- 21 Aralık 2014
- 9.020
- 28.466
- 798
- Konu Sahibi greengirll
-
- #41
Allahımmmmmm allahımmmmm bu nasıl sevgi, aşk. Bir solukta okudum imrendim. Amin inşallah allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.Benim eşim sınıf arkadaşım. 8 sene peşimden koştu. 9.sene ikna oldum. Geçen yaz evlendik.
O atandı. Ben atanamadım. Beni okutmak istiyor. Özel üniversitede. Cunku ben okumayı severim . Iş bulmam icin benfen habersiz her yeri arayip sormuş bana surpriz yapacakmiş artik bi isin var diye...
Kredi kartı bende. Harcamalarımin hesabini vermem.
Manuel araba kullanamıyorum diye otomatik araç aldı. Işe giderken otobüse biniyor. Arac gün icinde elimin altında olsun diye.
Biz samsunda okuduk. Esim de samsunlu. Haliyle benim samsunda çok arkadasim var. Giderim arkadasim da kalirim. Asla anneme git diyr beni darlamaz. Istersem giderim istersem gitmem (kv bana karsi cok hırçın ve kirici oldugu icin gitmememi tercih ediyor)
Bir pantolonun 3 rengini begendim. 3ünü de almiş gelmiş. Bi canta gördüm. Hoşmuş dedim. Aldı geldi .
Babamın en iyi arkadaşı ve yardımcisi.
Kalbimi hiç kırmamıştır.
1 dediğim 2 olmamiştır.
Kahvaltı hazirlar. Evi siler süpürür . Camları siler...
Iyi evlilikler de var.
Ama her evlilikte illaki sorunlar olur. Olmalı .
Resat nuri güntekin der ki: halis muhabbet kavgasız gürültüsüz olmaz.
Evlilik ( aşkla akilla mantıkla ve sevilmekle yapilirsa) güzeldir .
Allah hepimizi iyi insanlarla karsilastirsin.
Bankacılık degil. Özel sektör bu kadar zor.Meslekten sogudum iyice boyle seyleri duydukca
Bankacilik Gercekten bu kadar zor mu
Ama evlilik yaşın gelmiştiiiiiTeşekkür ederim yine soğudum evlilikten.
Yok mu arttıran soğumam için.
Allah mutluluğunuzu daim etsin inşallah...Benim eşim sınıf arkadaşım. 8 sene peşimden koştu. 9.sene ikna oldum. Geçen yaz evlendik.
O atandı. Ben atanamadım. Beni okutmak istiyor. Özel üniversitede. Cunku ben okumayı severim . Iş bulmam icin benfen habersiz her yeri arayip sormuş bana surpriz yapacakmiş artik bi isin var diye...
Kredi kartı bende. Harcamalarımin hesabini vermem.
Manuel araba kullanamıyorum diye otomatik araç aldı. Işe giderken otobüse biniyor. Arac gün icinde elimin altında olsun diye.
Biz samsunda okuduk. Esim de samsunlu. Haliyle benim samsunda çok arkadasim var. Giderim arkadasim da kalirim. Asla anneme git diyr beni darlamaz. Istersem giderim istersem gitmem (kv bana karsi cok hırçın ve kirici oldugu icin gitmememi tercih ediyor)
Bir pantolonun 3 rengini begendim. 3ünü de almiş gelmiş. Bi canta gördüm. Hoşmuş dedim. Aldı geldi .
Babamın en iyi arkadaşı ve yardımcisi.
Kalbimi hiç kırmamıştır.
1 dediğim 2 olmamiştır.
Kahvaltı hazirlar. Evi siler süpürür . Camları siler...
Iyi evlilikler de var.
Ama her evlilikte illaki sorunlar olur. Olmalı .
Resat nuri güntekin der ki: halis muhabbet kavgasız gürültüsüz olmaz.
Evlilik ( aşkla akilla mantıkla ve sevilmekle yapilirsa) güzeldir .
Allah hepimizi iyi insanlarla karsilastirsin.
Allah kalbinize göre versin. Ve dia etmeyi unutmayin..ben çok dua etmistim.Allahımmmmmm allahımmmmm bu nasıl sevgi, aşk. Bir solukta okudum imrendim. Amin inşallah allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.
Sonsuz mutluluklar, güzellikler dilerim. Harikasınız.
Allah hepimizin mutluluğunu daim etsin. Hepimizi merhametli insanlarla karşılaştırısnAllah mutluluğunuzu daim etsin inşallah...
Soktorler ve medeni hal dısinda o kadar uyusuyoruz kiAynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.
Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.
Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.
İçinizi kararttığım için özür dilerim.
Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.
Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.
Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.
İçinizi kararttığım için özür dilerim.
Ben de özel okuldayim 2 ayın dısinda sabah girip aksam cikiyorum binadan..Iki de cocugum var ev yemek iş sorumluluklar fazlaca..5.5 gün calisiyorum...Bos bos oturmanin faydasi ne olacak ki sana ...Bir seylerle ugrasmak faydali olmak guzel..olumlu yandan bak arkadaslarinla iyi.iliskiler kur..Benim iş arkadaslarimla bi ogle yemeginde bile 15 dakika laflamam bana iyi geliyor..Sorunlu.musteri sizde varsa bizde de sorunlu veli ve ogrenci var..Yani işini sevmeye çalış şukret isin var diye..Yogunluk guzeldir..Calismayan arkadaslara bakiyorum ve iyi ki calisiyorum diyorum ..Hayat ugrastir mezarda boş boş oturcaz zaten :)Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.
Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.
Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.
İçinizi kararttığım için özür dilerim.
Bankacılık degil. Özel sektör bu kadar zor.
Rab ne bana di jodi ( bu çift tanrı tarafından belirlendi)Teşekkür ederim yine soğudum evlilikten.
Yok mu arttıran soğumam için.
Eve gider gitmez hemennnn izleyeceğim çok merak ettim sağ olun sonsuz teşekkürlerimle.Rab ne bana di jodi ( bu çift tanrı tarafından belirlendi)
Bu filmi mutlaka izle.
Ama mutlaka..
Çok seveceksin.
Bir bankacı olarak sizi o kadar iyi anlıyorum ki hem de günün 4 saatini işe gidip gelmek için harcıyorum .Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.
Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.
Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.
İçinizi kararttığım için özür dilerim.
Bizim sektörde o yarım günü almak hiç ama hiç kolay değil .genelede yöneticiler vermez.Bayram tatili uzun, yarım gün de izin alıp biraz kendinize zaman ayırın. Uzun zamandır aynı kurumdaysanız kurum değiştirin, özel sektör aynı şeyin farklı renkte olanı olacak ama Yen'i insanlar Yen'i ortam ve maaş artışı biraz refresh eder sizi.
Biz de yoğun çalışıyoruz eşimle, hafta sonları arkadaşlarımızla görüşüyoruz (mümkünse aynı sektörden olmasın)
Bence asıl siz işte çok bunalmışsınız. İşteki monotonluk ve yoğunluk genel olarak bıkkınlık getirmiş size.
Bizim sektörde o yarım günü almak hiç ama hiç kolay değil .genelede yöneticiler vermez.
Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.
Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.
Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.
İçinizi kararttığım için özür dilerim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?