Hani derler ya düğün kalabalık olur ama bosanırken tek başına olursun diye. Okadar yalnız hissediyorum ki kendimi telefonum calsada dertlessem biriyle diye Allah'a yalvarıyorum. 5 sene 2 sene nişan sevgililik 3sene evlilik süreci o kadar şey yaşadık ki beraber, iyisiyle kötüsüyle eşim memurdu işi bıraktı ve sonra bir türlü düzen tutturamadık. Ailesiyle ilk benle tanıştığında küstü ailesi bütün çocuklarına karşı kötü. Üç sene görüşmedi annesi düğünü bozmaya çalıştı diye. Sonra onların yanına döndü bende gittim bir düzen kuracaktik kendimize yaşayıp gidecektik. Sonra bir anda evden çekti gitti. İki gün aradık ailesi bu sırada neler dedi bana beni suçladı ormana gitmiş insanlardan uzaklaşmak istemiş.bulunduktan sonrada yanımda durup destek olursan kal ama gidersen gitme diyemem hayatını mafettim dedi.ben Bir süre insan olan yerde çalışmak istemiyorum dedi ben çalışırım dedim sen kendini toparla dedim ailesi bunlar büyük vaatler yapamazsın diye beni suçladı. Ve ailemde bunu görünce eşime kapımız sana açık ama kızımızı bu şartlarda bırakmayız burda diye evlerine getirdi bir ay ayrı yaşadık iki gün önce buluştuk dışarda bir gece birlikte kaldık bana sarıldı öptü falan hicbisey yok gibi sabahta. Ben işe başlıycam yanına gel evde otur sen kendini topla dedim. Bosanalim dedi ben şuan kendi sorumluluğumu alamıyorum ikinci bir kisininkini hiç alamam dedi. Her şeyi sundum. Allah'a emanet ol dedi çekti gitti annem aradı sonra akşam. Sana çalış diyen yok evliliğini bozma dedi eşime gel yanına dinlen kafanı topla vesayre dedi ben düşündüm bir ay ben bu saatten sonra evlilik sürdüremem demiş anneme. Annemde davayı açarız ozaman demiş en son. Benden habersiz aramış annem.herneyse şuan başka hiçbir seçenek yok gibi zorla nasıl ikna edicem ama adli tatil giriyor eylüle kadar kalacak mecbur. Ve tüm bunlara rağmen çok üzülüyorum çok seviyorum. Önceden okadar çok iyi bir insandı ki şimdi niye böyle oldu bilmiyorum nasıl atcatcam bilmiyorum. Adli tatil bitene kadar iyce düşün mü demeliyim yoksa artık hiç iletişime geçmemelimiyim.
