- 8 Nisan 2022
- 261
- 209
- 53
- 26
Sanırım öyle gözüküyor. Süreç bu şekil yine cok uzayacak. Ama baska caremde yok
Sanırım öyle gözüküyor. Süreç bu şekil yine cok uzayacak. Ama baska caremde yokTamam işte verince sizde bir işe girin hem para biriktirin hem bu aileden uzaklaşın. Yavaş yavaş yolunuzu çizersiniz.
Cinsel hayatın aktif hale geldiği ilk zamanlarda korunduğunuz halde hamile kaldığınıza inanmıyorum. Korunmaktan kastınız geri çekilme falansa o ayrı mesele.Bende taş kalbinize üzüldüm. Aile zoruyla evlendim. Aile şanstır. Bazılarına ise şanssızlık. Derin konular var giremiycem dediğim konu buydu. Bir fedakarlık yapmam gerekti. Mecbur evlendim. Anneme ben evlenirsem bununla bak boşanırım dediğim zaman, annem evlen yeter ki yine boşan derdi. Tabi sonra başa gelince herkes kenara çekildi, ters tepti. Çocuk içinde gerçekten korunuyordum. Korunduğum halde kaldım, ama haklısınız bu kişiyle cinsellik yaşamam bile hataydı. İsteyerek doğurdum, hayatına son vermek istemedim. Çocuğum için pişman değilim. Bende üzülüyorum, keske babası doğru bir insan olsaydı. Ama bu günlerinde geçiceğine ve oğlumla yolumuza bakıcağımıza inanıyorum. Daha kolay yol için öneri istedim sadece, tesekkurler
Iste sebep ne sadece psikolojik şiddet olsa karsi çıkardınız doğuda asiret kızı değilsin yada cok baskici muhafazakar bi ailede buyumemissin üniversite mezunu olduguna göre en az 22 yasinda evlenmişsinizdir zorla evlendirildiginizi düşünmüyorumAsla yoktu gönlüm. 4 yıllık ilişkimi bitirip evlendim.
İnsanlar sprial ile hamile kalıyor nasıl bu kadar emin konuşuyorsunuz, adeta bir kadın doğum uzmanı gibisiniz Maşaallahınız var. Herşeyin açıklamasını yapıp, sizi inandırmaya çalışmak benim için çok gereksiz olucak. Ne desem çokta tatmin olmayacağınız belli, bunun içinde tabiki uğraşmayacağım. Bu kadar inanmadığınız bir olaya keşke yorum yapma gereği de duymasaydınız ayrıcaCinsel hayatın aktif hale geldiği ilk zamanlarda korunduğunuz halde hamile kaldığınıza inanmıyorum. Korunmaktan kastınız geri çekilme falansa o ayrı mesele.
Aile zoruyla evlenme kısmına hiç inanmıyorum. Aileden kurtulmak içindir olsa olsa. Size de mantıklı gelmiş, belki para gözünüzü boyamış ki evlenmişsiniz.
Taş kalpli değilim gerçekçiyim.
Yardımcı olabilmemiz için öncelikle konunun gerçekliğine ikna olmamız gerekiyor. Yalan söylüyorsunuz demiyorum ama kendi kendinize manipüle etmişsiniz bence. Zorla evlendirildim, korunurken hamile kaldım diyerek kendi hatalarınızı başkalarına yükleme, seçimlerinizin sonuçlarından kaçınma halindesiniz. Buraya hergün sizin gibi gerçekliğinden kaçmaya çalışan bir sürü kadın böyle konular açar. Uzman olduk artık.İnsanlar sprial ile hamile kalıyor nasıl bu kadar emin konuşuyorsunuz, adeta bir kadın doğum uzmanı gibisiniz Maşaallahınız var. Herşeyin açıklamasını yapıp, sizi inandırmaya çalışmak benim için çok gereksiz olucak. Ne desem çokta tatmin olmayacağınız belli, bunun içinde tabiki uğraşmayacağım. Bu kadar inanmadığınız bir olaya keşke yorum yapma gereği de duymasaydınız ayrıca
Annem eşimi çok istiyordu. Küçüklüğümden beri. Babamdan dolayı zaten psikolojik olarak iyi değildi. Benimde uzun bir ilişkim vardı ve o kişiyide asla istemiyordu. Eşimle olmam için yapmadığı şey yok, yıllardır eşim için psikolojik baskı gördüm ailemden. Tek derdi durumu iyi olmasıydı eşimin. Yıllarca manipüle edildim. Eşimde asla peşimi bırakmadı. 18 yasımdan beri her sene istemeye gelmislerdir. Reddettiğim, sevdiğim var dediğim halde. Annem ile babam boşanmıştı. Annem cok daha kötü durumdaydı. İntihara teşebbüs vs herşey baslamıstı. Ve benden hala tek istediği eşimle evlenmemdi. Onu daha fazla öyle görmek çok canımı yakıyordu. Tamam dedim herseye, nasıl istiyorsan öyle olsun artık dayanamıyorum. Esimde aileside biliyor, kendim isteyerek değil annem istiyor diye evlendiğimi. ve hayatımın en büyük hatasıydı gerçekten... şuan ki aklım olsa inanın intihar mı edicek annem? Ne olur et anne derim. Yine de evlenmezdim. Hassas dönemime denk geldi. Karşı koyamadım. Bazen gerçeklik insana ağır geliyor. Bir destek, öneri ararız. Hepte gerçek olmayalım ya.. biliyoruz cunku aslında gerçekleri. Ben annemin kızı olmak istemiyorum. Çocuğumu bu hayata daha fazla dahil etmek istemiyorum. Bir çare, yol arıyorum. Evet haklısınız hamıle kalmamam gerekti. Onada haksızlık. Ama oldu. Onu bunlardan uzaklastırmam gerek. Size acıtasyon değil, gerçeği anlattım. Bırseyı dramatize etmiyorum, cok daha fazlasıda var aslında. Keske ınanmayacağınız bir hayat yasamasaydım, inanmadım demeniz beni daha cok yoruyor, o kadar mı kötü ki inanılmamıs diyip daha cok uzuluyor insanYardımcı olabilmemiz için öncelikle konunun gerçekliğine ikna olmamız gerekiyor. Yalan söylüyorsunuz demiyorum ama kendi kendinize manipüle etmişsiniz bence. Zorla evlendirildim, korunurken hamile kaldım diyerek kendi hatalarınızı başkalarına yükleme, seçimlerinizin sonuçlarından kaçınma halindesiniz. Buraya hergün sizin gibi gerçekliğinden kaçmaya çalışan bir sürü kadın böyle konular açar. Uzman olduk artık.
İstediğim konuya, istediğim yorumu yaparım. Neyin gerekli ya da gereksiz olduğuna kendim karar verebiliyorum. Benim yerime düşünmek yerine söylediklerimi düşünmeyi deneyin.
Peki.Annem eşimi çok istiyordu. Küçüklüğümden beri. Babamdan dolayı zaten psikolojik olarak iyi değildi. Benimde uzun bir ilişkim vardı ve o kişiyide asla istemiyordu. Eşimle olmam için yapmadığı şey yok, yıllardır eşim için psikolojik baskı gördüm ailemden. Tek derdi durumu iyi olmasıydı eşimin. Yıllarca manipüle edildim. Eşimde asla peşimi bırakmadı. 18 yasımdan beri her sene istemeye gelmislerdir. Reddettiğim, sevdiğim var dediğim halde. Annem ile babam boşanmıştı. Annem cok daha kötü durumdaydı. İntihara teşebbüs vs herşey baslamıstı. Ve benden hala tek istediği eşimle evlenmemdi. Onu daha fazla öyle görmek çok canımı yakıyordu. Tamam dedim herseye, nasıl istiyorsan öyle olsun artık dayanamıyorum. Esimde aileside biliyor, kendim isteyerek değil annem istiyor diye evlendiğimi. ve hayatımın en büyük hatasıydı gerçekten... şuan ki aklım olsa inanın intihar mı edicek annem? Ne olur et anne derim. Yine de evlenmezdim. Hassas dönemime denk geldi. Karşı koyamadım. Bazen gerçeklik insana ağır geliyor. Bir destek, öneri ararız. Hepte gerçek olmayalım ya.. biliyoruz cunku aslında gerçekleri. Ben annemin kızı olmak istemiyorum. Çocuğumu bu hayata daha fazla dahil etmek istemiyorum. Bir çare, yol arıyorum. Evet haklısınız hamıle kalmamam gerekti. Onada haksızlık. Ama oldu. Onu bunlardan uzaklastırmam gerek. Size acıtasyon değil, gerçeği anlattım. Bırseyı dramatize etmiyorum, cok daha fazlasıda var aslında. Keske ınanmayacağınız bir hayat yasamasaydım, inanmadım demeniz beni daha cok yoruyor, o kadar mı kötü ki inanılmamıs diyip daha cok uzuluyor insan
Annem eşimi çok istiyordu. Küçüklüğümden beri. Babamdan dolayı zaten psikolojik olarak iyi değildi. Benimde uzun bir ilişkim vardı ve o kişiyide asla istemiyordu. Eşimle olmam için yapmadığı şey yok, yıllardır eşim için psikolojik baskı gördüm ailemden. Tek derdi durumu iyi olmasıydı eşimin. Yıllarca manipüle edildim. Eşimde asla peşimi bırakmadı. 18 yasımdan beri her sene istemeye gelmislerdir. Reddettiğim, sevdiğim var dediğim halde. Annem ile babam boşanmıştı. Annem cok daha kötü durumdaydı. İntihara teşebbüs vs herşey baslamıstı. Ve benden hala tek istediği eşimle evlenmemdi. Onu daha fazla öyle görmek çok canımı yakıyordu. Tamam dedim herseye, nasıl istiyorsan öyle olsun artık dayanamıyorum. Esimde aileside biliyor, kendim isteyerek değil annem istiyor diye evlendiğimi. ve hayatımın en büyük hatasıydı gerçekten... şuan ki aklım olsa inanın intihar mı edicek annem? Ne olur et anne derim. Yine de evlenmezdim. Hassas dönemime denk geldi. Karşı koyamadım. Bazen gerçeklik insana ağır geliyor. Bir destek, öneri ararız. Hepte gerçek olmayalım ya.. biliyoruz cunku aslında gerçekleri. Ben annemin kızı olmak istemiyorum. Çocuğumu bu hayata daha fazla dahil etmek istemiyorum. Bir çare, yol arıyorum. Evet haklısınız hamıle kalmamam gerekti. Onada haksızlık. Ama oldu. Onu bunlardan uzaklastırmam gerek. Size acıtasyon değil, gerçeği anlattım. Bırseyı dramatize etmiyorum, cok daha fazlasıda var aslında. Keske ınanmayacağınız bir hayat yasamasaydım, inanmadım demeniz beni daha cok yoruyor, o kadar mı kötü ki inanılmamıs diyip daha cok uzuluyor insan
işiniz çok zor ve tek yapmanız gereken güçlü olmak, düzgünce ilk konuşun anlaşmalı boşanma istediğinizi isteklerinizi belirtin, seni seviyorum düzelicem vs. derse bile kararınızda net olun. Ve onu sevmediğinizi istemediğinizi herşeyi dile getirin. Sonrasında lütfen hem bir işe girin hem de nafaka bekleyin. Çocuğunuz ve kendinize güzel bir yaşam için herşeyi 2 kere düşünün bu aile bana çok sinsi geldi. Böyle insanlardan hayır gelmez kendinizi bitirirsiniz. Şimdiden kariyerinize işinize bir adım atın. Sınır koyun. Hayır demeyi bilin. Sessiz kalmayın. Gerekirse ailesine bile laf söyleyinMerhaba kızlar. 4 yıllık evliyim. Görücü usulu uzaktan akraba evliliği yaptım ailemin çok istemesi üzerine. Çok derin ve hassas konular var onlara girmiycem. Kabul ettim işte bi şekilde evlenmeyi, yada ettirdiler diyim. Asla ama asla anlaşamadım. Ne kendisiyle ne ailesiyle. Ailesinden boşanamayan bir erkek. Evimizin maddi madevi herşeyi ailesi yapıyor. Evle kendisinin alakası yok. Büyümemiş bir erkek çocuğu. Adam markete gitse yolda annesi görse ah oğlum vah oğlum ne isin var markette ben yaparım size alısverıs diyor. Bu kafadalar. Sacma bi muhafazakar hayatları var. Dinle alakaları çok yok, ama yaşam tarzları öyle. Aksam cıkmazlar, kadın tek cıksa bi ton laf, arkadaslarım gelse,gezsek laf, Askılı sort giyilmezmis evlenince bilmem ne. Bide hurafeliler. Batıl ınancları cok yuksek. Lohusayken resmen hayatı zehir ettiler, boklu bez atılmaz, aynaya bakma, karanlıkta yatma, tek olma, kapıyı sen açma ay daha bi ton sey. Uzaktan akrabayız ama benim aile kültürümle alakaları yok. Görümcem liseye gitmek istedi kızı okutmadılar dışardan okursun dediler. Ki kızı bu zamana kadar hayatında tek basına dısarı bile cıkartmamıslar. Eşimde iste ailesinden gördüğü gibi yasamakta. Kendi mağaralarından cıkmıyolar, yozlaşmamışlar. Para var mesela yani durumları iyi kötü değil. Ama harcamayı bilmiyorlar. Ne bi gezme kültürleri var ne tatil ne bi sosyal aktivite ne alısverıs. Ot gibi yasıyolar dedikleri tek sey karınımız tok Allaha sukur baska bıseyede gerek yok. Evden hıc cıkmıyolar, kımseyle gorusmuyolar. Herkesle küsler. Tek yaptıkları evde yemek yapmak,tv izlemek. Bende bu hayatının tam tersini yasadım. Gayet sosyal arkadas cevresi olan bi üniversite hayatı iş hayatı hepsini yasadım. Ben onları yadırgayınca bide onlar bana laf sokuyor senin hayatın cok iyidi ya diye. Eşim ilgisiz. Ailesiyle aram iyise dünyalar onun. Ama kötüyse hayat zehir. Varlığıyla yokluğu bir. Evde eksik olsa onu arasam annesini arar ona söyler. Evde bısey bozulsa babasını arar ona söyler. Fatura gelse direkt babasına atar. Ve banada pinti. Ailesi bana arada harclık veriyor dusunun. Ve ben aslında direkt bosanıcaktım evlendiğim gibi. Ama olmadı ailem yanaşmadı biraz zaman tanı düzelirler öyle olur böyle olur. Derken ben hamile kaldım. Ay hamileyim, ay cocugum yenidoğan daha cok kucuk dedim. Ve gerçekten cok zor bir bebeklikti. Sımdı 3 yasında. Bıraz daha bıraz daha derken baktım ben kafayı yemek üzereyim kızlar. 4 yıldır sıfır düzelme. Tek basıma cocugumu büyüttüm aynı evde babası varken. Cocuga bıle o kadar ılgısız ki hastalansa hastaneye götürmez bekler annesı gelsin götürsün. Çok yoruldum. Cocugum babasız büyümesin dedikçe, e bakıyorum babasıylayken de babasız ki bu cocuk. En azından artıık ben görmüyimde babasını akıl sağlığım daha iyi olsun cocuguma daha iyi anne olabileyim. Bosanmak istediğimi söylüyorum. İstemiyor. Neymis beni cok sevıyomus cocugu cok sevıyomus bızsız yapamazmıs. E o zaman düzel? Oda yok. Yalan hepsi. Tek derdi baskıcı ailesi. Bosanırsak cunku o tekrardan ailesiyle yasıcak ve ailesi kontrol manyağı baskıcı bir aile. Kendi evinde bir nebzede olsa rahat o yüzden. Gerçi burda bile ne kadar rahat bilemedim. Evliyiz cocugumuz var bir yere gitsek annesi 4-5 kere arar. Geldinizmi, gittinizmi, yemek yedinizmi . Yolda gelirken 1 saat gec dönsek 10 kere arar. Öyleler. O yüzden eşimle dışarı cıkmaktan bile nefret ediyorum. Tatile gitmekten bile. Hıc unutmam bi keresinde kuzenlerimizle dısarı cıkmıstık saat aksam 9 gibi. Hos bir canlı muzıklı restoranttı ve daha yenı acılmıstı yer gece 2-3 te mekanda bitcek eğlence. Ve kuzenler arasında sadece ben ve eşim 1 saat sonra eve dönmüştük. Sebebi ise babası kızmış saat kaç oldu diye gahaha. 2 gün heralde sinir krizi gecirmistim bunu öğrenınce. Çok ayrıldım kızlar. Kac defa anneme gittim geldim. Ama ailesinin yanında durmasıda önemli insanın. Benim durdukları söylenemez. Kendim modelistim ama işimi cok kısa süre yaptım. Evlılık cocuk derken calısma hayatım cok olmadı. Anneme gitsem annem tek. Annem babam ayrı. Annemin ev 1+1. Calısıyor kendisi. Ama cocuguma yetememekten korkuyorum. 3 kısı tek maas. Ve annemde asıır zor bir insan. Onada cok gitmek istemiyorum aslında cunku mimarı o evliliğimin. Babamı hıc agzıma bıle almıyorum alkol bagımlısı ve kafasına göre hayat yasıyan biri o cocugumla onda yapamam. Suan oturdugumuz ev benim üstüme. Bosanınca yarıya boluncek. Üstüne nafakadır bıseydır öyle alıcam. Aynı evde oturmaya devam edip dava acsam nasıl dayancam bılmıyorum. Bıde anlasmalı degıl, cekısmelı kım bılır ne kadar surcek. O yuzden benim napıp ne edip anlasmalıya ıkna etmem lazım. En azından evının yarısıyla kendimi ufak bir daire alıp, nafakalarla cocugumla tek basıma hayat surmeye calısırım. Kreşi karşılarsa babası bende işime başlayabilirim. Ne güzel olur.. ama olurmu kadın hep zorluk cekıcek. Ne anlasmalıya yanasır. Yanassa bu sefer yok evden alamazsın, yok nafaka alamazsın baslarlar süründürmek için. İnsanlara bakıyorum ne kadar kolay bosanıyolar ya. Keske bendede öyle olsa . Çok zor durumdayım, sizce anlasmalıya nasıl ikna edebilirim
Ne kolay mıllete krese ver işe gir kreş kac oara haberın varmı senınÇocuk kaç yaşında? Kreşe ver işe gir.
Ne diyelim? Kocandır çek, yaşadığın moktan hayatı kabullen, sesini çıkarma sus otur. Uygun mu?Ne kolay mıllete krese ver işe gir kreş kac oara haberın varmı senın
Yok ama krese ver git çalış degil. Zaten ımkan varsa yapılacak bırsey . Moral verılse yeterNe diyelim? Kocandır çek, yaşadığın moktan hayatı kabullen, sesini çıkarma sus otur. Uygun mu?
Siz vereydiniz ya morali başkalarının mesajlarını eleştireceğinize.Yok ama krese ver git çalış degil. Zaten ımkan varsa yapılacak bırsey . Moral verılse yeter
Evet var. Senin daha iyi fikirlerin varsa yazarsın ya da yapabiliyorsun mucize yaratirsin konu sahibine. Benim haberimin olup olmamasi ya da yorumum seni ilgilendirmiyor zira. Hayatını değiştirmek istiyorsa bunları yapacak. Yoksa hayatında bir değişim olmaz.Ne kolay mıllete krese ver işe gir kreş kac oara haberın varmı senın
Ne morali vereceğiz anlamadım. Hayal mi satalım? Zor ya da kolay çalışacak hem cebi para görecek hem insan yüzü görecek çevresi değişecek. Herkes hayatını bu yolla idame ettiriyor valla kuru moralle kimsenin işinin yoluna girdiğini görmedim şu yaşıma kadar.Siz vereydiniz ya morali başkalarının mesajlarını eleştireceğinize.
Hadi verin bekliyorum, çok merak ettim nasıl moral vereceğinizi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?