- 23 Ağustos 2012
- 52.576
- En iyi cevaplar
- 1
- 245.577
- 898
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #221
Ben hamur işine takıldım. Hamur işi 0 besin değeri onu yapmayınca niye acıyorlar ki? Ham hadsizler hem cahiller. Kendilerine acısınlar otbeyinliler.
Beni az buçuk bilirsin buradan, bi alev parlarım, yakar yıkarım; en acıtacak cümleler otomatik dökülür çünkü sabrım bitmiştir ve karşımdaki kişi ağzını açamaz hale gelir, getiririm; melertirim derler ya öyle ağlatırım karşımda; küfür etmeden itin... işte anladın. Ve kimin ne düşündüğü de umurumda olmaz, onları terbiyelemek, onları iyileştirmek adına da değil "Adalet yerini bulsun" diye hak eden herkese sokarım kılıcı (dilimle keserim) kırar geçiririm yani. Ama ne oluyor böyle olunca biliyor musun; sen mimleniyorsun.
Sana bu kadar (affına sığınıyorum ve oğlunu kast etmiyorum aman diyeyim) zor ve manyak insanlarla örülü çevren içinde (Kocan, kendi ailen, kvler) keskin dil ve bir o kadar alaycı-esprili vurdum duymazlık tavsiye ediyorum İdrağım. Ben öyle öyle delirmedim. Delirdim de delirmedim yani; arada cinnete gel say salla ama kin olarak tutma o bitirir seni. Görüşmek mi istemiyorsun, görüşme "Az ötede durun" de, çocuğu gösteresin yoksa gösterme de "İnsan olun önce, sonra gelin. Özlediğiniz çocuğun anasını saymayı öğrenin, akıllı olun" de, arkasına gül. Güldükçe gülmelerin artacak bak garanti veriyorum, gülmenin öyle bi özelliği var.
Bugün sabahtan beri, bir arkadaşına söz verdiği için eşim pazar günümüzün içine etti. Dün, güya beni gezdiresi geldi "Sürpriiiz" dedi aldı götürdü dağın başına, meğer orada da işleri varmış birinin yanına uğraması lazımmış. Ben mççam ya ağzına, öyle kamufle ediyor, sürpriz gezi filan. Gtüm dondu, ciğerim tıkandı... Umuru değil. Arkadaşının yanında soktum çıkardım soktum çıkardım kıpkırmızı oldu "Kızardın ya, utanır mıydın yahu sen ahahaha hay allah aşkıııım utanmış" dedim bi de güldüm üstüne. Adam besmele çekiyor dünden beridir yanımdan geçerken. İdrağım, akıllı olup dünyanın kahrını çekeceğine, deli ol dünya senin kahrını çeksin. Ben artık deliyim. Vallahi deliyim ve daha huzurluyum.
Çocuğu salıyorum babaya, babaanneye; çığrınır bana kene gibi dibime sokulmaya çalışır "Aaa bugüüün babası uyutçaakmışşş hadi çizgi filmm izleyerek uyuyunn" diyorum yolluyorum artık uyutma stili de umurumda değil; benle sallamadan yatağında yatar koyar kafayı uyur alıştırdım güç bela ama tükendim, daha yerim kalmadı; artık tv mi açık uyur, çığrına çığrına mı uyur, kusar mı uyur arada öyle uyusun bana ne, incileri dökülmez ya temizlesin babası... Relaks kuzum, relaks İdrağım; sal biraz ucunu, güle oynaya seni delirtenleri delirt biraz da, zamanı geldi geçiyor.
Ben hamur işine takıldım. Hamur işi 0 besin değeri onu yapmayınca niye acıyorlar ki? Ham hadsizler hem cahiller. Kendilerine acısınlar otbeyinliler.
Bunu gayet sakin bir dille izah ettim görümceme. Ben oğluma sebze, et, balık, meyve veriyorum. Hamur işi yapmıyorum çünkü bir faydası yok dedim. Bana üşendiğim ve yapmak istemediğim için yapmadığımı söyledi. Çocuk bu yüzden zayıfmış işte.
Merhaba hatunlar
Bugüne kadar forumdaki tüm kaynana, elti, görümce konularına aynı yorumu yaptım. "konu açacak kadar önemsemeyin şu tipleri" dedim. Dört yıllık gelinlik maceramda hep bu düşünce ile hareket ettim. Hayatıma etki edecekleri kadar önemsemedim hiçbirini. Ancak bugün 31 yıllık ömrümde hiç kimse ile etmediğim şekilde bir kavga ettim kaynana insanı ile. Ben kavga etmeyi, bağırmayı sevmem. Eşim sesini yükseltince bile ses tonunu düzelt öyle konuşalım derim. Ancak bugün kendime bile şaşırdım çıkardığım ses yüzünden.
Bazılarınız bilir benim sıpa kreşe başladı. Başladığından beri de mütemadiyen hasta oluyor. Bir şekilde geçecek diye bekliyorum. Oğlum her hasta olduğunda kayınvalidem ve görümcem "ince giydiriyorsun, üşüyor bu çocuk. Doğru düzgün bak" ve benzeri yorumlar yapıp sürekli iyi bir anne olmadığım konusunda imada bulunuyorlar. Ben bugüne dek aman ağzımızın tadı bozulmasın ali rıza bey modunda geçiştirdim bu yorumları. En fazla "ben onun annesiyim onunla ilgili en çok ben endişe ederim zaten siz dert etmeyin" dedim.
Geçen ay görümcem oğlum için yaptığım bir şeye bakarken "bu boş işlerle uğraşacağına hamur işi yap çocuğa. Senin annelik vicdanını sorguluyorum bazen" dedi. Kan beynime sıçradı. Senin haddin değil benim anneliğimi sorgulamak dedim konu bir şekilde büyümeden kapandı.
Gelelim bugüne. Kayınvalidem oğluma bakarak "ben bu çocuğa çok acıyorum" dedi. Neden anne? Diye defalarca sakince sordum ve her seferinde "bilmiyorum çok acıyor ve üzülüyorum haline" dedi. Ben de "benim oğlumun acınacak bir hali yok. İlla birine acımak istiyorsan kızının oğluna acı. Zira iki aylıkken bakıcı bakmaya başladı. Üstelik maddi olarak ihtiyacı olmadığı halde işine döndü kızın."dedim. Burada alınganlık yapacak kişiler için parantez açayım. Annelerin çalışmasına karşı değilim oğlum bu kadar zor bir çocuk olmasa ben de çalışacaktım. Bakıcı ile büyümek kötü bir şey de değil. Burada kayınvalideme anlatmak istediğim, oğlumun annesi ile büyüdüğü. Acınacak bir durumu olmadığı. Her neyse ben öyle deyince "yooo ona hayatta acımam. Gayet güzel bakılıyor ona. Ben oğluna acıyorum" dedi. Benim bu noktada kan beynime sıçradı.
Neler söyledim net hatırlamıyorum bile. Sen ve kızın benim oğlumun ebeveynleri değilsiniz, haddinizi çok aştınız sustum bugüne dek ama yeter. Duracağınız yeri bilin bundan sonra vs saydırdım. "çocuğa iyi bak o zaman hasta olmasın biz de susalım" dedi. "bakmıyorum. Özellikle grip edeceğim çocuğu var mı itirazın? Kime şikayet edeceksin? Ne yapacaksın söyle bakalım" dedim. Daha bir sürü bağrış çağrış şu an hala sinirliyim yazamıyorum da ayrıntılarıyla.
Biz bu insanlarla aile apartmanında yaşıyoruz. Bugüne dek benim alttan almalarım ve sakinliğimle hiç kavga etmedik. Ancak mevzu oğlum olunca artık delirdim. Allah aşkına oturmuş vicdan yapıyorum şimdi yaşlı, cahil kadın keşke sakin kalsaydım. Böyle olmasaydı diye. Siz yorum yapın ben nasıl davranayım. Eşimin annesi boşver uzatma deyip orta yolu mu bulayım, yoksa bütün muhabbetimi keseyim mi.
Bir ekleme daha. Görüp görebileceğiniz en cahil, en sığ insanlar bunlar. Bugüne dek sorun yaşamadık çünkü ben hep bunu düşünerek tuttum dilimi. Asla laf anlatılmaz böyle insanlara diye.
Eşim, hiç muhatap olma konuşma boşver sen haklısın bu konuda diyor. Şimdiden yorumlar için teşekkürler.
benim kayınpederime göre de cocuk kilolu olmaliymis, hasta olunca zayiflarmis toplayamazmis kendini...
bi ara her telefon görüşmesinde kilosunu sorup bunu soyleyip mama ver diyodu, tuh kilo almasi lazim diye uzuluyodu ki, bebegim alerjik olmasina ragmen kilo alimi iyiydi ve doktorlar sasiriyodu
yani sen gökten zembille insen de cocugu onlarin istedigi gibi buyutemezsin biliyosun da bunu. insan evladini dusunerek nelere katlaniyo. ama onlar deliyle dalasmaktansa caliyi dolaşmak iyidir düsturuyla annelerinin her dedigini alttan aliyolar sanirim. sen öyle yapmak zorunda degilsin yilman icin yapiyolar belkide sen de onlar gibi ol diye
o senin oglun senin bi hatan yüzünden de hasta olmus olabilir, kasitli yapmazsin ama hatali olursun. olabilir. kime ne, sabaha kadae basinda duran sen, hatali olmasan da hata ben de mi diye sabahı sabah eden sen.
hayir onlari duyan da sanacak ki idrak sabah aksam geziyo, gezerken çocuğu rezil ediyo, cok gezmek icin krese verdi, kalan butun zamanlarda onlar bakiyo, hastayken çocuğu bırakıp gidiyosun onlar sabahliyo, nerde keyif idrak orda....
en son ne zaman araliksiz alti saat uyudun ki
Ya ben olsam çok cahil olduklarını yüzlerine söylerdim sanırım.
“Aaa! Şaka mı yapıyorsun yoksa gerçekten hamurişinin sağlıklı bir şey olduğunu düşünecek kadar cahil misin? Eyvahlar olsun! Şakın bunu insanların yanında söyleme, cahil derler” derdim.
“Herkes öyle yapıyor” vs derse, “çevrende herkes mi cahil, yazık ya. Bence kendini geliştirmiş insanların olduğu yeni bir çevre edinmelisin” derdim. Bir daha hakaret etmeden önce iki kere düşünür.
Hay alnından öpeyim ya. Ne uykusu ne dinlenmesi. Gezmek neydi unuttum ben onu :) çocuğu kreşe üç saatliğine veriyorum. Ki onun için yapıyorum yine bunu. Koşturarak o üç saatte ona yemek hazırlıyor, ev işlerini yapıp alışverişi hallediyorum. Aynı koşturma ile oğlumu kreşten alıp sırf onunla vakit geçirebileyim diye işlerimi bitirdiğim için, uyuyana kadar hep onunla ilgileniyorum. Ki deliksiz uyku da yok.
Halası ve babaannesi akşamları bir saat sevmek için alırlar oğlumu. Ki karnı doymuş, tüm ihtiyaçları giderilmiş vaziyette. Hani desem ki ciddi emekleri var üzerinde, o da yok. Asla özel işlerim ya da gezme için çocuğu bırakmadım onlara. Ki bıraksam tavır trip yaparlar zaten. Sevmek için varlar sadece.
Oğlum o kadar hasta oldu, onun öncesinde sosyal durumu için o kadar koşturdum asla yardım talep etmedim. Ama mesela evin her yerine kustugu ve temizlemeye müsaade etmediği anlarda iki dakika sizde kalsın tmeizleyeyim ortalığı dediğim oldu. Sanırım bu anları nimetten sayıp konuşma hakkı gördüler kendilerinde.
Asla inkar edemem halası sık sık hediye alır oğluma. Kıyafet, oyuncak vs. Ancak benim böyle bir talebim yok. Kendisi istediği için alıyor. Azıcık cevap versen "ben yardım ediyorum size" diye aşağılık bir savunmaya geçiyor. Dünkü cinnet anında "bundan sonra ne benim evime ne de benim oğluma çöp bile vermeyeceksiniz" dedim. Bu arada maddi durumları çok çok iyi hepsinin. Hani oğluma aldıkları hediye onları etkilemez. Hoş, dediğim gibi benim böyle bir talebim yok.
Çocuğa iki kat çorap giydirmek istiyorlar mesela. Soğukmuş. Ben kabul etmeyip tek kat giydirince iyi bakmamış oluyorum. Hamur işi ile beslensin de obez olsun istiyorlar, yapmadığım için ilgisiz anne oluyorum. Böyle saçma sapan gerekçeler işte.
Politik davranan insanlar IQ seviyesi yüksek ruh hastalarıdır genelde :) kayınvalidenin teşhisini tam koyamadım fakat özetle, ona itaat etmeni istiyor ."Sen bu çocuğa bakamıyorsun, ona acıyorum " dediğinde, evet bakamıyorum, gek çocuğuma birlikte acıyalım, demeni bekleyen garip bir tip ..rahat batmış, elden ayaktan düşünce, at beni kapıya, bakma gözümün yaşına diyor bir nevi ..yalniz sende o vicdan, o iş yine yaş..kadına ölene kadar bakayım dersin ama o seni çenesiyle öldürür, gömer..ay idrak ,bana geldiler ta burdan ,nasıl sabırlı bir kadınsın sen yahu ? Bırak ne halleri varsa görsünler ..düşünüp canını sıkma ve lütfen evinden uzaklaş..bir süre de olsa imkanın varsa o kadını görme ..Yahu düşünüyorum kaç tane yaşlıya tüm evlatlarının yanında olması nasip olur. Toruna bakmak zorunda olmadan sürekli sevme imkanı nasip olur. Tüm evlatları yanında, ölümden döndü organ nakli oldu. Derdin ne kadın. Ne istiyorsun insanlardan. Benim annem bana iki saat uzaklıkta. Ayda bir Görüşebiliyoruz. Valide hık dese kızı oğlu dibinde. İnsan niye elindeki şeyler için şükretmez de kaybetmek için çabalar anlamıyorum ki.
Eşim bu kadar ince düşünmene gerek yok benim annem iki gün sonra bir şey olmamış gibi davranır. Sen üzüldüğünle sinirlendiğinle kalırsın diyor. Bak buna da sinir oluyorum mesela. Ulan gelinle yüz göz olacak kıvama getirmişsin bir düşün neden böyle oldu diye değil mi? Iq mü düşük, ruh sağlığı mı bozuk anlamadım ben.
bence senin sorunun guclu olmak
bunu cok samimi söylüyorum,
dun bi arkadasim becerikli kadinlarin cocuklari cok zor oluyo ben beceriksizim kolay olur insallah diye umuyorum dedi
bak cok zor bi bebekle bu zamana kadar ite kaka herseyi kendin yapmissin, talep yok beklenti olsa bile yapmak zorunda degiller diye bastiriyosun. babanin sorumluluklarindan bile vazgecip ustlenmissin
keske tirnagi kirilinca dunyasi yikilan kadinlardan olabilseydin idrak, insan kendini o kadar tukenmis hissediyo ki kostururken.. aslinda seni ayakta tutan seyin o zorluklarin bi turlu sonunun gelmemesi oldugunu fark ediyosun. bu cocuk ne zaman sakinlesip normal bi hayat yasamana musade ederse sen o zaman darbe yemis gibi olcaksin sanirim.
su an esinle ilgili detaylı dusunmeye kayinvalideyi gorumceyi cok cok kafaya takacak vaktin yok. su kadar yoruldum bu kadar tukendim diye hesap yapamiyosun. ne zaman ki bunlari yapabilecek vaktin olacak o zaman belki de depresyona girip yikilcaksin. o duruma gelmeden icindekileri bosaltip sayip sovmen bence onemli, tutmamaya calis icinde
o kadar guclusun ki bilerek kolunu kanadini kirip onlara muhtac ol, minnet et, istiyolardir. tamamen hayatlarina uyum sagla emireri gibi ol istiyolardir. olabilir bunlar hep.
atesim 39.5 iki üç gün boyunca indiremeden bebek bakip yemek yaptim, benim oglan da gece uyumaz gunduz durmaz masallahi var. esim dondu uyudu valla rahatca, annemi aradim anne atesim dusmuyo cocuga bakarken cok zorlaniyorum dedim, "annelik boyle iste cok zor, bi iki gune duzelirsin" dedi. o da benim annem ya, "sen uzulme ben gelir bakarim sana" der sandim, tabiki gel demedimkimse bana yardim etmek zorunda degil diye dusundugumden. ama artik bunun saglikli bi dusunce olmadigini düşünüyorum.
senin gercekten nefes almaya ihtiacin var yoksa nefes alabildigin zaman birilerinin nefesini kesecek bi birikmislik olcak icinde
kimsenin haddi degil sen tek basina ordu gibi savas verirken sana akil vermek seni elestirmek
ama taşın altına elini koyup yardim etmeleri de gerekiyo, sen kimse bakmak zorunda degil diye dusunme. bisey derlerse de kendi caniniz kaniniz zor geliyosa sevmeye de gelmeyin de. arkadaslar demis zaten sal biraz diye, cidden o kadar cok yukleniyosun ki kendine bunlar bitince ucurumdan düşüyo gibi hissetmemen icin simdiden biseyler yapman lazim
Politik davranan insanlar IQ seviyesi yüksek ruh hastalarıdır genelde :) kayınvalidenin teşhisini tam koyamadım fakat özetle, ona itaat etmeni istiyor ."Sen bu çocuğa bakamıyorsun, ona acıyorum " dediğinde, evet bakamıyorum, gek çocuğuma birlikte acıyalım, demeni bekleyen garip bir tip ..rahat batmış, elden ayaktan düşünce, at beni kapıya, bakma gözümün yaşına diyor bir nevi ..yalniz sende o vicdan, o iş yine yaş..kadına ölene kadar bakayım dersin ama o seni çenesiyle öldürür, gömer..ay idrak ,bana geldiler ta burdan ,nasıl sabırlı bir kadınsın sen yahu ? Bırak ne halleri varsa görsünler ..düşünüp canını sıkma ve lütfen evinden uzaklaş..bir süre de olsa imkanın varsa o kadını görme ..
Ahh idrak ,sen nereye düştün öyle:)İtaat etmemi istiyor evet. Bir ara hayatımın her kısmına müdahale etmek istedi ama sert çıkışınca geri adım attı. Oğlum biraz iyileşsin gideceğim ailemin yanına bir süre. Orası buradan beter gerçi ama en azından farklı deliler :) kaçacak yerim yok yahu. Kapana kısıldım. Oğlumla tatile falan çıkacak kadar da delirmedim Henüz ahshsh.
Ahh idrak ,sen nereye düştün öyle:)
Bence oğlun ve eşinle bi kaçış planı yap .basa çıkamazsan oğlunu kocana bırakır ara ara kaçarsın:)
Yanına gelesim var ,evime davet edesim, böbreklerini çalasındndbsmzksk ,yani börek yapasım falan var :) emin ol cevrendekilerden daha az deliyim :)
Şu çocuk meselesini hallettikten sonra ise başlamayı dusunuyorsundr muhtemelen ..başladiktan sonra bolca mesaiye kal :) kayinvalideni de köye falan yolla ,yok mu köyü? Tatile de olur ..bileti tek yön al ama :)
Valla ben herşeyi geçtim bu kadar düzgün anlatabildiğiniz ve kelimeleri özenle seçtiğiniz için tebrik ederim sizi. Hiç sıkılmadan okudum. Yazarken bile kelimeleri böyle özenlice seçen birinin bam teline dokunulmuş ki bu tepkiyi vermiştir diyorum. O yüzden vicdan yapmayın ama çok da rahatsız olursanız kayınvalidenizin iyi bir anını kollayıp yine o güzel türkçenizi kullanıp asıl amacınızı ve sizi üzen şeyin ne olduğunu anlatmayı deneyin.
Oy kıyamam yahu sana da. Bende de var o anneden biliyorum bu modeli :) ben artık kırılmıyorum bu konuda. Benim annem de böbrek ameliyatı olup oğluma bakması için çağırdığımda eve tüm aileyi toplayıp getirmişti. Yeğenler, kardeşlerim, babam, teyzem. Ameliyattan çıktım iki saat sonra o kalabalığa sofra hazırlıyor, koşturuyordum. Bir yandan da oğlumla ilgileniyordum bir gün ayrı kaldık özledim diye. Annem ne yaptı biliyor musun? Ben banyoda narkozu kusarken bayılmanak için direnirken "sen nasıl halasın öksüz yeğenin ilgi bekliyor oynamıyorsun onunla" dedi. Banyoya kapattım kendimi ve ağladım. Hani cevap bile vermek gelmedi içimden. Güçlü müyüm bilmiyorum, sadece böyle darbeler yedikçe insanlardan beklentimi tamamen kesiyorum. Daha çok üstleniyorum her şeyi. Hiçbir zaman mızmız bir insan olmadım zaten. Doğum yaptım bir saat sonra hastaneden çıktım. Sebebi ne? Aman annemlerle eşimin ailesi hastanede bir arada kalmasın huzursuzluk çıkmasın. Bana neyse. Çıkıyorsa çıksın değil mi, dön totonu dinlen sen. Eve geldim dikişlerim acıyor ama asla oturmadım. Yatmak beri kalsın. Çünkü biliyorum ki dünyanın en kaprisli annesi benim annem olduğundan iki işi yapsa laf edecek. O lafı duymamak için lohusalık olayı nedir anlamadım bile.
Ben Minnetsiz olmak için o kadar çabalıyorum ki, bazen zihnim de bedenim de isyan ediyor. Sanırım çocukluğumla alakalı bir durum. O zamandan başladı güçlü olma zorunluluğu. Aman yazsam hiç susmayacağım belli ki :) seni de yoruyorum okurken muhtemelen.
Şu konuda haklısın. İnsanlar o kadar alışıyor ki her durumda ayakta kalmama, bir şekilde artık takatim kalmadığında pek inanmıyorlar durumuma. Gözlerimi bereltip "gerçekten iyi değilim" demem gerekiyor.
He tüm bunlara rağmen anneme göre Beceriksşz, tembel, ruh hastasıyım. Kayınvalideme göre hiçbir işten anlamayan Beceriksiz bir kadınım. Kötü evladım, kötü eşim, kötü anneyim, kötü gelinim. Tüm berbat hasletler bende anasını satayım.
Dün eltim bana "ben de aynı şeyleri yaşadım zamanında. Ben çok kırılır ağlardım saatlerce. Sen ağlamıyor, kırılmıyorsun belki de buna sinir oluyorlardır" dedi. Bu dediği epey düşündürdü beni. Gerçekten kırılıp ağlamadığım için mi canımı yakana dek konuşuyorlar acaba bilemedim ki.
O dediğiniz konulara ben de çok uzağım sıkılıyorum akraba dedikodularından, kim ne almışlardan kim ne giymişlerden. Kimin evinde ne renk tül olduğundan... bizim gibiler uzaylı gibi görünüyoruz bu tür insanlara ki ne yazık ki bu tür insanlar dediklerim de azımsanamayacak kadar çok var çevremizde. En basitinden iş arkadaşım 30 yaşında genç bir kadın ve bütün gün telefonda annesiyle birlikte akrabalarının hayatını sorgulamakta. Telefondan arta kalan saatlerde ise işyerinde kim ne yapmışın peşinde. Başkalarının hayatlarına müdahale eden insanlar mutsuz insanlar gibi geliyor bana. Başkalarının açığını arayıp sürekli eleştirmek besliyor onları. Siz bildiğiniz yolda ilerlemeye devam edin ama asla sınırlarınızı geçmelerine izin vermeyin.Teşekkür ederim. Kolay kolay delirip kavga etmem zaten. Dört yıldır ilk kavgamız bu valide ile. Kendime yine de kızıyorum çirkef gibi bağırmak yerine sakince tartışsaydım diye. Bütün yüzsüzlüğü ile karşımda bağırmasaydı yine sakin kalırdım ben.
Bir şekilde empati kurmaya çalışıyorum. Ben mükemmel bir insan değilim. Onların istediği mevzularda, istekle muhabbet edemiyorum mesela. Akraba mevzuları, kadın programları, market indirimleri vs. Genelde dinlerim bu konular konuşulurken dahil olmam. Siniriöin bozulacağını anladığım nokta da nötr olurum, sessiz kalırım. Bu yüzden onlar soğuk ve mesafeli olduğumu düşünüyorlar mesela. Beklentilerini karşılamıyorum belki de ondan bu öfkeleri bilemiyorum.
O dediğiniz konulara ben de çok uzağım sıkılıyorum akraba dedikodularından, kim ne almışlardan kim ne giymişlerden. Kimin evinde ne renk tül olduğundan... bizim gibiler uzaylı gibi görünüyoruz bu tür insanlara ki ne yazık ki bu tür insanlar dediklerim de azımsanamayacak kadar çok var çevremizde. En basitinden iş arkadaşım 30 yaşında genç bir kadın ve bütün gün telefonda annesiyle birlikte akrabalarının hayatını sorgulamakta. Telefondan arta kalan saatlerde ise işyerinde kim ne yapmışın peşinde. Başkalarının hayatlarına müdahale eden insanlar mutsuz insanlar gibi geliyor bana. Başkalarının açığını arayıp sürekli eleştirmek besliyor onları. Siz bildiğiniz yolda ilerlemeye devam edin ama asla sınırlarınızı geçmelerine izin vermeyin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?