Başınız sağolsun.Allah rahmet eylesin.
Ben babami 16, annemi.21 yasinda kaybettim. Birinde liseye digerinde universiteye gidiyordum. Gittim.bitirdim okullarimi.
Kendinizi birakmamalisiniz.
Babanizin olmesi esinizin sucu degil
Bence acilen psikologa psikiyatra gitmelisiniz. Yardim alin hayatinizi duzene koyun. Yas yasamanin da normali var. Yasamis biri olarak veriyorum bu tavsiyeyi. Ben de esinizin yerinde olsam, bir noktadan sonra beni ayni evde yapayalniz yaşamaya mahkum eden bir eşten sogurum. Net.
Esim bana "Seni seviyorum, deneyelim, çocugumuz var." diye bir ton konuşsa ve ben denemeyi kabul etmeyincede "Özel hayatim var, evlenebilirim" diye gelse ayrilik kararimin ne kadar doğru olduğunu düşünürdüm. Çok karaktersizce.
Gercekten cok uzuldum esinizin bu depresyon doneminde anlayis gostermesi lazimdi.Biz de hamilelikti lohusalikti derken 1 sene iliskiye giremedik dedgin gibi aramizda bir sogukluk oldu ama ben kendimi zorladim hatta o da simdi toparladik insallah vazgecersiniz ikinizde belki ayri yasayinca kiymetinizi anlarsinizDışardan herkesinki gibi kusursuz görünen bi evliligim vardı ki duyanların hepsi çok şaşıracaklar eminim.ancak babamı kaybettim 5 sene önce ve 2 sene eşimle birlikte olamadım içimden gelmedi.daha sonra oldu ama galiba ben geç kalmıştım bu seferde.benden soğumuş istemiyorum artık diyo bende hiç zorluk çıkartmadan kabul ettim ama çok zor günler yaşıyorum çünkü ben gerçekten çok seviyorum kocamı beni bu gün e kadar birkere kırmamıştı ama bu herşeyi yıktı..beni istemeyen birine yalvaramamkihayatında başka biride yok sordum çünkü kızının üstüne asla yemin etmez ama ediyor..ikimizde mutsuzuz böyle sürdürmenin bi anlamı yok belki ayriyken daha mutlu olucaz diyo ne düşünmem ne yapmam gerektiğini ne yaşadığımı bike bilmiyorum.Allah sonumuzu hayır etsin inşallah
Amin ..
Ben de babamı kaybettim kısa bir süre önce ..tüm dünyayla bağlantımı kestim ..sadece kk ya geliyorum bazen ..onun dışında ne telefon ne insan ..herkesten uzağım .eşimden de aynı şekilde ve 1 aydır ayrı yatıyoruz benim isteğimle ..yastığımın altına öpüp kokladigim babamın gömleğini koyuyorum ,bir elim yastığın altında uyuyorum ..eşim bana sarılmadan uyuyamaz. Ben şuan bunu reddediyorum. Yalnız kalmak istiyorum ..acaba ilerde aynı durumu mu yaşayacağım ? Aman yaşarsam yaşayayım be ..
İnşallah esin sana geri döner ve sil baştan mutlu olursunuz ..
Gercekten cok uzuldum esinizin bu depresyon doneminde anlayis gostermesi lazimdi.Biz de hamilelikti lohusalikti derken 1 sene iliskiye giremedik dedgin gibi aramizda bir sogukluk oldu ama ben kendimi zorladim hatta o da simdi toparladik insallah vazgecersiniz ikinizde belki ayri yasayinca kiymetinizi anlarsiniz
Kocam sıkıldığı noktada karısı ve çocuğunu bırakıp kafasına göre bekar hayatı yaşamak isteyecek, ben ise hayatın bir gerçeğini yani yalnız yaşamak istemediğimi ileride evlenebileceğim ve çocuğun sorumluluğunu tek başıma üstlenmeyeceğimi belirttiğimde karaktersiz olacağım. Oldu.
Siz çok karakterli bir şekilde "ben ve çocuk seni ölene kadar bekleyeceğiz aşkım" dersiniz
Ben anlayabiliyorum onu insan yas doneminde saglikli dusunemuyor kendini toparldiginda da bir cok seyi yikmis oluyor hayat bu yasanmasi gerekKonu sahibinin yaptığı hamilelik ve lohusalikla bir değil ama malesef. Hamilelik +lohusalik süresinde sizinki kadar olmasa da eşinizin de yaşamı değişir.
Ölene kadar bekleyin, hayat yasamayin diyen olmadı. Seviyorum, cocugumuz var diye zirildayip, adam kabul etmeyince hemen "evlencem, cocuk kimde kalcak" muhabbetine dönmek karaktersizce dedim.
Kaldı ki bununda bir yolu yordamı vardir. Evliyken cocuk canin cigerin, adami bosayinca benimde hayatim var al bu cocugu?
Çok cirkin.
Siz çok karakterli bir şekilde "ben ve çocuk seni ölene kadar bekleyeceğiz aşkım" dersiniz
Hayır. Ben olsam " Anne ve baba olarak eşit sorumluluğu paylaşacagiz." Derim ki olmasi gerekende bu zaten. Daha bosanmadan ben evlencem cocuk nolcak demezdim.
Seviyorum, çocuk için deneyelim konuşmasını zırıldamak olarak ifade eden birinden üslup dersleri. Ben hemen evlencem mi demişim (ki ben genelde evlencem demem evleneceğim derim bu ayrı bir konu), uzun vadede hayatın bu gerçeğinden bahset, bekar hayatına geri döneceğini düşünmesin yazmışım, çocuğu ver demiyorum diye de belirtmişim. Bir daha okursanız, aaa boşanıyor musun o zaman sana bye bye bana da yeni aşka merhaba demediğimi anlayacaksınız ama anlamasanız da olabilir zira ben konu sahibine yazdım.
"Evlencem" daha uygun olur bence o cümleye.
Adam tekrar denemeyi kabul etmeyince "evlencem ben" muhabbetine dönülüyorsa önceki seviyorumlar zırıldamaktır.
Yazımı sonuna kadar okursanız görürsünüz. Sorumlulukların paylaşılacağını anlatmanın daha düzgün yolları var. Boşanılıyor diye illa çirkinleşmenin alemi yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?