- 3 Mayıs 2017
- 287
- 276
- 103
- Konu Sahibi fakatmuzeyyen
- #1
merhabalar, umarım hepinizin günü çok iyi geçmiştir.
benim sorunum ailem. 21 yaşındayım, geçen sene bölüme ısınamadığım için değiştirdim, ondan önce de mezuna kalmıştım. okula iki sene geç başlamış oldum anlayacağınız. şu an birinci sınıfı bitirmek üzereyim. yazları çalışıyorum ve yurt ücretim hariç ailemden para almıyorum. bu arada belirtmekte fayda var, annem çalışıyor, maaşı 4 bin lira, babam da emekli, 5 bin lira alıyor. ev kendimizin.
geçen gün otururken bir tanıdığımız erasmus yapmış onun konusu açıldı. benim de yapmak istediğimi biliyorlar. ben şey düşündüm, dilim iyi fakat biraz daha geliştirmek istiyorum dolayısıyla seneye yazın çalışacağım parayı dil kursum için ayıracağım, gittiğim ülkeye de parasız gitmek istemiyorum. gideceğim zamana kadar 4 bin lira biriktirebiliyorum fakat malumunuz kur çok yüksek. o yüzden dedim ki iki bin lira da onlardan borç alırım, geldiğimde öderim. suratlarının halini görmeniz lazımdı. sanki ailelerine küfretmişim gibi sesleri yükseldi bir anda. "keyfine göre geziyorsun, biz sana para mı yetiştireceğiz sürekli, okulun bir türlü bitmiyor zaten bir de keyfin için para vereceğiz, senden hiçbir bok olmaz." yemin ediyorum ağlamamak için çok zor durdum. yani tabii ki para onların bana borç olarak bile olsa vermek zorunda değiller ama annem kuzenimin doğum günü için 600 liralık bir hediye aldı, babam kardeşinin doğum günü için gidip telefon aldı, bütün bunlar olurken benim doğum günümde gelip kutlu olsun bile demediler. borç istememe rağmen suratları düşüyor. gerçekten o kadar üzülüyorum ki.
yani burada yapacağım belli dil kursuna gitmeyip kendim interpal vs sitelerden geliştirmeye çalışacağım ve yazın çalıştığımı erasmus için ayıracağım. size sadece içimi dökmek istedim. biraz uzun oldu galiba ama daha kısa nasıl ifade edebilirdim inanın bilmiyorum. kusuruma bakmayın.
benim sorunum ailem. 21 yaşındayım, geçen sene bölüme ısınamadığım için değiştirdim, ondan önce de mezuna kalmıştım. okula iki sene geç başlamış oldum anlayacağınız. şu an birinci sınıfı bitirmek üzereyim. yazları çalışıyorum ve yurt ücretim hariç ailemden para almıyorum. bu arada belirtmekte fayda var, annem çalışıyor, maaşı 4 bin lira, babam da emekli, 5 bin lira alıyor. ev kendimizin.
geçen gün otururken bir tanıdığımız erasmus yapmış onun konusu açıldı. benim de yapmak istediğimi biliyorlar. ben şey düşündüm, dilim iyi fakat biraz daha geliştirmek istiyorum dolayısıyla seneye yazın çalışacağım parayı dil kursum için ayıracağım, gittiğim ülkeye de parasız gitmek istemiyorum. gideceğim zamana kadar 4 bin lira biriktirebiliyorum fakat malumunuz kur çok yüksek. o yüzden dedim ki iki bin lira da onlardan borç alırım, geldiğimde öderim. suratlarının halini görmeniz lazımdı. sanki ailelerine küfretmişim gibi sesleri yükseldi bir anda. "keyfine göre geziyorsun, biz sana para mı yetiştireceğiz sürekli, okulun bir türlü bitmiyor zaten bir de keyfin için para vereceğiz, senden hiçbir bok olmaz." yemin ediyorum ağlamamak için çok zor durdum. yani tabii ki para onların bana borç olarak bile olsa vermek zorunda değiller ama annem kuzenimin doğum günü için 600 liralık bir hediye aldı, babam kardeşinin doğum günü için gidip telefon aldı, bütün bunlar olurken benim doğum günümde gelip kutlu olsun bile demediler. borç istememe rağmen suratları düşüyor. gerçekten o kadar üzülüyorum ki.
yani burada yapacağım belli dil kursuna gitmeyip kendim interpal vs sitelerden geliştirmeye çalışacağım ve yazın çalıştığımı erasmus için ayıracağım. size sadece içimi dökmek istedim. biraz uzun oldu galiba ama daha kısa nasıl ifade edebilirdim inanın bilmiyorum. kusuruma bakmayın.
düşse bile tekrar çıkar.
