Boşanmayı düşünmek hem de somut bir sebep yokken!


papatya, seni okadar iyi anlıyorum ve okadar iyi hissediyorum ki seni, hani demişsinya benimki gibi duruma dek gelmedim diye, bu konuda yalnız değlsin, senin şuan yaşadığını ben 2007 de yaşadım, senin gibi gelgitlerim çok oldu, aileler arası kültür farkı, eşini eksik görmen her konuda ve en önemlisi onunla seni sevdiği ve bir daha böyle seven bulamayacağın için evlenmen.... okurken biran kendim geldim gözlerimin önüne... bende 1,5 yılın sonunda bitirdim, öncleri pişman olurmuyumö neler olur diye çok düşünmüştüm. zerre pişmanlığım olmadı iyi yapmışım bende keşke nişanlı iken attığım yüzüğü takmasaydım diyorum ama çekilemez duruma gelince sürdürmenin hiç anlamı yok, bu sadece kendine zarar verir. şimdi 2. evliliğimi yaptım benim hayran olduğum insan :) evlilik buymuş diyorum..... inşallah hakkında hayırlısı olsun, unutma senden daha değerli bir başka sen yok....
 

çok mutlu oldum mesajınızı görünce, sizi daha yakından tanımak istiyorum mümkünse nasıl irtibata geçebiliriz acaba?
 
arkadaşlar eşime duyduğum sevginin tamamen bitmediğini fark ettim boşanma düşüncelerimi şimdilik erteliyorum o yüzden ama hala bir aradayken keyifli vakit geçiremiyoruz ve yanımda olmadığı zamanlar daha mutlu hissediyorum kendimi malesef.öte yandan hayatımdan çıksın da istemiyorum..gelir düzeyimizi merak edenlere o benden az bişey fazla kazanıyor.hiç bir bakımdan benden üstün değil ve beni mutsuz eden şey bu..
 
DELIRUZGARIM .!.:
Yani durum tam tersi olsun istiyorsun ben deli divane olayım gözünün içine bakayım ama o yanına bile yaklaştırmasın ,sizi eleştirilmek rencide edilmek mutlu ediyor sanırım ...
Genişletmek için tıkla...

aksine rencide edilmeye dayanamayacak kadar hassasım ve öyle büyüdüm babam bir gün bana sesini yükseltmemiştir ve aynı özelliği eşimde de gördüğüm için sevmiştim zaten yani öyle kaba biriyle hiç yapamazdım
 

dediğim gibi çocuk mevzusu çok uzak bir konu bana asla kendi içimde barışık olmadan anne olmayı istemem ki bazen bu hiç olmayacakmış gibi geliyor..ailesi konusuna gelince benim ailemden çok farklılar bu yüzden hiç benimseyemedim ama baktığım zaman bana yaptıkları bişey yok şu anda zaten çok nadir telefonla görüşüyorum nişanlılık döneminde yaşadıklarımı unutamıyorum ama..
 

Hakkınızda hayırlısı olsun.

Siz onun sizden hiçbir bakımdan üstün olmadığını düşünüyorsunuz, ama yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla o, her ne kadar sizi çok sevse de, ayrılmanız halinde kendine yeni bir hayat kurabilme konusunda kendine güvenebiliyorken, siz aranızda büyük uyumsuzluk olduğunu düşünmenize rağmen sanki ondan ayrılmaya cesaret edemiyorsunuz.
 

haklısınız galiba..
 
bende seninle benzer durumu yaşıyorum.tek fark çocuğumun olması.tek fark 32 yaşında ve 7yıldır evli olmam.evde herşeyi ben düşünürüm ne yapılcak ne alıncak gelecek ile ilgili planlar evlilikte erkek olan benim maalesef.seni çok iyi anlıyorum.güç istiyoruz arkadaşlar bir erkekte güç başka bir şey değil.yeni fikirlerle gelsin yeni birşey söylesin istiyoruz annnesine bişey dicekken ezilip büzülmesin istiyoruz hayata karşı dik dursun istiyoruz.ama maalesef yok bu okadar yoruyorki insanı okadar yıpratıyorki giden seneler gelmiyor bir evlilik terapistine gidin derim.ondan sonra düşünün.
 
Bence biraz şımarıklık yapmışsınız..Bir de eşinize yaptığınız şeyler kul hakkına girer..ona karşı yanlış davranmayın.yazıktır günahtır hem dünyada hem ahirette vebali vardır...Allah sizi doğru yola eriştirsin ve hidayet versin.
 

aslında eşim hayata karşı dik duruşlu biridir eğilip bükülmez.. benim kabullenemediğim ailesi ve çevresi, çok farklılar bizimkilerden ve ben sırf bu yüzden çocuk sahibi olmak istemiyorum onların soyadını ve kültürünü taşıyacak korkusuyla( keşke en başından farklı olduklarını gördüğüm an bitirseymişim diyorum şimdi boşansam millet diyecek ki sen zaten biliyodun evlenmeseydin(
 
arkadaşlar aranızda var mı hiç acaba böyle farklı kültürden biriyle evlenmiş olan? ailesinden de çevresinden de zerre zevk almıyorum yani bunu söylemek istemiyorum ama malesef çok görgüsüz ve eğitimsizler ( insan bu yüzden boşanır mı?
 
insan bu yüzden evlenmemeli..

biz de de çok görgü farkı var..

ama işte eşim farklı diyorsun..

ailesiyle evlenmiyorum diyorsun..



hele çocuk olunca insan bu sebeple boşanamıyor..

genç kızlarımızı uyaralım en iyisi burdan...



yol yakınken eşinizi de çok sevmiyorsanız ayrılın.


 

malesef seviyorum hala çünkü o da beni çok seviyor zaten bu yüzden kopamıyorum
 

malesef seviyorum çünkü o da beni çok seviyor o yüzden kopamıyorum nişanlıyken de bu yüzden ayrılamamıştım keşke beni bu kadar sevmeseydi diyorum
 
ben daha ne istiyorsun bulmuşsun öyle kocayı aaa?? diyenleri anlayamıyorum. saydığınız sebepler bir insanı mutsuz edebilecek sebepler. insanların kocalarının birsürü kötü alışkanlığı olup burunlarından getirebilirler hayatlarını ama bu sizin durumunuzdaki birinin mutsuz olmamasına etken değildir. eşin sadece "iyi" olması veya seviglinn yeterli değildir. kadının karakteri baskın oluyorsa bu yaratılışa da ters oluyor. erkeğin fiziki yapısı gereği o ruh açısından da daha güçlü olmalı. biz eşiminizn göğsüne başımızı yaslamalıyız. "sürekli" o bizimkine değil. eh işte o zaman "çocuğum" gibi durumu oluyor. ailesini boşverin zaten kaç kere göreceksiniz. eşinizi de herşeye rağmen sevmeye çalışın olmuyorsa inceldiği yerden kopsun..mesela ayrılsanız en çok onun neyini özlersiniz? onun vazgeçemeyeceğiz özelliği nedir? bunları düşünün o zaman kalbinizde başka duygular doğabilir belki
 

ama çocuklarım babanne dede amca .. gibi kavramlar olmadan büyüsün istemiyorum ben görüşmediğim için çocuklar da soğuk bakacak..ayrılırsam en çok ona sarılıp uyumayı özlerim evt cinsellik yok aramızda ama sarılmayı özlerim..sevilmek güsel şey bi de sevilmeyi öslerim heralde..
 
 

çoook ama çok talihsiz bir açıklama!
 
Evliliğiniz yeniyse bu tür bocalamalarınızın olması normal. Biraz zaman verin kendinize. Ama bunu eşinizle de paylaşın, buna hakkı var. Anladığım kadarıyla nişanlılık süresince sorunlarla uğraşmaktan eşinizi tanıyamamışsınız, çok üzüldüm.
 

biz kendi anne babamızı seçemiyoruz. yılda görüşseniz görüşseniz kaç kere görüşceksiniz? zaten onlarda sever torunlarını, torun derdine konular size gelmez bile eğlenceli olur görüşmeleriniz. bazen evliliklerde insanların duraklama dönemleri oluyor. benim bir patronum vardı sizinle aynı şeyleri yaşıyordu. eşi annesiylede sürekli tartışıyordu üstelik. patronumda ondan bunalmıştı. eşiyle iyice soğudu. ama tam ayrılacakları zaman çocukları oldu. dediki meğer ben eşimi çok seviyormuşum. ortak birşeyler aramaya çalışın ortak bişiler bulmaya. en kötü ihtimal biraz ayrı kalmadan boşanmayı düşünmeyin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Sorunlar Halloldu. Başlığı Değiştirdim.
6 7 8
Yorumlar
146
Görüntüleme
17K
lal26
M
Evet , derdim var ..
17 18 19
Yorumlar
375
Görüntüleme
55K
dertlik
D
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…