- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
-
- #61
İhanet yok ama hayatım mahvoldu. Sersem gibiyim ... Mutsuzum ....Çok mutsuz..
İhanet yok ama hayatım mahvoldu. Sersem gibiyim ... Mutsuzum ....Çok mutsuz..inşallah toparlarsınız evliliğinizi ki bence toparlanabilir ihanet felan yok ama eşiniz kusura bakmayın biraz odun kafaa eğitilneye ihtiyacı var dik duruşunuzu bozmadan alıp karşınıza açık açık konuşmayı denesen ayrılsanda için soğur en azından
Benım kendımde o gücü bulamamamdan ..bu hep böyle idiyse zorlamak neden?
Benım kendımde o gücü bulamamamdan ..Kızımı gelıp alıp goturmesınden, hep bır sekılde hayatımda olacak olmasından
bitirme evliligi biraz zaman tani ayri kal bir süre öfke ile alinan kararlar herzaman yanlis olmustur sakinlesmeyi bekle esin de sakinlessin yeniden gözden gecir lütfen .Ama ... neden kalbım yerınden cıkacak gibi atıyor..Neden bana hakaret eden , ıtekleyen hastalandıgımda dr a goturup bı yandan bana serum verılırse cok uzun surer dıyen bır adamdan uzaklasma dusuncesı benı uzuyor..
9 yıldır hayatımda .. 4 yıl sevgılılık, 5 yıldır evlıyız. 2 yasında kızım var .. Sureklı annecım babacım deyip deyıp sarılan .. Ailem arkamda , calısıyorum.. Annem babam bıze hep sahıp cıktı.. cocuguma bakıyolar , ev alırken yarısını verdıler , araba aldım yarısını babam ödedi. Ama eşim sözde saygılı ama hep bir mesafesi var. Babamın cok cıddı bır amelıyatı sonrası evimize geldıgımızde , yemek yok mu ki oldugu halde yemek yok mu deyıp tartısan ve evden cıkan bir adam. 15 gundur konusmuyoruz , aynı evde ayrı yasıyoruz . Kıyamıyorum yemek hazırlıyorum ama nasıl gururum kırılıyor içime akıyor gozyaslarım. Kımsenın gozundekı ısıgı sondürmesıne izin verme diyen bi annenın kızıyım. Ne olursa olsun arkandayız dıyen. Ama ben neden bu kadar gücsüzüm, neden korkuyorum. Gonlumu almak 5 dk surer ama onu bıle yapmayan bır adamla nasıl durabılıyorum.en son kavgamız iş yemegınden sonra eve geldıgımde bu elbıse ne böyle dedi.. acık degıl, dizlerimde bir elbıse .. ne var elbısede dedim, basım cok kötu gelme üstüme dedım devam ettı. Allah benı sana muhtac etmesın dedım. İtekledı benı buthn dolabımı askıları ustume fırlattı.yapma dıye bagırsam da dinlemedı. Sonra kı aksam da bısey lazım öı diye mesaj attı.cevap vermedım. 15 gun oldu konusmuyoruz , sadece whatsaptan kızım nerde , ben alıyım mı cıkısta bu kadardı.
Yanına gıttım konusmak ıstemıyorum dedi, sadece bısey solıcem dedım yınede cıktı odadan bosanmak ıstıyorum ben dedim. Karar verdın sen dedi. Dusundun bunu dedi. Tamam bak sen arastır dedi tek basıma mı dedim evet sen arastır solersın bana dedı cıktı evden.
Ben cok uzuluyorum gucsuzlugume, benım tercıhımın bedelını bir sekılde kızımın da ödeyecegıne ..
Bana dualarınızda yer verin olur mu..
hemen yarın boşanma davası açmak zorunda değilsin.Benım kendımde o gücü bulamamamdan ..Kızımı gelıp alıp goturmesınden, hep bır sekılde hayatımda olacak olmasından
Aslında sizin dedıgınız gibi düşündüm bende ... Ama dün bana - ailene actın mı konuyu , sen daha ne oldugunun farkında degılsın yazmıs. Ben de ben kızımla tasınana kadar aynı duzene devam edecegım, esyalarını toplar gidersin dedim.hemen yarın boşanma davası açmak zorunda değilsin.
önce evini ayır. ailene yakın bir ev bul ve taşın.
onsuz olabiliyor musun, o sizsiz nasıl, kızının kolayca alışıp alışamayacağını yaşayarak görmüş olursun.
gidişata göre ya ayrılırsınız ya da devam edersiniz.
hergün aynı ev, düzen, eşle yaşayarak sadece tereddüt yaşarsın, düşünmekten yorulursun.
bir de farklı evde, farklı düzende, eşini görmeden hayatını gözden geçir. bakarsın daha kolaylaşır her şey.
Evet öyle güzel yazmıssınız kı.. İyi insan ama iyi eş değil ve pusulası hıc bır zaman vıcdan olmadı...Bazı kararları almak gerçektende zordur. Ama bazen ne kadar zor olursa olsun o kararları vermek gerekir. Artık olmuş olana ahlanıp vahlanmayı bırakıp harekete geçmesi gerekir insanın. Diyorsunuz ya boşansamda bi şekilde hayatımda olcak. Artık buna yapacak birşey yok. Madem kızına karşıda iyimiş bırakın iyi bir baba olarak kalsın. Size koca olamamış bırakın.
Sadece bu konunuzu okusaydım daha anlayışlı olabilirdim. Ama önceki konularınızda hep aynı uzun zamandır birşey değişmemiş.
Seviyorsunuz, çocuğunuzun babası, belki iyide bir insan olabilir ama iyi bir eş değil malesef. Ne kadar hayatında sıkıntıları, ezilmişlikleri, yetersiz hissettiği şeyler olsada size böyle davranmaya hakkı yok. Hee siz bazı insanlar gibi ego yaparsınız onu ezmeye çalışırsınız vs amenna. Ama siz çok anlayışlı ve olgun davranıyorsunuz.
Yani bazı insanlar ne kadar iyi olsalarda siz ne kadar çabalasanızda değişmezler... o yüzden iyi düşünün hayatınızı hep gergin, tedirgin, her hareketiniz temkinli ve korkarak geçirmeyin.
Dualarım sizinle.
Bence esım gercekten tedavı olmalı... Ben de o sınıra geldım sanırım.. Simdi gitse şok yaşamam...Güclu olmak zorundayım, sureklı asagılanmak berbat bır şey...Terapiste falan gitseniz düzelir belki. Şu an eşine karşı sevgin bitmemiş anladığım kadarıyla. Ama böyle devam ederse biter. Bir sinir var oraya geldiğinde soğuyor insan sonra umrunda olmuyor. İns düzeltir kendini esin
Tesekkur ederım, öyle yapmaya calısıyorum. :)Kıymet bilmeyen adamla evlenmişsiniz ve çok hassas bir yapınız var bırakın sizde çok düşün meyin herşeyi kafanızı dağıtın biraz belki iyi gelir
Ben bu 5 yıldaa coook sınıra geldım ama ılk defa bosanmak kelımesı cıktı agzımdan...Ama ınanın yaralarımı, travmalarımı tahmın edemezsınız.inşallah herşey dezüne girer ,
bir süre ayrı kalsanız , mesafe bazen iyi gelir bazı evlılıklere ,
ortada bir çocuk var ,
ilk evlendiğimde bende çok boşanmadan bahsederdim ama şimdi bıraktım , çünkü kavga konu ne olursa olsun ondan boşanmak istemiyorum , oyuzden sorun nasıl çözülecekse öyle çözüyorum , allah öyle bir duruma kımseyı getirmesin .
sende biraz kendını çek ve bu boşanma konusunu kapat
Evet öyle güzel yazmıssınız kı.. İyi insan ama iyi eş değil ve pusulası hıc bır zaman vıcdan olmadı...
Öfkesi, siniri gerı kalan butun duygulardan önemli o'nun için..Yanı cok sık kavga etsek , ya benım esımde böyle parlar söner derim... Ama kendisi haftalarca ben yokmusum gibi yasayabılıyor. Ben sevgının, saygının olmadıgı yerde duramıyorum yapamıyorum.. Kalbım sürekli heyecanla atıyor.. Bagıracak mı olay cıkaracak mı.. Babamlara sırayet ederse ...Babamın yanında sesini falan yükseltse olay cıkar , babam bana hıc dayanamaz..Sureklı bunları dusunmekten, aman işime yansıtmayayım, cocuguma , annemlere yansıtmayayım derken cıldıracak gibi oluyorum bazen...
Bır de o kadar haklısınız kı yetersızlıklerı var aılesı hıc ılgılenmıyor yalnız hıssedıyor kendını dıye dıye hep o'na merhametle yaklastım ama o hıc bır seyı hazmedemedı.Ya babam esımle bır yere gıdeceklerı zaman(babamın arabasıyla),hemen benzını doldurur kı yolda o almaya kalkmasın dıye böyle ınce düşünür.
Ama adam hep hazımsız, arkadaslarım bana dogum günü surprızı hazırlamıslar dıye modu düşüyor.. ( belkı ben surprız yapcaktım dıyo, kı ınsanlar arayıp onun fıkrını almıslar ) kaldı kı 9 yıldır 1 kere surprız yapmamıs.. :)
İyi temennılerınız ıcın cok ama cook tesekkur ederim...
Derdi kendı aslında.. Komplekslı ve butun egosunu benı ezerek beslıyor ...Bu adamun derdi ne ben anlayamadim?
Bence esinizin terapiste ihtiyaci var.
Ahhh canım ya inanki en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir. Bir arkadaş yazmış ya bir süre uzaklaş başka bir yere git, kafanı dinle, onun tavırlarına, kendi duygularına, çocuğunun yaklaşımına bak...Bence yapabileceğin en mantıklı şey bu. Anlıyorum Korkuyorsun, çekiniyorsun ailem öğrenir ona karşı tavır alırlar. Ben affederim onlar o nefretle kalırlar vs diye. Ama bunları göze almadıkça bu kısır döngüde sıkışıp kalacaksın en kötüsüde bu.Evet öyle güzel yazmıssınız kı.. İyi insan ama iyi eş değil ve pusulası hıc bır zaman vıcdan olmadı...
Öfkesi, siniri gerı kalan butun duygulardan önemli o'nun için..Yanı cok sık kavga etsek , ya benım esımde böyle parlar söner derim... Ama kendisi haftalarca ben yokmusum gibi yasayabılıyor. Ben sevgının, saygının olmadıgı yerde duramıyorum yapamıyorum.. Kalbım sürekli heyecanla atıyor.. Bagıracak mı olay cıkaracak mı.. Babamlara sırayet ederse ...Babamın yanında sesini falan yükseltse olay cıkar , babam bana hıc dayanamaz..Sureklı bunları dusunmekten, aman işime yansıtmayayım, cocuguma , annemlere yansıtmayayım derken cıldıracak gibi oluyorum bazen...
İyi temennılerınız ıcın cok ama cook tesekkur ederim...
Benim esim de öyle olsa hani; o an sinirle oyle davrandım gel uzatmayalım dese ben zaten uzatamam :) gonlümü almak 5 dk o'na bile yanasmıyor ...Ahhh canım ya inanki en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir. Bir arkadaş yazmış ya bir süre uzaklaş başka bir yere git, kafanı dinle, onun tavırlarına, kendi duygularına, çocuğunun yaklaşımına bak...Bence yapabileceğin en mantıklı şey bu. Anlıyorum Korkuyorsun, çekiniyorsun ailem öğrenir ona karşı tavır alırlar. Ben affederim onlar o nefretle kalırlar vs diye. Ama bunları göze almadıkça bu kısır döngüde sıkışıp kalacaksın en kötüsüde bu.
Gerçekten yaşadıklarını o bardağı tekrar masaya koy demelerini düşünüp senin acını üzüntünü bende burda hissettim
Benim eşim bunla kıyaslanmaz ama bazen oda terstir düşünmez kim kırılır lan lun söyler. O binde bir zamanlarda bile ben aileme, arkadaşlarıma karşı düştüğü, düştüğümüz durum için utanırım, kızarım, nefret ederimAma sonra özür diler konuşuruz anlaşırız. Yavaş yavaş alıştı yapmıyor artık.
Yani demem o ki kendine bu şekilde yaşamayı reva görme.
Herşey çok güzel olsun sizin için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?