Kusur aramayım seviyorlar diyorum ama artık saygısızlık. Eşimin ailesi gün aşırı arıyor iki sene olacak. Uzaktayız ya ben gün aşırı ne konuşabilirim. Kayınbabamın arattığına eminim adam kafayı takmış bana vazgeçiremiyorum telde konuşma hastalığı var şimdi de kardeşi ölmüş terapi merkezi gibi kullanıyor beni niye aramıyorsun diyor ya arayıp ne diyeyim üzülme mi diyeyim. Babalarının morali bozuk olur hadi bi gelini arayalım morali düzelsin. Ders çalışıyorum unutun beni dedim ona rağmen yine arıyorlar hani bir mesaj atmak da yok kızım müsait misin diye artık aramalarını da geçtim söylediğim halde bunun yapılması saygısızlık değil de ne ? Bu da dert mi demeyin çocuklarını aramazlar beni ararlar bi bırakın ben de özleyim arayım dimi yok sevmiyorum çok konuşmayı dedim ders çalışıyorum dedim olmuyor. Eşime desem ne diyeyim aramayın mı diyeyim diyecek artık ondan da umudu kestim. Açmasam üstüne tekrar arıyorlar. Bu iki senedir bu şekilde ilk başta hevestir dedim uzun uzun hep konuştum. Ama valla yetti artık. Kafalarımız da uyuşmuyor. Öylesine aradıklarına eminim. Bi ara düzeliyorlar sonra yine tekrar başlıyorlar ya ben napcam
hiç görmediğim alışık olmadığım şeyler. Saçma olabilir konu ama sevginin fazlası da zarar daral geldi yahu
çocuğunuzu arayın işte. Bazen sıkılıyorum telefonu eşime veriyorum o da çok konuşmak istemiyor geri bana vermeye çalışıyor ya sen anandan babandan bunalıyorsun benim bunalmam normal değil mi ?
