Merhabalar ben 34 yaşında öğretmenim 8.5 yıllık evliyim 5 yaşında kızım var. Eşimle 6 ay konuştuktan sonra evlenme kararı aldık.Gelin görünkü düğün günü tartışmayla başlayan evliliğim hem kavga tartışma iletişimsizlikle geçti. Eşim hergün 3 bira içen, az konuşan arkadaşlarıyla zaman geçirmeyi seven biri. Eşli olarak kimseyle görüşmüyoruz. Evliliğimizin ilk yılları eşli gruplarda yada akraba oturmalarında eşim beni aşağılardı.Sürekli kalbimi kırardı. Çocuğum olduğunda eşim babalık izninde gidip 1 hafta annesiyle tatil yaptı. Sonra birlikte gelip kayınvalidem bizimle kaldı. Bana çok eziyet etti sürekli eşimle aramızı bozmaya çalıştı. Birgün beni evden atmaya kalktı. Eşim sandalyede oturmuş hiç ses etmedi. Çok kırıldım.( Sebebi eşimin kayınvalideme sürekli para vermesini istememem.) Kayınvalidemin 2 tane emekli maaşı var. Kayınvalidem eşimi kendi eşi gibi görüyor.Arabada önde oturuyor Kayınvalidem bana iftira atmaya bile kalktı. Görümce desen onunla artık görüşmüyorum. Eşim her hafta sonu annesine gider kızımızı da alıp. Ben hafta sonu yalnız kalırım. Bana sende gel der ama ben kayınvalidemin eziyetlerine katlanamıyorum. O yüzden oraya gitmek istemiyorum. Cuma gidip pazar günü gelirler. Eşimle artık birlikte uyumuyorum çünkü ikimizde birbirimizi çok kırdıkEşimle haftada 2 defa cinsel birlikteliğimiz oluyor . Ayrıca eşimin erken boşalma sorunu var. Eşim ilgisiz ben eşimin tavırları yüzünden ve annesinin eziyetlerinden psikolojik sorunlar yaşıyorum bana git kendin tedavi ol dedi . Ama annesinin bana eziyet ettiğimi haksız olduğunu kabul etti. Ev işlerinde kısmen yardım eder. Beni bir kere oda dışarı atmaya çalıştı sonra hemen içeri aldıSonra 1 hafta konuşmadım. Bu arada benim evim ve araba alacak maddi gücüm ar. Ben artık kendimi çok yalnız ve yorgun hissediyorum. Kendime güvenimi kaybettim. Kimseyle görüşemiyorum sorunlarım aklıma geliyor hafta sonu evde yalnız geçiriyorum. Boşanmayı düşünüyorum ama cesaret toplayamıyorum . Şimdiden teşekkür ederim okuduğunuz için