işte ben ayrılamadım malesefşimdi de bırakmak o kadar zor geliyor ki çünkü beni hala çok seviyor bunca soğuk tavırlarıma rağmen
Evi de eşimide ben yönetirim,ilk zamanlar mutsuzdum ama sanırım alışmaya başladım.
Ben herşeyi organize ederim,herşeyi ben düşünürüm,son sözü ben söylerim vs...
Tüm bunlara rağmen eşimi çok seviyorum ve ona karşı saygım sonsuz.
Yani hani aramızdaki farklılıklar yüzünden onu küçümsemiyorum,kırmaktan korkuyorum.
Birşeyleri öğretmeye çalışıyorum...
Sıkılmıyor muyum?Sıkılıyorum zaman zaman ama neyapayım?
Onun beni sevmesi,benim onu sevmem ve evli olmamız adına durumu kabulleniyorum.
Sevmesem bilmiyorum belkide böyle düşünmezdim.Ama ki onsuz bir yaşam bile düşünmek istemiyorum.
Sizin en büyük kaybınız saygı olmuş bence,eşinize karşı saygı duymadığınız için hakaret edebiliyorsunuz
onu kırmaktan kaybetmekten korkmuyorsunuz,kendinizi her fırsatta üstün görüyorsunuz.
Bencillik yapıyorsunuz bana göre...Siz bitti derseniz bitecek,devam derseniz sürecek.
çözemedim malesef çünkü ne zaman bana yaklaşsa evliliğmizin hata olduğu düşüncesi geliyor aklımaBana kalırsa cinselliğin olmaması seni ona karşı soğutmuş. Bu konuda onu suçlu görüyor ya da kendi çekingenliğini ona yıkmak istiyorsun.:26:
Keşke vaktinde bu işi çözseymişsin.İnsan sevişmediği bir adamı kocası gibi göremez tabi kiii..
çözemedim malesef çünkü ne zaman bana yaklaşsa evliliğmizin hata olduğu düşüncesi geliyor aklıma
Ama böyle olması için mutlaka sebepler vardır. Sırf cinsellik buna sebep olamaz. İyi bir insan iyi bir eş olmak için yeterli değil, ya da eşinin seni çok sevmesi senin onu sevmen için yeterli değil. Sen hiç bir sebep yokken düşünmüyorsun boşanmayı, yerine oturmayan taşlar var.
merhaba mesajını aldım çok tşk ederim vakit ayırıp yazmışsın yalnız cevap yazamıyorum msj sayım 100 e ulaşmadığı içinburaya bi mail adresi yazıyorum kaanbyz@gmail.com burdan görüşebiliriz diye düşünüyorum
Herkese merhaba arkadaşlar boşanmayla ilgili tüm forumları okudum ama kendime benzer bir durum bulamadım malesefBiraz ilginç benim hikayem çoğunuz anlamsız bulacak belki de yine de paylaşmaya ihtiyacım var.2 yıldır evliyim aşk evliliği bizimkisi.Aile yapılarımızın farklı olmasından dolayı çok sancılı ve gözyaşılı bir nişanlılık ve düğün süreci geçirdik.Ailelerimizin kültürel ve ekonomik düzeyleri çok farklı birbirinden ve ailesini hiç bizaman sevip benimseyemedim. Onlar da beni çok benimseyemedi doğal olarak neyse ama uzak şehirlerde yaşıyoruz ve bana bi zararları da faydaları da yok.Aramızdaki güçlü aşktan dolayı o çok sıkıntılı dönemlerde nişanı atmadığım için şimdi pişmanım biçok şeyi yaşayamadım içimde kaldı ve şimdi değdi mi bunca sıkıntıya diye sorguluyorum hep.Eşim beni hala çok seviyor ,değer veriyor ,bana hayran ama ben eski ben değilim evet aşık değilim ona artık.Birlikte hiçbişey yapmaktan zevk almıyorum ve hep yalnız kalmak istiyorum. Çünkü farklıyız; yetiştirilme tarzlarımız, zevklerimiz, mizaclarımız..Hayalimdeki erkeğin o olmadığını yeni fark ediyorum.Sürekli eleştiriyorum ve onu yetersiz bulduğumu hissettiriyorum hem de çok acımasızca yapıyorum bunu ( cinsel anlamda yanıma da yaklaştırmıyorum.Her fırsatta evliliğimizn hata olduğunu söylüyorum evet gerçekten pişmanım nişanlıyken ayrılmadığıma.Beni onun kadar sevecek birini bulamam diye ayrılmadım ama şimdi görüyorum ki sadece sevilmek hayran olunmak yetmiyormuş.Ben hayranlık duyulacak biri olmak istemiyorum ,hayran olacağım biriyle evli olmak isterdim.Çok mutsuzum ve Onu da mutsuz ediyorum bu kadar yıpranmayı hak etmiyor..Çocuğumuz da yok ve anne olmayı hiç istemiyorum zaten.Bu noktada boşanmak çözüm mü bilmiyorum sadece düşünüyorum..ortada somut bi sebep yokken ??
yani sizce aradığını bulamamış olmak, aşkın bitmiş olması ,eşine hayran olamamk aksine sürekli bir çocuğu eleştirir gibi eleştirmek...boşanmak için neden midir? hani sorumsuz bir insan olsa veya ne bileyim kötü bi alışkanlığı ve ya ilgisizliği dicem ki ha işte bi sebep sana ama yok hiçbiri ,danıştığım psikoloğum bana obsesif kişilik tanısı koydu yani mükemmeliyetçilik hastalığı
Hayirdir arkadasim 3 sene onceki mevzuda kendini gordun de akibetlerini mi merak ettinKendimi gördüm desem?
Hayirdir arkadasim 3 sene onceki mevzuda kendini gordun de akibetlerini mi merak ettin
Herkese merhaba arkadaşlar boşanmayla ilgili tüm forumları okudum ama kendime benzer bir durum bulamadım malesefBiraz ilginç benim hikayem çoğunuz anlamsız bulacak belki de yine de paylaşmaya ihtiyacım var.2 yıldır evliyim aşk evliliği bizimkisi.Aile yapılarımızın farklı olmasından dolayı çok sancılı ve gözyaşılı bir nişanlılık ve düğün süreci geçirdik.Ailelerimizin kültürel ve ekonomik düzeyleri çok farklı birbirinden ve ailesini hiç bizaman sevip benimseyemedim. Onlar da beni çok benimseyemedi doğal olarak neyse ama uzak şehirlerde yaşıyoruz ve bana bi zararları da faydaları da yok.Aramızdaki güçlü aşktan dolayı o çok sıkıntılı dönemlerde nişanı atmadığım için şimdi pişmanım biçok şeyi yaşayamadım içimde kaldı ve şimdi değdi mi bunca sıkıntıya diye sorguluyorum hep.Eşim beni hala çok seviyor ,değer veriyor ,bana hayran ama ben eski ben değilim evet aşık değilim ona artık.Birlikte hiçbişey yapmaktan zevk almıyorum ve hep yalnız kalmak istiyorum. Çünkü farklıyız; yetiştirilme tarzlarımız, zevklerimiz, mizaclarımız..Hayalimdeki erkeğin o olmadığını yeni fark ediyorum.Sürekli eleştiriyorum ve onu yetersiz bulduğumu hissettiriyorum hem de çok acımasızca yapıyorum bunu ( cinsel anlamda yanıma da yaklaştırmıyorum.Her fırsatta evliliğimizn hata olduğunu söylüyorum evet gerçekten pişmanım nişanlıyken ayrılmadığıma.Beni onun kadar sevecek birini bulamam diye ayrılmadım ama şimdi görüyorum ki sadece sevilmek hayran olunmak yetmiyormuş.Ben hayranlık duyulacak biri olmak istemiyorum ,hayran olacağım biriyle evli olmak isterdim.Çok mutsuzum ve Onu da mutsuz ediyorum bu kadar yıpranmayı hak etmiyor..Çocuğumuz da yok ve anne olmayı hiç istemiyorum zaten.Bu noktada boşanmak çözüm mü bilmiyorum sadece düşünüyorum..ortada somut bi sebep yokken ??
Aaa oyle soyleme sonra sanane canim diye terbiyesizce bir cevap alirsin.Arkadaşlar neden eski konuları hortlatıyorsunuz? Konunun üzerinden seneler geçmiş, hadi neyse ama konu sahibi de aktif üye değil ki cevap verebilsin...
Aaa oyle soyleme sonra sanane canim diye terbiyesizce bir cevap alirsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?