Eğer ondan gizli birikim yapabileceksen,bekle derim.Devam eden şiddet gibi bir durum yoksa.
Evliyken yapılan birikimler eşit paylaştırılıyor,biliyorsun.
O zaten hem evli olup hem bekar gibi yaşıyor. Hayat ona güzelBence sen bu isi halledersin sen de o isigi gordum. Birikim de olur zamanla her sey de olur. Ama kocan defolup gider mi onu bilmiyorum sen kovdukca o sana daha saglam tutunup parazit yasamini devam ettirmek isteyebilir.
Şu an sevmediğiniz bir insanla aynı çatı altında bulunmak dışında size bir zararı yoksa beklemeye devam edin derim ben. Madem babalık görevlerini yerine getirmedi hiç değilse siz birikim yaparken o da giderlerinizi karşılasın. Ayrı ev kurduğunuzda hesap etmediğiniz harcamalar yapmak zorunda kalabilirsiniz. Ya da bir süre işsiz kalabilirsiniz. Bunları göz önünde bulundurarak birikiminizden emin olana kadar beklemeniz daha mantıklı olur sanırım. Fakat her ne olursa olsun bu yazdıklarınızı sadece güçlü bir kadın başarabilirdi. Çocuklarınız için hep bu kadar güçlü kalın. Umarım sizi bekleyen çok güzel bir hayat vardır.
Hayatınız daha doğrusu evlilik hayatınız bana tanıdığım bir kadının hayatını hatırlatıyor, o da birkaç yıldır eşinin dokunmasına bile tahammül edemez olmuştu, karı koca ilişkisi namına hiçbirşey kalmadı aralarında, kıskançlık, iftira, kadını kendi ailesinden dahi kıskanma vardı, fiziksel şiddet yoktu ama psikolojik şiddetin alasını gördü, o hanımda sizin gibi fedakardı, evliliği için mesleğini bile bırakmıştı ama gördü ki maddi bağlılık adamın onu daha çok ezmesine neden oluyor, ilk adımı iş bulmak oldu, sonrası da çorap söküğü gibi geldi zaten, yeni boşandı ve üstünden bir yük kalkmışcasına huzurlu, şu an psikolojik olarak ne kadar baskı altındasınız darp var mı bilmiyorum ama boşanma sürecini beklemekte başlı başına bir stres o yakınımdan biliyorum, dava gününe kadar ki stresini hissetmemek mümkün değildi.
Biz ondan bir şey beklemeyince o kadar rahat ki.. bu kez de benim param falan demeye başlıyor o derece çirkinleşiyor tek bizden fazla olan şey onda para ve o şekilde eziyor . Üzülmüyorum içten içe acıyorum kendisine.bir kaç satır haricinde, konuyu benmi açtım acaba dedim, kendi kendime
yiten 12 yıl..
şanslısın bir mesleğin var ve sağlam basıyorsun.
pskolojik ve fiziksel olarak şiddete devam etmiyorsa, birikim yapmaya devam et..
ona, onsuzda mutlu olabildiğini göstermen en büyük ceza..
çocukların ve senin için mutlu bir hayat diliyorum
Teşekkür ederim vallahi ne yalan söyleyeyim onun adına bende çok mutluyum, insan boşanan biri için mutlu olur mu? Oluyormuş meğerse, boşanma sürecini yakınen bildiğim için ve çalışmaya başladığı andan itibaren özgüvenini yeniden kazanışını, benim fikrim maddi olarak kendinizi biraz toparlayınca kolları sıvayın çünkü özgüveninizi yeniden inşa edince karşınızdaki insanın hal hareketlerine tahammülünüz iyice azalıyor, evdeki varlığı ya da var ama yok hali dahi sinirlerinizi zıplatıyor, benim arkadaşımın eşi gezen biri değildi evdeydi ama evde yok gibiydi, ne yiyeceğiz çamaşırlarımı yıkadın mı'dan öteye gitmeyen süper bir diyaloğu vardı, dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan biriydi, arkadaşımın hikayesiyle sizin konunuzu sabote etmek istemem diyeceğim o dur ki iş hayatınızı da rayına oturtunca ister istemez beklemeye tahammülünüz olmayacak zaten ve bitsin diyeceksiniz, umarım iş dava açmaya kadar geldiğinde kendisi ve ailesi çirkinleşmez, yapabilecekleri hakkında fikir sahibi olup onun üzerinden senaryoları düşünmekte hem stresli hem de yıpratan bir durum çünkü.Bazen ben de diyorum böyle tahammül sınırlarımı zorlayarak yaşamaktansa bir an önce yasal olarak bitsin kendisi ve ailesinin çirkinleşmeleri mahkeme salonlarında sahte tanıkları falan hepsini şimdiden kafam da canlandırabiliyorum. Önceden olsa cesaret edemezdim iş bana kaybettiğim özgüveni ve hırslı beni hatırlattı.ben 10 yaşımdan beri acayip özgüvenli tuttuğunu koparan ve tırnakları ile kazıyarak her şeyi elde etmiş bir insanım.çocuklardan sonra çalışmadığım sürece ben adamın hayatını kolaylaştıran planlayan hem anne hem babalık yapan biri haline geldim. Öz güven yerlerde , adam keyfinde , ailesi ve sülalesi ile can ciğer bana ve çocuklara gelince yüzümüze bakmayan ev de ki eşya gibi sabit durmamızı bekleyen biri. Üstüne hakaret şiddet ama şimdi eski ben e dönmeme az kaldı. Çocuklar da hayatım da ve hep benke olacaklarından sağlam adım atmak istiyorum.
Arkadaşınız için çok sevindim darısı başıma
Mune
Benim de adağım var tertemiz bir şekilde anlaşarak bitirebilirsem adak adadım ama ben ve yasal olarak eşim görünen kişi yok karşı cephe ailesi ve eli kolu rahat durmayan durumları leyine değiştirebilecek yapı dalar.onun için delil bulundurmaya çalışıyorum elim de; anladıkları dilden konusabilmek için.
Ev de olduğu süre ne yiyeceğim sabah ne giyeceğim den öteye giden bir diyalogu yok. Hiç bir konusmasınada çocukları yok yani hangi okul ne yiyecekelr nereye gitmek isterler hiç olmadı bencil ve kendi çıkmazlarında dolanıp duruyor. O da anladı son zamanlar da ki değişimlerden defalarca ben kovmama rağmen gece giriyor eve cümle kurmuyoruz tek kelşme ile geldin mi yedin mi diyaloglar . Kavga edip bağırıyorum sorumsuzlukları karşısında kendi yine kaçıp gidiyor. Bizim ki el iyisi. Bana ve çocuklarına faydasız pasif agresif bir tip.
kaç defa teklif ettim bekar gibi yaşa istediğin bu ise dedim. Çocuklarla bana hakkım olanı ver ve sözleşme yapıp anlaşarak bitirelim ama inat etti çirkinleşti. Sıfır lira ile kapıyı gösterdi bize imkanı fazlası ile olmasına rağmen. öyleyse ben bize ait olan ama vermek istemediği imkanlarını kullanıp elimi güçlendireyim istedim ve bakalım dayanabildiğim kadar dayanıp yeni hayatımıza başlamak için sabır çekiyorum