- 21 Ağustos 2015
- 31.868
- 96.737
- 598
- 37
Kimse sizi özgür olmak istediğiniz için de yargılayamaz bence.. Duygularınız bittiyse boşanın. Çocuğunu babasız büyütmek safsataları kocasına muhtaç olan insanlar için geçerli bana göre, çocuk babasız falan büyümez görüş günü olur vs. olur. Asıl çocukların sevgisiz bir ortamda büyümesi bir sorundur. Sürekli tartışan anne baba sorundur. Sürekli psikolojik şiddete maruz kalan bir anne sorundur. Mutsuz bir anne sorundur. Eğer çocuğunuzu düşünüyorsanız boşanmalısınız bana göre.Yargılanmak bile o kadar umrumda değil ki :)
Hep fedakar olması gereken biz kadınlar oluyoruz ve ben buna çok üzülüyorum
Şu yorumunuzu yeni gördüm. Bu eşten boşanmalısınız evet. Sanki her şey yolunda da macera arıyor gibi yazmışsınız ilk mesajda bunu da ekleyin bence daha sağlıklı yorumlar alırsınızElbette sırf arkadaşlarımla takılayım diye boşanmayı düşünmüyorum :)
Hamileliğimde ve lohusalığımda kayınvalidemle ilgili sorunlarım oldu. Eşim asla yanımda durmadı. Çok sonradan özürler diledi ama ben o zamanlar aşırı yıpranmıştım.
Ya eşim daha kontrolsüz oldu ya da ben daha tolere edemez oldum bilemiyorum.
Son 1 yılda çok ama çok saçma sapan şeylerden tartışma yaratmaya başladı. İnanın hepsini kabul ediyor. Değişeceğim deyip 10 gün iyi olup sonra eski haline döndü.
Hiç yoktan yere kiloma, anneliğime, özgürlüğüme laf edip ertesi gün çok gergindim nolur affet diyen insan. Ben ne o yediğim lafları unutabiliyorum, ne döktüğüm göz yaşlarımı.
Ani öfke kontrolsüzlüğü işte. Yapıp yapıp özür diler. Özrünü kabul etmeyince uzatan ben olurum.
Tedavi ol deyince kötü olan ben olurum. Öyle işte
Kimse sizi özgür olmak istediğiniz için de yargılayamaz bence.. Duygularınız bittiyse boşanın. Çocuğunu babasız büyütmek safsataları kocasına muhtaç olan insanlar için geçerli bana göre, çocuk babasız falan büyümez görüş günü olur vs. olur. Asıl çocukların sevgisiz bir ortamda büyümesi bir sorundur. Sürekli tartışan anne baba sorundur. Sürekli psikolojik şiddete maruz kalan bir anne sorundur. Mutsuz bir anne sorundur. Eğer çocuğunuzu düşünüyorsanız boşanmalısınız bana göre.
Bence bariz evlilik terapistine ihtiyaciniz varHiçbir aşkın taze kalmayacağını biliyorum ama o hisleri çok özlediğimi de söylemeden edemeyeceğim. Her ne kadar yerden yere vurulsam da.
Şöyle bir notta düşeyim. Normalde eşim bana asla karışmaz. Şu an günlük hayatıma ve kıyafetime müdahale gibi bir şey söz konusu bile değil. Onsuz şehir dışına çıkmışlığım da çoktur. Şu an gittiğim eğlendiğim her yer batıyor. Çünkü artık onsuz yapıyorum her şeyi. O yüzden her şey sorun olmaya başladı. Halbuki kendisi demişti keşke bensiz takılsan biraz diye :) ben onsuz kaldıkça bu onda öfke yaratmaya başladı. İçten içe üzülüyor da. Ama bu duruma getiren kendisi zaten
Başta tam olarak bunlardan bahsetmemiş o yüzden yorumlar farklı oldu. Sürekli eleştiri, tenkit, küçük görme çekilecek dert değil bence de.Konu sahıbı o kadar yorulmus kı,anlatmak bile istemiyor.
Bır adam karısının kılosuna ,fızıgıne laf söyluyorsa o evlilik bitsin kardesim.
Ayrılınsın,baksın kendine uygun Gıgı Hadıdler,Bella lar.
Cunku genelde bizim erkekler kendinı o seviyede görüyor masallah.
Kendi cunkü Jonny Deep in gencliği(o bile evlendi soldu be ,biz mi solmayalım gşlfg)
Burda evliliğin monotonlasması değil,öyle acılmıs ama psikolojik siddet var.
Kımse de bunu haketmez.
O cocuk da annesine hakaret edilen bi ortamda büyümeyi haketmıyor.
Ya adam olsun,ayagını denk alsın.Yada bosanın.
Hem saygı hem sevgi şart tabi. İkisini bir arada bulana da helal olsun derimBen genç yaşta evlendim. Evliliğimizin 7. yılında bebeğimiz dünyaya geldi. Şu an 2 yaşında.
Çok severek ve güzel yürüttüğümüz evliliğimiz 1 yıldır çıkmaza girdi. Sevgi bitti, saygı ile yürütmeye çalışıyoruz.
Ben artık evli kalmak istemiyorum. Özgür olmak istiyorum. Başımı alıp gideyim çocuğumla yurt dışına mesela 1 hafta kalıp geleyim. Ya da kız arkadaşlarımda mini tatiller yapayım. Sevildiğimi hissedeyim.
Eşimle hiçbirini yapamıyorum. Zevk alarak yaptığımız hiçbir şey kalmadı.
Sizce sadece saygı ile evlilik yürür mü ?
Çocuğum için yıkmayayım bu yuvayı anne babasıyla büyüsün diyorum ama mutlu da hissetmiyorum kendimi.
Çocuğun yanında etmesekte sürekli tartışıp küs yaşıyoruz.
Bir kaç gün ortam değiştirme imkanınız var mı? Biraz yalnız kalın, fiziksel ve beyinsel olarak farklı bir ortamda olmak rahatlatıp daha sağlıklı düşünmenize yardımcı olabilir.Eş olarak sabaha kadar yargılayabilirim. Ama babalığına laf edersem taş olurum gerçekten. Yeri geliyor benden daha sabırlı daha ilgili bir ebeveyn oluyor.
Çocuk için şu an çok mutsuz bir ortam yok. Yanında tartışmamaya gayret ediyoruz. Ama annesi mutlu mu ? hayır. Çocuğuma yansıtmamak için deliriyorum ama hissediyor mu bilemem.
Yakın bir zamanda çok b.ktan bir konu için eşim o kadar üzerime geldi ki sinir krizi geçirdim. Hem de çocuğumun yanında. O gün ben kalemimizi kırmıştım aslında. Ertesi gün özürler, çiçekler.. Hı hı geçiyor öyle kalp yaraları.
bence hemen ayrılmayın , ani hevesle çok pişman olabilirisniz. mesela ayrı zamanlar geçirirn . ailelenizin yanında uzuzn kalın , biraz rahat takılın kendiniziz dinleyinBen genç yaşta evlendim. Evliliğimizin 7. yılında bebeğimiz dünyaya geldi. Şu an 2 yaşında.
Çok severek ve güzel yürüttüğümüz evliliğimiz 1 yıldır çıkmaza girdi. Sevgi bitti, saygı ile yürütmeye çalışıyoruz.
Ben artık evli kalmak istemiyorum. Özgür olmak istiyorum. Başımı alıp gideyim çocuğumla yurt dışına mesela 1 hafta kalıp geleyim. Ya da kız arkadaşlarımda mini tatiller yapayım. Sevildiğimi hissedeyim.
Eşimle hiçbirini yapamıyorum. Zevk alarak yaptığımız hiçbir şey kalmadı.
Sizce sadece saygı ile evlilik yürür mü ?
Çocuğum için yıkmayayım bu yuvayı anne babasıyla büyüsün diyorum ama mutlu da hissetmiyorum kendimi.
Çocuğun yanında etmesekte sürekli tartışıp küs yaşıyoruz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?