• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

boşanma aşamasına geldim!!

Herkese tekrar merhaba. Bu akşam eşimle fiziksel bir kavga ettik. Kavga çocukla alakalı çıktı güya ama ne olursa olsun fiziksel bir kavga olmamalıydı. Bebeğim normalde 7-8 gibi uyuyor ama birkaç gündür uyku uyutmuyor bize daha doğrusu bana. Sonuçta ben kalkıp uğraşıyorum. Neyse bugün de aynı şekilde oldu. Ben de kızdım bebeğime. Ama bu onla rutin haline geldi. Gözlerini kapat çabuk falan diyorum o da kapatıp uyuyor. Her neyse akşam da 00.00 olacak saat hala uyumadı , birkaç kez yatırmaya çalıştım. Bir saat ninni söyledim 3 kez uyusun diye. Artık sinirlerim gerildi. Bebeği odada bıraktım içeri geçtim. Bunu da normalde yapıyorum. Biraz ağlayınca sinirini atıyor rahatlıyor. 5 dk sonra gidip uyutuyorum normalde böyle durumlarda. Bu akşam da en son bıraktım. Eşim gitti aldı odadan. Sonra ben de bebeğime kızdım dedim sakın gelme yanıma diye. O da ağladı zaten ağlıyordu ama yani. Sonra kocam bi anda bana bağırmaya başladı üstümü çekiştirdi yumruk yaptı delirdi resmen beni sıkıştırdı koltukta. Ben de tuttum onu tişörtünü tuttum yırttım komple ikiye ayrıldı. Bana kimse vurmadı vuramaz Ben de cinnet geçirdim resmen. O sıra bebek odada bunları görmedi tabi. Bana seni öldürücem bak sus falan diyo kendi de susmuyo hala laf ediyor yok şöylesin senden anne olmaz bi b.k olmaz gibi. Ben de tekrar üzerine yürüdüm Bu sefer çocuğun odasında yatağa itti beni boğazımdan tuttu bağırdı çağırdı kafama vurdu sanırım tam hatırlamıyorum. Olay bu Önceki olayları da az çok biliyorsunuz. Boşanmaya karar verdim artık. Sorum şu ki böyle küçük bebekle boşananlar nasıl hayatına devam ettiniz? Ailem yok tek başımayım. Bebeğimi bırakacağım biri de yok. Şu an kendi işimi de yapamam bu yüzden. Nafaka falan alırım bu konuda madur etmez diye düşünüyorum ama ortada bir bebek var ben kendime bakarım da ona nasıl yeteceğim? Birileri beni aydınlatsın lütfen
1 yaşındaki bebeğe mi bağırıyorsunuz? O da anlar tamam annecim der zaten. Yaptığınız şey öğrenilmiş çaresizlik. O kadar küçük bebek kendi duygu durumunu tek başına yönetemez. Anne desteğinden mahrum çocuk.
 
Vajinal daraltma ne alaka. Ben tamamen renkle alakalı bir durum hakkında bilgi alışverişi yaptım. Haddinizi de aşmayın artık
Ufkumu açacak(!) konularınıza bakmamak benim hatam. Buradaki yorumlardan aklımda kalanıyla yazdım. Beyazlatma daha keyfi hatta fantezik bir şey.
 
Vajinal daraltma ne alaka. Ben tamamen renkle alakalı bir durum hakkında bilgi alışverişi yaptım. Haddinizi de aşmayın

Kendin yazmışsın son anda sezaryen oldum ama ona rağmen biraz sarkma olmuş sanki ıkınmaktan diye. Ikınmaktan rengi mi karardı?

Doğuralı bir sene olmadan tüm özel bölgelerine müdahale etme telaşına düşen sensin. Kocan hazretleri konu neyse artık seni ester exposito ile bile kıyaslamış. İki ay önce de boşanmayı düşünmüşsün ne aksiyon aldın, kendin ve bebeğin için nasıl bir yol düşündün? Sen de 30’una yaklaşmışsın yavaştan yeniden 20’lik kız peşine düşmeyeceğinin garantisi var mı liseli türbanlı ifşası peşine düşen eşinin?
 
Cevap vereceğim diye kendi yazdıklarım da onun mesajı gibi olmuş. Renkle ilgili değilmiş derdi, gayet de sarkma oldu diye kendi yazmış.

Yaşına başına bakmadan genç kız peşine düşen sapıkla, kendini hep genç kalacak sanan para yemek derdinde olan kadın ilişkisi bu. Yine de bu hikayede güvencesiz olan sensin aklını başına al kendine yatırım yap iş mi kurarsın - sporcuymuşsun- bir yerde para mı biriktirirsin bilmiyorum ama salak genç kadın çok, kendini bir anda kapının önünde bulursun çocuğunla. Cidden aklını başına al kocan düzgün biri değil. Senin için de çanlar çalıyor. Hala çok gençsin ama kocanın zihniyetine göre yaşlanıyorsun
 
Hep sen baktığın için ağladığında bile kocam ilgilenmediği için kendini yalnız hissediyorsun Buda öfke oluyor normal yani bende dün yaşadım aynısını bebek çok yoruyor gün boyu yalnızlığı hissedincede iyice bunalıyorsun gerçekten erkek olmak varmış sadece bir bok yaptıkları yok tek amaçları yiyip içip seks
 
Yorum yapmayayım dedim tutamadım. Bu hayatı nereye kadar bodoslama yaşayacaksınız? Kafanıza uymayan yorumlara tamam deyip geçmişsiniz. İyi kötü büyün yorumları bir durup düşünün haklılık payı var mı? Bebeğiniz var çok yoruluyorsunuz tek baktığınız için bebeğinize de iyi gelmiyorsunuz. Bebeğe yazık. Bebek için eşinizi ikna edin bir yardımcı tutun bebeğinize ve eşinize daha dakin yaklaşmaya başlayacaksınız. Bir işe başlayın. Bütün gün ev insanı bunalıma sokar. Önceden de çalışan biriymişsiniz. Uzun süre evde kalmak alışkın olduğunuz bir şey değilse depresyona sokar. Yazdıklarınız da hiç normal şeyler değil. İyiki yaptım demiyorsanız yaptıklarınızı “şık” bulmuyorsanız bir desteğe ihtiyacınız var çünkü bu ben değilim diyorsanız ki umarım diyorsunuzdur desteğe ihtiyacınız var. Gerekirse psikiyatrik desteğe. Okb, duygu durum bozukluğu, öfke kontrolü belki sadece psikolojik destek yetmeyecek. Lütfen dediklerimi yanlış anlamayın.
 
Dediklerimi yanlış anlamayın. Uzun bir süre bu şekilde bir hayatı eşinizle çocuğunuzla devam ettiremezsiniz. Sürdürülebilri dedğik. Kimse siz dahil uzun bir süre mutsuz öfkeli huzursuz kalmak istemez. Bir düre sonra uzaklaşmalar evde durmak istememeler başlar. Eşinizin durumu ile ilgilenmiyorum. Siz öfkelenmişseniz tetiklenmişsinizdir. Onun da bu hale gelmenizde katkısı vardır. Ama önce kendinizden sorumlusunuz. Kendi iradenizden. Kendi yaptıklarınızın sorumlulukları verdiğiniz tepkilerin sonuçları olacak. Önce kendinizi düzeltin. Burda size seans yapmak istemiyorum. Elimden geldiğince yorum yapmaya çalıştım. Umarım her şey düzelir. Bebeğe çok haksızlık ediyorsunuz. O sizin ilerde sarkmamış gene gergin botokslu halinizke ilgilenmeyecek. O sizde anne sıcaklığını arayacak. Bunlar edebi iki üç cümle değil. Şakaya gelmez. İlerde çocuğunuza daha iyi bir anne verilse bile sizi seçecek. Çoğumuzun yaşadıklarımıza rağmen seçim olsa bile yine kendi annemizi seçmemiz gibi. Çünkü anneyi anne yapan daha iyi daha güzle olması değil kurulan bağdır. Umarım o bağı en iyi şekilde kurarsınız
 
Back
X