Kızlar günaydın, hayırlı cumalar...
bu sabah test yaptım direk tek çizgi çıktı, yanında silik milik bişey bile yok, zaten adet olucam heralde belirtilerim kuvvetli.
moralim bozuldu, artık uğraşmıyacam, her seferinde böyle dedim hep ama siz beni hep cesaretlendirdiniz ve yine her ay dr a gittim ilaç içtim ayaklarımı diktim, 1 ay boyunca 1 kere bile yeri süpürmedim silmedim, hoplamadı zıplamadım, yemek bile yapmadım vs vs uğraştım... Ama olmayınca olmuyor demekki, bir vakti var, ne yaparsam yapayım olmayacak o vakit gelmeden.
Psikolojik olarak çok hırpaladı beni bu süreç onu anlıyorum, eskiden biri ölse bile ağlayamazdım, şimdi şurda yazı yazarken bile ağlıyorum, biri bebek yokmu diyince kekeme cevap veriyorum, konuşmam bile bozuldu, mide rahatsızlığım var sık sık midem bulanır, midem bulanıyor diyemiyorum hemen bebeğe yoruyorlar... Şuanda 3 saat boyunca ağlamak istiyorum eve gidip ama yapamıyorum, çılgınlaşıp kopup hiçbişey düşünmek istemiyorum onu da içim istemiyor. Şuanda isterdim ki herhangi bir dağ evinde küçük bir odada soba yansın, yanında da bir yatak olsun, camdan dışardaki ağaçlar ve gökyüzü dışında bişey gözükmesin, ve ben orda bu hislerimden arınana kadar kalayım tek başıma. haftada 1 kere sadece eşim gelip gitsin.
İsyankarlık değil Allah içimi biliyor, içimdeki hüznü ve duyguları yazıyorum sadece, yoksa Allah herşeyin en iyisini bilir, şuan demekki hayırlı vakit değil, Allaha dayanıp güvenip teslim oluyorum diyip üzülmekte çok tezat bir duygu biliyorum, ama içimden gelen üzüntüye yıkıntıyada söz geçiremiyorum.
Şuanda Model'den Pembe mezarlık şarkısı tam bana göre, onu dinleyip duruyorum. Hayata karşı bir "error" vermek istiyorum, herşeyden uzaklaşmak istiyorum ve ama hiçbirşey istemiyorum biryandan da. İlk evlendiğim zamanki heyecan ve ruh halime dönmek istiyorum, gezmek için can atan, herşeyden bir heyecan çıkartan, ufak bir boşluğu bile değerlendirmek için çırpınan ben nerde acaba? Onu nasıl geri getirebilirim? Şuanda istediğim tek şey sürekli uyumak ve ağlamak...