Boşanma hakkinda ?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi 9184
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Konu sahibine birşeyler demek istiyorum bende yarın eşimle gidip anlasmalı bosanma davası açıcaz bu benm fikrimdi ve gerekçelerim şu şekilde
3 yıldır evliyim annesinin etkisi altında kalabilen bana yansıtmak istemesede annesine karsı beni asla savunamaması benim arkamda duramayacak kadar erkek olamaması
Cocugumuz sebepsiz infertiliteden olmuyor ama 1 gram çabalamaması aşılama tüp bebek vs gibi tedavi yöntemlerini reddetmesi
3 yılda 3 iş değiştirip her iş yerinden şikayetçi oluşu ve bu bosanma fikrime gayet sevinir gibi davranması.. Ve daha niceleri
Suan nedense beni tedirgin ediyor düzenimin bozulacagı neler yasıcagım suan calısmıyorumda napacagımı bilememek düsünceleri sardı Allah yardımcımız olsun...
 
Ayrıca bilginiz varmı suan oturdugumuz ev kira ve kontrat eşimin üstüne bende calısmadıgım icin evde benm oturmama mahkeme onay verir mi?
 
Siz yine yıl olarak avantajlisiniz. Benim az kaldı ha simdi ha yarin düzelecek diye diye 8 yılım gitti.(ve oncesi sonrasi da gitmis oluyor biraz, en bastan dene biseyleri vs)

Esiniz sevinir gibiyse gene iyi, aklınızda soru işareti kalmaz, sizi oyalamis olmaz daha fazla yillariniz gitmez. Ne kdr erken o kadar iyi.
Ve evet bu düzene çok alışığım benim de korkularım var. Avantajlı yanlar da vardı ama olmayınca olmuyor.
Şu an buna önceden cesaret edememenin pişmanlığını daha çok yaşıyorum. En azından bu süreci önce yaşayıp biseyler değiştirecekse o zaman değiştirdi. Şimdi değişecek olmasının bile anlami kalmadı benim için ama yıllar puf olmus..
3 yıl içinde bosansam 27 yaşında olacakken şimdi 32yim ben de çalışmıyorum.
Bindik Bi alamete ins sonumuz hayir ola
 
Ayrıca bilginiz varmı suan oturdugumuz ev kira ve kontrat eşimin üstüne bende calısmadıgım icin evde benm oturmama mahkeme onay verir mi?
Hazırladığınız protokole bağlı olabilir. Bu ev eşimin ailesinin üzerine 4 aydır tekim burda. Protokolde bosanana kdr benim kalacağım yaziyor(öyle hazırladık verdik, ilk duruşmayı erteledik sadece)
 
Aynen bende 31 oldum 26da tanıstım en güzel yıllarımmıs meger diyorum illa şiddet gerekmez psikolojk olarak çökertmişler gibiyim sizin hikayenizi kendme cok benzettm. Birde demişsiznki protokolde bosanana kadar siz oturcakmssnz yalnız ben hep otiriym diyorum hayır ben oturcam diyor
 
Merhabalar. Konuyu baştan sona okudum. Ben de 30 yaşında, sizden farklı olarak 5 yaşında bir kız çocuğu sahibiyim. Tam da aynı şeyleri hissettiğimden durumuma uygun bu konuyu, hem de taze açılmış olarak görmek beni mutlu etti.
Evet, toplumumuzda maalesef boşanmalar; şiddet, aldatma gibi "geçerli" olacak sebepler olduğunda kabul görüyor, ayrılmak isteyen kişiye ancak o zaman hak veriliyor.
Nitekim dört duvar içinde ne yaşadığı, nelere maruz kaldığı ve bizim gibi farklı şekillerden nasıl hissizleştirildiği düşünülmeden kadınların, toplumu tatmin edecek gerekçeler bekleniyor.
Ben de sizin gibi inanılmaz hissizim, artık bu evlilik bana yük gibi geliyor, buz gibi soğuğum. Boşanmayı uzun zamandır düşünüyorum. Eğer boşanmak mümkün olursa kızımla yalnız yaşayan annemin yanına gideceğim.
Ama ben de sizin gibi ileride pişman olmaktan korkuyorum. Ki annem kolay biri değil, anlaşmak çok zor. Ama yine de bunu göze alabiliyorum. Burada hissiz, mutsuz olmaktansa annemi idare etmeyi tercih ediyorum.
Ama sectiğim hayatın vazgeçtiğim hayattan kötü olması ihtimali korkutuyor. Eminim bu da alışana kadar sürer. Sonrası kolay olur ama. Yine de acaba diyorum, bendeki bu durum geçer mi diyorum.
Ki eşimde öfke kontrolü problemi vardı. Beraberinde küfür, hakaret hatta son zamanlar bir itiş kakış bile olmuştu ve o kadar lüzumsuz, incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden. Çok üzgünüm ki çoğuna çocuğum da şahit oldu. Evde varlığı yokluğu da birdi ayrıca. Hatta kızım geçen gün, (kesinlikle babası hakkında benden olumsuz bir şey duymuş değil, bir gün olsun kötülemedim) anne, evlenirken çok yanlış bir tercih yapmışsın, dedi. 5 yaşındaki kızım, tam olarak bu kelimelerle.
Sadece son zamanlarda artık bize daha fazla vakit ayırmak istediğini söyleyip gerçekten daha çok üzerimize düşüyor ama ben artık istemiyorum. Artık o kadar "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" moduna geçmişim ki onun için, "onunla bakkala bile gitmek istemiyorum" cümlesiyle tanımlayabiliyorum bu gönülsüzlüğümü
 
Bir de şu var ki, evlilik beni bu denli hayal kırıklığına uğrattığı için ve de kendimden önce düşünmem gereken bir kızım olduğu için, zamanın ve şartların ne getireceği belli olmaz ama, ben yeniden evlenmeyi düşünmüyorum. Fikri bile ürkütüyor. Yani ölene kadar bekar kalmak artık neden mümkün olmasın? Yaşlılığımdaysa yine birinin kahrını çekmektense huzurevini tercih ederim
 
Zararından neresinden dönersen kardır. 42 yaşında küçük bi çocukla aynı cümleyi kuracaksın gibi duruyor kararlı olmazsan .32 geç bi yas değil toplum algısı böyle sadece
 
Anlaşmaya varmaniz gerekir. Ama kira durumlarında ayrıntı bilemiyorum, sözleşme onun üzerine olduğu için. Yarın dava acacaksaniz protokol hazırladınız mi ya da avukata mi gideceksiniz
 
Arkadaşım da sizin yaşta ve çocuğu da çocuğunuzla aynı yaşta. Onun durumu da fazlaca soğuması boşanmayı çok istiyor. O da bosanirsa evlenmek istemiyor.
Ben de evlilik yaşayamadım hissiyle tekrar evlenmek isterdim dengimi bulursam ama evlilikler hep sorunlu gibi durdugundan cekiniyorum işte, ya burayı ararsam ilerde diye.
Ama daha devam edebilme durumum kalmadı evli hissetmeyip resmiyette evli görünmeme..
İlerisinin garantisi olsa güzel pişman olmayacağım bir evlilik yasayabilcegimden emin olsaydım şu an hiç bu kafalarda huzursuz olmazdım sanirim
Sanki bir 10 yılım cop oldu ileride mutlu olma ihtimalimi de azaltti gibi ama yapacak bir şey yok..
Bir de gerçekten anlamış durumda olup çok şey söylemesi ve buna rağmen gidiyor olmam ağırlık yapıyor sanırım. İnsanlara inanan Bir yapım var , eskisi gibi olsam şans verirdim ama artik yağa da bala da batsa kocam gözüyle bakamicam.. o yüzden bosanmaktan başka şansım yok olarak goruyorum
 
Belki de çocuk faktörü dolayısıyla isteyip istememe durumumuz değişiyor. Evet haklısınız etrafta gerçekten mutlu bir evlilik görmek çok zor. Ama imkansız değil. Tabiki de denginiz birini bulup gönlünüzce bir evlilik yaşayabilirsiniz. Henüz çok gençsiniz hayatta her şey mümkün.
 
Anlaşmaya varmaniz gerekir. Ama kira durumlarında ayrıntı bilemiyorum, sözleşme onun üzerine olduğu için. Yarın dava acacaksaniz protokol hazırladınız mi ya da avukata mi gideceksiniz
Evet bugn protokol yapıcaz ama avukatmız yok
 
Aldatılan kadınlar hiç bunu düşünmüyor nedense.
Aldatılan ve buna rağmen kalmak için direnen kadınlar seviyorlardır. Sevmek bir insana tahammülü mübah kılıyor. Hatta bazen "o yanımda olsun da, ne yaparsa yapsın" kadar kaderine razı gelebiliyorlar sevdiklerini kaybetmemek için. Bir yandan herkes hata yapabilir ve 2.şansı hak eder evet. Ama bizim durumumuz daha ümitsiz. Benim için, sokaktan geçen herhangi bir insandan tek farkı, çocuğumun babası oluşu ve geçirdiğimiz bunca yıla duyduğum vefa. Çok üzücü. Keşke böyle olmasaydı ama maalesef...
 
Baba olmakda hic gözü olmayan adamla bugn protokol hazırladık ben başarıyorum kızlar. Konu sahibi hanımefendininde dedigi gibi en azından vicdan azabı cekmicem cunku bir gram üzülmesini görmedim
 
Baba olmakda hic gözü olmayan adamla bugn protokol hazırladık ben başarıyorum kızlar. Konu sahibi hanımefendininde dedigi gibi en azından vicdan azabı cekmicem cunku bir gram üzülmesini görmedim
Benim durumum da o şekilde olsa ben de hiç vicdan azabı çekmezdim bu konuda çok şanslısınız, yani hem mutsuz bir evlilik hem de bunun için uğraşmayan bir adam varsa zaten mecbursunuz , başka ihtimal yoksa kabullenmek daha kolay. Hakkınızda Hakkımızda hayırlısı olsun
 
Baba olmakda hic gözü olmayan adamla bugn protokol hazırladık ben başarıyorum kızlar. Konu sahibi hanımefendininde dedigi gibi en azından vicdan azabı cekmicem cunku bir gram üzülmesini görmedim
Misal benim de çocukta gözüm yok. Islerini bir oturtamadi, ben çocuk için yirtindigimda oralı olmadı. İlk yıllar denedim olmadı sonra da bıraktım daha ben evli olduğumu anlamadan ne çocuğu diye, hem maddi manevi bakabilxegimizi düşünmedim uzak durdum. En son davadan kısa süre önce annesi torun vermek zorundasın d3di. Eş de ilerde paramız olur cocugumuz olmazsa boşarım dedi.(son yıllarda bilerek çocuk istemiyordum denemiyordum) İyi dedim. Evlilik çocuk demek değil bana göre. Öyle söyledi ama şimdi çocuk olmasa da olur diyor her şeyi kabul ediyor. Bir dedigimi iki de etmeyecek biliyorum ama işte her şey zamanında güzel.

eğer bosanmayi kuzu kuzu kabul etmiş olsaydı benim aklım da hiç karışmazdi. Bundwn sonra İyi olabilecek şeyleri elimin tersiyle itiyorum gbi hissetmezdim. Burda bir şansım varmış ama gitmeyi ben tercih ediyorum daha beter şeyleri yasicam korkusu olmazdı. Burası bir seçenek gibi geliyor her istediğim sayesinde olacak ama ben gidiyorum gibi düşünüyorum. Ama geçti maalesef sevemicem artık. Dediğim gibi keşke hiç yalvarmasa sevinse boşanmaya burada keşke diyebileceğim bir şey kalmayacaktı kafam çok daha rahat olacaktı.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…