canım anneciğim;
seni çok özledim.aylardır karnından çıkmayı bekliyorum.öyle yalnız hissettiğim anlar oldu ki,seni tekmeledim,benimle konuşmanı istedim,en azından sıcacık elini karnında gezdir de beni sevdiğini hissedeyim istedim,şöyle bir geriye uzanıp kitap okurken bir yandanda meyve yediğinde ara sıra okşamıyor musun karnını,bayılıyorum.çırpınıyorum içinde biraz daha sev diye.
dışarı çıkıp ellerinin arasında olmayı ne de çok istiyorum o anlarda.bazen sen babamla sarmaş dolaş uyurken onun elleri de sarıyor beni,hoşuma gidiyor ama seninkiler kadar değil.senin ellerin bambaşka anneciğim.seni en derin uykundan uyandırıp bir bardak süt içmeni sağlamak için tekmelememe sebep olacak kadar tatlı,yumuşacık ellerini özledim.
ya sen? benim yumuk yumuk minicik ellerimi özlemedinmi?
bir türlü açmadığım yumruğumu yavaşça açarak parmaklarımı tek tek öpmeyi istemez misin?sütle dolu memeni bir yandan emerken,diğer yandan küçücük elimle bastırsam...''bu meme,bu sütler benim,başka kedilere asla vermem,''der gibisıkıca tutsam,istemez misin?
anneciğim, seni çok özledim.buradan duyuyorum,herkes senin gözlerinin ne kadar güzel olduğunu söylüyor.kıskanıyorum.
burası öyle karanlık ki,ışığın ne demek olduğunu bir an önce öğrenmek istiyorum.ama dünyaya ilk baktığımda ışıktan önce senin gözlerini görmek isterim.söylediklerini ilk başlarda anlamayacağımı düşünüyorsun.ama ben gözlerinin beni hep,her zaman ve her şeyden koruyacağını söylemesini isterim.inan,anlarım.
beni en çok sevenin sen olacağını,her an yanımda ve destek olacağını,her an yanımda ve destek olacağını hissettiren en güzel şey olan gözlerini özledim.
ya sen?sana ilk baktığımda içini eriteceğini ikimizinde bildiği gözlerimi bir an önce görmek için sabırsızlanmıyor musun?uyuyup uyandığımda önce seni arayacak olan,seni görmediğinde yaşarıp çeşme gibi akacak olan gözlerimi merak etmiyor musun?her geçen gün gürleşecek olan kirpiklerimin altından sana doğru''Bni dünyana getirdiğin için,beslediğin ve hep yanımda olduğun kimselere bırakmadığın için teşekkür ederim,'' diyen gözlerle sana baksam,istemez misin?
seni çok özledim,anneciğim bazen bana şarkılar söylüyorsun,sesin öyle tatlı geliyorki buraya.yalnız olduğumu bile unutturuyorsun bazen.o güzel sesinin bana,sadece bana söyleceği ninnileri duymayı iple çekiyorum.bazı şarkıları bana özel hale getirerek söyleyeceğin,duymaktan hoşlandığımı anladığında tekrar tekrar söylemekten zevk alacağın günler bir an önce gelse...karnım ağrıdığında,içim bulandığında,aşı olduğumda canım yanarken bana tüm bunların geçeceğini söyleyen,inandıran ve rahatlatan sesini özledim.
ya sen? ilk kahkahamı duymak için oramı buramı gıdıkladığında çıkaracağım sesleri,aguları,çığlıkları özlemedinmi?
biliyorum,altım kirli olduğunda,acıktığumda,gazım canımı çok yaktığında karnım ağrırken çıkardığım sesler seni çok üzecek,hatta ilk günler belki uyumana bile izin vermeyeceğim.ama sen tüm bunların sana ilk kez anne diyeceğim güne kadar çoktan unutulacak şeyler olduğunu biliyorsun.peki o gün geldiğinde söyleyeceğim ilk ''anne''yi özlemedinmi?
anneciğim,benimle ilgili hayaller kuruyor musun?beni en güzel yataklarda yatırmak,en cici giysileri giydirmek,en şeker oyuncakları almak gibi hayallerden bahsetmiyorum.mesela,karnındaki resmimi çeken doktor gibi bir doktor ya da avukat,subay filan olmamı isteyip hayallere dalıyormusun?
üniformalı,cüppeli yada önlüklü bi resmimi,ultrason resmimin olduğu çerçevenin yanında bir başka çerçeveye bakarak''işte bu benim oğlum'' deyip gururlanmayı filan hayal ediyormusun?evlendiğimi,çoçuklarımın olduğunu...
hayallerini gerçekleştirmek için söz veriyorum anne.
peki,ya seni hayal kırıklığına uğratacak bir şey yaparsam?
ayakkabılarımı bağlamayı bir türlü beceremezsem örneğin ya da matematiğe aklım yatmazsa hiç...oyun oynarken akşam olduğunu anlayamaz,hep geç kalırsam eve...kola içmeden köftelerimi bitirmezsem inat edip,ya senin hiç hoşlanmadığın o kızla evcilik oynamayı istersem hep...
evleniverirsem bir gün pat diye hiç habersiz,ya da yurt dışında okumak için ısrar eder,senden uzaklaşmaya kalkarsam...çok üzülürsün değil mi?
seni hayal kırıklığına uğratıp üzmemek için çok uğraşacağıma söz veriyorum,anne.
beni ne olursa olsun sevcek misin anne?
her tülü kötü şeyden koruyabilecek misin?
yanında olmadığım zamanlarda nasıl davranmam gerektiğini öğretebilecek misin?
beni koruyamadığın kadar büyük tehlikelerin neler olduğunu öğretip kendi kendimi koruyabilmem için hazırlayacak mısın?
senden daha çok sevebilecek kimseyi bulamayacağım halde,beni sevecek ve anlayacak birini nasıl aramam gerektiğini anlatacak mısın?bana yapacaklarım,yapamayacaklarım ve yapmak istediklerim konusunda sonsuz destek verecek misin?
kimsenin inanıp arkamda olmayacağı fikirlerim olsa bile,sen bana inanıp istediğim her şeyi yapabileceğime beni inandırabilecek misin?
saklanmak istediğimde,kimseyi görmek istemediğimde,uzaklaşıp kendimi dinlemek istediğimde yanına sığınmak istediğim tek liman olabilecek misin?
anne,beni ne olursa olsun sevebilecek misin?
ben mi?
ben seni hep seveceğime söz veriyorum,anne!