- Konu Sahibi birDerdim VAA
-
- #21
Adam bal gibi galiba, yoksa neden ayrılmasın?Bence konu sahibesi de hasta, hiç tanımadığı ve beğenmediği biriyle tanımadan etmeden 6 ayda evlenmişŞimdi de diyor ki gırtlağıma bıçak dayadı ne mikemmel bir erkek
Boşan...Merhabalar herkese,
3.5 yıldır evliyim, 2 yaşında bir oğlum var. Eşimle başka birisiyle nişan attıktan tam 1 yıl sonra evlendim. Nişanlım beni terk etmişti. Duygusal boşluktaydım. Eşimle tesadüfen iş ortamında tanıştık. Hiç sevmemiştim çok sevimsiz soğuk ve donuk gelmişti. O beni beğenmiş görür görmez. Peşimden koştu aylarca yüz vermedim istemedim. Sonra ısrarı sonucu görüşmeye başladık çok büyük jestler yapıp ( maddi değil ) aklımı alıyordu. Dünyada bir ben varmışım gibi davranıyordu. Ayaklarımı yerden kesti. 6 ay içinde nişanlanıp evlendik. Hiç tanımadan evlendik. Ailelerimiz çok farklıydı. Eşimle meslektaş olmamıza rağmen, benim ailem maddiyat olarak ortanın bir tık üstü ve seküler, onun ailesi de ortanın altı ve muhafazakardı. Ama eşimin kafa yapısı benim aileminkine daha uygundu. Muhazakar hayatı sevmiyordu. Eşim çok maddiyatçıydı. Aile desteği olmadan büyümüş tek başına. Ve doğulu, antepli. Bizse Mersinliyiz ama İskenderunda yaşıyoruz. Daha sonra evlendiğimiz gün de dahil para yüzünden burnumdan getirdi en güzel günlerimi. ne altın ne ev ne araba hiçbişey istememe rağmen sürekli maddiyat yüzünden saygısız konuşmalar yapıyordu. Ailesinden beş kuruş destek altın hiçbişey görmedik. Ailem çok destek oldu bize, ama buna rağmen kimse kendi ailesi hakkında konuşmadı. Evliliğin ilk zamanları, evde sürekli kavga yok yere. o ayaklarımı yerden kesen adam gitmiş, evde hiç konuşmayan bir adam gelmişti. Ben de neden böyle yaptığını sorduğum zaman evde kavga gürültü eksik olmuyordu. En ufak şeyler hakkında sohbet etmek istedğmde boğazıma bıçak dayadığını, boğazımı sıktığını biliyorum . en başta bu durumdan pişman olup özür dilemişti. Şimdi ise, arkadaşlarımın önünde beni yerden yere vurmuşluğu var, kafama vura vura işe bırakmışlığı var asla pişman olduğu yok. ( depremden sonra ) bazen çok iyi davranıyor, bazen seni öldürmek istiyorum beni sen delirtiyorsun diyor. eN SON Kavga ettiğimizde sahildeydik, bira şişesini sinirlenip üstüme fırlattı, oğlum basbas bağıra bağıra ağladı korktu, kaçtık babamın evine geldik. Aileme şiddet olaylarını anlatmama rağmen eşimin dengesizliğini hal tavılarını bildiklerinden ( abime silah çekmişti ) boşanmamı istiyorlar. Bense ne yapacağımı bilmez bir haldeyim. Mantıklı olanın boşanmak olduğunu biliyorum biliyorum, ama ah işte yufka yüreğim iyi olduğumuz zamanları hatırlıyor onun da yaptığı fedekarlıklar vardı şurda şu iyiliği vardı diyorum. kendimi suçlu hissediyorum sonra.
yorumlarınızı bekliyorum.
Yaptığı iyilik boğazına clbicak dayamasini örtecek kadar büyük değildir diye düşünüyorum. Neyi bekliyorsun çocuğunun gözü önünde bir gün sana kalıcı bir zarar vermesini mi ? Hadi fiziken sana bişey olmasa bile çocuğuna yazık değil mi bu şiddete maruz kalıp böyle büyüyecek babası gibi bı insan mı olsun onu rol model alacak şiddete meyilli olacak belkide. Kendin iciin değilse bile çocuğun için bosanmalisinMerhabalar herkese,
3.5 yıldır evliyim, 2 yaşında bir oğlum var. Eşimle başka birisiyle nişan attıktan tam 1 yıl sonra evlendim. Nişanlım beni terk etmişti. Duygusal boşluktaydım. Eşimle tesadüfen iş ortamında tanıştık. Hiç sevmemiştim çok sevimsiz soğuk ve donuk gelmişti. O beni beğenmiş görür görmez. Peşimden koştu aylarca yüz vermedim istemedim. Sonra ısrarı sonucu görüşmeye başladık çok büyük jestler yapıp ( maddi değil ) aklımı alıyordu. Dünyada bir ben varmışım gibi davranıyordu. Ayaklarımı yerden kesti. 6 ay içinde nişanlanıp evlendik. Hiç tanımadan evlendik. Ailelerimiz çok farklıydı. Eşimle meslektaş olmamıza rağmen, benim ailem maddiyat olarak ortanın bir tık üstü ve seküler, onun ailesi de ortanın altı ve muhafazakardı. Ama eşimin kafa yapısı benim aileminkine daha uygundu. Muhazakar hayatı sevmiyordu. Eşim çok maddiyatçıydı. Aile desteği olmadan büyümüş tek başına. Ve doğulu, antepli. Bizse Mersinliyiz ama İskenderunda yaşıyoruz. Daha sonra evlendiğimiz gün de dahil para yüzünden burnumdan getirdi en güzel günlerimi. ne altın ne ev ne araba hiçbişey istememe rağmen sürekli maddiyat yüzünden saygısız konuşmalar yapıyordu. Ailesinden beş kuruş destek altın hiçbişey görmedik. Ailem çok destek oldu bize, ama buna rağmen kimse kendi ailesi hakkında konuşmadı. Evliliğin ilk zamanları, evde sürekli kavga yok yere. o ayaklarımı yerden kesen adam gitmiş, evde hiç konuşmayan bir adam gelmişti. Ben de neden böyle yaptığını sorduğum zaman evde kavga gürültü eksik olmuyordu. En ufak şeyler hakkında sohbet etmek istedğmde boğazıma bıçak dayadığını, boğazımı sıktığını biliyorum . en başta bu durumdan pişman olup özür dilemişti. Şimdi ise, arkadaşlarımın önünde beni yerden yere vurmuşluğu var, kafama vura vura işe bırakmışlığı var asla pişman olduğu yok. ( depremden sonra ) bazen çok iyi davranıyor, bazen seni öldürmek istiyorum beni sen delirtiyorsun diyor. eN SON Kavga ettiğimizde sahildeydik, bira şişesini sinirlenip üstüme fırlattı, oğlum basbas bağıra bağıra ağladı korktu, kaçtık babamın evine geldik. Aileme şiddet olaylarını anlatmama rağmen eşimin dengesizliğini hal tavılarını bildiklerinden ( abime silah çekmişti ) boşanmamı istiyorlar. Bense ne yapacağımı bilmez bir haldeyim. Mantıklı olanın boşanmak olduğunu biliyorum biliyorum, ama ah işte yufka yüreğim iyi olduğumuz zamanları hatırlıyor onun da yaptığı fedekarlıklar vardı şurda şu iyiliği vardı diyorum. kendimi suçlu hissediyorum sonra.
yorumlarınızı bekliyorum.
2 çocuk neden peki? İnanmam ama hadi ilk çocukta sorun yoktu sonra başladı şiddet diyelim 2. Çocuğu neden doğurdunuz. İstemeden oldu demeyin yok öyle bir şey. Sipiral taktırır üstüne ilaç içerim olmadı tüplerimi bağlatırım da böyle adamlara kendin kurtulamıyorsam çocuk verip bir de o çocuğu rezil etmemBu benim. Nişanlandığımdan beri bu adamdan ayrılmak istiyorum 10 yıl geçti ve ayrılamadım, üstüne iki çocuk yaptım. Ayrılamıyoruz çünkü bu adamlar ev senin olsun, iki çocukla otur, ben giderim demiyorlar. Psikolojik baskıyla bizi evden çıkarmaya çalışıyorlar. Çünkü karakterleri bozuk, çocuklarına düşkün değiller. Çekişmeli boşanacak gücü bulamıyoruz kendimizde. Ben yurt dışına takmış durumdayım, hala boşanamıyorum. Bu hasta ruhlu adamdan kurtulmak için güç diliyorum size, üstelik aileniz arkanızdayken umarım kurtulursunuz.
İlk çocuğum tedaviyle oldu benim. İkinci çocuğu eş çok diretti olsun diye, doktor bana sadece tüp bebekle hamile kalabilirsin dedi, bayağı süre de olmadı zaten çocuk, ben de nasılsa olmuyor diye korunmadım. Meğer polikistik over zamanla düzeltiyormuş ve geç hamileliklere sebep veriyormuş2 çocuk neden peki? İnanmam ama hadi ilk çocukta sorun yoktu sonra başladı şiddet diyelim 2. Çocuğu neden doğurdunuz. İstemeden oldu demeyin yok öyle bir şey. Sipiral taktırır üstüne ilaç içerim olmadı tüplerimi bağlatırım da böyle adamlara kendin kurtulamıyorsam çocuk verip bir de o çocuğu rezil etmem
Ne iyi zamanı??? Ne fedakarlığı???ah işte yufka yüreğim iyi olduğumuz zamanları hatırlıyor onun da yaptığı fedekarlıklar vardı şurda şu iyiliği vardı diyorum.
Sırf şu bile boşanmak için sebep. Evladınıza böyle bir an yaşatmak hakkınız değil. Daha ilk şiddetinde çekip gitmeli o masum çocuğa travma olmamalıydınız..oğlum basbas bağıra bağıra ağladı korktu, kaçtık babamın evine geldik.
yufka yüreğiniz konuşmaya başlayıncayufka yüreğim i
AdMerhabalar herkese,
3.5 yıldır evliyim, 2 yaşında bir oğlum var. Eşimle başka birisiyle nişan attıktan tam 1 yıl sonra evlendim. Nişanlım beni terk etmişti. Duygusal boşluktaydım. Eşimle tesadüfen iş ortamında tanıştık. Hiç sevmemiştim çok sevimsiz soğuk ve donuk gelmişti. O beni beğenmiş görür görmez. Peşimden koştu aylarca yüz vermedim istemedim. Sonra ısrarı sonucu görüşmeye başladık çok büyük jestler yapıp ( maddi değil ) aklımı alıyordu. Dünyada bir ben varmışım gibi davranıyordu. Ayaklarımı yerden kesti. 6 ay içinde nişanlanıp evlendik. Hiç tanımadan evlendik. Ailelerimiz çok farklıydı. Eşimle meslektaş olmamıza rağmen, benim ailem maddiyat olarak ortanın bir tık üstü ve seküler, onun ailesi de ortanın altı ve muhafazakardı. Ama eşimin kafa yapısı benim aileminkine daha uygundu. Muhazakar hayatı sevmiyordu. Eşim çok maddiyatçıydı. Aile desteği olmadan büyümüş tek başına. Ve doğulu, antepli. Bizse Mersinliyiz ama İskenderunda yaşıyoruz. Daha sonra evlendiğimiz gün de dahil para yüzünden burnumdan getirdi en güzel günlerimi. ne altın ne ev ne araba hiçbişey istememe rağmen sürekli maddiyat yüzünden saygısız konuşmalar yapıyordu. Ailesinden beş kuruş destek altın hiçbişey görmedik. Ailem çok destek oldu bize, ama buna rağmen kimse kendi ailesi hakkında konuşmadı. Evliliğin ilk zamanları, evde sürekli kavga yok yere. o ayaklarımı yerden kesen adam gitmiş, evde hiç konuşmayan bir adam gelmişti. Ben de neden böyle yaptığını sorduğum zaman evde kavga gürültü eksik olmuyordu. En ufak şeyler hakkında sohbet etmek istedğmde boğazıma bıçak dayadığını, boğazımı sıktığını biliyorum . en başta bu durumdan pişman olup özür dilemişti. Şimdi ise, arkadaşlarımın önünde beni yerden yere vurmuşluğu var, kafama vura vura işe bırakmışlığı var asla pişman olduğu yok. ( depremden sonra ) bazen çok iyi davranıyor, bazen seni öldürmek istiyorum beni sen delirtiyorsun diyor. eN SON Kavga ettiğimizde sahildeydik, bira şişesini sinirlenip üstüme fırlattı, oğlum basbas bağıra bağıra ağladı korktu, kaçtık babamın evine geldik. Aileme şiddet olaylarını anlatmama rağmen eşimin dengesizliğini hal tavılarını bildiklerinden ( abime silah çekmişti ) boşanmamı istiyorlar. Bense ne yapacağımı bilmez bir haldeyim. Mantıklı olanın boşanmak olduğunu biliyorum biliyorum, ama ah işte yufka yüreğim iyi olduğumuz zamanları hatırlıyor onun da yaptığı fedekarlıklar vardı şurda şu iyiliği vardı diyorum. kendimi suçlu hissediyorum sonra.
yorumlarınızı bekliyorum.
nuHadi kendinizi geçtim adamı değil çocuğu düşünün ya. Bir gün kavga ederken sizi öldürse Allah korusun çocuğun annesiz ne yapacak o çocuğun psikolojisini düşünün
arkadaşlar, yazmış olduğuma karşılık verdiğiniz bu tepkiler için hepinize çok teşekkür ederim. Ben sosyoloğum aslında ve kadının evlilik hayatı, toplum bazındaki yeri konulu bir tez çalışması yazıyorum. Bunun için de böyle müşkül durumda bir kadın imajı ( meslekli, ailesi yanında destek fakat yine de boşanmaya şu koşullarda bile tereddüt eden aciz kadın ) çizerek sizlerden gelen yorumları okudum. Hepinizin kalemine sağlık. Burada şiddete karşı böyle dik bir duruş sergileyen siz değerli kadınları görmek beni çok mutlu etti. Umarım , yukarıda yazmış olduğum senaryoların hiçbiri, dünya üzerindeki hiçbir kadının başına gelmez. Huzurla kalınMerhabalar herkese,
3.5 yıldır evliyim, 2 yaşında bir oğlum var. Eşimle başka birisiyle nişan attıktan tam 1 yıl sonra evlendim. Nişanlım beni terk etmişti. Duygusal boşluktaydım. Eşimle tesadüfen iş ortamında tanıştık. Hiç sevmemiştim çok sevimsiz soğuk ve donuk gelmişti. O beni beğenmiş görür görmez. Peşimden koştu aylarca yüz vermedim istemedim. Sonra ısrarı sonucu görüşmeye başladık çok büyük jestler yapıp ( maddi değil ) aklımı alıyordu. Dünyada bir ben varmışım gibi davranıyordu. Ayaklarımı yerden kesti. 6 ay içinde nişanlanıp evlendik. Hiç tanımadan evlendik. Ailelerimiz çok farklıydı. Eşimle meslektaş olmamıza rağmen, benim ailem maddiyat olarak ortanın bir tık üstü ve seküler, onun ailesi de ortanın altı ve muhafazakardı. Ama eşimin kafa yapısı benim aileminkine daha uygundu. Muhazakar hayatı sevmiyordu. Eşim çok maddiyatçıydı. Aile desteği olmadan büyümüş tek başına. Ve doğulu, antepli. Bizse Mersinliyiz ama İskenderunda yaşıyoruz. Daha sonra evlendiğimiz gün de dahil para yüzünden burnumdan getirdi en güzel günlerimi. ne altın ne ev ne araba hiçbişey istememe rağmen sürekli maddiyat yüzünden saygısız konuşmalar yapıyordu. Ailesinden beş kuruş destek altın hiçbişey görmedik. Ailem çok destek oldu bize, ama buna rağmen kimse kendi ailesi hakkında konuşmadı. Evliliğin ilk zamanları, evde sürekli kavga yok yere. o ayaklarımı yerden kesen adam gitmiş, evde hiç konuşmayan bir adam gelmişti. Ben de neden böyle yaptığını sorduğum zaman evde kavga gürültü eksik olmuyordu. En ufak şeyler hakkında sohbet etmek istedğmde boğazıma bıçak dayadığını, boğazımı sıktığını biliyorum . en başta bu durumdan pişman olup özür dilemişti. Şimdi ise, arkadaşlarımın önünde beni yerden yere vurmuşluğu var, kafama vura vura işe bırakmışlığı var asla pişman olduğu yok. ( depremden sonra ) bazen çok iyi davranıyor, bazen seni öldürmek istiyorum beni sen delirtiyorsun diyor. eN SON Kavga ettiğimizde sahildeydik, bira şişesini sinirlenip üstüme fırlattı, oğlum basbas bağıra bağıra ağladı korktu, kaçtık babamın evine geldik. Aileme şiddet olaylarını anlatmama rağmen eşimin dengesizliğini hal tavılarını bildiklerinden ( abime silah çekmişti ) boşanmamı istiyorlar. Bense ne yapacağımı bilmez bir haldeyim. Mantıklı olanın boşanmak olduğunu biliyorum biliyorum, ama ah işte yufka yüreğim iyi olduğumuz zamanları hatırlıyor onun da yaptığı fedekarlıklar vardı şurda şu iyiliği vardı diyorum. kendimi suçlu hissediyorum sonra.
yorumlarınızı bekliyorum.
gerçekten sosyologsanız bu senaryoların daha kötülerinin yaşandığını biliyor olmanız lazım. neyse tez aşamasındaymışsınız uzmanlaşınca öğrenirsiniz. burdan birkaç konu okuyarak başlayabilirsiniz meselaAd
nu
arkadaşlar, yazmış olduğuma karşılık verdiğiniz bu tepkiler için hepinize çok teşekkür ederim. Ben sosyoloğum aslında ve kadının evlilik hayatı, toplum bazındaki yeri konulu bir tez çalışması yazıyorum. Bunun için de böyle müşkül durumda bir kadın imajı ( meslekli, ailesi yanında destek fakat yine de boşanmaya şu koşullarda bile tereddüt eden aciz kadın ) çizerek sizlerden gelen yorumları okudum. Hepinizin kalemine sağlık. Burada şiddete karşı böyle dik bir duruş sergileyen siz değerli kadınları görmek beni çok mutlu etti. Umarım , yukarıda yazmış olduğum senaryoların hiçbiri, dünya üzerindeki hiçbir kadının başına gelmez. Huzurla kalın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?