4,5 yilin ardindan bosanma davasi actim. Ite kalka yürüyen, genelde benim alttan alma ve fedakarliklarimla devam eden evliligi kaldiramadim 1 aydir baba evindeyim.
Yasanmis onca aciya, onca saygisizliga ve sorumsuzluga ragmen icim paramparca. Sanki esimle cok mutlu bir evliligimiz varmis gibi aklima hep iyi günlerimiz geliyor, esimin sakin anlari, cok sevdigim ailesi vs vs.
Bazen cok iyiyim, özellikle ailem ile bu konulari konustukca ama kendi basima kalinca bogazimda kocaman bir dügüm. Esim beni bekliyor, ben gitmiyorum, bu saatten sonra cok zor, paramparca olmus bir evlilik, 31 yasinda kocaman ama sorumsuz, saygisiz, cocuk gibi davranan bir koca.
Evim öylece duruyor daha bosaltmadim, yarin gidip özel esyalarimi alacagim. Nasil dayanacagim, niye bu karari vermisken icimde hala sIkIntilar var? Nasil kurtulacagim bu acidan? Su an is yerindeyim, aglamamak icin zor tutuyorum kendimi. Bosanmis arkadaslar nolur birseyler söyleyin.
Evlilik danışmanına gitmeyi denediniz mi?
Bir yuva kolay kurulmuyor, eğer eşiniz barışmak istiyorsa eşinizin tedavi olmasını şart koşsanız ..
Sizce hiç mi umut yok ??
Unuttunuz mu tamamen? Ne kadar sürdübu duyguları aldatılmıs ve kocamında evı terk etmesın ragmen aylarca bende yasadım
tabı sızın nedenlerınızı bılemem ama surec normal
once acı cek cek cekkk , sonra sındır sonra da unut
tamamen unutmak aslında evlılık suresındekı sure kadar gecmesıyle olur derler amaUnuttunuz mu tamamen? Ne kadar sürdü
Biz defalarca sorun yasadik, bu noktaya geldi isler. Beni birakin aileme karsida saygisizca davrandi zamaninda, o yüzden artik ailemde istemiyor. Babam 2 yil önce bu evlilik bitmis demisti, 2 yil sonra gectigimiz ay ben evi terk ettim sorunlardan dolayi. adam hakli cikti. Ve hala bu evliligin sonu yok, cocuk yokken ayrilin diyor, ki babam cok yapici bir adamdir normalde. Kardesim dersen o da mantikli biridir, söyledikleri cikar genelde o da ayni fikirde. Bende daha önce esimle problemelr yasayip, özürler alip tekrar yasadim sorunlar, o yüzden güvenemiyorum. 2 senede birazcikta olsa durgunlasmisti ama huysuz bir adam yinede degisecegine inanmiyorum, babam hakli cikacak diye korkuyorum. Bu sefer kucagimda bir bebek olacak belkide
Düşüncelerin bu yöndeyse ve eminsen hayırlısı olsun hakkında , ailen çok haklı olarak senin üzülmene yıpratılmana
tahammül edemiyorlardır ..
Huysuz adam zor, ömür tüketir . Sen umudum yok diyorsan mutlaka her yolu denemişsindir ..
4,5 yıl az bir süre değil, hala aynı sorunlar tekrar tekrar boy gösteriyorsa aynı şiddetle, umut kalmamıştır, sen de haklısın .
Arkanda duran bir ailen var, emin ol onların desteği olunca herşey daha kolay .
Allah yardımcın olsun ..
tamamen unutmak aslında evlılık suresındekı sure kadar gecmesıyle olur derler ama
1 sene dıyım 1 seneden sonra yasadıgım herseyı kabul etmıstım
yok gelmnıyor kadınlar kulubu olmasa gelmeyecekte , konular hatırlamamı saglıyorAnladim, unutmuyorsun ama kabulleniyorsun.Peki akliniza geliyor mu zaman zaman? iyiki bitmismi diyorsunuz
Aslinda esimin siniri felan azalmisti ama saygisizlik devam ediyor, bana ve aileme olan hakaretlerini kaldiramiyorumNeden böyle oldu diyorum, NE VARDI ORTADA? Hic yoktan problemler yaratti, hic yoktan sebeplerle insanlari kirdi, bagirip cagirmayi kocalik zannettim diyor simdi. Sorumsuzluk ve saygisizlik diz boyu. Gerek yoktu bunlara. Hep bunlari söylüyorum kendime. O da pismanliktan cani cikiyor, ama birleselim yine basa saracak, hic degisenine rastlamadim.
Cok mutsuzum. Evliykende mutsuzdum, simdide mutsuzum. Acilarim gecmeyecek gibi.
yok gelmnıyor kadınlar kulubu olmasa gelmeyecekte , konular hatırlamamı saglıyor
ozlemıyorum sevmıyorum
ne yaptıgınıda cok merak etmıyorum
zıra onun bıraktıgı boslukları ben hakkını veren seylerle doldurdum
4,5 yilin ardindan bosanma davasi actim. Ite kalka yürüyen, genelde benim alttan alma ve fedakarliklarimla devam eden evliligi kaldiramadim 1 aydir baba evindeyim.
Yasanmis onca aciya, onca saygisizliga ve sorumsuzluga ragmen icim paramparca. Sanki esimle cok mutlu bir evliligimiz varmis gibi aklima hep iyi günlerimiz geliyor, esimin sakin anlari, cok sevdigim ailesi vs vs.
Bazen cok iyiyim, özellikle ailem ile bu konulari konustukca ama kendi basima kalinca bogazimda kocaman bir dügüm. Esim beni bekliyor, ben gitmiyorum, bu saatten sonra cok zor, paramparca olmus bir evlilik, 31 yasinda kocaman ama sorumsuz, saygisiz, cocuk gibi davranan bir koca.
Evim öylece duruyor daha bosaltmadim, yarin gidip özel esyalarimi alacagim. Nasil dayanacagim, niye bu karari vermisken icimde hala sIkIntilar var? Nasil kurtulacagim bu acidan? Su an is yerindeyim, aglamamak icin zor tutuyorum kendimi. Bosanmis arkadaslar nolur birseyler söyleyin.
Sunu unutma canım hıc bır acı taze kalmıyor ve asla ılk zamankı kadar acıtmıyor.Allah yolunuzu acik etsin, mutlu olun her daim, kimsenin yaptigi yanina kalmaz, kalirsada kalsin hayatinizdan cikmis gitmis zaten.
Hic mutlu olmayacagim, hic acisi gecmeyecek, hersey kötüye gidecek duygulari yasiyorum. Rüyalarim hep güzel cikiyor, ama acaba ben güzel olsun istedigim icin mi bilmiyorum.
Acıların elbet geçecek, geçmeyen acı yok .. Sadece zaman ve sabır ..
Eşinin belli ki rahatsızlıkları var normal olsa böyle davranmazdı mutlaka ..
Tedavi olmayı kabul etmez mi ? Bir süre ayrı yaşasanız ?
Ya da en önemlisi sen kafanda bitirebildin mi bu evliliği tamamen ?
Bilmiyorum ki. Huy mu rahatsizlik mi. Degisse ne olacak ki? O kadar hakaret edilmis bana, ailemin arkasindan, babam bogazina yapismis. Yasanilanlari yalan yanlis anlatiyor. Evlilik zeminden sarsilmis resmen. Annemi insan yerine koyupta yüzüne bakip iki cift laf etmiyor. Üzülüyorum, gercekten hic haketmediler bunlari. Cok sevilen sayilan bir aileyiz, ne bizim ailede böyle biri var ne de damatlarimiz gelinlerimiz böyle. Esim cok farkli degisik bir insan. Evlenmeden taniyamamisim malesef. Bu yaptiklarini düsününce anne ve babamin hakkini korumak durumunda oldugumu hissediyorum. Babam veya erkek kardesim olmasa annemle bana davranis seklini düsünemiyorum hic. Malesef aile ici siddet yasanan bir evde büyümüs, kültürlerinde erkek kabadir, kadin calisir, erkek kahvede pinekler, kadin ev isleriyle ilgilenmek icin vardir, kocasina hizmet icin vardir, erkek sinirlidir bagirir cagirir. Tek kurus degeri yok kadinin. Bende esitlik olan, ev islerinde erkeginde yardimci oldugu, kadina kötü muamele yapilmayan, geleneksel bir aile yapimizda olsa yenilige acik bir aileden geliyorum. Bu farkliliklari kapatabilirdik belki ama isin icine saygisizlikta girince cok zor. Esimde psikolojik sorunlar var evet, evde anneyi döven bir baba varmis cocukken, sonra baba kizinca esimin tarafinda olan bir anne, anne kizinca esimi savunan bir babaanne ve dede. Pofpoflanmis, hic bir is yaptirilmamis. Simdi esim kendimi ezdirmem modunda geziyor, kimseye saygisi yok büyüklere bile yasindan dolayi saygi duymaz, severse saygi duyar sevmezse yok.
ben boşandım. benim de senin gibi 4 yıl 2 ay sürdü. inan bana geçecek. sadece zamana ihtiyacın var. evliliğin iyi olsaydı kıyamazdın ve evini terk etmezdin. böyle düşünmek zorundasın. beynin seninle oyun oynuyor. gaza gelme. sakın gelgit yaşama. kararlı ol. zamanla her şey yoluna girecek.
boşanma dönemlerinde bende çok gelgitler yaşadım. hep acabalarla boğuştum ama inan bana boşanmak benim için çok daha hayırlıydı. eğer senin içinde öyleyse eninde sonunda boşanırsın.
ve ayrıca unutma boşanmak kaybetmek değil. sonuçta evlilikte bir zafer değildi değil mi:) boyumuz uzamadı evlenince. :)
boşanmak ayıp, tü kaka hiç değil :)
hakkında hayırlısı. kadir gecen mübarek olsun
Sunu unutma canım hıc bır acı taze kalmıyor ve asla ılk zamankı kadar acıtmıyor.
ben evlenıp ayrılmama degıl cok fazla sıkıntı cekmeme uzuluyorum
ne gerek vardı bunca uzuntuye bunca sıkıntıya dıyorum sadece.
hayatta taze tutamayacagın tek duygu acı , hersey gecer gececek.
sımdı yaz geldı cıvıl cıvıl ortalık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?