Biliyorum ben gene çok aptalca düşünüyorum. Aff edin, ama kendime engel olamıyorum.. buraya da rahatlamak için yazıyorum..
Sevgilim ile barismistik. Ona kacmama karari almistim ve onu ikna ettim buraya gelmesi icin ve böylelikle ikimiz icin bir kavusma ümidi dogmustu. Buraya gelip babamin elini öpüp geçmişte yaptıkları için özür dilemesi için ikna olmustu sonunda.
Gelelim konuya... (azıcık uzun )
Buraya gelmesi için vize gerekli. Vize için de burada bulunan birisinden davetiye olursa avantajlı olur. Erkek arkadaşım davetiyeyi dayısından isteyecekti. Yalnız dayısından daha evvel de davetiye istedi ve aldı. Ama davetiyesini kullanmadığı için iptal oldu ve insanlar boşuna uğraşmış ve vakit harcamış oldu. Bundan dolayı erkek arkadaşım tekrar bu dayisini arayınca adam da suratına kapatmış sen benle dalga mı geçiyorsun diye.
Her neyse. Erkek arkadaşım bana yazdı... turistik vizeye başvurDUM davetiye olmadan dedi. Hani dedim dayindan alacakdin bi davetiye... yukarıdaki senaryoyu anlattı ardından Allah onun belasını versin dedi. Ben de sen ne hakla o adama bela okursun dedim. Devam konuştu 15 gün sürecek vs dedi. Sen duymuyor musn beni dedim.. o adama ne hakla beddua okudun dedim. Sonra bu yazdığımı hala görmemezlikten geldi ve ona ben dayısına beddua okuyan insan istemiyorum dedim. Kararım kesin dedim (ama ümit etmiştim ki özür diler ve bedduasının yanlış olduğunu anlar )
Ardından bi kaç saat geçti. Bana turistik vizeyi iptal ettirdim diye yazdı, parami da geri aldim diye yazdi, ardından defol git diyip bana küfür etti.
Sonra da beni engelledi.
Simdi bu adam neden hemen pes etti? Ben kızdım tabiiki davetiye alabilirdin vs dedim... çabalamadin vs diye kızdım. Ama terk edilmeyi hak ettim mi? Ben şimdi niye terk edildim? Kendime yediremiyorum. 1 gün dayandım gene ona yazmadan. Bugün ikinci gün sabrım çok zorlanıyor

sanırım çok alışmışım veya sevmişim. Mantikli dusunemiyorum kendi konumla ilgili. Gecmis konularımdan da bellidir.
Neyse.. yazdım.. rahatladım..

Herşeyin hayirlisi olsun.