inşallah hayırlısı böyledir, teşekkür ederim yazdığınız için
aslında fiili ayrılıktan kastım ev arkadaşı gb yaşamaktı, malesef 5 senedir öyle sürüyordu
ergenlik öncesi çocuğa boşanmayı açıklamak çok zor gerçekten nasıl yapacağım bilmiyorum :26:
çok teşekkür ederim desteğiniz için, gerçekten çok ihtiyacım var, ailem arkamda ama bazen hiçbirşey anlamadıklarını düşünüyorum
boşanmak ve boşandıktan sonraki süreç ne olursa olsun çok zor aslında...
ama ben 4 yaşındaki kızımdan öle bi destek alıyorum ki,evliliğim boyunca en güzel şeyim o benim için...
çocuklardan çekinmemek lazım aslında.çünkü onlar bizlerden daha çok farkında herşeyin.olmuyosa onları huzursuz bi ortamda bulundurmak zorunda değiliz diye düşünüyorum.tabiki hiçbir yuva yıkılmasın ama elimizden geleni yaptıysak ve gene olmuyosa tek çare ayrı yaşamak kalıyo....bazen sevgi de çocuk da yetmiyo evliliği kurtarmak için...biz diğer kadınlara göre 2 kat daha güçlü olmak zorundayız arkadaşlar...şu an için tek duam allah bana ve benim gibilere sağlık ve güç versin çocuklarımıza layık anneler olalım, onları kimseye muhtaç etmeyelim.vardır bunların da bi mükafatı inşallah....rabbim herkesin yardımcısı olsun....
Boşanalı 2 ay kadar oldu. İyi olduğumu düşünüyordum ama erafımdakiler etkilendiğimi söylüuyordu. onların zoru ile 2 hafta kadar önce tatile çıktım. Gerçekten iyi geldi kendimi toparladım. zaten çalışıyordum haftaya iş başı yapacağım. düzenimi kurdum. kızım 20 aylık. Babasının çok düşkün olduğunu söyleyemeyeceğim. hiç medenice ayrılmadık. konuşmuyoruz bile. ne yapayım görmek istemeyene zorla gösteremem babalık yapmak istemeyene de zorla yaptıramam. Kızım için evet üzülüyorum ama baba açığını ailedeki diğer erkek üyelerle kapatmaya çalışıyorum.
Bu süreçte bol bol dua ettim, çalıştım, spor yaptım [ki spor yapmak gerçekte iyi geliyor] kitap okudum en önemlisi kızımla ilgilendim.
Ben bu forumu okuduğumda en çok görüp mutlu olduğum şey güçlü kadınlar. inanın mutsuz olduğu halde evliliğini devam ettiren o kadar çok insan var ki. Evliliklerin bitiminde hiç bir taraf tamamen kusursuz olmaz ama hep derim ki çok kusurlu olan az kusurlu olan taraf vardır. Gördüğüm kadarıyla herkes evliliği için mücadele etmiş, geceleri kafasını yastığa rahat koyan insanlar. Kusur oranlarına bakarsak boşanmak istemeseydik senelerce bu adamları çocuğumuz için gerekli nafakayı da alarak yıllarca süründürebilirdik. Ama çoğumuz gururuyla evliliği herkesin gösteremeyeceği bir cesaretle bitirmiş ayakta duruyor. bence ne mutlu bize.
Tekrar evlilik düşünmüyorum. en azından kısa vadeli planlarımda yok. Çünkü akşamları istediğim kanalı izlemek, canımın istediği yere canımın istediği zamanda gitmek, ayağımı uzatmak, sadece kendim için süslenip bakım yapabilmek, iyilikten ve adaletten nasibini almamış bir insana bu kavramları anlatmaya çalışmak gibi bir çabaya girmemek şu an için kazanımlarım. Bol bol dua edelim olumlu düşünelim olumlu da gelsi inşallah.
Evet huzursuz bir evliliği sürdürmek çok daha zor diye düşünüyorum.
Peki çocuğun babayı istemiyor mu ? Veya olumsuz birşey gördün mü ?
Nasıl atlattınız ayrılık sürecini ?
Aslında çok güzel anlatmışsın ve bu işi de en az hasarla atlatmışsın görünüyor. Biraz da mesleğinin vermiş olduğu rahatlık var anladığım kadarıyla...
Peki yanlış mı anladım ? Hiç nafaka tazminat vs. talep etmedin mi ?
Türkiye'de hangi mesleği yaparsanız yapın, ne kadar ekonomik gücünüz olursa olsun kadın olmak çok zor. ben çekişmeli boşanmak istedim, komşularım eşimin beni aldattığını gördüler, 1
yıl kadar önce şiddet uyguladığına dair de tanığım vardı ama sonuç ne oldu hiç. Çünkü Türkiye'de "kadın kadının kurdudur." ne yaparsak biz birbirimize yapıyoruz. Hiçbiri kayınvalideme olan korkularından şahitlik yapmadı. Kimseye de baskı uygulamadım. Hatta gidip k.validemden özür dileyenler oldu korkularından.
Manevi tazmina hakkım vardı. çekişerek boşansaydım elde ederdim. Yine dediğime geldim. "kadın kadının kurdudur." Çok eskiden sevip saydığım, saygı duyduğum yaşı bana göre fazla olan bir avukat arkadaşım şahitlerimi, tazminat alabileceğim konuları anlaşma sağlamak gerekçesi altında eşime söyledi. K.validem kapılarına dayandı. Sebep ne ona binlerce kez açıkladığım halde ne kadar yalancı olduklarını, kadın avukatım eşime inandı hemde bana eşimi kötülediği halde. SOnuç ne oldu. Aylık 450 TL nafaka ile çocuğum için anlaşarak ayrıldım o da bir başka avukat sayesinde. Çocuğumun masrafları zaten bu tutarın çok çok üstünde. Haklarımı bıraktım mı asla bu mart ayında çocuğun masrafları ile ilgili olarak gerekli evrakları toparlayıp arttırım davası açacağım.
Aslında çok zor atlattım. İntiharı bile düşündüğüm oldu. ama o kadar gencim ki. Neden o insanın kahrını çekeyim. elimden geleni yaptım. Bugün işten çıkarken yine düşündüm. Bunca yaşanana ne gerek vardı. ne güzel bir yuvamız, ne güzel bir kızımız vardı. Herkesin imrenerek baktığı insanlardık. Gereksizdi bu olanlar. Oldu işte hayat. Her şerde bir hayır var çok inanıyorum. Bu başımıza geldiyse Allah'ın izni ile daha güzel şeyler yaşamamız için.
K.validem, kadın avukatım, kadın komşularım... Diyorum ya "kadın kadının kurdudur." Biz kadınlar güçlü olalım, birbirimize destek olalım. İyi evlatlar yetiştirelim, işlerimizi hakkıyla yapalım inanıyorum bu toplum daha iyi olacak.
Türkiye'de hangi mesleği yaparsanız yapın, ne kadar ekonomik gücünüz olursa olsun kadın olmak çok zor. ben çekişmeli boşanmak istedim, komşularım eşimin beni aldattığını gördüler, 1
yıl kadar önce şiddet uyguladığına dair de tanığım vardı ama sonuç ne oldu hiç. Çünkü Türkiye'de "kadın kadının kurdudur." ne yaparsak biz birbirimize yapıyoruz. Hiçbiri kayınvalideme olan korkularından şahitlik yapmadı. Kimseye de baskı uygulamadım. Hatta gidip k.validemden özür dileyenler oldu korkularından.
Manevi tazmina hakkım vardı. çekişerek boşansaydım elde ederdim. Yine dediğime geldim. "kadın kadının kurdudur." Çok eskiden sevip saydığım, saygı duyduğum yaşı bana göre fazla olan bir avukat arkadaşım şahitlerimi, tazminat alabileceğim konuları anlaşma sağlamak gerekçesi altında eşime söyledi. K.validem kapılarına dayandı. Sebep ne ona binlerce kez açıkladığım halde ne kadar yalancı olduklarını, kadın avukatım eşime inandı hemde bana eşimi kötülediği halde. SOnuç ne oldu. Aylık 450 TL nafaka ile çocuğum için anlaşarak ayrıldım o da bir başka avukat sayesinde. Çocuğumun masrafları zaten bu tutarın çok çok üstünde. Haklarımı bıraktım mı asla bu mart ayında çocuğun masrafları ile ilgili olarak gerekli evrakları toparlayıp arttırım davası açacağım.
Aslında çok zor atlattım. İntiharı bile düşündüğüm oldu. ama o kadar gencim ki. Neden o insanın kahrını çekeyim. elimden geleni yaptım. Bugün işten çıkarken yine düşündüm. Bunca yaşanana ne gerek vardı. ne güzel bir yuvamız, ne güzel bir kızımız vardı. Herkesin imrenerek baktığı insanlardık. Gereksizdi bu olanlar. Oldu işte hayat. Her şerde bir hayır var çok inanıyorum. Bu başımıza geldiyse Allah'ın izni ile daha güzel şeyler yaşamamız için.
K.validem, kadın avukatım, kadın komşularım... Diyorum ya "kadın kadının kurdudur." Biz kadınlar güçlü olalım, birbirimize destek olalım. İyi evlatlar yetiştirelim, işlerimizi hakkıyla yapalım inanıyorum bu toplum daha iyi olacak.
aslına bakarsanız atlattığımı söyleyemem.ama işte ayakta ve güçlü olmak zorunda olduğum için direniyorum zor yani....
kızım babasına çok düşkün değil zaten babası da çok ilgili bi baba değildi...içinden sevgisi varmıştır mutlaka ama bilemiyorum artık.
olumsuz bişi görmedim şükür kızım açısından ama ilerisi nasıl olur bilmiyorum.biz boşanalı 9 ay oluyo 1 kere gelebildi kızını görmeye!!!
ayrı şehirlerdeyiz ve çalışıyo orda...işleri yüzünden gelemiyomuş!hayırlısı artıkk....
bende boşanmış bir anneyim 2 tane kızım var biri babasında biri bende büyük kızım
babasında kalıyor 9 yaşınd küçük kızım bende 7 yaşında ben küçük kızıma 1 aylık
hamileyken ayrılma kararı aldım.ilk zamanlar kızımı bana göstermiyordu diğer kızınıda o
görmüyordu.kızını 5 yaşında gördü çocuklarım bu konuyu öğreneli 1,5 yıl oldu tabiki zorlanıyorum
çok büyük sorunlar yaşadım.çocuklarım üzerine kurulu bir dünyam var.....her anne gibi...
asıl mesele ben bu adamdan hiç bişey istemedim ne nafaka ne tazminat hiç bir şeyy
durumu gayat iyi şimdiye kadar kızımı görmeye gittiğim her zaman maddi imkanlarımın sınırını zorlayarakta
olsa kızımı mutlu etmek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum.ama o bir insan çocuğuna
bir sakız dahi almazmı hayır almaz etrafımdakiler neden söylemiyosun diye baskı yapıyor ama işte gurur
bırakmıyor.ama benim çocuğum hakkıyla başkalarını geçindiriyor sizce ne yapmalıyım ne olu bir fikir verin
şimdiden herkese tşk....
Merhaba arkadaslar sizin düşüncenizi almak istediğim bı konu var sorun çoğunlukla eslerin ailesi ve buna bağlı olarak eşle de olunca aradada cocuk var tabi hiç bu kararı vermeden önce cocuğum için sabrediym kaderimdir cekiym gibi düşünceler geldimi aklınıza ve 1 yasında bir bebek anneye mı babayami verilir nasıl oluyor biraz bilgi verirmisiniz
Merhaba arkadaslar sizin düşüncenizi almak istediğim bı konu var sorun çoğunlukla eslerin ailesi ve buna bağlı olarak eşle de olunca aradada cocuk var tabi hiç bu kararı vermeden önce cocuğum için sabrediym kaderimdir cekiym gibi düşünceler geldimi aklınıza ve 1 yasında bir bebek anneye mı babayami verilir nasıl oluyor biraz bilgi verirmisiniz
hala öyle bir hakkım var ama maddi açıdan ikiside iyi bakabilmem gerekiyor
bu sebebten sadece bir tanesini alabildim.şimdi nafaka davasını açıcam sonrada bana
kafana estiğinde değil mahkeme tarihlerinde görebilirsin diyecek o öyle çirkinleştirebiliyor.
tabiki geldi...hele ben eşime rağmen ondan sırf kızım için boşanmak istemedim.benim boşanmak için çok sebebim olmasına rağmen cesaret edemedim.en nihayetinde o son noktayı koydu.
çok bi bilgim yok ama mantıken 1 yaşındaki çocuğun mutlaka ama mutlaka anne yanında olması uygundur diye düşünüyorum.
şunu da unutmayın belki bi anlık deli cesareti sizin ömür boyu mutlu olmanızı sağlayacaktır.iyi düşünün.inşallah en doğru kararı verirsiniz...
Birşey soracağım. 9 ay olmuş boşanalı.
Kendini nasıl hissediyorsun şuanda ?
HAyatında olumlu/olumsuz neler değişti ?
tabiki geldi...hele ben eşime rağmen ondan sırf kızım için boşanmak istemedim.benim boşanmak için çok sebebim olmasına rağmen cesaret edemedim.en nihayetinde o son noktayı koydu.
çok bi bilgim yok ama mantıken 1 yaşındaki çocuğun mutlaka ama mutlaka anne yanında olması uygundur diye düşünüyorum.
şunu da unutmayın belki bi anlık deli cesareti sizin ömür boyu mutlu olmanızı sağlayacaktır.iyi düşünün.inşallah en doğru kararı verirsiniz...
Ben de 2 senedir çocuk için sürdürenlerdenim. Artık tamam yetti artık diyebiliyorsan çocuk için evlilik sürdürülmez. Yine de içinde ufak da olsa birşeyler hissetmelisin eşine karşı. Yoksa o çocuk daha sağlıksız bir ortamda büyür. Eninden sonunda da boşanırsınız...
Ben dedim ki nereye kadar ?
Bir de eşinizle ilişkiniz de çok önemli. Tamam ben bu adamla bir ömür boyu geçirebilirim diyorsanız geçirin...
1 yaşındaki bebek; anne yüz kızartıcı bir suç işlemedikçe anneye veriliyor bildiğim kadarıyla. Çünkü anneye muhtaç; nafakayı da baba ödemek zorunda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?