boş boş oturmak istiyorum

greengirll

yok başlık falan
Kayıtlı Üye
21 Kasım 2012
9.068
9.560
398
Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.

Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.

Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.

İçinizi kararttığım için özür dilerim.
 
Sizi ne kadar iyi anlıyorum. Çalışırken ben de öyleydim. Evde o kadar az zaman geçiriyordum ki. Evi özlüyordum. Birileri evdeyim deyince o günlerce benim aklimda duruyordu .birileri evde. Birileri evde zaman geçiriyor diye kafayı yemiştim . Şimdi evdeyim çalışmıyorum .o şartlarda çalışmaktansa evde olmak tercihimdir ama benim kv filan yok. Baska şehirde .eşim dünyanın kesinlikle en ihi insanı. Annecim iki sokak ötede. Şartlarım bu kadar iyiyken part time bi iş istiyorum.
Size tecrübemle şunu söyleyebilirim ki: mutluluk işte ya da evde değil .onu bilin.
 
Hafta sonlari ne yapiyorsunuz?

Hah tam onu yazacaktım unutmuşum....Haftasonu temizlik, alışveriş,aile ziyaretleri yapılacak işler hiç bitmiyor. Bazen toplantılarımız oluyor işe gidiyoruz, harala gürele geçiyor. Bazen ben haftaiçinden pert oluyorum biraz uyuyorum derken anlamsızca geçiyor. Kendimi aynı kısır döngüde hissediyorum.
 
Bende artık öyle bir duruma geldim ki,çamaşırlar dag gibi deterjan bitti evde gidip almiyorum bile. Çünkü taşıyamam boynumdan ötürü
Bulasiklar da oylece duruyor gercekten biktim artık yardimci da çözüm degil ki nasil bi hayat bu ya ayni dert bendede var
 
Akşam kaçta çıkıyorsunuz? Is yerinde mutsuzsaniz is değişikliği yapabilirsiniz. Eşiniz de bir zahmet size yardımcı olmalı,siz nasıl onun gibi para kazanıyorsanız o da evde iş yapacak

Eşim eskiden yardım ediyordu ama zamanı yok anca h. sonu ne yaparsak, hafta içi gelip direkt yatıyor zaten. Benim sıkıntım o değil, zaten bayan alıyorum, istersem her gün de alırım, benim sıkıntım bu karmaşa, düzensiz aile hayatı, kendime zamanımın olmayışı, belki de bunalım...
 
Hafta sonu spor sinema vs bir aktivite yapsanız durum değişir biraz rahat edersiniz diye düşünüyorum
 

Anlayışınız ve empatiniz için teşekkür ederim. Çünkü inanın kime biraz çıtlatsam hemen şükret işin var, işsizlik artmış şu bu hemen bir lafı ağzıma tıkama var.
 
Calismak beni de darlandiriyor. Calismiyorum. Sizin tek eksi yonunuz esiniz olabilir. Devamli olarak gec geliyorsa cidden bunalabilirsiniz.

Onun disinda evde olmak guzel. Kalkmam gereken bir saat yok. Istedigimde kalkar, istedigimde yatarim,kendime, eve bir dunyaa vaktim var. Gittigim spor salonu, kuafor evimin dibinde, cikip gidiyorum. Cafeler, magazalar yine evimden cikip dolasabilecegim sekilde dibimdeler zaten. Uzak olsa bile cikardim.
Evde oyun konsolumda var bazen butun gun oynayabiliyorum.
Esiniz erken geldigi zamanlar işten cikista bi yemek yemeye filan cikarsiniz. Haftasonlari yine gezerdiniz. Mis gibi hayat.
Calisan ureten kadinlik yerine asalaklik hayatini sevdim ben.
 
Akşam kaçta çıkıyorsunuz? Is yerinde mutsuzsaniz is değişikliği yapabilirsiniz. Eşiniz de bir zahmet size yardımcı olmalı,siz nasıl onun gibi para kazanıyorsanız o da evde iş yapacak

Kafam çok dağınık parça parça yazıyorum hala işteyim çünkü, akşam 18:30-19 arası
 
Çalışırken ben de öyleydim. Yaşama sevincimizi maasli bir iş karşılığında satiyoruz çoğu zaman.
Ikinci bebegin oldu istifa ettim,simdi evde daha çok yoruluyorum,o ayrı
 

Son cümleniz çok etkiledi beni onu açabilir misiniz? Yani evde otursam gene mutsuz olacağım....Ya bilmiyorum inanın o kadar bunaldım ki. Kv azcık boş vaktim olsa üstüme atlayacak, çünkü öyle yapıyor. Şimdi bayramı bile yaklaşan yükselme sınavıma çalışmakla geçirmek zorundayım, eminim kv gene tırtıklayacak. Hep beklenti içindeler kv-kp. Keza benim ailem de öyle. Onlar da haklı çok az görüşüyoruz ama kendime bile zaman ayıramıyorken onlara nasıl ayırayım?
 
Hafta sonunu bosaltin
Pazari ev isi ve ailelere ayirin
Cts sabahtan cikip tum gun gezin tozun , size iyi gekecektir
 
Meslekten sogudum iyice boyle seyleri duydukca
Bankacilik Gercekten bu kadar zor mu

Canım peygamber sabrı, çelik gibi sinir, kendini adama kabiliyetin varsa kolay. Ama bunlara sahip insan var mı sence :) Yani hata yapma lüksün yok, haşa müşteriye kızamazsın ama o senin ağzına edebilir haksız yere, aynı anda 10 iş yapmak zorundasın, telefonların hepsine cevap vermelisin, çok iyi bir satışçı olup milyonlarca hedefi tutturmalısın vs vs.
 

Valla çalışan üreten kadın işi tırt bu memlekette, afedersiniz eşek gibi çalışıyorum yıllardır, ama baksan başarısız görünüyorum bazı kriterlerden ötürü. Niye? Yalan dolanla değil dürüstlükle yapıyorum işimi. O da istenen satışı vermiyor.
 

Bende bu hayatı sevdim ama,sürekli laf sokulma hali mevcut bana cok üzgünüm ve mutsuzum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…