Boşanmak?

katrem .!.:

entellektüel görünmeye çalışarak kendi düşünce yapınızda olmayan insanları aşağılayamazsınız
evet ben o geleneksel dediğin kadınlardanım
evimden işime işimden evime geliyorum işimi ve evimi çok seviyorum
eşimi ve oğlumu çok seviyorum
çocuğumu da inşallah kendi zihniyetimde yetiştiricem
onu sadece anlık zevklerle mutlu olan hevesi geçince, elinden oyuncağı alınınca ya da en ufak bir isteği yapılmayınca mutsuz olacak bir insan olmasını istemiyorum
toplumsal cinsiyetçi rolümden gayet memnunum kadın olmayı ve kadınlığımın gerektirdiği şeyleri yapmayı seviyorum
belki 50 li yaşlarımda ben de lömbür lömbür etlerimle o dediğiniz spor aletlerine binenlerden olucam ama
en azından eşim ve çocuklarımla belki fazla kilolarımla mutlu olmayı BİLECEĞİM...

Genişletmek için tıkla...

smuwiLa .!.:

Ben sorununu cok iyi anladım, benimde 6 yıllık bir iliskim var ve son zamanlarda bende iliskimi bitirmeyi düsünüyorum yoruldum ve cok yıprandım. Cok sorunlar yasadık, ona kalsa hic bir problem yok, hatta söz istiyoruz yani ben 2-3 ay öncesinde istiyordum ama artık istedigimi düsünmüyorum.. Evlenirsek mutlu olamayacakmısız gibi geliyor. İki günümüzden biri mutlaka kavgayla geciyor, bazen onun da beni sevmedigine sadece alıskanlık olduguna bile inandıgım oluyor. Bunu da ona dile getiriyorum sürekli, eger evlenirsek ben mutlu olacagımıza inanmıyorum diyorum bilmiyorum ama onunla evlilik beni heyecanlandırmıyor, ki simdiden bu kadar sorun yasıyorsak aynı evin icinde ne oluruz bilemiyorum? Rutine bagladık sanki, telefonda konusacak konu bile bulamıyoruz cogu zaman..

Kendimce bunun en büyük sebebibi bos gecen koca bir 6 yıla baglıyorum hızlı yasadık ve tükettik bazı seyleri, hatalar hataları getirdi zincirleme hatalar olarak geri döndü bana, cok zor bir durum ben bekar oldugum halde kolay karar veremiyorum siz bide evlisiniz, hersey gönlünüzce olsun insallah..

Genişletmek için tıkla...

irinaa .!.:

Hanımlar,
Benim açımdan mutsuz,eşim açısından mutlu bir evlliliğmiz var.
Son zamanlarda boşanmak daha fazla aklıma düşmeye başladı.
Sebebi de mutsuz olmam.
Eşimle defalarca konuştum,her seferinde bana hak verdi ama durum hiç değişmedi.
Artık konuşmak,derdimi anlatmak gelmiyor içimden.
Umudum kalmadı sanırım.
2.5 yıllıK evliyiz toplam 6 yıldır beraberiz.
Daha evlenmeden aklımı kurcalayan sorunlar artık önümde dağ gibi birikti.Eşimin bu sorunlar için sıraladığı mazeretleri de yavaş yavaş tükendi.Bende tükendim.
Suanda bavulumu toplamak geliyor içimden.Ailem başka sehirde onların yanına gitsem onlara ne anlatcam,anlamazlar beni.Eşimde peşimden gelip ben dönene kadar ailemde benimle kalır.Bunu düşündükçe içime bir agırlık çöküyor.E gidecek baska yerim yok hem ailem varken baska bir yere de gitmeyi ben tercih etmem.
Kendi ailem,eşimin ailesi(eşimin ailesiyle aramızda ciddi bir bağ oluştu onları üzmek hiç istemiyorum) arkadas cevremiz bnları düşündükçe içim kararıyor.
Eşimin beni yıpratmadan peşimi bırakacagını bilsem kimseyi düşünmeden boşanma dilekçemi veririm ama bu sürecde herkesle muhattap olma düşücesi beni mahvediyor.
Sıkışıp kaldım resmen.
Eşimi sevmiyorum,onunla eglenemiyorum,sevişemiyorum.Onu beğenmiyorum.
Belki dönemdir gecer diye kafamı oyalamaya calışıyorum ama kendimi hapsolmus hissediyorum.
Ne yapcagımı bilemiyorum.

Genişletmek için tıkla...