Ben bu 5 yıldaa coook sınıra geldım ama ılk defa bosanmak kelımesı cıktı agzımdan...Ama ınanın yaralarımı, travmalarımı tahmın edemezsınız.
Tartısırken bardagı sertce tezgaha koydum dıye, alcaksın onu sessizce koycaksın dıyo hayır git yanımdan dıyorum tehdıt edıyor al o bardagı tekrar sessızce koy dıye bagırıyo.. Sureklı benı egıtme derdimde gibi...
Benım aılemı , arkamda olmalarını arkadaslarımı hıc bır seyı hazmedemıyor.
9 yıl diyorsun, 468 hafta, 3285 gün, 78.840 saat.
zaten haddinden fazla emek vermişsin, sabretmişsin.
yani 9 yılda değişmek isteyen değişirdi.
değişmek istemeyene bin yıl sabretsen de faydası olmaz.
her evlilikte tartışma, restleşme olur. mesela eşimle bir tartışmamızda eşim tv kumandasını sinirle yere attı. ben de zaten sinirliydim "vay sen aslında o kumandayı bana atacaktın da cesaret edemedin" diye çirkefe bağladım. kumandayı alıp duvara fırlattım, misilleme olsun diye.
bir daha o kumanda atılmadı.
özetle, böyle önemli anlarda gereken tavır koyulmazsa, iş hiç istenmeyen yere gidiyor. ancak iki taraftan birinin "iyi geçinmek" gibi bir niyeti yoksa, o kişi dilsiz biriyle evlense de aynı manyaklığa devam edecektir. çünkü kişiliği kötü, karakteri berbat ve değişime dirençli.
o insanı psikolog bile iyi edemez, çünkü dirençli. kendisinde hata görmüyor.
eşinin özür bile dilemeden seninle aynı yerde yatması, sırnaşması seni ne kadar zayıf, iradesiz gördüğünü gösteriyor. sence de bu davranış ve düşünce yapısı çok alçakça değil mi?