- 24 Ocak 2011
- 21.772
- 35.595
- 798
Siz çalışıyor musunuz ?
Yeni bir konu açsanız kendinize, belki daha çok işinize yarar ?
Bende ayni durumdayim.2 hafta oldu ayrilali annemin evindeyim.bosanmadik daha bosanmayi esim istedi bende cok caba gosterdim fakat o bosanmayi kafaya koymus bi kere.esimin yuklu miktarda kredi borclari var ve bu yuzdende bunalimda oldugunu dusunuyorum.maddi manevi evliligin yukunu tasiyacak gucum yok diyor.ben bunun sebep olamayacagini dusunuyorum.esim beni aramiyor sormuyor hicmi ozlrmiyor bu kadarmi basitti hrrsey cok aci cekiyorum
Arkadaşım konu sahibi en son 2015'te girmiş,nasıl görsün sorularını?Evet konu eski konuymus fakat ben konu sahibini merak ettim acikcasi su an ne durumda? Esi geri dondumu?ayrilik surecini nasil atlatabildi?cavaplarsaniz cok memnun olurum...
Benim evliliğim de bitti, bitiyor... Rüya gibi başlamıştı herşey, evlendiğimiz gün değişti, sonrasında kısa sürse de hiçbir şey anlamadığım bir evlilik oldu. Bir gün mutlu olmadım bu evlilikte. Ama Allah biliyor ya çok sevdim, o da beni sevdi, ya da ben öyle sandım. Şu an eşimden ayrıyım, ailemin yanındayım, boşanma davasını bekliyorum. Bazı anlarda o kadar üstüme geliyor ki herşey, içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Hep ağlamak istiyorum, güzel günleri düşünüyorum onun beni sevdiği zamanları düşünüyorum. Sonrasında kötü anılar doluyor zihnime ve üzüntü, öfke her türlü duyguyu aynı anda yaşıyorum. En ağır gelen ise bir zamanlar beni seven adamın artık beni sevmemesi. Nasıl olur diyorum, o büyük sevgisi nasıl bitebilir? İçim acıyor. Eşim ise gününü gün ediyor belki, çok uğraştım evliliği düzeltmek için olmadı, o hiç çabalamadı, boşanmaya kararlı. Artık ben de öyleyim. Ama o hiç mi üzülmüyor, biraz olsun mu içi acımıyor merak ediyorum. Belki erkekler duygularını göstermiyor bizim kadar, belki o da üzülüyordur, ne olursa olsun bir evlilik bitiyor ama duygularını mı yansıtmıyor acaba diye kendimi teselli ediyorum. Ama onun bu kadar duyarsız olması, sanki eşinden değil üç günlük sevgilisinden ayrılmış kadar rahat gözükmesi içimi acıtıyor. Ben bu kadar kötüyken o nasıl bu kadar rahat olabiliyor? Kendini hiç değer verilmemiş, sevilmeyen istenmeyen bir kadın gibi hissediyorum.
Sorum basit, bir erkek boşandıktan sonra neler hisseder? Boşanmak erkeklere aslında daha ağır gelir derler. Sizce bu ne kadar doğru? Bir erkek boşanmayı istese bile sonrasında o da üzülür mü, o kadar şey paylaştığı eşini özler mi? Zamanla tekrar barışmak için adım atar mı, kendi terketmiş bile olsa? Boşanmış erkeklerin psikolojisi ne durumdadır? Benimle gördüklerinizi, bildiklerinizi, düşüncelerinizi paylaşır mısınız?
Çok haklısın, beni çok iyi analiz etmişsin canım. İçimde kalan çok fazla şey var. Çünkü çok sevdim çok emek verdim, o da şımardı ve hiç çabalarımın karşılığını alamadım. İçimde çok büyük bir öfke var dinmiyor aylardır, her gece öfkeyle uykuya dalıyor her sabah öfkeyle uyanıyorum. Psikolojik destek de alıyorum ama faydasını göremedim. Hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor bu öfke. Belki geçmesinin tek yolu eşimin yola gelmesi, o da imkansız.
Gercekten geciyor mu ? Hic gecmicek gibi ama bosanma derecesindeyiz deli gibi severdik birbirimizi .. simdi senden tiksiniyorum seni sevmiyorum diyor bir bucuk annemin yanindaydim eve gittigimde dekont gordum 350 liralik bi canta almis simdi bugun yarin bosanma gerceklisicek her yerde onu goruyorum nasil atlaticam bunugeçiyor cnm geçiyor her gece aglardim bende ama soguyor yangın
Ben boşanmak istiyorum dediğimde eski eşim tek laf etmediBenim evliliğim de bitti, bitiyor... Rüya gibi başlamıştı herşey, evlendiğimiz gün değişti, sonrasında kısa sürse de hiçbir şey anlamadığım bir evlilik oldu. Bir gün mutlu olmadım bu evlilikte. Ama Allah biliyor ya çok sevdim, o da beni sevdi, ya da ben öyle sandım. Şu an eşimden ayrıyım, ailemin yanındayım, boşanma davasını bekliyorum. Bazı anlarda o kadar üstüme geliyor ki herşey, içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Hep ağlamak istiyorum, güzel günleri düşünüyorum onun beni sevdiği zamanları düşünüyorum. Sonrasında kötü anılar doluyor zihnime ve üzüntü, öfke her türlü duyguyu aynı anda yaşıyorum. En ağır gelen ise bir zamanlar beni seven adamın artık beni sevmemesi. Nasıl olur diyorum, o büyük sevgisi nasıl bitebilir? İçim acıyor. Eşim ise gününü gün ediyor belki, çok uğraştım evliliği düzeltmek için olmadı, o hiç çabalamadı, boşanmaya kararlı. Artık ben de öyleyim. Ama o hiç mi üzülmüyor, biraz olsun mu içi acımıyor merak ediyorum. Belki erkekler duygularını göstermiyor bizim kadar, belki o da üzülüyordur, ne olursa olsun bir evlilik bitiyor ama duygularını mı yansıtmıyor acaba diye kendimi teselli ediyorum. Ama onun bu kadar duyarsız olması, sanki eşinden değil üç günlük sevgilisinden ayrılmış kadar rahat gözükmesi içimi acıtıyor. Ben bu kadar kötüyken o nasıl bu kadar rahat olabiliyor? Kendini hiç değer verilmemiş, sevilmeyen istenmeyen bir kadın gibi hissediyorum.
Sorum basit, bir erkek boşandıktan sonra neler hisseder? Boşanmak erkeklere aslında daha ağır gelir derler. Sizce bu ne kadar doğru? Bir erkek boşanmayı istese bile sonrasında o da üzülür mü, o kadar şey paylaştığı eşini özler mi? Zamanla tekrar barışmak için adım atar mı, kendi terketmiş bile olsa? Boşanmış erkeklerin psikolojisi ne durumdadır? Benimle gördüklerinizi, bildiklerinizi, düşüncelerinizi paylaşır mısınız?
eşimin 2. karısı olarak yazıyorumBenim evliliğim de bitti, bitiyor... Rüya gibi başlamıştı herşey, evlendiğimiz gün değişti, sonrasında kısa sürse de hiçbir şey anlamadığım bir evlilik oldu. Bir gün mutlu olmadım bu evlilikte. Ama Allah biliyor ya çok sevdim, o da beni sevdi, ya da ben öyle sandım. Şu an eşimden ayrıyım, ailemin yanındayım, boşanma davasını bekliyorum. Bazı anlarda o kadar üstüme geliyor ki herşey, içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Hep ağlamak istiyorum, güzel günleri düşünüyorum onun beni sevdiği zamanları düşünüyorum. Sonrasında kötü anılar doluyor zihnime ve üzüntü, öfke her türlü duyguyu aynı anda yaşıyorum. En ağır gelen ise bir zamanlar beni seven adamın artık beni sevmemesi. Nasıl olur diyorum, o büyük sevgisi nasıl bitebilir? İçim acıyor. Eşim ise gününü gün ediyor belki, çok uğraştım evliliği düzeltmek için olmadı, o hiç çabalamadı, boşanmaya kararlı. Artık ben de öyleyim. Ama o hiç mi üzülmüyor, biraz olsun mu içi acımıyor merak ediyorum. Belki erkekler duygularını göstermiyor bizim kadar, belki o da üzülüyordur, ne olursa olsun bir evlilik bitiyor ama duygularını mı yansıtmıyor acaba diye kendimi teselli ediyorum. Ama onun bu kadar duyarsız olması, sanki eşinden değil üç günlük sevgilisinden ayrılmış kadar rahat gözükmesi içimi acıtıyor. Ben bu kadar kötüyken o nasıl bu kadar rahat olabiliyor? Kendini hiç değer verilmemiş, sevilmeyen istenmeyen bir kadın gibi hissediyorum.
Sorum basit, bir erkek boşandıktan sonra neler hisseder? Boşanmak erkeklere aslında daha ağır gelir derler. Sizce bu ne kadar doğru? Bir erkek boşanmayı istese bile sonrasında o da üzülür mü, o kadar şey paylaştığı eşini özler mi? Zamanla tekrar barışmak için adım atar mı, kendi terketmiş bile olsa? Boşanmış erkeklerin psikolojisi ne durumdadır? Benimle gördüklerinizi, bildiklerinizi, düşüncelerinizi paylaşır mısınız?
Benim evliliğim de bitti, bitiyor... Rüya gibi başlamıştı herşey, evlendiğimiz gün değişti, sonrasında kısa sürse de hiçbir şey anlamadığım bir evlilik oldu. Bir gün mutlu olmadım bu evlilikte. Ama Allah biliyor ya çok sevdim, o da beni sevdi, ya da ben öyle sandım. Şu an eşimden ayrıyım, ailemin yanındayım, boşanma davasını bekliyorum. Bazı anlarda o kadar üstüme geliyor ki herşey, içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Hep ağlamak istiyorum, güzel günleri düşünüyorum onun beni sevdiği zamanları düşünüyorum. Sonrasında kötü anılar doluyor zihnime ve üzüntü, öfke her türlü duyguyu aynı anda yaşıyorum. En ağır gelen ise bir zamanlar beni seven adamın artık beni sevmemesi. Nasıl olur diyorum, o büyük sevgisi nasıl bitebilir? İçim acıyor. Eşim ise gününü gün ediyor belki, çok uğraştım evliliği düzeltmek için olmadı, o hiç çabalamadı, boşanmaya kararlı. Artık ben de öyleyim. Ama o hiç mi üzülmüyor, biraz olsun mu içi acımıyor merak ediyorum. Belki erkekler duygularını göstermiyor bizim kadar, belki o da üzülüyordur, ne olursa olsun bir evlilik bitiyor ama duygularını mı yansıtmıyor acaba diye kendimi teselli ediyorum. Ama onun bu kadar duyarsız olması, sanki eşinden değil üç günlük sevgilisinden ayrılmış kadar rahat gözükmesi içimi acıtıyor. Ben bu kadar kötüyken o nasıl bu kadar rahat olabiliyor? Kendini hiç değer verilmemiş, sevilmeyen istenmeyen bir kadın gibi hissediyorum.
Sorum basit, bir erkek boşandıktan sonra neler hisseder? Boşanmak erkeklere aslında daha ağır gelir derler. Sizce bu ne kadar doğru? Bir erkek boşanmayı istese bile sonrasında o da üzülür mü, o kadar şey paylaştığı eşini özler mi? Zamanla tekrar barışmak için adım atar mı, kendi terketmiş bile olsa? Boşanmış erkeklerin psikolojisi ne durumdadır? Benimle gördüklerinizi, bildiklerinizi, düşüncelerinizi paylaşır mısınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?