Boşanma ve çocuğu bahane etmek.

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
7.371
18.982
248
28
Merhaba hanımlar şimdi yazacağım konu direkt çocukluğumla bağıntılı olduğu için bunu ifade etmeyi ve görüşlerimi paylaşmayı kendime hak gördüm.
Annemle babam boşanalı uzun zaman oldu ve o dönemler çocuk sayılırdım. Kaldı ki evde kavga gürültü eksik olmazdı ve ben evde yalnızken “lütfen eve gelmesinler” diye dua ettiğimi bilirdim. Buna karşılık babam iyi biriydi ancak annemi sevmiyordu yani kalbinde aşk kalmamıştı. Diğer her şey bahaneydi. Annem evdeki her işi eksiksiz yapardı,çevresinde sevilen bir kadındı ama olmayınca olmuyordu yapacak bir şey yok. Araları her zaman kötü değildi bazı günler beraber yemeğe çıkardık,şakalaşırdık ya da ikisi beraber uzun uzun sohbet ederdi ama yine de babam annemi o anlamda sevmedi. Sonra boşandılar ve ben tam anlamıyla huzura erdim. Çünkü her şeyin normal olduğu günlerde bile normal gitmeyen şeyler olduğunun farkındaydım. Enerji,his. Çocuklar mutsuz olunan ortamın her zaman farkındadır. Babam şimdi başka biriyle evli ve çok mutlu. Annem pek iyi değildi yanlış şeyler de yaptı ayrılıktan sonra ama toparladı. Şu an ayrı ama mutlu 2 tane evim var.
Yani burda o kadar çok konu okudum ki “boşanırsam çocukların psikolojisi” “boşanırsam çocuklarım babasız büyür” “çocuklar için sabrediyorum” vs. Ben bunların boşanmak istemeyen kadınların bahanesi olduğunu düşünüyorum. Çocuklarınızı kendi korkaklığınıza siper etmemelisiniz bence çünkü ilerde bunun yükünü kaldıramazlar. Annem benim yüzümden boşanıp mutlu olamadı diye düşünecekler. Yani ayrılmak içinizden gelmiyorsa açık açık “ben ayrılmak istemiyorum” diyin çoluğu çocuğu öne sürmeyin. O çocukları da mutsuz,huzursuz bir eve mahkum etmeyin..
 
Hayatım babasına sarılan kızları gizli gizli izleyip özenmekle geçti. Sonra göz yaslrimi silip hayattayım ve yaşayacağım tonlarca güzel anı var diyerek kendimi kandırdım. Şuan ise ikisi de toprak altında ne vardı birbirlerinin değerini bilselerdi şu 3 günlük dünyada bende bi babanın başını okşadiği kız olsaydım.
herkesin yaşadığı hayatlar farklıdır reis Genelleme yapma o yüzden
 
Anne-baba evladının kıymetini bildiği sürece sorun yok
 
Eline sağlık çok güzel ifade etmişsin. Bosanmak istemeyen eş bahanesi bunlar sadece.
 
Ben de genelleme yapmanın yanlış oldugunu düşünüyorum. Evet evde huzursuzluk olmasi kotu bu durumda ayrilmak çözüm. Ama Ayrılma sürecini ve tek ebeveyn olma durumunu iyi yönetebilen psikolojisi saglam anne ve babanın cocuklari ayrilma durumunda daha mutlu olur. Herkes bunu yapamayabilir.
 
Valla haklısın.
Kadınların çoğu çocukları bahane ederek boşanmıyor.
Aslında tamamen rahatı bırakamadıkları, çalışmak zor geldiği, "boşanmış kadın" de memesi için ya da çocukların yükünü tek başına almaya cesareti olmadıkları için boşanmıyorlar.
Boşanmış değil de ayrılmış anne bana çocuğuyum, babamı yılda 2 3 defadan fazla görmem. Annemle beraber yaşarken bile iş için seyahate için Afrikay'a, Iğdır' Trabzon'a giderdi haftasonları görürdüm. O olduğunda annem mutsuz, hiç olmadığı kadar sinirli (ki bunu kendi annesi babası bile söyler.) ve huzursuz olurdu, babam hiçbirşeyi beğenmeyen, dışarıyı çok seven ama evine bu neşesini asla yansıtmayan adamdı. Annem aldatıldığını öğrendiğinde evimizde maddi problemler vardı, nasıl desem yokluk ama öyle böyle değil. Babamın yönetici olduğu fabrika batmıştı ve o zamanın asgari ücretliyle yani maaşının belki de 7/1iyle ev geçindirmeye çalışıyordu ve bize yansıtmıyordu. Allah var babam evine bakardı ama neşesiz bir adamdı. Kimsenin evinde olmayan bizde vardı, yiyecekler, mobilyalar, güzel tatiller.. Velhasıl annemin gözünü boyadığını düşündü bunlarla ve annemi kendisinin en yakın arkadaşının karısıyla aldattı. Bilgisayarda fotoğraf gördüm anneme söyledim. O akşamı hiç unutmuyorum, kadını çağırıp söyledik, inkar etti, yalan söylüyorsunuz dedi. 3 çocuğundan uyan kocana söylemeyeceğim Allah belanızı versin yuvamızı yıktın dedi. O akşam anladım ki babam bir daha bizim evimize gelmeyecekti. Velhasıl gerçekten babam o akşamdan sonra evimize giremedi, annem sokmadı. Bu yuvayı yıkan sensin, o kadın değil, şimdi kimin koynuna gidersen git ***** git dedi. babam gitti ama borçları kaldı, icra memurları geliyordu, sürekli eşya yazıp gidiyorlardı. Annemin tahsili yoktu, mecburen tekstilde girdi, zor zamanlar geçirdik. Akşam 11 12ye kadar mesaiye kaldı, ben kardeşimle kapıyı kilitleyip oturdum, zamanla borçlarımızı ödedik, annem işinde yükseldi. Öyle öyle derken bu günlere geldik. Çok zaman geçmedi, liseyi de bitirdi annem. Bunları niye anlattım, annem burayı okuyor arada sırada onu övüp şirin gözükeyim diye anlattım ajdjjdjd şaka şaka, gurur duyduğum için anlattım, içimde kalmış anlatasım vardı.
Ne biliyim ben annemden böyle gördüm, böyle öğrendim, her zaman dik durmayı, haksızlığa gelmemeyi öğrendim. Hani burada yazıyorlar ya boşansam daha mı iyi olacak. En azından gururunu kadınlığını kaybetmemiş olacaksın. En azından kendine saygın olduğunu hatırlayacaksın. En azından insanlar senin dik durduğunu görecek. Bunlar hep bahane, boşanmak isteyen 10 çocuğuyla da boşanıyor. Boşanmayı çocukların arkasına sığınan kadınlar aslında en büyük kötülüğü çocuklarına yapıyor. Çocukların anne kavramına olan saygısını, sevgisini yitirmesine sebep oluyor. Ha benim annem ayrılmasaydı şuanki saygım kadar saygı duyarmıydım, sanırım hayır ya duymazdım. Kadının kendine saygısı yok, bizi bahane edip rahatını bozamamış derdim.
 
Hanımlarımız evliliği Bi statü sanıyor, bu yüzden de boşanıp bu statüden mahrum kalmak istemiyor. Çocuk ve boşanma farklı konular ve asla bahane değil. Konfor alanından çıkmak zor geliyor. Burda konu açan kadın zaten boşanmaz destek aramaya geliyo aman çocuklar babasız napar dememizi bekliyo. Onla aynı durumda olan kadınlarda destek çıkıyo zatenn. Boşanmak isteyen insan gider davasını 1 günde açar ona buna sormaz napayım diye.
 
Buraz özele burnumu sokar gibi oluyor ama kusura bakmayın merak ettiğimden soruyorum
Boşanmış değil de ayrılmış yazmışsınız nasıl tam olarak?
nikah resmiyette var ama ayrılar mı yani?
Neden boşanmadılar?

Annenizle gurur duydum bu arada gerçekten.
 
Ben de buna katılıyorum. Çocuk bahane... Evlilik o kadar önemli görünüyor ki birçok kadının hayali zaten evlilik. E bir de rahatına da düşkünse kadın niye boşansın ki? Çalışacak, çocuklara bakacak üzerine de toplum baskısı... evli kalıyorlar işte. Halbuki boşansalar belki de karşılarına onları cidden sevecek, onlara saygı duyacak biri çıkacak ama işte... kimse konfor alanından çıkmak istemiyor.
 
Tam onu yazıyordum düzenleme dakikası geçmiş. :)
Aslında annem davayı açacaktı ama bunca yıllık emek var ve iş hayatına çok geç yaşta atıldığı için emeklilik gününü dolduramayacak. Babamı da tanıyorum, iş boşanmaya gelirse pis bir insandır, üzerindeki herşeyi başkasına devredebilir, annemin canını yakmak için küçük kardeşimi almak isteyebilir, hatta annemi öldürebilir bile. Hemde biz boşanıp annemin ilerideki haklarından mahrum olmasını istemiyoruz, tamamen benim ve kardeşimin isteği. Sadece annemizin yaşlılığını düşünüyoruz.
Tabi ki annem boşanıp evlenmek isterse saygı duyarım ama yıllardır öyle bir düşüncesi yok, olmayacağını söylüyor. O böyle mutlu, o mutlu olduğu sürece de ben mutluyum.
Ha şunu da söyleyeyim, annemle babam konuşmuyorlardı yakın bir süreye kadar, 4 5 aydır ayda bir kez arıyor, çünkü hem annem veremdi, hemde kardeşim ağır bir ameliyat süreci geçirecek onun için mecburi muhatap oluyorlar. Normalde yıllardır konuşmuyorlardı, aracı bizlerdik. Babam yıllardır evimize adımını atmadı.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Söylediklerinize katılıyorum. Zaten bir psikologdan da dinlemiştim. Huzursuz bir evlilikte çocuklar mutlu olmaz ve çocuğu yıpratan boşanma değil, boşanma yı bilmeyen ebeveynler yada boşanma sürecini cehenneme çeviren ebeveynler. İki taraf aynı olmuyor maalesef, kadın boşanmak istese adam arıza çıkarıyor, adam istese kadın ağır maddi yükümlülüklere maruz bırakıyor. Yada eşlerden bir taraf diğer tarafı çocuklara kötülüyor. Kendi aralarında problemin bedelini çocuklara ödetiyorlar.Bu ülkede hem evlilik hemde boşanma eğitimi verilmeli bence.
 
Kızım henüz iki yaşında ama bazen eşinle küs olunca bile mutsuz oluyor.Aramız iyiyken ikimize aynı anda sarılıyor acayip hissettiriyor mutluluğunu.
Eşimle aramız iyi bazen düşününce çocuk için çok zor diyorum ama tabi kavga gürültü varsa o evde tabi boşanmalari çocuk için daha iyi.Keşke her anne baba iyi geçinse
 
Bitmiş duygusu,evlenirken aşıktı elbette
 
Keşke annen de mutlu olsaydı. O da sırtını yaslayacak birisini bulsaydı. Yazdıklarınızdan yaşınızın genç olduğunu anlıyorum. Ya da öyle hissettim. Neyse yazacak geç çok şey var. Hem de hiçbirşey
 
Benim de yıllarca anlaşamayan annem ve babam var. Hala da evliler. Anneme sorsan sizin için boşanmadım diyor. Şimdi tüm çocukları evli, kocası ile aynı evde kalıyor. Babamdan nefret ediyor. Adam birşey dese azarlayıp duruyor, yüzüne bakmıyor. Yemek vermek, temizlik yapmak istemiyor. Şimdi niye boşanmıyorsun diyorum. Mallar ikiye bölünürmüş bahaneler bitmiyor da bitmiyor
 
Çok yerinde bi tespit olmuş
Umarım bunu okuyup ilham alacak kişiler çıkar
Mesela ben annem ve babamın boşanmasını isterdim çok. Tüm kalbimle isterdim..
Çocukluğumdan beri bunun sancısını yükünü çekiyorum hatta çekiyoruz 2 abimle beraber..
Şuan yıkık bi psikolojiden başka bişiyimiz yok aslında..

Cesaret edemeyen kadınlar aslında maddi kaynağı olmadığından, baba evine dönmek istemediğinden, kabul görmiceklerinden, toplum baskısından vs vs çekiniyolar
Çocuk için olduğunu düşünmüyorum işin bahanesi..
 
Bizde de var bi tane aynı numune..
Senelerce önce en büyük abimi üniye gönderim boşancam dedi annem
Sonra ikinci abim üniye gitmesi beklendi
Sonra benim gitmem
Sonra hepimizin ünileri bitirmeleri
Sonra hepimizin işe girmeleri
Sonra hepimizin evlenmeleri

Şuan herşey okey. Ben de artık sormuyorum ne zaman boşancan anne diye..
 
Bende bu sitedeki boşandırma merakını anlamıyorum resmen aile hayatını yıkmaya özendiriyorlar milleti... ŞİDDET ALDATMA VE KADINA DEĞER VERİLMEYEN EVLİLİKLERDE BOŞANMA NORMALDİR ama sırf aman aşk yok aman heyecan yok diye boğanın hayatınızı yasayın demeye getiriyor bir cogu sizi men ediyorum bu söylediğimdem fakat hemen pes edilecekse neden evleniliyor cocuklara bal gibide yazık oluyor anne baba başkalarıyla evleniyor baba ya da anne her koşulda yanında olamıyor en basiti cocuk okulda ailecek yapılan etkinliklerde bile bir eksiklik hissediyor
 

Bir başkasının aile hayatının yıkılmasının size veya bize ne artısı ne eksisi olabilir? Siz bu normal bu değil diye bir sınır getiremezsiniz. Eğer kişi mutlu değilse boşanmalı. Çocuklar anlamıyor sanıyorsunuz bal gibi de anlıyorlar. Anne baba mutsuz olunca çocuklar da mutsuz oluyor. Sebebi her ne olursa olsun eğer anlaşılamıyorsa, mutlu değilse ebeveynler boşanmalı. Kimse keyfinden boşanmıyor boşanan varsa da birdir ikidir ben hiç denk gelmedim. Sizin gibi boşanmayı korkunç görenler yüzünden insanlar mutsuz bir evlilik hayatına mahkum ediyor kendini. Evlenmek kadar boşanmak da doğal bir durum. Eğer bilinçli ebeveynlerse her koşulda çocuklarının yanında olurlar , ailecek yapılan etkinliklerde de bir arada olurlar. Çocuğun kendini eksik hissetmesi için illa anne babanın aynı evde yaşamıyor olmasına gerek yok.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Doğum sonrası boşanmayı düşünüyorum
4 5 6
Yorumlar
106
Görüntüleme
4K
Mehrii34
F
2. Evlilik ve kızım…
15 16 17
Yorumlar
333
Görüntüleme
9K
yildizligece8
Y
A
Eşimin ailesinin sorunları bizim sorunumuz oldu
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
2K
hermionegrangerrr
H
C
şeytan akrabalarla ne yapmalı
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
2K
prometheus261
P
M
  • Kilitli
Eşimle tekrar evlendik ama onun çocuğu var yardım edin
137 138 139
Yorumlar
3K
Görüntüleme
64K
Mune
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…