Boşanmış hanımlara sorum

bafelis .!.:

Sonra buraya gelip konu açıp saç baş yoluyorlar. Eski eş bir daha evlenmez, evlilik adamı değil, olsaydı benle evli kalırdı diye düşünüyorlar. Adamlar başka kadını sevip sevilince maalesef çocuğu bile gözleri görmüyor. Hem yeni eşi hem eski eşi hem de çocuğu aynı anda mağdur etme becerileri var. Evlenir başka çocuğu çocukları olur, bu çocuğun ödemesi nafakası kuşa döner. Çocuk annesiyle ailesinin yanında sokakta değil, başlarında çatı var, aile ortamında yiyip içiyor besleniyor bakılıyorlar diyip gözden uzak gönülden uzak kafası yaşıyorlar.

Belki şahane babadır, yemez yedirir giymez giydirir ama bu riski almaya değer mi? Sen işini kış tut yaz çıkarsa bahtına diye boşuna dememişler. Onu istemem bunu istemem, tenezzül etmem gerek yok... Anne baba tabi kızlarına destek olsun sahip çıksın ama bu çocuğun masraflarını karşılaması, geleceğini garantilemesi gereken kişiler anneanne dede değil kendi anne babası. Ev alınmış kredisini ödemişler ama tapusu kayınvalidenin üstünde ve devir yapmamışlar.

Genişletmek için tıkla...

Kendisini kaz gibi yolduruyor Allah akıl fikir versin

Marjolein .!.:

Yerinizde olsam bunun değişmesini isterdim. Boşandıktan sonra kayınvalidenin malı üzerinde bir hakkınız olmaz. Vermiyoruz deseler vermezler. Evi satıp parayı bölüşün yada tapu ortak olsun.

Genişletmek için tıkla...

Bu aslında o kadar sıkıntılı ki… eşiniz vefat etse ne sizin ne çocuğunuzun hiçbir hakkı olmuyor. Arada kardeş varsa bir alt soya kalmıyor o ev….

Terapi alsanız kurtarabilirsiniz diye düşündüm. Benzer şeyleri yaşadım ben. Eşim çocuk konusunda destek olmadı. Bende saldım. Oğlum ilkokula başlayınca aklı başına geldi çocuğun, baba var ama yok gibi. Okulda babadan bahsetmedi, okuldaki Pdr anladı durumu. İlkokul öğretmeni ile Pdr eşimle esaslı bir görüşme yaptı. Eşim büyük oranda düzeldi. Eşim oğlunla ilgilenme kısmında sorunluydu, benimle ilgileniyordu o nedenle kaldırıp atamadım.

Boşanınca maddi olarak sandığınız kadar kolay bir süreç yaşamayacaksınız.

Boşanmış, iki çocuk annesi biri olarak yazıyorum...
Öncelikle, evliliğin devamına engel olacak kırmızı çizgi ihlâlleri yoksa, aldatma, kumar, şiddet gibi, muhakkak bir aile terapisi alın derim. "Boşa gitsin" demek kolay, ancak sonraki süreç öyle güllük gülistanlık değil maalesef, ailen destek olsa da, çocuğun babası hiç sorun çıkarmasa da sürecin kendisi ağır. Ki sizin, hazırda bir işiniz, geliriniz olmadığı için emin olun çok zorlanacaksınız. Ailenizle beraber yaşasanız, çocuğunuza söylenen en ufak uyarı cümlesi bile içinize dokunacak misal. Ayrı yaşasanız, tek başına hem çalışıp hem çocuk bakmak hiç kolay değil. Çocuğunuz büyüdükçe, akşam eve babasının gelmemesini bile eksiklik kabul edecek, bu da sizin moralinizi bozacak. Anneme gitsem babamı özlüyorum, babama gitsem annemi, neden böyle olmak zorunda ki? diye sorduğu zaman ister istemez üzüleceksiniz...
Eşinizin ailesi de, eşiniz de boşandığınız zaman size yabancı olacaklar ve hiç tahmin bile etmeyeceğiniz hareketleri görebilirsiniz, o bağ koptuktan sonra torun bile kimsenin umurunda olmayabiliyor, bunların hepsini hesap ederek karar vermeniz lâzım.
Tabii ki üstesinden gelebilirsiniz, ancak terapi yolunu denemeden kesinlikle bir karar almayın derim. Çünkü hele de çocuk varken hiç kolay değil... Arada şiddet kumar aldatma gibi acil bir problem olduğunu söylemediğiniz için yazıyorum bunları. İnsanız, ruh hâlimiz değişebiliyor, sonradan pişman olacağınız bir karar vermeyin, her yolu denedikten sonra boşanmak en son çözüm olmalı. Rabbim en hayırlı olanı kolaylıkla nasip eylesin...

Hemen hemen aynı şeyleri bende yaşadım. Boşandım 6 yaşındaki kızımla aile evine döndüm. Annem babam evde istemediler rahatları bozuldu diye. Eski eşim çocuğuna ne para gönderirdi ne gelip çocuğunu görürdü. Bir iş buldum 9-9 eve zaten geç geliyordum kızıma doğru düzgün bakmadılar. Derslerine bile yardımcı olamadım hiç. Çok zorluk çektim. Sana tavsiyem şu olur. Kızın biraz daha büyüsün ve sende kendine meslek edinmeye bak bu bir halk eğitim kursları olabilir bir lise üni okumadıysan açıktan okumak olabilir. Ben evliyken bunlara izin verlmediği için yapamadım tek başıma çok zorluk çektim. İnanın çocukla boşanmak o kadar kolay değil.

Boşanmış ve çocuklu bir kadın olarak yazıyorum. Hayatımda aldığım en iyi karardı. Tabi bende psikolojik şiddet, sürekli eleştirme, susmama, sürekli hizmet edilmesini bekleme ve hayır deyince sınır koyunca hakaret etme gibi durumlar vardı. Boşanmamın ardından Allahım ben bunca yıl neden katlanmışım ki dedim kendi kendime. Mutluyum huzurluyum. Ama evliyken de bir işim vardı ve çocuğumun tüm sorumlulukları zaten benim üstümdeydi. Akşamdan akşama uğrar hizmet beklerdi kendisi. O yüzden benim durumum farklı olabilir. Evde gerilim olmadığı için çocuk bile daha mutlu şu anda.