5 senelik evliyim yaşadıkların yabancı değil en son boşanmaya vardı bizim işimiz eşime baskı yaptılar gözümün önünde bunu istmiyoruz artık biz diye hakkımda söylenmeyen kalmadı eşim ne yaptı sustu kayınvalide memnuniyetsiz hiç bir şeyden memnun olmaz allaha şükür demez hep fazlasını ister ve olmadığında küser çocuk gibi evlay arımı had safhadadır tüm işleri görülsün ister oynak bir gelin ister çenem daima çalışsın hiç surat asmayayom hep güleyim hizmet edeyim ayağına çoraplarını giydireyim yatarken onu öpeyim yorganını örteyim bunları kendi ağzınla bana söyledi eşimin yanında ben şaşıp kaldım giyinmemi eleştirir hep pantolon giyiyormuşum çarpıkmışım ben doğumdan sonra kilo verememiş fil gibi olmuşum ve bunları tüm akrabalarının önünde söyledi rezil oldum neden mini giymiyorsun diye sevmiyorum desemde mecbursun der eşim giymeme izin vermez ama sen kimsin diye eşime hesap sorar günlere gitmeliyim ona göre şakkıdı şakkdı oynamalıyım herkesi çok sevmeliyim özellikle onun sülalesini ama kendi ailemende kimseye gidip kalmamlıyım hatta babamlar bana hiç gelmemeli tüm herkesi ailemden silip atmalıyım her hafta ona gitmeliyim 10 aylık çocukla yollarda 3 saat eziyet çekmeliyim torununun herşeyine karışmak ister o eğitmek ister onun önünde pervasızca küfür eder kocasına yada eşime şimdi size soruyorum ben bu aileyi ne yapayım şimdi ben bu aileye nasıl yaranayım siz söyleyin bazen sabır yada iyi niyetle çözülmüyor herşey eşim her seferinde ve doldurulup geliyor yetmiyor erkek kardeşi baskı yapıyor ben olsam o kadını döverdim yerlerde sürüklerdim diye alın bakalım bu insanlara iyi niyet gösterin o yüzden yargılamadan önce her insanın bir olmadığını bazen bu tür cahil insanlar iyi niyet ve sevgini yetmediğini bilmek lazım