çalışsak ta, belki bizler de hata yapıyoruz. yazı için teşekkürler, kendime daha çok dikkat edeceğim.
 

Asıl bu kadın yaratık. Sen üzülme. Seni çok iyi anlıyorum. Günümüzde herşey görüntü, başarı mevkisi olmuş. Burada okuyorsun. Engeli olmayan insanlar da görüntüsü, kilosu vs. Yüzünden sürekli lafını bilmeyen insanlar tarafından bombardıman altındalar. Üzülme sen. Çok sığ insanlar var. Allah yardımcın olsun.
 
İnsanlar ne kadar acımasız hiç kendilerini bilmezler mi herkes etten kemikten kimin başına ne gelecek kim hesaplayabilir. Herkesin bir imtihanı var . Allah hepimizin yardımcısı olsun . Çocuğunuz için boş insanları görmeyin duymayın üzülmeyin. Sevgiyle kalın
 
Çocuklar çok ama çok acımasız olabiliyor, hangimiz küçüklüğümüzde ufak tefek kusurlarımız yüzünden yaşıt çevremizin alaylarina, dalga gecmelerine maruz kalmamisizdir ki? Hele sizin ki gibi hassas durumlarda bu bilinçsiz ve kötü davranışlar ne büyük hasarlara yol açıyordur Dediğiniz gibi ailelerin çocuğa kesinlikle bu eğitimi vermesi şart. Bizlerden farklı tüm bireyleri kabul etmeyi ve sevmeyi öğrenmek zorundalar. Ama ailelerini görünce öyle umutsuzluğa kapılıyorum ki... Sokakta sahit oldugum tablolar, okuduklarim, isittiklerim engelli bireylere karsi acimasiz ve cahil olusumuzu destekliyor malesef. işin doğrusu berbat bir toplumuz. Senelerce eğitilsek gene de birseyler ilerlemiyor. Umarım çocuğunuzun yüzü hep gülsün, Rabbim size de güzel günler göstersin. Dilimiz döndükçe bu bilinci yaymaya devam edeceğiz, siz çevreye kulak asmadan, bakışları görmeden meleginizin ve kendi mutluluğunuz için hayata karışmaktan vazgeçmeyin yeter ki... Sevgiyle kalın.
 
Aslında çocuklar o kadar acımasız değil büyüklerinde ne görürlerse aynısını yapıyorlar. O yüzden biz büyüklerde başlıyor her şey . Onlara sadece sevmeyi öğretsek belki bu kadar acımasız olmayacaklar ama onlar bizim bencilliklerimizle kinlerimiz le sevgililerimizle büyüyor maalesef. Sonuç ortada
 
kizimin sinifinda serebral palsili bir arkadaslari var,
bu yıl birlikte 2. yılları, ve kızımın ağzından bir kez bile onunla ilgili olumsuz bir söz duymadım,
benim kız, iki engelli kuzenimden dolayı daha alışık ama diğer sınıf arkadaşları da herhangi bir çocuğa davrandıkları gibi davranıyorlar ona, ne daha az ne daha fazla.
sanırım büyüdükçe öğreniyorlar ötekileştirmeyi, dışlamayı, dalga geçmeyi...
çünkü kuzenlerimle neler yaşadığımı ben biliyorum.
 
Mutlaka yasiyorsunuzdur boyle durumlar, abartiyorsunuz demiyorum, yanlis anlamayin.. Sadece, boyle terbiyesiz insanlar yuzunden normal bakislari bile yanlis anlayip kendinizi uzebilirsiniz, bunu yapmayin demek istedim..
 
Canım Çocuklar kendi anne babalarına karşı bile acımasız ve insafsız oluyorlar, 4 yaşında bebenin annesinin üzüldüğünü bile bile senden nefret ediyorum diye bağırdığı sonrada gülümsediğini gördü bu gözler.
 
Dusunuyorum da engelli demek bile icimden gelmiyor. Ozel ihtiyaclari olan cocuk onlar.

Siz bu tur insanciklardan kendinize pay bicmeyin, belki bir gun biz de degisiriz . Kimbilir...
benimde ozel bir kardesim var ve bizde rehabilitasyon merkezerinde 7 yil gecirdik. Sakin kendinizi sansiz hissetmeyin ve neden benim cocugum boyle demeyin. Ben boyle diyenleri gordum. Unutmayin siz bir MELEK ANNESISINIZ
asla dusunmuyorum o benim dunyam nefesim bizler inanın evlerimizde normal bir aileyiz cocuklarımızda normal. Ama ne zaman dısarı cıksak işte ozaman üzülüyoruz.
benimde ozel bir kardesim var ve bizde rehabilitasyon merkezerinde 7 yil gecirdik. Sakin kendinizi sansiz hissetmeyin ve neden benim cocugum boyle demeyin. Ben boyle diyenleri gordum. Unutmayin siz bir MELEK ANNESISINIZ
okızum benim nefesim dunyam basımın tacı. Onlar yeryuzunde ki kanatsız melekler. Biz evde nırmal mutlu bir hayatımız var taki dısarı cıkınca üzülüyoruz. Tskler. :)
 
Mutlaka yasiyorsunuzdur boyle durumlar, abartiyorsunuz demiyorum, yanlis anlamayin.. Sadece, boyle terbiyesiz insanlar yuzunden normal bakislari bile yanlis anlayip kendinizi uzebilirsiniz, bunu yapmayin demek istedim..
Ypk sizi anlıyorum guzel yurekli arkadasım. Tabiki sevgiyle yaklasan ilgilenen insanlar da var allah onlardanda sizdende razı olsun.
 
Astoria
Yorumun ilgimi cekti, şöyle bi dusundum de, bazen ben de bakışım yanlis anlasilir cekincesiyle hemen baska yere çeviriyorum kafami.. Veya yanlis bi hareket yaparim, cocugu ve annesini incitirim diye korkup uzak duruyorum..
Sen söyleyince dusundum de, ilgilenmek, sevgiyi göstermek gerekiyor gercekten de..
Iste insan bilemiyor, dikkat etmek lazim..
Tesekkurler..
 
O ya
O yas gurupları okadar samimi içten sevgi dolularki. Buyudukce degişiyorlar. Down lular dunyanın en tatlı guzellikleri sevgi yumakları. Sorun cocuklarda diil sorun ebeveynlerde.
 
Kesin
likle gormezden gelmek yerine gidin sacını oksayın ona sevgiyle bakın inanın bu kucuk davranıs o anne ve cocuk için buyuk anlam tasıyor. Tskler hassasiyetiniz için
 
Yani ben hastanede görmüştüm bi anne hatta anneler yani kadın o kadar mutlu ki çocuk da özel olmasına rağmen mutluluğunu şüktünü hissettim çocuğun o anneye hayran kaldım ne demek kınamak ne demek kötü bakmak onlar bu dünyanın süsü bu dünyanın en güzel varlıkları ama bazen çocuklar bilmiyorlar onlara da kızmayın
 

İşte insanlar aslında bunu bilinçsizce yapıyor tamamen iyi niyetten. Ama bu da yaralıyor anneyi. Mesela, tamamen bunu örnek veriyorum, hiperaktivitesi olan bir çocuğun hareketlerine bakarken kafanı çevirmiyorsun ama o çocuğa bakarken çeviriyorsun. Birbirlerinden farkları yok ki o da çocuk, diğeri de çocuk. Ortayı bulamıyoruz, ya garip garip bakıyor ya da kafayı çeviriyoruz.

Ben öyle bir durum olunca çocukla göz göze geldiysem genelde gülümsüyorum, bazen duruma göre "Merhaba nasılsın" diyorum. Yanında annesi/babası varsa (genelde anne var) zaten sohbet etmeye çok ihtiyaç duyuyorlar. Anneyle konuşuyorum, üzgünse moral veriyorum, kafası karışıksa kendi deneyimlerimden de yola çıkarak yardımcı olmaya çalışıyorum. Cidden çok memnun oluyorlar. Üzerlerinde büyük bir baskı var, ben de o baskıyı biraz olsun öteleyebilmeye çalışıyorum gördükçe.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…