- 15 Şubat 2015
- 13.376
- 47.268
- 798
- Konu Sahibi Linda 1126
-
- #21
Ayni cumleyi yazmisiz zaten:)Çok tanıdık
Genelde eşiyle çok fazla yaş farkı olan erkekler aşırı kıskanç oluyor. Yaşadıklarınız kolay şeyler değil yine de hemen boşanmanızı önermem. Bence eşinizi bir evlilik terapisti ile görüşmeye ikna etmeye çalışın.25 ikimizde yasitiz
Yaş farkı yok yaşıtız. Terapiye negatif bakıyor kaç kez gidelim dedim kabul etmedi. İkna etmeyi ve ilişkimizi kurtarmayı çabalıyorum ama artık bir çarem kalmadığını düşünüyorum ne yapsam değişmiyor. kafam çok karıştı gerçekten ne yapacağımı şaşırdımGenelde eşiyle çok fazla yaş farkı olan erkekler aşırı kıskanç oluyor. Yaşadıklarınız kolay şeyler değil yine de hemen boşanmanızı önermem. Bence eşinizi bir evlilik terapisti ile görüşmeye ikna etmeye çalışın.
Ayrıntılı yazdığın için ve İlgin için öncelikle teşekkür ederim. Evi terk etmeyi ve lafımı diretmeyi hepsini denedim bir yere kadar ilerliyor bu süreç sonra yine aynı emin olun çok uğraştım beni anlaması için fakat olmuyor. Okuyorum şuanda hala devam ediyor.birlikte fazla zaman geçirmiyoruz çok işkolik her gün çalışıyor ve bana zaman ayiramiyor. Kesinlikle çok ataerkil biri zaten doğulu o yüzden benim doğrularım ona göre hiç bir zaman doğru olmayacak farkındayım. Artık dayanma sürecim kalmadı ciddi anlamda kendimi bitkin ve depresif hissediyorumİlk yıllar böyle olan erkekler zamanla kıskanç taraflarını törpüleyebiliyor. Ama bunun için çok uğraşmanız lazım başkaldırmanız lazım. Gerekirse evi terketmelisiniz. Tabi şu da önemli size zarar verebilecek bi potansiyeli var mı? Bu başkaldırma sıralarında zarar verir mi? Eğer öyleyse ayrılman en mantıklısı değilse uğraşman lazım seviyorsan. Seninde özgür bi birey olduğunu kafasına vura vura anlatman lazım..
Ben bir yere giderken haber veririm ama izin almam.
25 yaşındayım ne giyeceğime kendim karar veririm!
Aileme gittiğimde en az bir hafta kalıp dönerim. Bunun kararını kendim verebilirim.
Ben boşuna okumadım (eğer okumadıysanda önemli değil) ben evde boş oturmayı sevmiyorum kendi paramı kazanmak istiyorum. Sende saygı göstereceksin..
tarzı konuşmalar yapman lazım. İşte bunları yaparken kararlı olmak ve ona gerekirse ondan ayrılacağını hissettirmen lazım.
En irret olduğum insan tipi aşırı kıskanç insan. Aklın var fikrin var kim ne karışabilir ya? Eşe haber verilir, kıyafet konusunda belki yakışmamıştır fikir sunabilir ama müdahale edemez. Bir kere geliyoruz bu hayata ve bi daha 25 yaşında olmicaksın. Allah korusun ailenden birine bir şey olsa nasıl üzülürsün onlara yeterli zaman ayıramadın diye gerçekten buna değer mi ya..
Peki eşinle normal zamanda nasılsınız? Zaman geçirme, anlaşma durumu. Ve en önemlisi ben erkeğim istediğimi yaparım kafasında biri mi?
Haklısınız ama sevince insan kolay bırakamıyor karar vermekte çok zorlanıyorum bu boşanmak için yeterli bir sebep mi yoksa sonrasında üzülen olur muyum diyeyani insan bu yaşlarında giyinip bu yaşlarında gezemeyecekse ileride değişmesinin de çok bir önemi kalmıyor bende
4 yıldır evliyim, 28 yaşındayım evli olmam istediğimi giymemi ve istediğim yere gitmeme engel olmadı hiçbir zaman.. gayet sosyal bir insanım. eşim de öyle. bu kadar kıskançlığı ben sadece kusur olarak görebiliyorum. evliliğin temelinde zaten güven vardır. ben şehir dışına ve ya aileme giderken de bana güvenmeyen adam bir zahmet yanımda olmasın.
bu kişiden kişiye göre değişir. kimi katlanır düzelir der kimi ben böyle yaşayamam der boşanır.Haklısınız ama sevince insan kolay bırakamıyor karar vermekte çok zorlanıyorum bu boşanmak için yeterli bir sebep mi yoksa sonrasında üzülen olur muyum diye
Kesinlikle katılıyorum. Ben evlenmeden önce tayt elbise ne istersem giyen birydim ailemden bu konuda hiç zorluk çekmedim eşim böyle olması beni çok zorluyor sadece kıyafet de degilki konu çalışmak istiyorum izin vermiyor. Yalnız başıma çıkmama bile izin vermiyor eski ozguvenli halim gitti içine kapanık biri oldum bu yaşam şekli yüzünden böyle değildim çok değiştim hemende çocuk yapalım istiyor ona daha fazla bağımlı olacağım için diye düşünüyorumbu kişiden kişiye göre değişir. kimi katlanır düzelir der kimi ben böyle yaşayamam der boşanır.
ama şu an hem yaşınızın hem de evliliğinizin en güzel zamanlarında olmalısınız. yani elbet çevrenizde istediği gibi yaşayan evliler de vardır. sizin eksiğiniz ne? terapi almayı da kabul etmiyor ki eşiniz. sıkıntı burada zaten.
ben mesela böyle yaşayamam diyen kısımda olurdum yüksek ihtimalle. çünkü yazın bir tatilimi eşimle yapıyorsam, diğer tatilimi kız arkadaşlarımla ve ya kuzenlerimle yaparım. bulunduğum şehirden başka şehire sık sık arkadaşlarımla görüşmeye giderim. bunda bir şey yok, yaptığım belli görüştüğüm insanlar belli. kıyafetime de eşim karışmaz, hatta eşimin kafasında açık giyinme diye bir kavram yok. ben deniz kenarına giderken şort giyiyorsam ona göre orada şort giyilir, düğüne giderken mini elbise giyiyorsam ona göre orada o giyilir. çünkü ben nerede ne giyineceğimi bilirim sonuçta. aksi takdirde benim için zor olurdu ama bir başkası için eşinin karışması güzel de gelebilir. ne güzel beni seviyor ki karışıyor der o ayrı, öyle insanlar da var çevremde. herkesin kendini mutlu hissetme şekli farklı
Ayrıntılı yazdığın için ve İlgin için öncelikle teşekkür ederim. Evi terk etmeyi ve lafımı diretmeyi hepsini denedim bir yere kadar ilerliyor bu süreç sonra yine aynı emin olun çok uğraştım beni anlaması için fakat olmuyor. Okuyorum şuanda hala devam ediyor.birlikte fazla zaman geçirmiyoruz çok işkolik her gün çalışıyor ve bana zaman ayiramiyor. Kesinlikle çok ataerkil biri zaten doğulu o yüzden benim doğrularım ona göre hiç bir zaman doğru olmayacak farkındayım. Artık dayanma sürecim kalmadı ciddi anlamda kendimi bitkin ve depresif hissediyorum
bu gibi sorunları çözmeden çocuk düşünmeyin zaten asla. sorunlar çığ gibi büyür bu seferKesinlikle katılıyorum. Ben evlenmeden önce tayt elbise ne istersem giyen birydim ailemden bu konuda hiç zorluk çekmedim eşim böyle olması beni çok zorluyor sadece kıyafet de degilki konu çalışmak istiyorum izin vermiyor. Yalnız başıma çıkmama bile izin vermiyor eski ozguvenli halim gitti içine kapanık biri oldum bu yaşam şekli yüzünden böyle değildim çok değiştim hemende çocuk yapalım istiyor ona daha fazla bağımlı olacağım için diye düşünüyorum
Benim eşimde de şiddet olsa bir dk bile durmazdim ama hiç bir şekilde şiddet göstermez sözlü bile. Beni çok seviyor ve değer veriyor kıskançlıkları olmasa ve kapatmalari çok iyi bir eş olurdu aslinda ama işte bir o problemler yüzünden kararsizliklarim varBen de bu şekil bi evlilik geçirdim 20li yaşların başında. Gerçekten ömrümü tüketmişti. Kavgalar kıyametlerler 4 yılın sonunda ilerleme kaydetmiştim ama yine de olmadı boşandık. Çünkü onda şiddet vardı gençliğimin cahilliği de vardı çok direndim ama olmadı. Kıskançlık azalsa bile yaşanan kötü olaylar sonucu boşanmaya karar verdim. Süreçte yıpratıcı aslında.. Onu düzelteyim derken senin psikoloji gidiyor.
Ben de bu şekil bi evlilik geçirdim 20li yaşların başında. Gerçekten ömrümü tüketmişti. Kavgalar kıyametlerler 4 yılın sonunda ilerleme kaydetmiştim ama yine de olmadı boşandık. Çünkü onda şiddet vardı gençliğimin cahilliği de vardı çok direndim ama olmadı. Kıskançlık azalsa bile yaşanan kötü olaylar sonucu boşanmaya karar verdim. Süreçte yıpratıcı aslında.. Onu düzelteyim derken senin psikoloji gidiyor.
Evet. Bu yüzden bekliyorum şimdilikbu gibi sorunları çözmeden çocuk düşünmeyin zaten asla. sorunlar çığ gibi büyür bu sefer
Arkadaşlar çok kafam karışık. Nolur yardım.Beni ciddi anlamda depresyona sokan bir durum var o da eşimin aşırı derecede bana bağımlı ve kıskanç olması. Giyimime karışıyor normalde çok açık giyinen bir insan değilim fakat en ufak dar bir t shirt e bile çok kızıyor hep bol ve vücut hatlarımı belli etmeyen şeyler giy diyor hadi bunu aştık bi sekilde diyelim bende istediği gibi giyinmeye çalışıyorum ama sorunlar bunla da bitmiyor. Çalışmak istiyorum izin vermiyor kendi paramı kazanayım diyorum ben kazanıyorum ya yeter diyor o kadar kıskanç ki ailemin yanında 1 gün bile kalmaya gitsem onu bile problem ediyor onsuz şehir dışına seyahate veya ailem yada arkadaşlarımla gezmeye bile çıkmama izin vermiyor. İstediğim gibi yasiyamiyorum bile hayatımı ablam ile bile şehir dışına çıkmaya izin vermiyor illa o da olacakmış. Başıma buyruk ne yapiyormuşum böyle diyor yani ben artık çok yoruldum bu olaylardan tartışmaktan boşanmayı düşünmeye başladım.1 buçuk yıllık evliyiz.yaşıtız ikimiz de 25 yaşındayız. Ne yapmalıyım onu seviyorum ama kafam çok karışık yardım edin boşanmak doğru bi karar olur mu sizce?
Kyafete karısan erkeklerden nefret ederim sanki giymeyi bilmiyormuş gibi mudahale ediyorlar, gelelım konuya daha yaslarınız kucuk ve yenısınız, bence oncelıkle oturup konusmayı deneyın olmadı aıle danısmanına gidin, hala aynıysa bosanmayı o zmn dusunun veo zmana kdar cocuk yapmayın
O zaman boyun eğme kararlı ol alışmaya başlasın yeni sana. Yoksa ömür boyu çekersin yaşın geçtiğinde anlarsın ama iş işten geçmiş olur.Benim eşimde de şiddet olsa bir dk bile durmazdim ama hiç bir şekilde şiddet göstermez sözlü bile. Beni çok seviyor ve değer veriyor kıskançlıkları olmasa ve kapatmalari çok iyi bir eş olurdu aslinda ama işte bir o problemler yüzünden kararsizliklarim var
Evet daha fazla diretici olmaya çalışacağım pek fazla bir değişimin olmayacağını biliyorum ama denemekten başka şans yok teşekkür ederim ilginize :) umarım her şey hepimizin gönlüne göre olsunO zaman boyun eğme kararlı ol alışmaya başlasın yeni sana. Yoksa ömür boyu çekersin yaşın geçtiğinde anlarsın ama iş işten geçmiş olur.
Yani boşanın diyemem ama bu şekilde de ömür geçmez.Arkadaşlar çok kafam karışık. Nolur yardım.Beni ciddi anlamda depresyona sokan bir durum var o da eşimin aşırı derecede bana bağımlı ve kıskanç olması. Giyimime karışıyor normalde çok açık giyinen bir insan değilim fakat en ufak dar bir t shirt e bile çok kızıyor hep bol ve vücut hatlarımı belli etmeyen şeyler giy diyor hadi bunu aştık bi sekilde diyelim bende istediği gibi giyinmeye çalışıyorum ama sorunlar bunla da bitmiyor. Çalışmak istiyorum izin vermiyor kendi paramı kazanayım diyorum ben kazanıyorum ya yeter diyor o kadar kıskanç ki ailemin yanında 1 gün bile kalmaya gitsem onu bile problem ediyor onsuz şehir dışına seyahate veya ailem yada arkadaşlarımla gezmeye bile çıkmama izin vermiyor. İstediğim gibi yasiyamiyorum bile hayatımı ablam ile bile şehir dışına çıkmaya izin vermiyor illa o da olacakmış. Başıma buyruk ne yapiyormuşum böyle diyor yani ben artık çok yoruldum bu olaylardan tartışmaktan boşanmayı düşünmeye başladım.1 buçuk yıllık evliyiz.yaşıtız ikimiz de 25 yaşındayız. Ne yapmalıyım onu seviyorum ama kafam çok karışık yardım edin boşanmak doğru bi karar olur mu sizce?
Aile danışmanı terapist vs kabul etmiyor. Hadi yine de zorla gitti diyelim gitmezde hadi gitti kim ne derse desin Dr. Beni %100 haklı da bulsa onun için kendisi haklı onun kültür yetiştirme tarzına göre en doğru kendisi. bu konuda çok tartıştık değişmiyor. Doğu kültürü ataerkil zihniyetle yetişmiş ben onu değiştiremem bu yaştan sonra...O zaman boyun eğme kararlı ol alışmaya başlasın yeni sana. Yoksa ömür boyu çekersin yaşın geçtiğinde anlarsın ama iş işten geçmiş olur.
Evet biliyorum doğru kararı vermem gerekiyor. Boşanmak için yeterli sebep mi emin olamıyorum sevgimde bazen daha ağır basıyor çünküYani boşanın diyemem ama bu şekilde de ömür geçmez.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?