-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanan Arkadaşlarım Buraya Duygularımızı Yazalım...Boşandıktan Sonra Neler Değişti?
- Konu Sahibi BULAMADIM
- Başlangıç Tarihi
foruma ilk defa yazıyorum, ben de bosanma surecinde bir anneyim, evimi tuttum esyalarımı aldım bu haftasonu tamamen evi ayırıyorum oglumla, hickimse bosanmak icin evlenmiyor ama olmuyorsa da olmuyordur, bizim sorunlarımız tamamen karakter uyusmazlıgı, ilgisizlik sorumsuzluk. Cok erkektim evliligimde halen de oyleyim. cok ama cok zormus bunu biliyorum aglamaktan yorgun dustum artık, ama bi tek sey ogrendim hayatta tamamen yalnızız tek basımıza ne yaparsak yapabiliyoruz, birilerinden bisey beklemek yapılabilecek en buyuk aptallık. nasıl toparlanırım nasıl kendime gelirim bilmiyorum ama basaranlar nasıl basarıyor, sadece zamana ihtiyacım var sanırım...sevgiler..
ben bu konuya yazmışım da bayağı bi zaman olmuş unutmuşum yazdığımı cvp yazmışsınız saolun arkadaşlar..geçde olsa cvp layım dedim..bizim sorunlarımız çok karışık..mesele benim onun ailesinle görüşmemem değil mesele onun benim ailemle görüşmeyi istememesi :)) yani maalesef eşim kadınları ve ailelerini hazmedemiyor..benden önce de nişan atmış aynı sebepten..onun derdi kendi ailesi..herkes ona ve onun ailesine saygı göstericek ama o kimseye ve kimsenin anasına babasına saygı göstermiycek onun derdi bu..eşim diyorum halen çünkü boşanma dilekçemi çektim..bu konuya yazdıktan 3 ay sonra bi boşanma davası daha açtım 2 etti yani :)) ama onu da geri çektim..sebebi daha önce de demiştim kızım..içten içe kızgınlıklarınız devam edicek sözü çok doğru..insanın içine attığı çok şey oluyo..yaşananlar unutulmuyor kolay kolay..özellikle de hak edilmediği halde yaşananlar unutulmuyor..ben 9 aylık kızımda karakollarda ağladım kızım o gün aç susuz kaldı..üstüne kızım 13 aylıkken gene aynı şeyi yaşadım karakolları..unutulmayan o kadar çok şey var ki bende..en zoru da bunca kötü şeye rağmen evliliği sürdürmek çok kötü..ama alıştım sanırım..eskiden mutlu olmak için yollar arıyodum çabalıyodum acaba bi şansım daha olur mu diye ama artık çabalamıyorum..kızım için yaşıyorum sadece kendi mutsuzluğumu kabullendim..mutluluğu aramıyorum..kızımın onsuz olamadığını da belirtmiyorum..arkadaşa katılıyorum yani siz siz olun bunu belirtmeyin..ben hep eşime değişmezsen çocuğu kucağıma alırım bigün sen işteyken çeker giderim diyorum..hep öyle korkutun eşinizi..sakın boşanmam senden demeyin belli etmeyin..üstünüze çıkar iyice..
bahsettiğim olayda annemler bizdeyken eşimle aramızda kavga çıktı..ailem eşim ben bayağı bir tartışmaya başladık..eşime evden git ortalık sakinleşsin başka gün gel dedim dalga geçer gibi mutfağa gitti çay koydu ocağa..ben bu evden gitmem benim evim dedi..tartışma da devam edince daha kötü şeyler olmasın diye karakola gittim uzaklaştırma cezası aldı..öyle oldu yani..
hem suçlu hem güçlü olan da kendisi eşimin..deminki mesaja da yazdım ya eşime anası babası maalesef saygıyı öğretememiş..gerçi kendileri de bilmiyolar saygıyı sevgiyi...bilmedikleri bi şeyi çocuklarına öğretememeleri gayet normal yani..eşim kimseye saygı göstermez..hela bi kadın ailesini asla haz edemez..yapısı bu..varsa yoksa keendi anası..kendi anasının üstüne kadın tanımaz saymaz..ilginç bi insandır yani kendisi :)) hatta bi tartışmamızda bana annemle kendini kıyaslama benim annem prenses dedi :)) ona göre anası prensestir..diğer bütün kadınlar (eşi olarak ben dahil) paçavra..ilginç bi insandır yani eşim..
Benzer Konular
