- 10 Kasım 2017
- 271
- 389
- 18
- 50
Evet insanlar basına gelebilecegini hic dusunmuyor ki allah kimseye yasatmasın.
Evet insanlar basına gelebilecegini hic dusunmuyor ki allah kimseye yasatmasın.Sizi o kadar iyi anliyorum ki.Benimde %90 zihinsel bedensel engelli bir ablam var.Abla dedigime bakmayin cocugum gibi baktim hep.Kucukken yuruyebildigi zamanlarda otobuse binerdik disari cikardik insanlar dönüp dönüp bakardi sanki hic baslarina gelmeyecek gibi acimasiz sozler soylerlerdi.
Sonra bir gun annemin kadin arkadaslari evde gün icin toplandi biz asla ablami ayirmadik toplumdan hep bizimle yer icer..Hoca oldugunu sandigim bi kadin dedi ki kardesin ısırıyor mu çocuklar dikkat etsin...Deliye döndüm.Artik disari cikamiyoruz.Yakin dostlarimiz, akrabalarimiz durumu bildigi icin ablamla cok iyi anlasiyorlar ama ilk kez eve gelenler bazen garipseyebiliyor..Allah yardimcimiz olsun.
Yani ben hastanede görmüştüm bi anne hatta anneler yani kadın o kadar mutlu ki çocuk da özel olmasına rağmen mutluluğunu şüktünü hissettim çocuğun o anneye hayran kaldım ne demek kınamak ne demek kötü bakmak onlar bu dünyanın süsü bu dünyanın en güzel varlıkları ama bazen çocuklar bilmiyorlar onlara da kızmayın
Cocuklar saf ve temizdir buyudukce kirlenirler. Onlara merhamet yardımşasma sevgiyi asılamak gerek. Bu gelecege yatırım. Bugun konu ozel cocuklar olsada aslında bu hayvanlar ve tum insanlar için yapılmalı.Evet ülkemizde bu durum maalesef çok zor. Densiz insan çok fakat bana kalırsa bazılarımız nasıl yaklaşım sergileyeceğimizi bilemiyoruz. Örneğin ben özel bir çocuk gördüğümde aslında yaklaşıp, çocuklarıma da normal olduğunu göstermek istiyorum fakat karşı tarafın tepkisinden çekiniyorum doğrusu. Ya da yanlış bir şey söyleyip onları kırmaktan...
Siz bir anne olarak size nasıl davranılmasını istersiniz? Aslında saçma bir soru biliyorum fakat ülkemizde maalesef böyle durumlar normal karşılanmıyor, bana kalırsa insanımızın aslında bu durumun çok normal olduğu konusunda bilinçlendirilmesi gerekiyor. Benim oğlumda bir dönem cilt rahatsızlığı geçirdi ve yüzü yanmış gibi oldu. Hastanede dolaşırken ıyy sesleri bile geldi kulağıma emin olun. Oğlum artık çok sıkıldı ve bebek arabasının tentesini yüzüne kapattı. Ama kimi insanlarda şeker uzattı, bu da oğlumun çok hoşuna gitti, biraz olsun gülümsedi. Siz bir anne olarak bana önerilerinizi söylerseniz hemen uygulamaya koyacağım inanın. Ben çocuklarımı bu hususta bilinçli yetiştirmek istiyorum ama nasıl yapacağım bilemiyorum. Son olarak çocuğunuz özel, sizlerde çok özel annelersiniz. Şu yazıyı yazarken bile sizi kırmaktan o kadar çekiniyorum ki, maalesef toplum olarak böyle olduk ve gerçekten üzülüyorum bu duruma...
O ya
O yas gurupları okadar samimi içten sevgi dolularki. Buyudukce degişiyorlar. Down lular dunyanın en tatlı guzellikleri sevgi yumakları. Sorun cocuklarda diil sorun ebeveynlerde.
çok teşekkür ederim paylaşımın için çok önemli bir konu ben etrafımda büyük küçük farketmez cennetlik insanlarımız diye bakıyorum ama ne kadar şanslı oldukları için bakıyorum ve seviyorum.ellerini tutmak bile huzur veriyor bana .teşekkür ederim bu paylaşımını tüm sosyal medyadan olsun normal hayatımızda olsun paylaşmaya devam edelim.[/
cok tsk ler. Malesef parklarda bu sorun cok yasanıyor down bulasıcı otistikleri tabi onlarda derece derece ama deli diye cocuklarını uzaklastırmak isteye biliyorlar. Bir kac cocugun parkta karsına gecip deli bu diye konusup gulduklerini gordum onlar cocuk diyip gecistiremedim gozumde yasla cpcuklara kızdım sonra onlarla konustum. Cocuklar sesizce mahcup uzaklastılar. Demekki cocuklar anlatılınca merhametle sevgiyle yaklasa biliyorlar bu yuzden annelerden bu ricada bulundum.Ben özel eğitim öğretmenliği eğitimi aldım şuan çalışamasamda çok vakit geçirdim özel gereksinimli çocuklarla. Hayatımın en huzurlu dönemleriydi inanın. Yeryüzündeki meleklerle çalılıyorsunuz bundan daha büyük ayrıcalık olamaz.
Sizin bahsettiğiniz gibi davranan insan maalesef çok fazla. İsyanınızda sonuna kadar haklısınız. Ama bu durum onların acizliği. Kalbi sevgi nedir bilmeyen insanlar çok fazla dünyada. Ben kızımı küçük yaştan itibaren alıştırdım özel çocuklara önyargısız( aslında doğal olan ) yaklaşmaya. Parkta falan karşılaştığımızda diğer çocuklarla nasıl oynuyor, arkadaşlık kuruyorsa özel çocuklarla da aynısını yapıyor. Bir kere torununu parka getiren bir teyze uyardı beni kızın onunla oynamasın kızına zarar verir diye. O kadar sinir oldum ki bayağı söylenerek azarladım teyzeyi. Çocuğun annesi duyar üzülür diye düşünmüyor benim gayet normal bir şekilde oynayan çocuğumu düşünüyor sözde. Bir kerede özel bir çocuğun annesi gelip teşekkür etmişti çocuğumdan kaçmadınız sağolun diye. O kadar utandım, mahçup oldum ki. İnsanları ne hale getirmişler diye. O anneye söylediğimi söylüyorum size de insanların kötü, anlayışsız, empati yapmaktan yoksun olması sizin suçunuz değil. Maalesef görmezden gelinemeyecek kadar fazla ve hadsizler. Siz sadece kalbi sevgi dolu meleğinizi düşünüp onları yok sayın. Ve sevgisizliklerine acıyın.
Anne spnucta dayanamamıs. Ve kavga cıkmıs. Ve kadın ben senin cocugunu gormek zorunda diilim diyince.benim de yeğenim otizmli sizi çok iyi anlıyorum
meleğinizi de öpüyorum :)
arkadaşınız ne yapmış kalkmasaymış? bide o çocuk orda yemek yiyen o dengesize nasıl bir rahatsızlık vermiş
tulumbachen size katılıyorum. Kızım geçen caddede boyu kısa bir kadın gördü ve peşinden gitmek istedi.Ben hayır deyince neden öyle o diye sordu.Dilim döndüğünce anlattım tabi. Bunun dışında engelli bir anne veya çocukla karşılaştığımzda ben nasıl bir tavır sergileyeceğimi bilmiyorum.Ben de iletişimden yanayım fakat kızımın soruları karşı tarafı incitir mi veya anne bu iletişimden rahatsız olur mu bilmiyorum.Bu yüzden evet ben itiraf edeyim görmemiş gibi yapıyorum yani karşı tarafın bana göre engelsiz insanlardan farkı yok fakat kızım için bu davranışımın anlamı yok.Ben de nasıl davranmam gerektğini bilmiyorum.Lütfen iletişim olduğunda sizin nasıl karşıladığınızı doğru mu yanlış mı olduğunu söyler misiniz sevgili mizann16
Evet yetişkinin anlayışı daha geniş olmalı. Ama ne kadar çok farklılık görürsek görelim bunu aktaramıyorsam asıl sorun orda. Nesil bozuluyor. Ben de bu yaşıma kadar farklı ortamlarda din ten rengi dil olsun bulundum. Kendime göre bir anlayışım oldu. Çocuk sahibi olunca anladım ki aktarma konusunda sıkıntı yaşıyorum.Kızım 3.5 yaşında. Geçen otobüste tesettürlü bir bayanın dudaklarına tırnaklarına ve gözlerine dikkatlice bakıp neden boyalı olduğunu sordu. Ben artık kanıksamışım yüzlerde makyaj durumunu malesef ki fakat kızıma nasıl anlatabilirdim ki? Ağzıma bakıyor ki cevabımı hemen kapacak ve dünyaya benim cümlelerimle bakacak bir süre kendi yolunu bulana dek. Bu yüzden ben öğrenmek istiyorum.Kızım için öğrenmek istiyorum neyin doğru olduğunu.Bilmenin öğrenmenin yaşı ve sonu yokmuş kızımla öğrendim ben:)Aynen. Çoğu bilmiyor. Gercekden bilmiyor. Yoksa ignorant veya o insani hice sayma değil.
Ben şahsen şanslıyım zaten etrafimda hep değişik görünen arkadaşlarım vardı ( zenci, japon vs.) İlk gördüğüm down sendromlu insani asyali sanmıştım mesela :)
Trde genel bir sorun zaten... "normal" cizgisini taşıran her insan damgalaniyor.
Benim universitede transsexuel hukuk profesörüm vardı... kimse ihhh... hahah... sapik demedi.
Kendi ilk 5 dakika acikladi ve konu o gün kapandi. 6 sene boyunca birdaha kimse bir laf demedi. Trde nasil olurdu bilmiyorum. Yani sadece engelli insanlara olan bir önyargı degil. Genel anlamda "farkli" olan herşeye karşı bir önyargı var
Evet yetişkinin anlayışı daha geniş olmalı. Ama ne kadar çok farklılık görürsek görelim bunu aktaramıyorsam asıl sorun orda. Nesil bozuluyor. Ben de bu yaşıma kadar farklı ortamlarda din ten rengi dil olsun bulundum. Kendime göre bir anlayışım oldu. Çocuk sahibi olunca anladım ki aktarma konusunda sıkıntı yaşıyorum.Kızım 3.5 yaşında. Geçen otobüste tesettürlü bir bayanın dudaklarına tırnaklarına ve gözlerine dikkatlice bakıp neden boyalı olduğunu sordu. Ben artık kanıksamışım yüzlerde makyaj durumunu malesef ki fakat kızıma nasıl anlatabilirdim ki? Ağzıma bakıyor ki cevabımı hemen kapacak ve dünyaya benim cümlelerimle bakacak bir süre kendi yolunu bulana dek. Bu yüzden ben öğrenmek istiyorum.Kızım için öğrenmek istiyorum neyin doğru olduğunu.Bilmenin öğrenmenin yaşı ve sonu yokmuş kızımla öğrendim ben:)
ahlak yoksunu.. p.slikAnne spnucta dayanamamıs. Ve kavga cıkmıs. Ve kadın ben senin cocugunu gormek zorunda diilim diyince.
Ne demek bu ne gizel amlatım allah razı olsun tufan ve ozel tum cpcukların prtak derdini ne guzel anlatmıs. Tsk arkadasımKonu sahibi izninle paylaşmak istiyorum bu videoyu...
aksam tv de izliyorum akulu telerlekli sandelyeyele 12 yaslarında pglumuz hayata tutunmaya calısıyor ve bir sabah bakıyorlarki tekerlekli sandanyenin akusu calınmıs.arastırdıklarında calan kapı komsusu. O yavrumun ozgurlugunu elinden alınması komsusu tarafından agşayımmı üzüleyimmi öfkeleneyimmi bilemedim. Nerde vicdan nerde sefkat nerde insanlık.Çocuklar çok ama çok acımasız olabiliyor, hangimiz küçüklüğümüzde ufak tefek kusurlarımız yüzünden yaşıt çevremizin alaylarina, dalga gecmelerine maruz kalmamisizdir ki? Hele sizin ki gibi hassas durumlarda bu bilinçsiz ve kötü davranışlar ne büyük hasarlara yol açıyordurDediğiniz gibi ailelerin çocuğa kesinlikle bu eğitimi vermesi şart. Bizlerden farklı tüm bireyleri kabul etmeyi ve sevmeyi öğrenmek zorundalar. Ama ailelerini görünce öyle umutsuzluğa kapılıyorum ki... Sokakta sahit oldugum tablolar, okuduklarim, isittiklerim engelli bireylere karsi acimasiz ve cahil olusumuzu destekliyor malesef. işin doğrusu berbat bir toplumuz. Senelerce eğitilsek gene de birseyler ilerlemiyor. Umarım çocuğunuzun yüzü hep gülsün, Rabbim size de güzel günler göstersin. Dilimiz döndükçe bu bilinci yaymaya devam edeceğiz, siz çevreye kulak asmadan, bakışları görmeden meleginizin ve kendi mutluluğunuz için hayata karışmaktan vazgeçmeyin yeter ki... Sevgiyle kalın.
Beyinsel engel derken?Bedensel engel bir şey değil, Allah beyinsel engel vermesin.
hani dışarıdan bakınca belli olmayan, zehirli düşünceleri ile insanları zehirleyen,kendini paşa sanan hani tanıdınız mı?Beyinsel engel derken?
Hepimiz bir engelli yada engelli yakını adayıyız aslında. Yarın kimin başına ne geleceği belli değil. İşte bu kadar empatisiz acımasız bir toplum. Kapı komşusu garibanın akülü arabasının aküsünü çalacak kadar alçalan şahsiyet, aynısı kendi başına geldiğinde ağzını açamıyor, hakkını arayamıyor. Neyse ki güzel insanlar da var yer yüzünde. Dünya o güzel insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor. Şimdilik...aksam tv de izliyorum akulu telerlekli sandelyeyele 12 yaslarında pglumuz hayata tutunmaya calısıyor ve bir sabah bakıyorlarki tekerlekli sandanyenin akusu calınmıs.arastırdıklarında calan kapı komsusu. O yavrumun ozgurlugunu elinden alınması komsusu tarafından agşayımmı üzüleyimmi öfkeleneyimmi bilemedim. Nerde vicdan nerde sefkat nerde insanlık.evet acımasız bir toplum olmusuz olmayafa devam ediyor işte burada anneler devreye girmeliki yarın lar ne getiri ne goturur bilinmez. Guzel bir besil hepimize gerek. Tsk ler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?