- 13 Mayıs 2012
- 3.924
- 453
- 398
- Konu Sahibi graphicdesigner
-
- #37.661
amiiin, canım benim çokmu güldünde gözünden yaş geldi yoksa baktın biz iki deli bizden adam olmaz diyemi ağladın
Özlemim canım beniiimm çook teşekkür ederiim..Kurban olduğum ALLAH ım een kısa zamanda hayırlısıyla hepimize nasip etsin bunu...Dün akşam ki totemleriniiz okurken gözümden yaş geldi..Delisiniz valla:))) Ama kesin işe yaracak ben sana diim:)))
slm kızlar.öncelikle sunu söyleyeyimki hepinizi çok ama çok seviyorum.uzun süredir(5 ağustostan bu yana) pek sık yazmadım/yazamadım biliyorum.bunun için hepinizden af diliyorum eminimki beni anlayışla karşılayacaksınız.
negatif haberini alalı 1 ayı geçti.bu süreçte sizi hep okudum çünkü ne yaptığınızı merak ettim.ama hiç kimseyle görüşmek istemediğim gibi buraya yazmakta gelmedi içimden.
haberin ertesi günü memlekete gittik biliyosunuz.tam bi kabustu.bayram.düğünler.davetler.... bi dolu insan ve ben yapayalnızdım.dönmek için gün saydım.döndüğümüz sabah dr gittik.çıkıştada gezdik durduk.sonra gen tahlili için gittiğimizdede gezdik.sonraki hafta sonuda birer günlüğüne konyaya ve ankaraya gittik.doğum yapan arkadaşlarıma bebek görmeye gittim.uzuuuuun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımla görüştüm.saçlarımı kısacık kestirdim(belime kadar uzatmıştım)
ama hiç bişeyin beni mutlu edemediğini farkettim.tüm bunlar olurken kocama bi kere daha aşık oldum.kendimi kasmadan,rol yapmadan yanında bulunduğum tek insan.sadece ona sarılmak yada dizine yatmak bana huzur veriyor.onun dışındaki zamanar hep huzursuzum.buda beni ona bağımlı yapıyor sanki ve buda hiç hoşuma gitmiyor.
eskiden dostlarım vardı benim.yanlarında huzur bulduğum,sohbetleriyle iyileştiğim.şimdi hepsi çocuklarının peşinde koşuyorlar.benimle oturup sohbet etmeye vakitleri yok.çocukları birine bırakıp gelseler de onları anlatıyorlar durmadan.içim yana yana bir sürü çocuğun gaz çıkarışını,diş çıkarışını,ilk adımlarını,ilk kelimelerini,annelerine ne kadar düşkün oluşlarını,okulda ne kadar zorlandıklarını..... dinlemek zorunda kalıyorm.hal böyle olunca herkesten yavaş yavaş uzaklaşıyorum.su an hiç kimseyle görüşmek istemez,hiç bi sohbetten haz almaz,hiç bi şekilde mutlu olmaz durumdayım.koskoca hayatımda bi tek kocama yer var.onun yoğun olduğu,bana zaman ayıramadığı zamanlarda ise kafayı vurup yatıyorum(bundan sonra onuda yapamıcam)
hep halsizim,yorgunum.hiç bişey yapmaya dermnım yok.en ufak işler bile beni yoruyor.kendimi güçsüz ve aciz hissediyorum.sonra düşünüyorum.Rabbim bunca uğraşa rağmen vermiyorsa vardır bi nedeni diyorum.daha kendine bakmaktan acizsin bebeğe nasıl bakacaksın.kucağına alıp kaldıramayacağın bi bebeği neden versin ki Yaradan?her tarafım ağrıyor.saçlarım avuç avuç dökülüyor.okula gittiğim ilk gün müdüründen temizlikçisine istisnasız herkes hastamısın diye sordu ve bu daha da canımı sıkıyor.hele kaynanam!artık hastamısın demiyor.GENE Mİ HASTASIN diyor..düşününce ben hep böyleyim.hayranım evin altını üstüne getiren,torba torba eşya taşıyan,çarsı pazara gidip 50 kg ile dönen kadınlara.onlar gebe kalmıcakta benmi kalıcam?
neyse ben giderek saçmalamaya başladım.daha fazla kafa ağrıtmayayım.bozuk ruh halimi bilinki neden gelmiyor bu kız demeyin diye yazıyorum.dediğim gibi sizi hep okuyorum ama yorumlarımla sizinde canınızı sıkmak istemediğimden yazmamayı tercih ediyorum.
dualara gelince suan adetim bitmedi.biter bitmez okumaya başlıyorum inşallah.okudukca yazarım zaten.hepiniz Allah a emanet olun.ayrıca her türlü sıkıntınızı (hastalık,bebklerle boğuşma,yakınların rahatsızlıkları...)okuduğumda nacizane dua ediyorum haberiniz olsun
canım meralim nasıl sevindim anlatamam inanki hamile olduguna dair hiç şüphem yoktu hatta dün evde değildim pazar günü topiğe gireyimde meralin sevincine ortaak olayım dedim, şükürler olsunki öyle oldu Rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip eylesin inşallahCanlarım....
Meleklerim....
Güzel kalpli Can Dostlarım....
Hepiniz o kadar güzelsiniz ki...Bu yolda, bu yolun her aşamasında ettiğiniz duaları bedenimde, ruhumda o kadar hissettim ki anlatamam...ALLAH hepinizden tek tek razı olsun....RABBİM gönlünüzde ne varsa hayırlısıyla nasip etsin....
ALLAH bana da nasip etti canlar...
Oldu...
Hamileyim...
canım benim burcunun dediği gibi kanamalar moda oldu Allahın izniyle hiç bir şey olmaz ama sen de çok dikkat et hatta bir süre işe gitme atlatana kadar rapor al neolur, biliyorum sıkıntı olabilir ama bebeğini düşün hiç ama hiç bir şey ondan önemli değil, Allah yardımcın olsunDün akşam işten çıkmadan az önce bir kasık ağrısı başladı ki sormayın çok canım yandı..aayyynı adet sancısı...Eşim dışarda yemek isteyince onu kırmak istemedim ağrımdan da bahsetmedim çünkü hemen vazgeçerdi...Neyse biz baya yürüdük falan inanılmaz yoruldum ağrım da giderek arttı...eve kendimi zor attım lavaboya bir girdim...Kanama olmuş canım sıkıldı tabii...ağrı da cabası...hemen yattım...saat 22:00 de bi uyumuşum sabah 10:30 da uyandım halen kanamam var...sabaha kadar tuvalet kağına geldi ama şimdi çamaşırımda da var ... ALLAH hayırlısını versin...
Ayyy show da Türk Filmi başladıı ALLAH ıımm şükürler olsun...Hem de Gülşen Bubikoğlu veee Kadir İnanır...Çıkayım ben canlar zaten monolog şeklinde devam eden bir sohbetin içerisindeyim:))))) bi kendimden tiksindim:)))
slm kızlar.öncelikle sunu söyleyeyimki hepinizi çok ama çok seviyorum.uzun süredir(5 ağustostan bu yana) pek sık yazmadım/yazamadım biliyorum.bunun için hepinizden af diliyorum eminimki beni anlayışla karşılayacaksınız.
negatif haberini alalı 1 ayı geçti.bu süreçte sizi hep okudum çünkü ne yaptığınızı merak ettim.ama hiç kimseyle görüşmek istemediğim gibi buraya yazmakta gelmedi içimden.
haberin ertesi günü memlekete gittik biliyosunuz.tam bi kabustu.bayram.düğünler.davetler.... bi dolu insan ve ben yapayalnızdım.dönmek için gün saydım.döndüğümüz sabah dr gittik.çıkıştada gezdik durduk.sonra gen tahlili için gittiğimizdede gezdik.sonraki hafta sonuda birer günlüğüne konyaya ve ankaraya gittik.doğum yapan arkadaşlarıma bebek görmeye gittim.uzuuuuun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımla görüştüm.saçlarımı kısacık kestirdim(belime kadar uzatmıştım)
ama hiç bişeyin beni mutlu edemediğini farkettim.tüm bunlar olurken kocama bi kere daha aşık oldum.kendimi kasmadan,rol yapmadan yanında bulunduğum tek insan.sadece ona sarılmak yada dizine yatmak bana huzur veriyor.onun dışındaki zamanar hep huzursuzum.buda beni ona bağımlı yapıyor sanki ve buda hiç hoşuma gitmiyor.
eskiden dostlarım vardı benim.yanlarında huzur bulduğum,sohbetleriyle iyileştiğim.şimdi hepsi çocuklarının peşinde koşuyorlar.benimle oturup sohbet etmeye vakitleri yok.çocukları birine bırakıp gelseler de onları anlatıyorlar durmadan.içim yana yana bir sürü çocuğun gaz çıkarışını,diş çıkarışını,ilk adımlarını,ilk kelimelerini,annelerine ne kadar düşkün oluşlarını,okulda ne kadar zorlandıklarını..... dinlemek zorunda kalıyorm.hal böyle olunca herkesten yavaş yavaş uzaklaşıyorum.su an hiç kimseyle görüşmek istemez,hiç bi sohbetten haz almaz,hiç bi şekilde mutlu olmaz durumdayım.koskoca hayatımda bi tek kocama yer var.onun yoğun olduğu,bana zaman ayıramadığı zamanlarda ise kafayı vurup yatıyorum(bundan sonra onuda yapamıcam)
hep halsizim,yorgunum.hiç bişey yapmaya dermnım yok.en ufak işler bile beni yoruyor.kendimi güçsüz ve aciz hissediyorum.sonra düşünüyorum.Rabbim bunca uğraşa rağmen vermiyorsa vardır bi nedeni diyorum.daha kendine bakmaktan acizsin bebeğe nasıl bakacaksın.kucağına alıp kaldıramayacağın bi bebeği neden versin ki Yaradan?her tarafım ağrıyor.saçlarım avuç avuç dökülüyor.okula gittiğim ilk gün müdüründen temizlikçisine istisnasız herkes hastamısın diye sordu ve bu daha da canımı sıkıyor.hele kaynanam!artık hastamısın demiyor.GENE Mİ HASTASIN diyor..düşününce ben hep böyleyim.hayranım evin altını üstüne getiren,torba torba eşya taşıyan,çarsı pazara gidip 50 kg ile dönen kadınlara.onlar gebe kalmıcakta benmi kalıcam?
neyse ben giderek saçmalamaya başladım.daha fazla kafa ağrıtmayayım.bozuk ruh halimi bilinki neden gelmiyor bu kız demeyin diye yazıyorum.dediğim gibi sizi hep okuyorum ama yorumlarımla sizinde canınızı sıkmak istemediğimden yazmamayı tercih ediyorum.
dualara gelince suan adetim bitmedi.biter bitmez okumaya başlıyorum inşallah.okudukca yazarım zaten.hepiniz Allah a emanet olun.ayrıca her türlü sıkıntınızı (hastalık,bebklerle boğuşma,yakınların rahatsızlıkları...)okuduğumda nacizane dua ediyorum haberiniz olsun
slm kızlar.öncelikle sunu söyleyeyimki hepinizi çok ama çok seviyorum.uzun süredir(5 ağustostan bu yana) pek sık yazmadım/yazamadım biliyorum.bunun için hepinizden af diliyorum eminimki beni anlayışla karşılayacaksınız.
negatif haberini alalı 1 ayı geçti.bu süreçte sizi hep okudum çünkü ne yaptığınızı merak ettim.ama hiç kimseyle görüşmek istemediğim gibi buraya yazmakta gelmedi içimden.
haberin ertesi günü memlekete gittik biliyosunuz.tam bi kabustu.bayram.düğünler.davetler.... bi dolu insan ve ben yapayalnızdım.dönmek için gün saydım.döndüğümüz sabah dr gittik.çıkıştada gezdik durduk.sonra gen tahlili için gittiğimizdede gezdik.sonraki hafta sonuda birer günlüğüne konyaya ve ankaraya gittik.doğum yapan arkadaşlarıma bebek görmeye gittim.uzuuuuun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımla görüştüm.saçlarımı kısacık kestirdim(belime kadar uzatmıştım)
ama hiç bişeyin beni mutlu edemediğini farkettim.tüm bunlar olurken kocama bi kere daha aşık oldum.kendimi kasmadan,rol yapmadan yanında bulunduğum tek insan.sadece ona sarılmak yada dizine yatmak bana huzur veriyor.onun dışındaki zamanar hep huzursuzum.buda beni ona bağımlı yapıyor sanki ve buda hiç hoşuma gitmiyor.
eskiden dostlarım vardı benim.yanlarında huzur bulduğum,sohbetleriyle iyileştiğim.şimdi hepsi çocuklarının peşinde koşuyorlar.benimle oturup sohbet etmeye vakitleri yok.çocukları birine bırakıp gelseler de onları anlatıyorlar durmadan.içim yana yana bir sürü çocuğun gaz çıkarışını,diş çıkarışını,ilk adımlarını,ilk kelimelerini,annelerine ne kadar düşkün oluşlarını,okulda ne kadar zorlandıklarını..... dinlemek zorunda kalıyorm.hal böyle olunca herkesten yavaş yavaş uzaklaşıyorum.su an hiç kimseyle görüşmek istemez,hiç bi sohbetten haz almaz,hiç bi şekilde mutlu olmaz durumdayım.koskoca hayatımda bi tek kocama yer var.onun yoğun olduğu,bana zaman ayıramadığı zamanlarda ise kafayı vurup yatıyorum(bundan sonra onuda yapamıcam)
hep halsizim,yorgunum.hiç bişey yapmaya dermnım yok.en ufak işler bile beni yoruyor.kendimi güçsüz ve aciz hissediyorum.sonra düşünüyorum.Rabbim bunca uğraşa rağmen vermiyorsa vardır bi nedeni diyorum.daha kendine bakmaktan acizsin bebeğe nasıl bakacaksın.kucağına alıp kaldıramayacağın bi bebeği neden versin ki Yaradan?her tarafım ağrıyor.saçlarım avuç avuç dökülüyor.okula gittiğim ilk gün müdüründen temizlikçisine istisnasız herkes hastamısın diye sordu ve bu daha da canımı sıkıyor.hele kaynanam!artık hastamısın demiyor.GENE Mİ HASTASIN diyor..düşününce ben hep böyleyim.hayranım evin altını üstüne getiren,torba torba eşya taşıyan,çarsı pazara gidip 50 kg ile dönen kadınlara.onlar gebe kalmıcakta benmi kalıcam?
neyse ben giderek saçmalamaya başladım.daha fazla kafa ağrıtmayayım.bozuk ruh halimi bilinki neden gelmiyor bu kız demeyin diye yazıyorum.dediğim gibi sizi hep okuyorum ama yorumlarımla sizinde canınızı sıkmak istemediğimden yazmamayı tercih ediyorum.
dualara gelince suan adetim bitmedi.biter bitmez okumaya başlıyorum inşallah.okudukca yazarım zaten.hepiniz Allah a emanet olun.ayrıca her türlü sıkıntınızı (hastalık,bebklerle boğuşma,yakınların rahatsızlıkları...)okuduğumda nacizane dua ediyorum haberiniz olsun
kızlaaaaaarrrrr hasta oluyorum sanırım boğazım çok fena gittikçede kötü oluyor gibi, üfffff ben kaç senedir grip bile olmuyordum yaa dün gece soğuk süt içmiştim o mu yaptı, yoksa havalar soğudu ondanmı oldu nedir
Sedacim canım benim kalbin benimle biliyorum guzel yurekli arkadaş im benim arayamadim diye uzulme kuşum. Ohh mis gibi inegöl köftesi yiyin gelin şifa niyetine inşallah. Evet gerçekten hamile degilken ve bebek olmadan gezin. Bak hamilelik başlar başlamaz o hayat bitiyor tabiki çünkü biliyorsun artik pamuk ipliğindeyiz hep dikkat etmek gerekiyor.
Anammm saat kac ben burdayim :) yatmadan evvel sanci gibi bisey oldu rrken yattım şimdide hortladim resmen
Özlem kuşum inşallah başlamadan gecer boğazın yaaa artık hepimizin hayatından soguk yiyecekleri çıkartması lazım nekadar olsa kış geliyor
slm kızlar.öncelikle sunu söyleyeyimki hepinizi çok ama çok seviyorum.uzun süredir(5 ağustostan bu yana) pek sık yazmadım/yazamadım biliyorum.bunun için hepinizden af diliyorum eminimki beni anlayışla karşılayacaksınız.
negatif haberini alalı 1 ayı geçti.bu süreçte sizi hep okudum çünkü ne yaptığınızı merak ettim.ama hiç kimseyle görüşmek istemediğim gibi buraya yazmakta gelmedi içimden.
haberin ertesi günü memlekete gittik biliyosunuz.tam bi kabustu.bayram.düğünler.davetler.... bi dolu insan ve ben yapayalnızdım.dönmek için gün saydım.döndüğümüz sabah dr gittik.çıkıştada gezdik durduk.sonra gen tahlili için gittiğimizdede gezdik.sonraki hafta sonuda birer günlüğüne konyaya ve ankaraya gittik.doğum yapan arkadaşlarıma bebek görmeye gittim.uzuuuuun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımla görüştüm.saçlarımı kısacık kestirdim(belime kadar uzatmıştım)
ama hiç bişeyin beni mutlu edemediğini farkettim.tüm bunlar olurken kocama bi kere daha aşık oldum.kendimi kasmadan,rol yapmadan yanında bulunduğum tek insan.sadece ona sarılmak yada dizine yatmak bana huzur veriyor.onun dışındaki zamanar hep huzursuzum.buda beni ona bağımlı yapıyor sanki ve buda hiç hoşuma gitmiyor.
eskiden dostlarım vardı benim.yanlarında huzur bulduğum,sohbetleriyle iyileştiğim.şimdi hepsi çocuklarının peşinde koşuyorlar.benimle oturup sohbet etmeye vakitleri yok.çocukları birine bırakıp gelseler de onları anlatıyorlar durmadan.içim yana yana bir sürü çocuğun gaz çıkarışını,diş çıkarışını,ilk adımlarını,ilk kelimelerini,annelerine ne kadar düşkün oluşlarını,okulda ne kadar zorlandıklarını..... dinlemek zorunda kalıyorm.hal böyle olunca herkesten yavaş yavaş uzaklaşıyorum.su an hiç kimseyle görüşmek istemez,hiç bi sohbetten haz almaz,hiç bi şekilde mutlu olmaz durumdayım.koskoca hayatımda bi tek kocama yer var.onun yoğun olduğu,bana zaman ayıramadığı zamanlarda ise kafayı vurup yatıyorum(bundan sonra onuda yapamıcam)
hep halsizim,yorgunum.hiç bişey yapmaya dermnım yok.en ufak işler bile beni yoruyor.kendimi güçsüz ve aciz hissediyorum.sonra düşünüyorum.Rabbim bunca uğraşa rağmen vermiyorsa vardır bi nedeni diyorum.daha kendine bakmaktan acizsin bebeğe nasıl bakacaksın.kucağına alıp kaldıramayacağın bi bebeği neden versin ki Yaradan?her tarafım ağrıyor.saçlarım avuç avuç dökülüyor.okula gittiğim ilk gün müdüründen temizlikçisine istisnasız herkes hastamısın diye sordu ve bu daha da canımı sıkıyor.hele kaynanam!artık hastamısın demiyor.GENE Mİ HASTASIN diyor..düşününce ben hep böyleyim.hayranım evin altını üstüne getiren,torba torba eşya taşıyan,çarsı pazara gidip 50 kg ile dönen kadınlara.onlar gebe kalmıcakta benmi kalıcam?
neyse ben giderek saçmalamaya başladım.daha fazla kafa ağrıtmayayım.bozuk ruh halimi bilinki neden gelmiyor bu kız demeyin diye yazıyorum.dediğim gibi sizi hep okuyorum ama yorumlarımla sizinde canınızı sıkmak istemediğimden yazmamayı tercih ediyorum.
dualara gelince suan adetim bitmedi.biter bitmez okumaya başlıyorum inşallah.okudukca yazarım zaten.hepiniz Allah a emanet olun.ayrıca her türlü sıkıntınızı (hastalık,bebklerle boğuşma,yakınların rahatsızlıkları...)okuduğumda nacizane dua ediyorum haberiniz olsun
oturup bişeyler yazmak istesem aynen bunları yazardım Zeynebiimm...o kadar ama o kadar çok benziyoruz ki o kadar olur...2 gündür ağlamaktan kendimi bitirdim...uyutulmak istiyorum...saçlarım avuç avuç elime geliyooo...şaşırdın di mii ee ben hamile kalmayı başardım ne bu mutsuzluk...kötüyüm Zeynebim...çok kötüü...inan girmeyecektim topiğe ama senin yazdıklarını okuyunca dayanamadım...seni çoook ama çook iyi anlıyorum...işe başlayınca geçecek onu da biliyorum....merak ettin şimdi beni az biraz açıklayım...kanamam ve dayanılmaz sancım var...herşeyin hayırlı...o çok rahat laylayloy meral meğersem öyle biri değilmiş...uyutulmak istiyorum annemin kucağında...çoook uzun bir süre...bedenim ruhum yorgun....çok yorgun....
oturup bişeyler yazmak istesem aynen bunları yazardım Zeynebiimm...o kadar ama o kadar çok benziyoruz ki o kadar olur...2 gündür ağlamaktan kendimi bitirdim...uyutulmak istiyorum...saçlarım avuç avuç elime geliyooo...şaşırdın di mii ee ben hamile kalmayı başardım ne bu mutsuzluk...kötüyüm Zeynebim...çok kötüü...inan girmeyecektim topiğe ama senin yazdıklarını okuyunca dayanamadım...seni çoook ama çook iyi anlıyorum...işe başlayınca geçecek onu da biliyorum....merak ettin şimdi beni az biraz açıklayım...kanamam ve dayanılmaz sancım var...herşeyin hayırlı...o çok rahat laylayloy meral meğersem öyle biri değilmiş...uyutulmak istiyorum annemin kucağında...çoook uzun bir süre...bedenim ruhum yorgun....çok yorgun....
canım havalardandır soğudu artık ve soğuk içtiğimiz şeylerde hemen etki ediyor dikkat canımm benim.
Canım benim inan sesini duymayı çok istiyorum ama akşam rahatsız etmek istemedim şimdi pazara çıkıcaz gelince arıcam seni bitanemm.. Hep aklımdasın ama gittikçe iyi olduğunu görüyorum seviniyorum hiçbirşey olmayacağını biliyorum inan çok rahatım senin hakkında.
Yasom bende dün gece 2.30 da yattım gelseymişim karşılacakmışız kimse yoktur diye bakmadım
Canımm şu an seni en iyi anlayan benimdir herhalde yakın aralıklarla negatifi aldık. İnan annemi yolladıktan sonra hep uyumak istedim kafamı kadırmak istemedim birlkaç gün sonra işe başladım ama insanlardan kaçtım özellikle tedavimi bilenlerde hiçbir teselli teselli olmuyor o an çnkü eve geldim hep ağladım hele annem gittiğinde işe başlamadan önce gözlerim yüzüm şişene kadar ağladım açıldım biraz ama eve geliyordum uyumak istiyorum sabah kalkmak istemiyordum akrabalardan arayanlar teselli edenlerle çok zor konuşuyordum. Hiçbir şekilde anne olmaya layık olmadğını düşünme senin de başkaca vasıların vardır insanların imrenerek balktığı sakın bunu unutma senin yerinde olmak isteyenlerde vardır ama hep biz başkalarını şanslı, başkalarını bizden daha özellikli zannederiz. Annelik böyle birşey değil canım illa hamarat illa dört dörtlük olmak zorunda değilsin kimler kimler anne oluyorlar çokta güzel büyütüyorlar. Doğan büyüyor ve Allah bize öyle bir özellik vermiş ki içgüdülerimiz zaten kendiliğimizden anneliği öğrenmemizi sağlıyor herkes bir anda nasıl biliyor yoksa çocuk bakmayı. Ama canım bak kendine bakmalısın öncelikle sana değer veren eşin için benim eşimde çok destek oldu ve sırf onun için tekrar ayağa kalktım. Geziyorum kafamı dağıtıyorum benimde saçlarım dökülüyor hep halsizlik va ama toparlanıyorum. Bu hayatta hiçbirşey olmazsa olmaz olmamamlı önce kendimizi düşünmeliyiz. Sonra da bebeğimiz gelsin bebek sağlıklı bir ruha vücuda gelir ancak. İstiyorsak kendimize dikkat etmeliyiz. Eğer sen kendine acırsan herkes acır herkese karşı güçl dur sen umursamaz davranırsan onlarda sana sürekli sru soracak haddi bulamazlar bende kimseyle görüşmüyorum herkes ya bebeğinden sözediyor ya da yok mu daha neden olmuyor aman olmasın boşver diyor hemen hiç olmayacak ilan ediyor. Bayramda bile gitmicem hiç bir yere. Lütfen ayapa kalk silkelen kafandan biraz olsun çıkar eski istemediğin dönemleri düşün o günlere dönmeye çalış. Ve zamana bırak zaten Allah yazdıysa olacağı varsa oılacak alnımızda yok ne yaparsak yapalım faydasız ama hayat devam ediyor dünyanın sonu değil asla eşinizle birbirinize sahip çıkın. Ay ne çok yazdımm
Canım Meralim ne oldu sana. Tedavi böyle yapıyor işte kolay gibi duruyor ama pozitif alınsa bile tedavi süreci gerçekten içten içe yıpratıyor bir de böyle sorunlar olunca zaten kolay elde etmeyince kaybetme korkusu katlanıyor ama Meralim brirşey olmayacak merak etme 9 ay kanaması olup sağlıkla doğum yapanlar var bebeğine zarar vermediği sürece birşey olmaz sen çok ozitif birisin bana çok örnek oldun yine öyle yap Yaradana sığın dualarımız zaten seninle. Yat dinlen elinden geleni yap şimdi hassas zamanlarım şu dönemi atlat hepsi geçecek ama önce sen buna inan. Seni çok seviyoruz
Zeybebim ccanimbenim Allahim sana manevi guc kuvvet versin inşallah. Okadar güzel anlatmissinki icindekileri bukadar olur, bence tum topigin sesi oldun sen bugun. Suan icin seninle ayni durumda olmasamda, tedavi sürecindeki ruh halim bu anlattıklarinla birebir ayniydi.bayram gelmesin isterdim, insanlarla karsilasmiyim isterdim, is dönüşü apartman a girerken komsularla karsilasmamak icin dua ederdim yine soracaklar diye. Saclarim tutam tutam elimde kalirdi.... ayni seylerden geçiyoruz hepimiz sanırım canim arkadaşım. Ama rabbim sabrimizi mi deniyor bisey yapıyor yani. Tükenmiş lik sendromu dedikleri o ruh hali iste boyle bisey bence.
Sen kendini toplamaya calis ozellikle beslenmene cok dikkat et sinirlerin guclensin vucudun guclensin ki bu ruh hali ile başa cikabilesin.
ZEYNEP canım benim, yazdıkların çok tanıdık geldi, canım benim, bende bebğimi kaybettigimde okula gitmek istememiştim evden çıkak istememiştim, ve ondan sonraki gebeliklerimde... Seni çok iyi anlıyorum ama tecrübeli biri olarakda şunu demek istiyorum, bu süreç gececek, zaman ilaç gibi gelecek ,ama hemen ve hızlı olmayacak yavaş ve derinden etkili ... Bizim gibi insanların özel olduğunu düşünürüm ben bunca acıya ve evlat hasretine rağmen güzellikleride görmeye çalışıp, önce Allah'a kızıp sonrada O'dan defalarca özür dileyip yione O'na dönüyoruz, bu kolay değil işte bu yüzden özel olduğumuzu düşünüyorum keşke seninle ayni okulda çalışsaydı keşke... Yazdıklarımı okuayacksın biliyorum, seni seviyorum ve buraya daha sık gelmeni istiyorum...
yavaş olduğunu çok iyi biliyorum canım. o kadar yavaş ki iki denememin arasında 3 yıl var beim.her geçen gün gücüm tükeniyor.bi daha ki denemeye ne zaman cesaret edebilirim bilmiyorum.zaman ilaç gibi evet ama sadece ağrı kesici.o an için ağrın diniyor ama yaran kapanmıyor.keşke aynı okulda olsaydık evet bende çoooooooooooooooook isterdim halimden anlayan bi dostla çalışmak.bende seni seviyorum canım benim.ama dua edelimde bizde sıradan insanlardan olalım artık.ben bu kadar özel olmayı istemiyorum artıksen ne alemdesin?ameliyat,kayınvaliden derken tedavi kaldı.şimdide okul açıldı.dersler yoğunlaşmadan bu adetinle başlayacakmısın yoksa yarıyıl tatilini mi beklicen?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?