- 25 Temmuz 2013
- 3.822
- 12.044
- 208
- Konu Sahibi SusmayanKalem
-
- #1
Darlandım da darlandım . Hiç bir yere sığmıyorum . O kadar sıkıldım bunaldım ki ... Kapana sıkışmışım gibi bir hissi var . Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum . Ağlamak istiyorum ağlayamıyorum bile şuan ... Hormonlarım benimle oyun oynuyor . Ben kaprisli bir insan değilim ama şuan düşüncelerimde ki kaprisin içinde boğulmak üzeriyim ve çekin çıkarın diye sizi yazıyorum kızlar ...
Kendi yaşıtlarımda bir kuzenim var . Aslında benim çekirdek ailem bizi kıyaslamaz . Ama çevre bunu çok yapıyor . Onun imkanları bazı sebeplerden dolayı daha kısıtlı ve sürekli duyduğum cümle onun annesinden filan ah ah sendeki imkanlar benim kızımda olsaydı vs vs . Veyahut ona da şunu yapıyorlar beni bir yere davet etmeye layık görürken onu görmüyorlar . Bu ikimizi de ister istemez etkiliyor ama ben bu güne kadar böyle bir şeye hiç takılmadım tam tersine hep kuzenimin yanında oldum o da benim yanımda oldu fakat sanki ben onun yanında olduğum için oldu gibi .
bu ayrımcılığa içten içe onun benden daha çok bozulduğunu biliyorum . Çünkü bir nesnesel bir şeyi kendim için sorarken destekliyor ama onun için sorunca o nesnenin ne kadar kötü yönü varsa ortaya döküyor . Ve yahut beni bir ünlüye mi benzettiler hemen o ünlüyü aşağılayıp sende ona benziyorsun filan yapıyor . Bu da benim için bir şey kötü olsa daha çok sevineceğini düşünmemi sağlıyor .Ha derseniz senin onunla şakalaştığın konu yok mu diye kendisi de dahil hepimiz boyuna takılırız sadece...
Üniversite sınavında istediğim yer olmayınca iyice kabuğuma çekildim .
O yüzden kimseyi arayıp sormuyorum . Geçen gün babam kuzenimle konuşmuştu . Bende ne yapıyormuş diye babama sordum. '' seni sordu kpss ye filan çalışıyor mu filan diye bende ne yapayım çalışıyor dedim'' dedi . Sanki benden utandığını onun bunu ağzı kapansın diye böyle söylediğini düşündüm ve o zaman '' sanane '' deseydin diye cevap verdim . Bunu duyunca burnundan soluyan babam başladı '' o çocuk ailede büyüdüğü için hayatın zorluklarını senden daha iyi biliyor ve başarılı bir çocuk diye '' dedi ( babası ile kardeşinin psikolojik rahatsızlığı var . ilaçla veya başka şekilde geçmiyor ama üzerlerine nikahta düşüyor ) cevap verdim mi vermedim mi hatırlamıyorum ...
1 ay belki oldu belki olmadı hatırlamıyorum ama babam yine benimle tartıştı . Sen kpss istemiyorsun . İstemiyorsan adam gibi söyle filan bağırıyor . Ben kalp hastası diye cevap vermedim oda gitti . Sonra annem başladı adam kalp hastası bir yumuşak cevap bile vermedin sen babanı hiç sevmiyorsun . Böyle babyı arasan bulamazsın vs vs
dünde en sonunda kitap almaya çarşıya gittim. Eve dönünce babam yine başladı hep ygs ye çalışıyorsun hiç kpss ye önem vermiyorsun Bir 4 sene daha mı baba parası yemek istiyorsun dedi . Ben cevap vermedim sonra kendi kendine konuşmaya devam etti . 10 senedir aynı yerde çalışıyor ama ben kavga edip çıksam toparlanmayız . her an her şey olur vs vs 4 yıl okuduktan sonrada memur olacaksın ha şimdi ha 4 yıl sonra ne fark eder . Azim var ama istek yok dedi . Ben buraya kadar hiç cevap vermedim çok sinirlenmediğim sürece aileme cevap vermem ben ve dedim ki nasip ya nasip belki istek var ama azim yok sonra çektim gittim ki ben kitap için babamdan para istemedim biriktirdiğim parayla aldım sadece 5 lira yol parası verdi bana (
Şimdi kuzenim ünide ve bu sene kpss ye girdi o 70 in üstünde puan almış. bana bu puanı söyledi ve bende aileme söyledim neyse iyi almış maşallah muhabbeti yaptık . tam çıkacakken annem bağırdı sende 90 al babamda arkasından 90 üstü al . sonra onlar muhabbete devam etti, ben çıktım . ve şimdiden çevre baskısı beni korkutuyor ... Zaten kendi hüzünüm de boğuluyorum . Birde kaprisim çıktı ortaya
çok ümitsizim hayattan ... Hedeflerim hayallerim var ama bunları desteklen ailem yok . Kendi hayallerini isteklerini benim üzerimde gerçekleştirmek isteyen bir ailem var ... Yük olduğum baba parası yediğim bir ailem var Benim için güzel günler var mı ilerde ? İmtihanım bu benim . Sınıfta kalıcam sanırım bu imtihandan . Sol yanım kaldırmıyor artık ... ciğerlerim yeteri kadar oksijen almıyor ... Ne yapmam lazımm siz söyleyin
Kendi yaşıtlarımda bir kuzenim var . Aslında benim çekirdek ailem bizi kıyaslamaz .
bu ayrımcılığa içten içe onun benden daha çok bozulduğunu biliyorum . Çünkü bir nesnesel bir şeyi kendim için sorarken destekliyor ama onun için sorunca o nesnenin ne kadar kötü yönü varsa ortaya döküyor . Ve yahut beni bir ünlüye mi benzettiler hemen o ünlüyü aşağılayıp sende ona benziyorsun filan yapıyor . Bu da benim için bir şey kötü olsa daha çok sevineceğini düşünmemi sağlıyor .Ha derseniz senin onunla şakalaştığın konu yok mu diye kendisi de dahil hepimiz boyuna takılırız sadece...
Üniversite sınavında istediğim yer olmayınca iyice kabuğuma çekildim .
O yüzden kimseyi arayıp sormuyorum . Geçen gün babam kuzenimle konuşmuştu . Bende ne yapıyormuş diye babama sordum. '' seni sordu kpss ye filan çalışıyor mu filan diye bende ne yapayım çalışıyor dedim'' dedi . Sanki benden utandığını onun bunu ağzı kapansın diye böyle söylediğini düşündüm ve o zaman '' sanane '' deseydin diye cevap verdim . Bunu duyunca burnundan soluyan babam başladı '' o çocuk ailede büyüdüğü için hayatın zorluklarını senden daha iyi biliyor ve başarılı bir çocuk diye '' dedi ( babası ile kardeşinin psikolojik rahatsızlığı var . ilaçla veya başka şekilde geçmiyor ama üzerlerine nikahta düşüyor ) cevap verdim mi vermedim mi hatırlamıyorum ...
1 ay belki oldu belki olmadı hatırlamıyorum ama babam yine benimle tartıştı . Sen kpss istemiyorsun . İstemiyorsan adam gibi söyle filan bağırıyor . Ben kalp hastası diye cevap vermedim oda gitti . Sonra annem başladı adam kalp hastası bir yumuşak cevap bile vermedin sen babanı hiç sevmiyorsun . Böyle babyı arasan bulamazsın vs vs
dünde en sonunda kitap almaya çarşıya gittim. Eve dönünce babam yine başladı hep ygs ye çalışıyorsun hiç kpss ye önem vermiyorsun
Şimdi kuzenim ünide ve bu sene kpss ye girdi o 70 in üstünde puan almış. bana bu puanı söyledi ve bende aileme söyledim neyse iyi almış maşallah muhabbeti yaptık . tam çıkacakken annem bağırdı sende 90 al babamda arkasından 90 üstü al . sonra onlar muhabbete devam etti, ben çıktım . ve şimdiden çevre baskısı beni korkutuyor ... Zaten kendi hüzünüm de boğuluyorum . Birde kaprisim çıktı ortaya
çok ümitsizim hayattan ... Hedeflerim hayallerim var ama bunları desteklen ailem yok . Kendi hayallerini isteklerini benim üzerimde gerçekleştirmek isteyen bir ailem var ... Yük olduğum baba parası yediğim bir ailem var