boşanmak istemiyorum nasıl davranmalıyım?

Uzerinden 2 yil gecmis
hala vicdan azabi duyuyor olabilirsin ama
bence esin hakliymis .
Tamam ne olursa olsun cana kiyilmamali ,
fakat bebeginiz henuz cok kucukmus ,3 aylikmis.
Daha yeni cocuklu hayata alismaya calisirken
2. bir cocuk, 2. bir hamilelik gercekten zor olurdu.
Bence esini bu kadar suclama .
Olayin hem maddi boyutu yani 2 kucuk bebege bakabilmek ,
hem hamile halinle ufacik bebekle ilgilenmek cok zor olurdu eminim .
Esini suclama bence o hem seni , hem bebeginizi , hem de kendini dusundugu icin
fikrini soylemis .
Ayrica bir dayatma da yapmamis .
Bak eger gercekten istemeseydi 2. cocugunuzu da yapmazdi .
Demek ki o zamanki sartlar onu gerektirmis .
Her seyde bir hayir vardir derler .

Bunun icin bosanmak da bana cok sacma geldi .
iyi bir baba oldugunu soyledigin esinden bosanirsan 2 cocugunun vebalini nasil odersin?
Lutffen o olayi unut ve esine , evliliginize, dolayisiyla iki cocuguna eziyet etme...
 
Son düzenleme:
Yapabileceğin hiç bir şey yoksa isyan etme, dua et. En iyi psikologdan daha iyi, inan bana. O senin acılarını biliyor ve seni anlayacaktır. Ama etrafındakileri kırarak bu durumu aşamazsın. Böyle yaparak olayları daha da çözülmez duruma getirirsin. İki senedir çözememişsin zaten, böyle davranarak da çözemezsin.
Bak belki bir bebeğini kaybetmişsin ama iki tane çocuğun var. Onları düşün. Sakın isyan etme. Lütfen biraz mantıklı düşün.
 
Siz aslında eşinizi bahane etmiş olmadığınıza emin misiniz?
Ben (Allah korusun tabiki) seneler önce anneminde aynı şekilde yaşadığını hatırlıyorum.
Kardeşimi aldırdığında vicdan azabından kurtulamıyor kendisini kurtarmak içinde başka şeyleri sebep gösteriyordu.
Eğer doğurmak isteseydiniz doğururdunuz ve önünüzde kimse engel olamazdı. Ben bir kaç hafta önce hamilelik şüphesiyle kendimi bu düşüncelerde bulmuştum. Yeni evli olmamız, maddi durumlar falan düşününce eşim istemese aldırırmıyım diye düşündüm. Allah yar ve yardımcınız olsun ama bence eşinize olan öfkeniz, unutamamanız birazda kendi vicdanınızı bastırmaktan kaynaklanıyor olabilir. Lütfen çokça dua edin ve en kısa zamanda bir psikologa gözükün annem şimdi çok mutlu bu süreç geçici yeter ki bunun farkına varın.
 

Aldatma değilse nedir evliliğinizi bu kadar sarsıp sizi hırpalayan? Hırsızlık mı? Adam öldürme mi? Bunları neden soruyorum biliyor musunuz; eğer bir karar aldıysanız arkasında durmalısınız.

Ya affedemiyorum deyip yolunuza bakacaksınız ya da ben affettim sen de unuttur deyip dik duracaksınız.
 

bebeği 3 aylıkken hamile kalmış tekrar eşi baskı yapmış bebeği aldırmışlar.sorunu bu canım yazmış arkadaş bi sayfa sonra.
 
bebeği 3 aylıkken hamile kalmış tekrar eşi baskı yapmış bebeği aldırmışlar.sorunu bu canım yazmış arkadaş bi sayfa sonra.

Parça parça yazıyolar sonra da elmayra bize carladı diyolar

Bu durumu değiştirir ama ne diye baskı yaptı acaba?
 


Allah razı olsun yorumunuz için..ama bi konuda kendimi yanlış anlattım galiba ben son konuşmamız hariç 1 kere bile boşanma lafını ağzıma almadım çünkü dediğiniz gibi bu olay için boşanmamaya karar verdim arkamda bırakmaya çalıştım bu konuyu tekrar hiç açmadım..çoğu zaman rol yaptım ama bu olay beni eşime karşı çok çok tahamülsüzleştirdi..ilk başlarda sesini çıkarmıyordu ama artık açıkça ilişkimizin iyi gitmediğinin farkında olduğunu söylüyor..ilk defa bu günlerde bazı şeyleri açıkça konuşmaya başladık bu da beni korkuttu bişeyler yapmam gerektiğini düşündüğüm için sizden fikir istedim..
 
Bebek annenin yumurtası babanın spermi ile olusuyorsa ve bu hamilelik kaza ile olduysa en az anne kadar babanın da söz söylemeye hakkı olduğunu düşünüyorum. Konu kürtaj günah cinayet vs meselesine dönüşmesin. Öne sürdüğü bahaneler basit değil. Baba olmaya yeni yeni alışmışken dürüst bir şekilde kaldıramayacağını söylemiş, siz de buu kabul etmişsiniz. Bunun adı gurur da olsa, küslük de olsa bitmiş gitmiş. Üzerinde durmayın.... Kendi kendinize atlatamıyorsanız uzman desteği alın.

Eşinizi suclamaktan da vazgecin sonucta sizi zorla hastaneye götürmedi, kendi rızanızla gittiniz. Bence sizin durumunuz eşinizi değil kendinizi affedememek.
 
nasıl yani eşin keyfi kaçacak diye 2. çocuğu aldırttı mı?
valla haklısın. hiç de küçümsenecek bir olay değil. ama suç iki taraflı, sen istemesen o bebeği aldırmazdın.
ikinizinde birbirinizden az kalır yanı yok. eşit miktarda suçlusunuz. biriniz teklif etmiş, öteki de uygulamaya geçirmiş.
idare edin artık birbirinizi. en azından hayttaki çocuklarınız için.
 


İnşallah Allah size"Eğer doğurmak isteseydiniz doğururdunuz " cümlesinin doğru olmadığını öğreneceğiniz olaylar yaşatmaz...ben zamanında bu konuda o kadar büyük konuştum hatta belki de farkında olmadan insanları yaralayacak kadar büyük konuştum ki bazen başıma bunun gelmesinin sebebinin bu büyük sözlerim olduğunu düşünüyorum..
 
çok sağol cnm , devlet hast. araştırdım ama orda böyle şeyleri pek ciddiye almıyorlar..dinlemiyor bile çok canın sıkkınsa ilaç yazayım diyip gönderiyor..ya da ban aöylesi denk geldi


​Bir uzmandan destek almalısınız ayrıca devlet has.psikologlar mevcuttur canın sıkkın ilaç yazayım olayları yoktur çünkü psikologların ilaç yazma yetkisi yoktur gerekirse terapilere bile katılırsın eger terapide sonuç alamazsan o zaman psikolog seni psikiyatriye yönlendirir.
 
bebeği 3 aylık dı zorlanırdı yıpranırdı diye bişey yok arkadaşlar..
büyümez miydi ikisi de büyürdü... ikiz üçüz anneler ne yapsın?
benim oğlum 5 aylıkdı kızıma hamile olduğumu öğrendiğimde..
yani artık geçmiş gitmiş konu sahibini de üzmek istemiyorum ama
bebeğim henüz çok küçük diye bi mazeret olamaz diye düşünüyorum...
çok acımasızca geliyor bu bana..
yani yanında ki küçük diye karnındakini ötelemek..
 



Kardeşim;

boşanmak için zerre kadar bir neden yok. boşanmak öyle kolay mı ya ister çocuk olsun ister olmasın. tahammülümüz olmalı herşeye ve herkese karşı.
unutmayı öğrenin bence artık. geçmişe takılmamayı. kimsenin dört dörtlük olamayacağını. kadınlarında erkeklerinde.
TAHAMMÜL EDEBİLİN SABIR EDEBİLİN UNUTMAYI ÖĞRENİN. TAKİ ALDATMA OLMADIKÇA..
önünüze yarınınıza ve gününüze bakın. geçmişi kötü olanları silin unutun bırakın...
 
Kadın diretseydi bebeği doğursaydı adam da destek olmasaydı bu sefer de adama giydirirdik; yardım etmiyo diye. Sırf ortada aldırılan bir bebek var diye bu kadar yanlı bakmayın olaya.

İkiz bebek baska, peşpeşe doğum başka.... İstememiş adam bu kadar net.

Bence sırf dürüst olduğu icin bile affedilesi. Hoş ortada affedilecek birsey de yok.
 


canım diğer yorumlarını çok beğeniyorum bu söylediklerin de de haklısın...acıtasyon yapıyor gibi olmamak ya da kendimi haklı çıkarmaya çalışmamak adına detaylı yazmıyorum ama evt zorla götürmedi, ama doğurmak istediğimi bildiği halde aldırma lafı geçtiği anda kendimi kaybedecek kadar ağladığım halde gittik..arabadan indiğimde gözyaşımdan yolu göremiyordum yine de gittik..bunları onu suçlamak için yazmıyorum..sonuçta istesem geri dönerdim silah zoruyla gitmedşm tabiki ama aklıma geldikçe diyorum ki insan sevdiği birinin bi damla gözyaşına kıyamazken eşim dediğim adam umursamadı bile..o gün resmen başka biriydi..işte o görüntüler aklımdan çıkmıyor..

o günü hayatımızdan çıkarsam onu kötüleyecek çok az şey bulabilirm , ama bazen sırf o gün için bile gemileri yakasım geliyor...kendimi engelleyemiyorum
 

Arkadaşım ne olur beni yanlış anlama, ortada hicbir sebep yokken bile kürtaj baslı basına bir sendrom. O an, sonrası vs vs. Ben de bu yüzden diyorum ki eşine yüklenme... Kendine care ol. Kendini affet. Öyle yapman gerekiyordu ve yaptın. Üzerinden de epey zaman gecmiş. Bu şekilde devam edersen eşin de sırtını döner. Boşanmak kolay değil. Bak ben hem kürtajı hem de boşanmayı yasadım. Cok cok zor. Ölüm gibi ikisi de.

Lütfen. Kendine evliliğine cocuğuna yapma bunları. Allah ona uzun ömürler versin.

Madem maddi olarak psikolog yardımı alamazsın kendi kendinin doktoru ol. Kendine telkinlerde bulun.
 

Onu siz yazmıştınız ben altını çizerek hatırlattım sadece amin cümlemize yaşatmasın inşallah
Fakat söylediğim gibi annemde aynı şeyleri yaşadı az çok bence bunu bir süreç olarak düşünüp dua edin.
Psikologa falan gidin ve zamanla bu acının azaldığını ve hayatınızın en güzel zamanlarını boşa harcadığınızı fark edeceksiniz.
Rabbim diğer yavrularınızı size bağışlamış. Aklınıza bunu getirin bu vahim olaydan sonra çocuğunuz olmuş ne güzel
 
ne yaşadın bilmiyorum ama en kısa zamanda psikoloğa gitmeni öneririm ilk önce sen git canım ihmal etme bide olayı anlatmamışsın ki yardımcı olalım ne oldu da bu hale geldiniz

evet bencede olayı anlatsan daha çok yardımcı olabilirdik.
 
bence eşinize suç bulmayın ve kalbinizi yumuşatın siz kendinize kızıyorsunuz eşimin bir sözüne nasıl bebeğimi aldırdım direnmedim diye bunun farkındasınız ama kendinize tam olarak itiraf edemiyorsunuz ama artık yapacak bişi yok allah diğer çocuklarınızı size bağışlasın acılarını göstermesin

bir psikologtan yardım alabilirsiniz...
 
Su an psikologa gidecek maddi durumunuz yok,
o zaman da calismiyormussunuz.
Belki esinizin de o zamanlar 2. bir bebege bakacak maddi durumu yoktu?

Valla hic esinize suc bulmayin .
Esiniz genis cercevede, mantikli dusunen bir insan.
Ben esinizi cok sevdim :)
Siki siki sarilin boyle bir ese :)
Yuvanizin tadini da kacirmayin bos yere

Evet iki cocuk buyur giderdi de ,giden o yillarda anne babadan da gidebilirdi...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…